Θεοφάνης Τόμπρας
| Θεοφάνης Τόμπρας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1932 Αγία Τριάδα Αργολίδας |
| Θάνατος | 8 Ιανουαρίου 1996 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επιχειρηματίας στρατιωτικός πολιτικός |
Ο Θεοφάνης Τόμπρας (1932 – 8 Ιανουαρίου 1996)[1] ήταν Έλληνας αξιωματικός του Στρατού Ξηράς (συνταγματάρχης των Διαβιβάσεων) και επιχειρηματίας, ο οποίος διετέλεσε υποδιοικητής του ΟΤΕ (1981 - 1984) και διοικητής και γενικός διευθυντής του ΟΤΕ (1984 - 1989). Επί των ημερών του ο ΟΤΕ έγινε η πιο κερδοφόρα ΔΕΚΟ. Επίσης, ολοκληρώθηκε η κατασκευή και ξεκίνησε η λειτουργία του επιβλητικού Μεγάρου του Οργανισμού στο Μαρούσι.
Υπήρξε ένας εκ των ιδιοκτητών της βιομηχανίας επεξεργασίας φρούτων Τόμπρας ΑΒΕΕ (μετέπειτα Liberta ΑΕ) στο Ναύπλιο.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Θεοφάνης Τόμπρας γεννήθηκε το 1932 στην Αγία Τριάδα Αργολίδος.[2] Αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) και εντάχθηκε στο Όπλο των Διαβιβάσεων. Τη δεκαετία του 1960, ως λοχαγός, υπηρετούσε στην τότε Κ.Υ.Π. και κατηγορήθηκε ότι ήταν μέλος της υποτιθέμενης οργάνωσης Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α., υπόθεση για την οποία τελικά απαλλάχθηκε, καθώς επίσης και για υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων πολιτικών αντιπάλων του Ανδρέα Παπανδρέου.[3]
Πήρε μέρος στην αντίσταση κατά της χούντας. Μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 1981, τοποθετήθηκε υποδιοικητής του ΟΤΕ, ενώ τον Φεβρουάριο του 1984 έγινε διοικητής. Με τις διαρθρωτικές αλλαγές του 1987, ο τίτλος του άλλαξε και έγινε γενικός διευθυντής.
Επί διοικήσεώς του, έγινε σημαντική δουλειά στον τομέα του εκσυγχρονισμού των τηλεπικοινωνιών, που αναγνωρίστηκε και από αντιπάλους του,[4] ενώ έδειξε και ιδιαίτερη φροντίδα για το προσωπικό του οργανισμού, ικανοποιώντας αρκετά αιτήματα εργαζομένων.[4]. Όμως ορισμένες φορές κατηγορήθηκε για αυθαιρεσίες. Φέρεται να χειροδίκησε σε βάρος του τότε προέδρου του ΟΤΕ, Τάσου Μαντέλη, όταν συγκαλούσε το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΤΕ είχε τοποθετημένο επιδεικτικά το πιστόλι του στο τραπέζι συνεδριάσεων,[5] ενώ διέθετε ένοπλους σωματοφύλακες που δεν ήταν αστυνομικοί (όπως συμβαίνει συνήθως με κρατικούς αξιωματούχους) αλλά ιδιώτες αγνώστων στοιχείων.[6]
Πέραν της προσωπικής του φιλίας με τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου, είχε στενές σχέσεις με τον επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη[5] και με τους δημοσιογράφους Νίκο Κακαουνάκη (εκδότη της εφημερίδας «Το Καλάμι») και Μάκη Κουρή (εκδότη της Αυριανής). Μάλιστα στο «Καλάμι» είχαν δημοσιευτεί κασέτες με ιδιωτικές συνομιλίες του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είχε καταγγείλλει τον Τόμπρα ως πηγή αυτών των κασετών.[6]
1989[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τόμπρας παραιτήθηκε από τη γενική διεύθυνση του ΟΤΕ στις 2 Ιουλίου 1989, τη μέρα που έγινε ο σχηματισμός της κυβέρνησης Τζαννετάκη. Στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του ανέφερε:[7]
«Από τη στιγμή που έπαψε να είναι Πρωθυπουργός της χώρας ο Ανδρέας Παπανδρέου, ας μου επιτραπεί την ίδια ακριβώς στιγμή να σταματήσω κι εγώ να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στον ΟΤΕ σαν Γενικός Διευθυντής. Εκφράζω την αφοσίωση, την ευγνωμοσύνη και την λατρεία μου στον Ανδρέα Παπανδρέου και τον βεβαιώνω ότι εκπλήρωσα στο ακέραιο το καθήκον μου απέναντι στο Λαό και το δημόσιο συμφέρον. Προς όλους τους εργαζομένους του Οργανισμού εκφράζω τις θερμές μου ευχαριστίες και τους καλώ να μην ξεχάσουν ποτέ ότι μαζί αναλάβαμε το 1981 έναν ΟΤΕ καταβυθιζόμενο στα ελλείμματα και τον αβάσταχτο εξωτερικό δανεισμό. Αυτόν τον ΟΤΕ ανεβάσαμε μαζί στο ύψος των 30 δισεκατομμυρίων κερδών και φυσικά στον μηδενισμό του δανεισμού. Θέλω και εύχομαι, αυτό το επίτευγμα σεις οι εργαζόμενοι να το τιμήσετε και να το περιφρουρήσετε.»
Μετά την πτώση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το καλοκαίρι του 1989, ο Τόμπρας κατηγορήθηκε για τις καταθέσεις του ΟΤΕ στην Τράπεζα Κρήτης (τμήμα του σκανδάλου Κοσκωτά) καθώς και για παράνομες τηλεφωνικές υποκλοπές πολιτικών αντιπάλων του ΠΑΣΟΚ. Για την πρώτη υπόθεση αθωώθηκε, ενώ η δεύτερη δεν έφτασε ποτέ στη δικαιοσύνη επειδή η Βουλή ανέστειλε τη δίωξη μετά την αθώωση του Ανδρέα Παπανδρέου για την υπόθεση Κοσκωτά και την αλλαγή του πολιτικού κλίματος τον Ιανουάριο του 1992.[4]
Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Θεοφάνης Τόμπρας πέρασε τα τελευταία δύο-τρία χρόνια της ζωής του στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Αργολίδα, όπου ασχολήθηκε με το εργοστάσιο επεξεργασίας φρούτων που είχε δημιουργήσει το 1982.[2] Παρ'όλα αυτά είχε παραμείνει ενεργός στα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ και εν όψει της διαδοχής του Ανδρέα Παπανδρέου στήριζε τον Γεράσιμο Αρσένη.[2] Πέθανε από ανακοπή καρδιάς στις 8 Ιανουαρίου 1996, τις μέρες που και ο Ανδρέας Παπανδρέου νοσηλευόταν στο Ωνάσειο.[1]
Στην κηδεία του παρευρέθηκαν ο τότε Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Απόστολος Κακλαμάνης, ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Σήφης Βαλυράκης, ο τότε διοικητής της ΕΥΠ ναύαρχος Λεωνίδας Βασιλικόπουλος, βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ και ο Σωκράτης Κόκκαλης.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Ελεύθερος Τύπος, 9/1/1996,
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Ελευθεροτυπία, 9/1/1996
- ↑ Ελεύθερος Τύπος, 9/1/1996, «Πέθανε ο Τόμπρας»
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Αυριανή, 9/1/1996
- ↑ 5,0 5,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ 6,0 6,1 Ελεύθερος Τύπος, 9/1/1996
- ↑ Aυριανή, 3/7/1989