Η Μελωδία του Μπρόντγουεϊ
| Η Μελωδία του Μπρόντγουεϊ | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Χάρι Μπομόντ |
| Παραγωγή | Έρβιν Θάλμπεργκ Λώρενς Βάινγκαρντεν |
| Σενάριο | Τζέιμς Γκλίσον Νόρμαν Χιούστον Έντμουντ Γκούλντινγκ (Διήγημα) |
| Πρωταγωνιστές | Τσαρλς Κινγκ Ανίτα Πέιτζ Μπέσι Λαβ |
| Μουσική | Νάνσιο Χερμπ Μπράουν Τζορτζ Κόουχαν Γουίλιαμ Ρόμπισον |
| Φωτογραφία | John Arnold |
| Μοντάζ | Σαμ Ζίμπαλιστ |
| Εταιρεία παραγωγής | Metro-Goldwyn-Mayer |
| Διανομή | Metro-Goldwyn-Mayer και Netflix |
| Πρώτη προβολή |  1/2/1929 |
| Κυκλοφορία | 1953 |
| Διάρκεια | 110 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Γλώσσα | Aγγλικά |
| δεδομένα () | |
Η Μελωδία του Μπρόντγουεϊ (αγγλ. The Broadway Melody γνωστό και ως The Broadway Melody of 1929[1]) είναι ταινία μιούζικαλ παραγωγής 1929 σε σκηνοθεσία Χάρι Μπομόντ. Πρόκειται για την πρώτη ομιλούσα ταινία που βραβεύτηκε με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, καθώς και για ένα από τα πρώτα μιούζικαλ που περιέχει σκηνή με τεχνικόλορ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι Τσαρλς Κινγκ, Ανίτα Πέιτζ και Μπέσι Λαβ. Η Λαβ ήταν επίσης υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Το σενάριο της ταινίας έγραψαν οι Νόρμαν Χιούστον και Τζέιμς Γκλίσον βασισμένοι σε σύντομη ιστορία του Έντμουντ Γκούλντινγκ, ενώ η μουσική και τα τραγούδια της ταινίας γράφτηκαν από τον Νάνσιο Χερμπ Μπράουν σε στίχους Άρθουρ Φριντ.
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Χάριετ (Μπέσι Λαβ) και η Κουίνι Μαχόνεϊ (Ανίτα Πέιτζ) είναι δυο αδελφές που συμμετέχουν ως καλλιτεχνικό δίδυμο σε επιθεωρήσεις. Οι δυο τους φθάνουν στο Μπρόντγουεϊ για να συναντήσουν τον Έντι Κερνς (Τσαρλς Κινγκ) φίλο της Χάριετ, που τις χρειάζεται για να συμμετάσχουν σε ένα μουσικοχορευτικό νούμερο μιας επιθεώρησης του γνωστού ιμπρεσαρίου Φράνσις Ζάνφιλντ. Ο Έντι που στο παρελθόν ήταν ερωτευμένος με τη Χάριετ, αλλά η γνωριμία του με την Κουίνι τον κάνει να ξεχασει την παλιά του αγάπη και να ερωτευτεί σφόδρα την αδελφή της. Παράλληλα η Κουίνι γνωρίζεται με τον πλέιμποϊ και γόνο της καλής κοινωνίας Τζοκ Γουάρινερ και συνάπτει ερωτικές σχέσεις. Μετά από μια σειρά επεισοδιακών γεγονότων η Κούινι διαπιστώνει ότι ο Τζοκ δεν την αγαπά και ότι τη χρησιμοποιεί σαν παιχνίδι, ενώ παράλληλα η αδελφή της Χάριετ διαπιστώνει ότι ο Έντι είναι ερωτευμένος με την Κουίνι.
Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
All talking, all singing, all dancing ήταν το σλόγκαν με το οποίο η εταιρία παραγωγής Metro-Goldwyn-Mayer διαφήμιζε την ταινία κατά την πρώτη της προβολή το 1929 και οι κριτικοί της εποχής υποδέχτηκαν την Μελωδία του Μπρόντγουεϊ ως την πρώτη ολοκληρωμένη παραγωγή που συνδύαζε ήχο, τραγούδι και χορό. Το Χόλιγουντ είχε ανακαλύψει τον ήχο και εταιρίες παραγωγής πειραματίζονταν με αυτόν χρηματοδοτώντας την παραγωγή μιας σειράς ταινιών με μουσικοχορευτικό θέμα (Μεταξύ του 1928 και του 1929 γυρίστηκαν 50 μιούζικαλ). Ο απόηχος του Τραγουδιστή της Τζαζ ήταν ακόμα τεράστιος και το κοινό ζητούσε να βιώσει για μια ακόμη φορά την εμπειρία της εικόνας σε συνδυασμό με τον ήχο. Η ταινία έφτασε στην κορυφή του Αμερικανικού Box-Office και αποτέλεσε την πιο επιτυχημένη παραγωγή της χρονιάς.[2] Μετά την επιτυχία της "Μελωδίας του Μπρόντγουεϊ" ο πρόεδρος της MGM έτριβε τα χέρια του ικανοποιημένος, τόσο, ώστε να δώσει το πράσινο φως για τη δημιουργία μιας σειράς ταινιών που ακολουθούσαν τη συνταγή του συγκεκριμένου μιούζικαλ. Η πιο επιτυχημένη και από τις τέσσερις ήταν το Μελωδίες και Ρυθμοί του 1940 (Broadway Melody Of 1940) με τους Φρεντ Αστέρ και Έλινορ Πάουελ. Η μελωδία του Μπρόντγουεϊ θεωρείται σίγουρα ξεπερασμένη από το σύγχρονο κοινό, το οποίο έχει μεγαλώσει με ομιλούσες ταινίες και έχει ανακαλύψει την τρισδιάστατη εικόνα, αλλά για τους σινεφίλ του 1929 ο ήχος ήταν κάτι το ασύλληπτο. Το αυθεντικό αντίγραφο της ταινίας περιείχε και μια σύντομη σεκάνς με διχρωμία στην εικόνα (με κυρίαρχα τα χρωματα πράσινο και κόκκινο). Η σεκάνς αυτή που είχε χρωματιστεί με πρώιμο technicolor, δεν διασώζεται. Όλες αυτές οι αρετές που μπόρεσαν να εντυπωσιάσουν τον θεατή του 1929 έχουν πλέον χάσει τη φρεσκαδα τους και γι' αυτό το λόγο η ταινία θεωρείται πλέον ξεχασμένη. Το έντονα μελοδραματικό και κοινότοπο σενάριο έδρασε επίσης αρνητικά στη διαχρονικότητα του φιλμ. Εντούτοις η ακαδημία του κινηματογράφου τίμησε την ταινία με όσκαρ καλύτερης ταινίας καθιστώντας την την πρώτη ομιλούσα ταινία που τιμήθηκε με το αγαλματίδιο.
Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία έκανε μεγάλη επιτυχία και θεωρείται το πρώτο αυθεντικό μιούζικαλ. Οι περισσότερες ταινίες που βρέθηκαν υποψήφιες για βραβείο Όσκαρ εκείνη τη χρονιά κυριαρχούνται από το στοιχείο της μουσικής. Η ταινία πέρα από το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας που απέσπασε ήταν υποψήφια για άλλα δυο βραβεία, ενώ δόθηκε τιμητικό βραβείο στον διευθυντή της Metro-Goldwyn-Mayer, Λούι Μπι Μάγιερ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ The Broadway Melody - AKAs - IMDB.com
- ↑ «WHICH CINEMA FILMS HAVE EARNED THE MOST MONEY SINCE 1914?.». The Argus (Melbourne, Vic. : 1848 - 1956) (Melbourne, Vic.: National Library of Australia): σελ. 3 Supplement: The Argus Weekend magazine. 4 March 1944. http://nla.gov.au/nla.news-article11816878. Ανακτήθηκε στις 6 August 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Μελωδία του Μπρόντγουεϊ στην IMDb (Αγγλικά)
- Η Μελωδία του Μπρόντγουεϊ στο AllMovie (Αγγλικά)
- Η Μελωδία του Μπρόντγουεϊ στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Η Μελωδία του Μπρόντγουεϊ στο TCMDB (Αγγλικά)
- Η Μελωδία του Μπρόντγουεϊ στο AlloCine (Γαλλικά)
- Η Μελωδία του Μπρόντγουεϊ στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Η Μελωδία του Μπρόντγουεϊ στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου
