Ζωντανός Θρύλος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 | |
| Συγγραφέας | Ρίτσαρντ Μάθεσον |
|---|---|
| Μεταφραστής | Νίκος Ρούσσος |
| Τίτλος | I Am Legend |
| Γλώσσα | αγγλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1954 7 Αυγούστου 1954 |
| Μορφή | Τρόμου / Επιστημονικής φαντασίας |
| Τόπος | Λος Άντζελες |
| Βραβεία | Tähtivaeltaja Award NPR Top 100 Science Fiction and Fantasy Books |
| LC Class | OL64225W και OL10936446M |
| Πρώτη έκδοση | Gold Medal Books |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Το Ζωντανός Θρύλος (I Am Legend) είναι μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας και τρόμου γραμμένο από το Ρίτσαρντ Μάθεσον το 1954 και αφορά τον τελευταίο ζωντανό άνθρωπο στο Λος Άντζελες μετά από μία αποκαλυπτική καταστροφή.
Σύνοψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται στο, τότε μελλοντικό, διάστημα 1976-79 και ξεκινάει περιγράφοντας την μονότονη και τρομακτική καθημερινότητα του πρωταγωνιστή Ρόμπερτ Νέβιλ (Robert Neville). Ο Νέβιλ είναι, προφανώς, ο μοναδικός επιζών μιας αποκάλυψης που συνέβη εξαιτίας μιας πανδημίας που προκλήθηκε από ένα βακτήριο, τα συμπτώματα της οποίας είναι παρόμοια με του βαμπιρισμού. Ο Νέβιλ καθημερινά επιδιορθώνει τις ζημιές που προξενούν στο σπίτι του τα βαμπίρ, φτιάχνει κολιέ από σκελίδες σκόρδου ενώ εξοντώνει και τα πτώματα που βρίσκονται διάσπαρτα στον κήπο του.
Η ψυχολογική κατάσταση του Νέβιλ αποτελεί σημαντικό κομμάτι του μυθιστορήματος, ενώ ο αγώνας του ενάντια στην απόγνωση διαποτίζει τον χαρακτήρα του με εντονότατα συναισθήματα. Ο συγγραφέας δίνει έμφαση στο ότι πρόκειται για έναν συνηθισμένο άνθρωπο που προσπαθεί να αντιμετωπίσει μια αφύσικη καταστροφή.
Μεγάλο μέρος της ιστορίας ασχολείται με τους αγώνες που καταβάλει ο Νέβιλ να κατανοήσει την επιδημία που έχει μεταμορφώσει τους πάντες εκτός από τον ίδιο, και καταγράφει λεπτομερώς τις ανακαλύψεις του. Με βάση αυτό, το μυθιστόρημα είναι το μοναδικό στο είδος του που, αντί να ζητά από τον αναγνώστη να αποδεχτεί μια μεταφυσική εξήγηση για το φαινόμενο του βαμπιρισμού, προσπαθεί να τεκμηριώσει επιστημονικά τέτοιες αντιδράσεις όπως: την αποστροφή για το σκόρδου, την δίψα για φρέσκο αίμα, την αντοχή στις σφαίρες αλλά και την ευαισθησία στο ηλιακό φως και τους πασσάλους. Η αποστροφή για τους καθρέφτες και τους σταυρούς (ή την Τορά όσον αφορά τα βαμπίρ εβραϊκής καταγωγής) αποδίδεται σε ψυχολογικά αίτια.
Τελικά, ο Νέβιλ ανακαλύπτει ότι, ενώ είναι ο μοναδικός επιζών που έχει ανοσία στο βακτήριο, δεν είναι ο μοναδικός εν ζωή. Κάποιοι οι οποίοι έχουν μολυνθεί έχουν βρει τρόπο να ελέγχουν την αρρώστια. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της ημέρας εμφανίζονται σαν κανονικά βαμπίρ. Έτσι, χωρίς να το ξέρει, ο Νέβιλ μαζί με τα βαμπίρ σκοτώνει και αυτούς τους ακόμα ζωντανούς ανθρώπους. Έχει μετατραπεί σε πηγή απόλυτου τρόμου για αυτούς τους εναπομείναντες ζωντανούς καθώς μπορεί και περιφέρεται την ημέρα (ενώ αυτοί μπορούν να κινούνται μόνο για ένα μικρό διάστημα της ημέρας) αφήνοντας πίσω του τα πτώματα των ομοίων τους. Αυτά τα ζωντανά βαμπίρ αιχμαλωτίζουν τον Neville και του αποκαλύπτουν την πραγματική τους φύση, καθώς και πόσο τερατώδης φαντάζει ο ίδιος στα μάτια τους. Όπως τα βαμπίρ θεωρούνταν θρυλικά τέρατα που επιτίθενται σε ευάλωτους ανθρώπους ενόσω αυτοί κοιμούνται, ο Νέβιλ είναι ο τελευταίος εναπομείνας ενός αφανισμένου είδους: είναι ένα μυθικό πρόσωπο που φονεύει βαμπίρ και μολυσμένους ζωντανούς ενόσω αυτοί κοιμούνται.
Έτσι ο Ρόμπερτ γίνεται ο δικός τους "μπαμπούλας" ή άνθρωπος στην περίπτωση αυτή. Έχει γίνει θρύλος, όπως ήταν κάποτε τα βαμπίρ, εξ ου και ο τίτλος ("I Am Legend" = "Είμαι Θρύλος").
Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μυθιστόρημα έχει μεταφερθεί τρεις φορές στον κινηματογράφο.
- Το 1964 με τίτλο Ο τελευταίος άνθρωπος στη Γη, με πρωταγωνιστή τον Βίνσεντ Πράις
- Το 1971 με τίτλο Omega Man, με πρωταγωνιστή τον Τσάρλτον Ίστον
- Το 2007 με τίτλο Ζωντανός Θρύλος, με πρωταγωνιστή τον Γουίλ Σμιθ.
Και οι τρεις μεταφορές έχουν σημαντικές αποκλίσεις από το αυθεντικό κείμενο.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα I Am Legend στο Wikimedia Commons
|