Ζαχαρίας Μαθάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζαχαρίας Μαθάς
Ο Ζαχαρίας Μαθάς στο Εθνικόν Ημερολόγιον του 1868 του Μαρίνου Παπαδόπουλου Βρετού
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ζαχαρίας Μαθάς (Ελληνικά)
Γέννηση1800[1]
Άνδρος
Θάνατος13  Σεπτεμβρίου 1877
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχριστιανός ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπίσκοπος

Ο Ζαχαρίας Μαθάς (1800 - 1877) ήταν Έλληνας επίσκοπος Θήρας και λόγιος του 19ου αιώνα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Άνδρο το 1800. Εκάρη μοναχός το 1812. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1818. Το 1822 συνόδεψε τον Επίσκοπο Καρυστίας Νεόφυτο. Χειροτονήθηκε ιερέας το 1846. Διακρίθηκε εξαιρετικά ως ιεροκήρυκας και συνέταξε περί τους εξήντα λόγους. Διετέλεσε πρώτος γραμματέας της Ιεράς Συνόδου και το 1860 χειροτονήθηκε επίσκοπος Θήρας. Στην εποχή του θεωρήθηκε ως το διασημότερο μέλος της Ελληνικής Εκκλησίας. Πέθανε το 1877 στην Αθήνα.[2]

Συγγράμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το 1837 δημοσίευσε στο Ναύπλιο την ιστορία των Πατριαρχών της Κωνσταντινουπόλεως.
  • Το 1843 δημοσίευσε μια ανασκευή της διατριβής του Μισαήλ Αποστολίδη
  • Το 1846 μια Συλλογή Εκκλησιαστικών ρήσεων περί πάσης ηθικής υποθέσεως
  • Πασχάλιον παντοτινόν

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]