Ζαν Μαρί Ντορέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζαν-Μαρί Ντορέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jean-Marie Doré (Γαλλικά)
Προφορά
Γέννηση12  Ιουνίου 1938
Bossou
Θάνατος29  Ιανουαρίου 2016[1]
Κονακρί
Χώρα πολιτογράφησηςΓουινέα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαUnion for the Progress of Guinea
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός της Γουινέας (Ιανουάριος 2010 – Δεκέμβριος 2010)
Member of the National Assembly of Guinea
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζαν-Μαρί Ντορέ (Jean-Marie Doré, 12 Ιουνίου 1938[2] - 29 Ιανουαρίου 2016) ήταν πολιτικός της Γουινέας και ο πρόεδρος της Ένωσης για την Πρόοδο της Γουινέας (UPG), ενός κόμματος της αντιπολίτευσης. Χρημάτισε πρωθυπουργός της Γουινέας από τις 26 Ιανουαρίου 2010 ως τις 24 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς.

Πολιτική καριέρα επί προεδρίας Κοντέ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάτοικος της περιοχής Φορεστιέρ,[3][4] ο Ντορέ άρχισε να αναδεικνύεται σε σημαντική προσωπικότητα της αντιπολίτευσης από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ήταν υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές του 1993 και σε εκείνες του 1998 .[5]

Ο Ντορέ ήταν ρήτορας και άσκησε αυστηρή κριτική στον πρόεδρο Λανσάνα Κοντέ. Παρότι το UPG ήταν το μοναδικό σημαντικό κόμμα της αντιπολίτευσης που έλαβε μέρος στις βουλευτικές εκλογές του 2002 (τα άλλα κόμματα επέλεξαν να το μποϊκοτάρουν), ο Ντορέ ήταν ο μοναδικός ηγέτης της αντιπολίτευσης που δεν έλαβε μέρος στον εθνικό διάλογο του 2006 , κατά τον οποίο προτάθηκαν πολλές πολιτικές μεταρρυθμίσεις.[4] Ο Ντορέ ουδέποτε έλαβε μέρος στην κυβέρνηση επί προεδρίας του Λανσάνα Κοντέ.[2]

2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λανσάνα Κοντέ πέθανε τον Δεκέμβριο του 2008 και στρατιωτικοί κατέλαβαν την εξουσία σε πραξικόπημα αμέσως μετά, ιδρύοντας το Εθνικό Συμβούλιο για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη (CNDD) ως την κυβερνώσα χούντα. Από κοινού με άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, καθώς επίσης και με συνδικάτα, το UPG σχημάτισε το Φόρουμ των Ζωντανών Δυνάμεων (Forum des Forces Vives, FFV), ως συνασπισμό της αντιπολίτευσης, ο οποίος επιζητούσε την ταχεία μεταβολή του πολιτεύματος διά εκλογών και την διακυβέρνηση από πολίτες.[6] Στη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο Ντορέ διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο κατά τις συνομιλίες της αντιπολίτευσης με το CNDD[2] και ήταν εκπρόσωπος του FFV.[7]

Βίαια επεισόδια Σεπτεμβρίου 2009[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντορέ συναντήθηκε με τον αρχηγό της χούντας Καμαρά στις 19 Σεπτεμβρίου 2009 και του εξήγησε τα σχέδια του κινήματός του για τη διεξαγωγή πορείας ειρήνης, στις 28 Σεπτεμβρίου. Ο Καμαρά εξέφρασε τις ανησυχίες του αλλά μετά τις διαβεβαιώσεις του Ντορέ ότι η πορεία δεν θα ήταν πορεία διαμαρτυρίας αλλά θα γινόταν μέσα σε ένα γήπεδο, πείστηκε και έδωσε την άδειά του να γίνει. Ωστόσο, στις 27 Σεπτεμβρίου η χούντα απαγόρευσε όλες τις διαδηλώσεις και στις 28 Σεπτεμβρίου το FFV προχώρησε κανονικά στην πορεία.[8]

Ο Ντορέ την ημέρα της πορείας δεν έφτασε έγκαιρα, καθώς στην οικία του είχαν σταλεί κάποιοι θρησκευτικοί ηγέτες που κόμιζαν μήνυμα της χούντας προς την αντιπολίτευση, με σκοπό να αναβληθεί η πορεία.[9] Στο γήπεδο οι δυνάμεις ασφαλείας άνοιξαν πυρ εναντίον των παρισταμένων και ο ίδιος ο Ντορέ, που ξυλοκοπήθηκε από τους άνδρες της προεδρικής φρουράς, μόλις που κατάφερε να σωθεί από κάποιον στρατιωτικό.[10][10]

Ξυλοκοπημένος, οδηγήθηκε σε κλινικές από στρατιωτικούς και τελικά απελευθερώθηκε από εκπροσώπους της χούντας, η οποία ζήτησε συγνώμη από την αντιπολίτευση.[10]

Μεταβολή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Καμαρά πυροβολήθηκε και τραυματίστηκε από υπασπιστή του τον Δεκέμβριο του 2009 και στη θέση του ανέλαβε αρχηγός κράτους προσωρινά ο έως τότε αντιπρόεδρος, Σεκουμπά Κονατέ. Ο τελευταίος δήλωσε ότι η αντιπολίτευση μπορούσε να επιλέξει έναν νέο πρωθυπουργό για την περίοδο μέχρι τη διεξαγωγή των εκλογών. Το FFV πρότεινε δύο υποψηφίους για το αξίωμα, τον Ντορέ και τον ηγέτη των συνδικάτων Ραμπιατού Σερά Ντιαλό . [7] Στις 18 Ιανουαρίου ανακοινώθηκε ότι το FFV είχε επιλέξει τον Ντορέ ως τον μοναδικό υποψήφιο για το αξίωμα του πρωθυπουργού.[11] Μία ημέρα μετά, η χούντα ανακοίνωσε το διορισμό του Ντορέ στην πρωθυπουργία. Η κυβέρνησή του έχει 30 μέλη και η θητεία της θα διαρκέσει για έξι μήνες, ως τη διεξαγωγή εκλογών. Ο Ντορέ ανέλαβε επίσημα καθήκοντα στις 26 Ιανουαρίου 2010[12][13]. Τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία ο Μοχάμετ Σαΐντ Φοφανά.

Στις βουλευτικές εκλογές του 2013 ο Ντορέ εξελέγη ξανά βουλευτής. Ως ο μεγαλύτερος σε ηλικία στην Εθνοσυνέλευση (doyen d’âge) προήδρευσε κατά την εκλογή Προέδρου της Εθνοσυνέλευσης στις 13 Ιανουαρίου 2014.[14]

Πέθανε στο Κονακρί στις 29 Ιανουαρίου 2016.[15]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.jeuneafrique.com/298053/politique/guinee-deces-de-lancien-premier-ministre-jean-marie-dore/.
  2. 2,0 2,1 2,2 Saliou Samb, "Possible candidates for Guinean PM job", Reuters, 14-1-2010.
  3. Saliou Samb, "Possible candidates for Guinean PM job", Reuters, 14-1-2010.
  4. 4,0 4,1 "Guinea in Transition", Crisis Group Africa Briefing N°37, 11-4-2006, σελ. 5–6
  5. Political Parties of the World (6η έκδοση, 2005), ed. Bogdan Szajkowski, page 275.
  6. "Bloody Monday: the September 28 Massacre and Rapes by Security Forces in Guinea", Human Rights Watch, Δεκέμβριος 2009, σελ. 19.
  7. 7,0 7,1 Mathieu Bonkoungou, "Guinea's Camara to stay abroad, two proposed for PM", Reuters, 15-1-2010.
  8. "Bloody Monday",σελ. 21–22.
  9. "Bloody Monday", σελ. 25.
  10. 10,0 10,1 10,2 "Bloody Monday", pages 44–46.
  11. "Guinea opposition picks activist for PM job", Reuters, 18-1-2010.
  12. "Guinea says wants some proceeds from UC Rusal IPO", Reuters, 26-1-2010.
  13. Boubacar Diallo και Rukmini Callimachi, "Amid worry, Guinea begins transition to democracy"[νεκρός σύνδεσμος], Associated Press, 26-1-2010.
  14. "Guinée: Claude Kory Kondiano, nouveau président du Parlement", Radio France Internationale, 13-1-2014 (Γαλλικά).
  15. Claire Rainfroy, "Guinée : décès de l’ancien Premier ministre Jean-Marie Doré", Jeune Afrique, 29-1-2016 (Γαλλικά).