Μεσσήνη (Ιταλία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ζάγκλη)

Συντεταγμένες: 38°11′37″N 15°33′15″E / 38.19361°N 15.55417°E / 38.19361; 15.55417

Μεσσήνη
Εικόνα
Εικόνες της σύγχρονης Μεσσήνης

(Σημαία)
Διοικητικές πληροφορίες
Χώρα    Ιταλία
Περιφέρεια   Σικελία
Επαρχία   Μεσσίνα
Δήμαρχος   Φεντερίκο Μπαζίλε
Περιοχή
Υψόμετρο   5 μ.
Έκταση   211.2 χλμ²
Πληθυσμός   218.547 (31/07/2022)
Άλλες πληροφορίες
Ταχυδρομικός  
κώδικας
  
 98121–98168
Ζώνη ώρας   UTC+1
Ίδρυση   8ος αιώνας π.Χ.
Τοποθεσία
Μεσσήνη is located in Ιταλία
Μεσσήνη
Μεσσήνη
Χάρτης
Θέση του δήμου στην ομώνυμη επαρχία
Επίσημος ιστότοπος

Η Μεσσήνη (ιταλ. Messina, προφέρεται: [mesˈsiːna] ( ακούστε), λατινικά Messana, αρχαία ελληνικά Μεσσήνη) είναι η πρωτεύουσα της Μητροπολιτικής πόλης της Μεσσίνας στη βόρεια Σικελία, που αντικατέστησε την ιταλική επαρχία της Μεσσίνας με διοικητική μεταρρύθμιση (15 Αυγούστου 2015). Αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη πόλη στη Σικελία και την 13η σε ολόκληρη την Ιταλία με περισσότερους από 218.000 κατοίκους που μαζί με τα προάστια φτάνουν τους 650.000.[1] Βρίσκεται στο βορεινότερο άκρο του νησιού στο Στενό της Μεσσήνης απέναντι από το Ρήγιο στην Ιταλική Περιφέρεια Καλαβρία. Η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία την κατατάσσει στις Ευρύτερες αστικές περιοχές με μητροπολιτικό πληθυσμό 277.584 κατοίκους (2014).[2]

Οι κύριες οικονομικές πηγές της πόλης είναι η κρουαζιέρα, ο τουρισμός, το εμπόριο και η γεωργία με λεμονιές, πορτοκαλιές, μανταρινιές και ελαιώνες. Η πόλη έχει Ρωμαϊκή Καθολική επισκοπή, είναι έδρα αρχιμανδρίτη από το 1548 και φιλοξενεί Διεθνή Έκθεση. Το Πανεπιστήμιο της Μεσσήνης ίδρυσε το 1548 ο Ιγνάτιος Λογιόλα. Η Μεσσήνη έχει ελαφρύ σιδηροδρομικό σύστημα που μπήκε για πρώτη φορά σε λειτουργία στις 3 Απριλίου 2003, έχει συνολικό μήκος 7,7 χιλιόμετρα και συνδέει τον σιδηροδρομικό σταθμό με το κέντρο της πόλης και το λιμάνι. Η Μεσσήνη έχει ισχυρή Ελληνική κοινότητα που είναι αναγνωρισμένη επίσημα.[3]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχαιότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μεσσήνη ιδρύθηκε τον 8ο αιώνα π.χ. με Έλληνες εποίκους από τη Χαλκίδα, το αρχικό της όνομα ήταν Ζάγκλη που μεταφράζεται ως «δρεπάνι» χάρη στο σχήμα που έχει το λιμάνι της. Ένα προάστιο που βρίσκεται στα Στενά της Μεσσήνης ονομάζεται ακόμα και σήμερα «Σκαλέτα Ζαγκλέα». Στις αρχές του 5ου αιώνα π.χ. ο Αναξίλαος έδωσε στην πόλη το όνομα "Μεσσήνη" για να τιμήσει την ιδιαίτερη πατρίδα του Μεσσηνία. Η Καρχηδόνα λεηλάτησε την πόλη (397 π.Χ.) αλλά σύντομα την ανακατέλαβε ο Διονύσιος ο Πρεσβύτερος.

Οι Μαμερτίνοι κατέκτησαν τη Μεσσήνη (288 π.Χ.), δολοφόνησαν όλους τους άντρες και πήραν τις γυναίκες τους για συζύγους, οι Μαμερτίνοι έκαναν την πόλη βάση για να κατακτήσουν την υπόλοιπη Σικελία που κυριαρχούσαν οι Συρακούσες. Ο Ιέρων Β΄ των Συρακουσών νίκησε τους Μαμερτίνους και πολιόρκησε τη Μεσσήνη, οι Καρχηδόνιοι υποστήριξαν τους Μαμερτίνους χάρη στη διαμάχη που είχαν με τους Συρακούσιους για την κυριαρχία στη Σικελία. Ο Ιέρων Β΄ επιτέθηκε για δεύτερη φορά (264 π.Χ.), οι Μαμερτίνοι ζήτησαν βοήθεια από τη Ρωμαϊκή δημοκρατία και πρότειναν συμμαχία. Οι Ρωμαίοι αρχικά αρνήθηκαν αλλά κατόπιν άλλαξαν γνώμη επειδή είδαν ότι οι Μαμερτίνοι ήταν ανάχωμα για να περάσουν οι Καρχηδόνιοι στην Ιταλική χερσόνησο. Όταν έληξε ο Α΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος οι Μαμερτίνοι ήταν σύμμαχοι των Ρωμαίων οι οποίοι για πρώτη φορά στην ιστορία μετέφεραν τα στρατεύματα τους έξω από την Ιταλική χερσόνησο. Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία η Μεσσήνη απέκτησε έναν μεγάλο φάρο, την χρησιμοποίησε ο Σέξτος Πομπήιος ως βάση για να κηρύξει τον πόλεμο στον Οκταβιανό Αύγουστο.

Μεσαίωνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν έπεσε η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία την πόλη κατέλαβαν οι Γότθοι (476), η Βυζαντινή αυτοκρατορία (535), οι Άραβες (842) και οι Νορμανδοί αδελφοί από τον Οίκο των Ωτβίλ Ροβέρτος Γυισκάρδος και Ρογήρος Α΄ της Σικελίας. Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος σταμάτησε στη Μεσσήνη στην πορεία του για τους Αγίους Τόπους στην Γ΄ Σταυροφορία, κατέλαβε την πόλη μετά από μια διαφωνία που είχε με τον γαμπρό του Γουλιέλμο τον Καλό, που είχε νυμφευθεί την αδελφή του Ιωάννα της Αγγλίας σχετικά με την προίκα της. Ο Ορλάνδος της Αραγονίας, νόθος γιος του Φρειδερίκου Β΄ της Σικελίας διορίστηκε κυβερνήτης της Μεσσήνης (1345). Η Μεσσήνη ήταν το πρώτο λιμάνι από το οποίο η Μαύρη πανώλη μπήκε στην Ευρώπη, τη μετέφεραν γενοβέζικα πλοία από την Κριμαία. Ο Ιγνάτιος Λογιόλα ίδρυσε στην πόλη το πρώτο Κολέγιο (1548), που εξελίχθηκε στο μετέπειτα Πανεπιστήμιο της Μεσσήνης.

Τα χριστιανικά στρατεύματα που νίκησαν την Οθωμανική αυτοκρατορία στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571) αναχώρησαν για τη Μεσσήνη, ο Ισπανός συγγραφέας που συμμετείχε στη μάχη και είχε τραυματιστεί έμεινε κάποιο διάστημα στο νοσοκομείο της πόλης. Στις αρχές του 17ου αιώνα υπό Ισπανική κατοχή ήταν μία από τις ισχυρότερες πόλεις στην Ευρώπη αλλά επαναστάτησε (1674). Παρέμεινε για κάποιο διάστημα ανεξάρτητη αλλά μετά τη Συνθήκη στο Ναϊμέχεν επανήλθε στον Οίκο των Βουρβόνων που τη λεηλάτησαν, το Πανεπιστήμιο και το Κοινοβούλιο της Μεσσήνης έχασαν όλα τα προνόμιά τους. Οι Ισπανοί έκτισαν ένα κάστρο και ο πληθυσμός γνώρισε μεγάλη παρακμή: επιδημία πανώλης θανάτωσε 48.000 ανθρώπους (1743).[4]

Νεότερα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας ισχυρός σεισμός ισοπέδωσε τη Μεσσήνη (1783) και χρειάστηκε να περάσουν πολλές δεκαετίες για να επανέλθει η φυσιολογική ζωή, ήταν από τις πρώτες πόλεις που ξέσπασε η επανάσταση για την Ιταλική Ενοποίηση (1847) αλλά οι Βουρβόνοι την κατέστειλαν εύκολα. Τα στρατεύματα του Τζουζέπε Γκαριμπάλντι μπήκαν στη Μεσσήνη (1860) και η πόλη μαζί με ολόκληρη τη Σικελία ενώθηκαν με το Βασίλειο της Ιταλίας (1861). Ο Τζιουζέπε Ματσίνι μια σημαντική μορφή της Ιταλικής ενοποίησης καταγόταν από τη Μεσσήνη και είχε εκλεγεί βουλευτής στο Κοινοβούλιο της πόλης (1866). Ένας άλλος ισχυρός κατέστρεψε την πόλη (16 Νοεμβρίου 1894), στις αρχές του 20ού αιώνα ισχυρός σεισμός και τσουνάμι θανάτωσαν 75 έως 200 χιλιάδες ανθρώπους (28 Δεκεμβρίου 1908), στον πλέον πολύνεκρο σεισμό στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πόλη οικοδομήθηκε ξανά τα επόμενα έτη. Η Μεσσήνη δέχθηκε σκληρούς βομβαρδισμούς από τις Συμμαχικές Δυνάμεις όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (1943). Αποζημιώθηκε με το «Χρυσό Μετάλλιο Στρατιωτικής Τιμής», που τη βοήθησε στις προσπάθειές της για ανασυγκρότηση. Τον Ιούνιο του 1955 έγινε εκεί η διάσκεψη των Υπουργών Εξωτερικών της Δυτικής Ευρώπης, κατόπιν δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.[5]

Γεννημένοι στη Μεσσήνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεσσήνη


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]