Ευρύλοχος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ευρύλοχος (< εὐρύς + λοχέω (παραμονεύω, ενεδρεύω), "αυτός που παρατηρεί μακριά"[εκκρεμεί παραπομπή]) αναφέρονται τα ακόλουθα 4 πρόσωπα:

  1. Σύντροφος του Οδυσσέα, που ήταν συγγενής του «εξ αγχιστείας»: ο Ευρύλοχος είχε πάρει για σύζυγο την Κτιμένη, αδελφή του Οδυσσέα. Στο νησί της Κίρκης ο Ευρύλοχος οδήγησε μια ομάδα των ανδρών του Οδυσσέα στο σπίτι της μάγισσας. Ο ίδιος όμως ο Ευρύλοχος δεν μπήκε μέσα όταν η Κίρκη τους κάλεσε σε γεύμα και έτσι ξέφυγε από τη μεταμόρφωσή του σε γουρούνι. Επέστρεψε και πληροφόρησε τον Οδυσσέα ότι οι άλλοι είχαν μεταμορφωθεί σε ζώα. Ωστόσο, στη νήσο Τρινακρία ο Ευρύλοχος παρεκίνησε τους συντρόφους του να σφάξουν και να φάνε τα ιερά βόδια του θεού Ήλιου. Για την πράξη του αυτή, καθώς και για το ότι δεν άκουσε τη συμβουλή του μάντη Τειρεσία, τιμωρήθηκε με θάνατο. Στη «Λέσχη των Κνιδίων» στους Δελφούς ο Πολύγνωτος είχε ζωγραφίσει τον Ευρύλοχο στη σκηνή της θυσίας των κριαριών της Νεκυίας.
  2. Μνηστήρας της Πηνελόπης από τη Ζάκυνθο, που τον σκότωσε ο Οδυσσέας μαζί με τους άλλους μνηστήρες.
  3. Σαλαμίνιος ήρωας που έδιωξε τον Κυχρέα, ληστή της περιοχής, και μετά από αυτό έγινε βασιλιάς.
  4. Ο ένας από τους 50 γιους του Αιγύπτου. Ο Ευρύλοχος πήρε ως σύζυγό του τη Δαναΐδα Αυτονόη, η οποία τον δολοφόνησε την πρώτη νύχτα του γάμου, όπως έπραξαν και οι 48 από τις αδελφές της (βλ. Δαναΐδες).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
  • Lorenzo Rocci (1956). Vocabolario Greco-Italiano. Società Ed. Dante Alighieri srl. σελ. 808.  (Ιταλικά)