Ερνέστο Λακλάου
| Ερνέστο Λακλάου | |
|---|---|
.jpg) Ο Ερνέστο Λακλάου το 2012. | |
| Γέννηση | 6 Οκτωβρίου 1935 Μπουένος Άιρες, Αργεντινή |
| Θάνατος | 13 Απριλίου 2014 (78 ετών) Σεβίλλη, Ισπανία |
| Περίοδος | 20ος-21ος αιώνας |
| Περιοχή | Δυτική Φιλοσοφία |
| Σχολή | Μεταμαρξισμός |
| Κύρια Ενδιαφέροντα | Λαϊκισμός, Ηγεμονία, Δημοκρατία |
| Αξιοσημείωτες Ιδέες | Κενό σημαίνον |
| Επιδράσεις | Μαρξ, Μακιαβέλι, Γκράμσι, Λακάν, Φουκώ, Αλτουσέρ, Ράμος, Χόμπσμπαουμ, Ντεριντά |
| Επηρέασε | Ζίζεκ, Μπάτλερ, Κρίτσλι, Μάρτσαρτ, Σταυρακάκης, Νόρβαλ |
Ο Ερνέστο Λακλάου (Ernesto Laclau, 6 Οκτωβρίου 1935 - 13 Απριλίου 2014) ήταν Αργεντινός αριστερός μεταμαρξιστής φιλόσοφος. Ίδρυσε και διηύθυνε για πολλά χρόνια το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Ιδεολογία και ανάλυση λόγου» (Ideology and Discourse Analysis) στο Πανεπιστήμιο του Έσσεξ[1]. Σύντροφός του ήταν η θεωρητικός και φιλόσοφος Σαντάλ Μουφ. Ανήκει στο θεωρητικό ρεύμα του μεταδομισμού.
Έχει ιδιαίτερη επιρροή στην αριστερή σκέψη, καθώς θεωρείται ένας από τους ιδεολογικούς καθοδηγητές του ΣΥΡΙΖΑ και των Ποδέμος[2]. Επίσης, ο Λακλάου ήταν δάσκαλος του Γιάνη Βαρουφάκη[3].
Κριτική στον παραδοσιακό μαρξισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λακλάου άσκησε κριτική στον παραδοσιακό μαρξισμό, καθώς θεωρούσε πως δεν αποτελεί κατάλληλο εργαλείο για την ανάλυση του σύγχρονου κόσμου. Επιχείρησε να υπερβεί τις παθογένειες του οικονομικού και ταξικού αναγωγισμού, στοιχεία που σύμφωνα με τον ίδιο διαπερνούν το σύνολο της μαρξικής και μαρξιστικής θεωρίας.
Από κοινού με την Σάνταλ Μουφ, στο έργο τους Ηγεμονία και Σοσιαλιστική Στρατηγική εισηγούνται μια αναθεωρημένη εκδοχή της γκραμσιανής θεωρίας της ηγεμονίας.
Θεώρηση του λαϊκισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λακλάου είναι ιδιαιτέρως γνωστός για τη θεωρία του για τον λαϊκισμό. Θεωρούσε, δηλαδή, πως δεν είναι ένας όρος που έχει a priori θετικό ή αρνητικό πρόσημο, αλλά αξιολογείται στην πορεία[4]. Ο Λακλάου αξιολογούσε θετικά τον αριστερό λαϊκισμό[5] και αρνητικά τον δεξιό λαϊκισμό, φέρνοντας το παράδειγμα της δικτατορίας του Περόν στην Αργεντινή, που αποτελούσε και προσωπικό του βίωμα.
Βιβλία στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (1987) Πολιτική και ιδεολογία στη μαρξιστική θεωρία: Καπιταλισμός, λαϊκισμός, φασισμός
- (1997) Για την επανάσταση της εποχής μας
- (2021) Ηγεμονία και Σοσιαλιστική Στρατηγική . Προς μια ριζοσπαστική δημοκρατική πολιτική.
Άρθρα στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Λαϊκισμός: Τι σημασία έχει τ' όνομα" https://www.frenchphilosophy.gr/wp-content/uploads/2014/04/Laclau-E.-Laikismos.-Ti-simasia-echei-to-onoma.pdf
- "Ο αναγκαίος λαϊκισμός" https://tvxs.gr/news/%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%B1%CE%BD/%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82-%CE%BB%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AC%CE%BF%CF%85
- Μετα-μαρξισμός χωρίς διάθεση απολογίας
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ερνέστο Λακλάου, 1935-2014
- ↑ «Laclau: Οι ιδέες του μπόλιασαν ΣΥΡΙΖΑ και PODEMOS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ Ποιου υπουργού ήταν δάσκαλος ο μαρξιστής Ερνέστο Λακλάου;[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Ernesto Laclau, On Populist Reason, 2005
- ↑ Eρνέστο Λακλάου: Η Αριστερά στην Ευρώπη πρέπει να γίνει πιο λαϊκιστική
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Συνέντευξη στην Αυγή Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine.
- Συνέντευξη στο Intellectum
- Συνέντευξη στο περιοδικό Επιστήμη και Κοινωνία
|
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Φιλοσοφία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |