Επιγραφή Ιδαλίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επιγραφή Ιδαλίου,
γνωστή και ως Πλάκα του Ονάσιλου
Επιγραφή Ιδαλίου
ΟνομασίαΕπιγραφή Ιδαλίου,
γνωστή και ως Πλάκα του Ονάσιλου
Έτος δημιουργίας50ς αι. π.Χ.,
πριν τα 470 π.Χ.
Είδοςορειχάλκινη πινακίδα
Πλάτος21.5
ΜουσείοΕθνική βιβλιοθήκη της Γαλλίας,
τομέας μπρούτζινων
Αριθμός καταλόγου2297
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η περίφημη ορειχάλκινη πινακίδα του ΙδαλίουΕδαλίου, Ηδαλίου) στην Κύπρο, χαραγμένη και στις δύο πλευρές της με κυπροσυλλαβική Ελληνική γραφή.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Πινακίδα βρέθηκε από χωρικούς το έτος 1850 στο εκεί Ιερό της Θεάς Αθηνάς, στη βορειοδυτική ακρόπολη της αρχαίας πόλεως Ιδάλιον[1]. Εν συνεχεία πουλήθηκε στον Duc de Luynes και κατέληξε στην Εθνική Βιβλιοθήκη των Παρισίων (Συλλογή μεταλλικών αντικειμένων, τομέας μπρούτζινων, έκθεμα 2297). Η Επιγραφή Ιδαλίου, γνωστή και ως Πλάκα του Ονάσιλου είναι ορειχάλκινη πινακίδα του 5ου π.Χ. αιώνα, στην οποία χαράχθηκε η συμφωνία του βασιλιά Στασίκυπρου και των κατοίκων του Ιδαλίου από την μια πλευρά και του Ονασίλου και των αδερφών του από την άλλη.[2]

Σύμφωνα με αυτή την συμφωνία, ο Ονάσιλος έπρεπε να θεραπεύει τους τραυματισμένους στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου με τους Πέρσες. Σε αντάλλαγμα, ο βασιλιάς του παραχωρούσε ένα μέρος της κρατικής γης, την οποία ο Ονάσιλος και τα αδέρφια του θα είχαν ατελώς. Αν ο βασιλιάς ή οι κάτοικοι της πόλης αποφάσιζαν να επιστρέψουν το συγκεκριμένο κομμάτι της γης θα έπρεπε να είχαν πληρώσει στον Ονάσιλο και στα αδέρφια του ένα τάλαντο αργυρού.

Η επιγραφή ανακαλύφθηκε το 1850 στο ναό της θεάς Αθηνάς στο Ιδάλιον και χρονολογείται πριν τα 470 π.Χ., καθώς ο ναός καταστράφηκε από τους Φοίνικες όταν κατέλαβαν την περιοχή. Αποτελεί το αρχαιότερο συμβόλαιο ανά τον κόσμο, γραμμένη στην κυπροσυλλαβική γραφή, με την εικόνα της να είχε υιοθετηθεί στο έμβλημα του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας Κύπρου[3].

Απόσπασμα της επιγραφής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αλφαβητική μεταγραφή από το κυπροσυλλαβικό κείμενο:[4][5]

Μπροστινή όψη (Α):

1. Ὅτε τὰ(ν) πτόλιν Ἐδάλιον κατέFοργον Μᾶδοι κὰς ΚετιῆFες ἰ(ν) τῶι Φιλοκύπρων Fέτει τῶ Ὀνασαγό-
2. ραυ, βασιλεὺς Στασίκυπρος κὰς ἁ πτόλις ἘδαλιῆFες ἄνωγον Ὀνασίλον τὸν Ὀνασικύπ-
3. ρων τὸν ἰjατῆραν κὰς τὸ(ν)ς κασιγνήτο(ν)ς ἰjᾶσθαι τὸ(ν)ς ἀ(ν)θρώπο(ν)ς τὸ(ν)ς ἰ(ν) τᾶι μάχαι ἰχ-

4. μαμένο(ν)ς ἄνευ μισθῶν.

Μπροστινή όψη (Α): 1-4)

1. Όταν οι Μήδοι (Πέρσες) και οι Κιτιείς πολιορκούσαν την πόλη Ιδάλιο, τη χρονιά του Φιλόκυπρου, γιου του Ονασαγόρα,
2. ο βασιλιάς Στασίκυπρος και η πόλη – οι Ιδαλιείς – είχαν καλέσει τον ιατρό Ονασίλο, γιο του Ονασίκυπρου,
3. καθώς και τους αδελφούς του, για να περιθάλπουν τους ανθρώπους που ,
4. τραυματίστηκαν στη μάχη, χωρίς πληρωμή.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «idalion-project - Français - "Facsimilé" ou la reproduction réelle et virtuelle de la tablette d'Idalion - Vidéo Dailymotion». Dailymotion (στα Αγγλικά). 2 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2022. 
  2. Callet, Patrick; de Contencin, François-Xavier; Zymla, Anna; Denizet, Philippe; Hilpert, Thibaut; Miyazawa, Kesuke; Robin, Bertille (2010). Ioannides, Marinos, επιμ. «An Emblematic Bronze from Cyprus the Idalion Project» (στα αγγλικά). Digital Heritage (Berlin, Heidelberg: Springer): 206–224. doi:10.1007/978-3-642-16873-4_16. ISBN 978-3-642-16873-4. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-642-16873-4_16. 
  3. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2013. 
  4. «Chypre-7». lespierresquiparlent.free.fr. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2022. 
  5. «Η Επιγραφή του Ιδαλίου (ICS 217)». kyprioscharacter.eie.gr. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2022.