Ελάρα (δορυφόρος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελάρα

Απεικόνιση της Ελάρας από το όργανο LORRI του New Horizons

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από Τσαρλς Ντίλον Περίν
Ημερομηνία Ανακάλυψης 2 Ιανουαρίου 1905
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Ημιάξονας τροχιάς 11.703.130 Km
Εκκεντρότητα 0,1961487
Περίοδος περιφοράς 258,65 ημέρες
Κλίση 30,51712° (προς τον Ισημερινό του Δία)
Είναι δορυφόρος του Δία
Φυσικά χαρακτηριστικά
Μέση Ακτίνα 39,95 ± 0,85 Km[1]
Έκταση επιφάνειας ~23.200 Km²
Όγκος ~333.000 Km³
Μάζα 8,7 × 1017 kg
Μέση πυκνότητα 2,6 g/cm3
Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας ~0,031 m/s²
Ταχύτητα διαφυγής ~0,052 km/s
Περίοδος περιστροφής -
Κλίση άξονα -
Λευκαύγεια 0,046 ± 0,007[1]
Επιφανειακή θερμοκρασία ~124 K
Φαινόμενο μέγεθος 16,3

Η Ελάρα (αγγλικά: Elara) είναι ένας φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Δία. Ανακαλύφθηκε από τον Τσαρλς Ντίλον Περίν του Αστεροσκοπείου του Λικ το 1905 [2][3] και μέχρι το 1975 ήταν απλά γνωστή ως Δίας VII. Πήρε το όνομά του από την Ελάρα, η οποία ήταν κόρη του Ορχομενού και μητέρα του γίγαντα Τιτυού από τον Δία, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία.

Την περίοδο από το 1955 έως το 1975 αναφερόταν και με το όνομα Ήρα[4], από το όνομα της ομώνυμης θεάς. Από το 1975 όμως και μετά ο δορυφόρος πήρε το σημερινό του όνομα [5]. Έχει ακτίνα μόλις 43 χιλιόμετρα που σημαίνει ότι αντιστοιχεί μόλις στο 2% του μεγέθους της Ευρώπης. Ωστόσο, αντιστοιχεί στο μισό μέγεθος της Ιμαλίας γι'αυτό είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος δορυφόρος στην ομάδα της Ιμαλίας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Grav, T.; Bauer, J. M.; Mainzer, A. K.; Masiero, J. R.; Nugent, C. R.; Cutri, R. M. (August 2015). «NEOWISE: Observations of the Irregular Satellites of Jupiter and Saturn». The Astrophysical Journal 809 (1): 9. doi:10.1088/0004-637X/809/1/3. 3. Bibcode2015ApJ...809....3G. 
  2. Perrine, C. D. (1905-02-27). "Δορυφόροι του Δία". Harvard College Observatory Bulletin 178.
  3. Perrine, C. D. (1905). "The Seventh Satellite of Jupiter". Publications of the Astronomical Society of the Pacific 17 (101): 62–63. Bibcode:1905PASP...17...56. JSTOR 40691209.
  4. Payne-Gaposchkin, Cecilia; Katherine Haramundanis (1970). Introduction to Astronomy. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall. ISBN 0-13-478107-4.
  5. Marsden, B. G. (7 Οκτωβρίου 1974). "Δορυφόροι του Δία". IAUC Circular 2846.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]