Εκλογές στην Τυνησία
Με βάση το νέο Σύνταγμα, που τέθηκε σε ισχύ στις 26 Ιανουαρίου 2014, στην Τυνησία διεξάγονται εκλογές για πρόεδρο και για βουλή.
Προεδρικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2009[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 25 Οκτωβρίου 2009, ο Μπεν Αλί επανεξελέγη πρόεδρος για πέμπτη συνεχή πενταετή θητεία με ποσοστό 89,6%[1]. Η συμμετοχή ήταν 89,45%. Τον Ιανουάριο του 2011 εξαναγκάστηκε σε παραίτηση εξαιτίας διαδηλώσεων που έγιναν γνωστές ως Αραβική Άνοιξη.
| Υποψήφιος | Κόμμα | Ψήφοι | % | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Ζιν ελ Αμπεντίν Μπεν Αλί | Δημοκρατικός Συνταγματικός Συναγερμός | 4.238.711 | 89,62 | ||
| Μοχάμετ Μπουσίχα | Λαϊκό Κόμμα Ενότητας | 236.955 | 5,01 | ||
| Αχμέτ Ινουμπλί | Δημοκρατική Ένωση Ενωτικών | 179.726 | 3,80 | ||
| Αχμέτ Ιμπραχίμ | Κίνημα Εταζντίντ (Ettajdid) | 74.257 | 1,57 | ||
| Σύνολο 4.447.388 εκ των οποίων 4.440.187 έγκυρα (99,83%), 7.201 άκυρα/λευκά (0,16%) | 100% | ||||
| Πηγή: Tunisia Online News[νεκρός σύνδεσμος] | |||||
Βουλευτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προηγούμενες γενικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1959[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πρώτες γενικές εκλογές διεξήχθησαν στις 8 Νοεμβρίου 1959 με νέο σύνταγμα που διακηρύχθηκε την 1η Ιουνίου. Πρόεδρος επανεξελέγη ο Χαμπίμπ Μπουργκίμπα, μοναδικός υποψήφιος, χωρίς αντίπαλο. Στις ταυτόχρονες βουλευτικές εκλογές, το κόμμα Neo Destour κέρδισε όλες τις 90 έδρες, με το Τυνησιακό κομμουνιστικό Κόμμα να αποτελεί το μοναδικό κόμμα που έλαβε μέρος στις εκλογές εκτός από τον νικητή , στην Τύνιδα και στην Γκαφσά.[2] Η συμμετοχή ήταν 91,7%.[3]
2009[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις βουλευτικές εκλογές, που διενεργήθηκαν την ίδια μέρα με τις προεδρικές (2009), ο Δημοκρατικός Συνταγματικός Συναγερμός (RCD) που πρόσκειται στον πρόεδρο κέρδισε 161 έδρες επί συνόλου 214 της Βουλής, με τις υπόλοιπες 53 να κατανέμονται μεταξύ έξι από τα οκτώ άλλα κόμματα που έλαβαν μέρος στις εκλογές[1].
| Κόμματα | Ψήφοι | % | Έδρες | +/– |
|---|---|---|---|---|
| Δημοκρατικός Συνταγματικός Συναγερμός (Rassemblement Constitutionel Démocratique) | 3.754.559 | 84,59 | 161 | +9 |
| Κίνημα Σοσιαλιστών Δημοκρατών (Mouvement des Démocrates Socialistes/Harakat al-Dimocratiyin al-Ishtirakiyin) | 205.374 | 4,63 | 16 | +2 |
| Λαϊκό Κόμμα Ενότητας (Parti de l'Unité Populaire) | 150.639 | 3,39 | 12 | +1 |
| Δημοκρατική Ένωση Ενωτικών (Union Démocratique Unioniste ) | 113.773 | 2,56 | 9 | +2 |
| Σοσιαλιστικό Κόμμα Φιλελευθέρων (Parti Social-Libéral) | 99.468 | 2,24 | 8 | +6 |
| Πράσινο Κόμμα για την Πρόοδο (Parti des Verts pour le Progrès) | 74.185 | 1,67 | 6 | +6 |
| Κίνημα Εταζντίντ (Mouvement Ettajdid) | 22.206 | 0,50 | 2 | -1 |
| Σύνολο (συμμετοχή 89,40 %) | 4.737.367 | 214 | +25 | |
| Άκυρα | 7.718 | |||
| Σύνολο ψήφων | 4.447.388 | |||
| Πηγή: Εκλογές 2009 | ||||
2014[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δημοψηφίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2002[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 26 Μαΐου 2002 σε δημοψήφισμα εγκρίθηκε σε ποσοστό 99,52% ένα νέο σύνταγμα. Σύμφωνα με αυτό, καταργήθηκε ο τριετής περιορισμός στη θητεία των προέδρων και αυξήθηκε το όριο ηλικίας για να μπορεί να είναι κάποιος πρόεδρος εν ενεργεία από τα 70 στα 75.[4] Επίσης, εισήχθη ένα δεύτερο κοινοβουλευτικό σώμα (Βουλή των Συμβούλων). Η συμμετοχή στο δημοψήφισμα έφτασε το 95,59%,[5] ωστόσο η αντιπολίτευση κατήγγειλε το αποτέλεσμα σαν φάρσα.[4]
2022[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Nooz.gr Αρχειοθετήθηκε 2015-10-24 στο Wayback Machine., Επανεκλογή Μπεν Άλι στην προεδρία της Τυνησίας, 26 Οκτωβρίου 2009.
- ↑ The Middle East and North Africa 2003 p1053
- ↑ Nohlen, D, Krennerich, M & Thibaut, B (1999) Elections in Africa: A data handbook, p918 ISBN 0-19-829645-2
- ↑ 4,0 4,1 Win confirms Tunisia leader in power BBC News, 27-5-2002
- ↑ Tunisia referendum: Landslide vote in favor of constitutional reform Αρχειοθετήθηκε 2012-03-16 στο Wayback Machine. Tunisia Referendum