Εκλογές στην Ονδούρα
Η Ονδούρα είναι Προεδρική Δημοκρατία. Η νομοθετική εξουσία ασκείται από το Εθνικό Κογκρέσο, που απαρτίζεται από 128 μέλη. Τα μέλη του εκλέγονται για τετραετή θητεία. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. Η ψηφοφορία είναι υποχρεωτική[1]. Με βάση το Σύνταγμα, δεν απαιτείται απόλυτη πλειοψηφία για να εκλεγεί κάποιος Πρόεδρος, καθώς νικητής είναι όποιος συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους άσχετα με το ποσοστό.
Πρόσφατες εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γενικές εκλογές 2017[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προηγούμενες εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γενικές εκλογές 2005[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές πριν το πραξικόπημα του 2009 διεξήχθησαν την ίδια ημέρα με τις προεδρικές εκλογές, στις 27 Νοεμβρίου του 2005. Το Φιλελεύθερο Κόμμα (PL) κέρδισε 62 έδρες και το Εθνικό Κόμμα της Ονδούρας (PN) κέρδισε 55.
Γενικές εκλογές 2009[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι επόμενες εκλογές διεξήχθησαν στις 29 Νοεμβρίου 2009. Ο συντηρητικός επιχειρηματίας της αντιπολίτευσης, Πορφίριο Λόμπο, γνωστότερος με το όνομα Πέπε Λόμπο, αναδείχθηκε νικητής των προεδρικών εκλογών με ποσοστό 52% έναντι 34,4% για τον Έλβιν Σάντος.[2]
Αποτελέσματα προεδρικών εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Υποψήφιος | Κόμμα | Ψήφοι | % | Αποτέλεσμα |
|---|---|---|---|---|
| Πορφίριο Λόμπο Σόσα | Εθνικό Κόμμα (PN) | 1.212.846 [3] | 56,56 | Πρόεδρος |
| Μπέρναρντ Μαρτίνες | Κόμμα Καινοτομίας και Ενότητας-Σοσιαλδημοκρατία (PINU) | 39.950 | 1,86 | |
| Φελίσιτο Άβιλα | Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (PDC) | 38.391 | 1,79 | |
| Έλβιν Σάντος | Φιλελεύθερο Κόμμα (PL) | 816.874 | 38,1 | |
| Σέσαρ Αμ | Κόμμα Δημοκρατικής Ενοποίησης (PUD) | 36.399 | 1,70 | |
| Έγκυρα ψηφοδέλτια | 1.980.724 | 100,00 | ||
| Άκυρα | 92.534 | 4,03 | ||
| Λευκά | 61.086 | 2,66 | ||
| Σύνολο ψήφων | 2.298.080 | |||
| Εγγεγραμμένοι | ~4,6 εκατ.[4] | 49,96 % | ||
Γενικές εκλογές 2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις γενικές εκλογές που έγιναν στις 24 Νοεμβρίου 2013 εξελέγη ο νέος πρόεδρος της Ονδούρας, η θητεία του οποίου διαρκεί 4 χρόνια. Επίσης, διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές για την ανάδειξη 128 μελών του Εθνικού Κογκρέσου και δημοτικές εκλογές, για την εκλογή 298 δημάρχων, αντιδημάρχων και δημοτικών συμβούλων. Τέλος εξελέγησαν 20 αντιπρόσωποι στο Κοινοβούλιο της Κεντρικής Αμερικής. [5]
Δεδομένου ότι στην Ονδούρα τις τελευταίες δεκαετίες εναλλάσσονται στην εξουσία δύο μεγάλα κόμματα, το Εθνικό Κόμμα και το Φιλελεύθερο Κόμμα. Η εκλογή αυτή είναι η πρώτη στην ιστορία της Ονδούρας όπου και άλλα κόμματα έχουν την ευκαιρία να κερδίσουν την προεδρία ή τουλάχιστον να κερδίσουν σημαντική εκπροσώπηση στο Κογκρέσο.[6]
Ο Χουάν Ορλάντο Ερνάντες από το Εθνικό Κόμμα της Ονδούρας κέρδισε 36,68% έναντι 28,80% για την υποψήφια της αριστερής αντιπολίτευσης Σιομάρα Κάστρο (συζύγου του ανατραπέντος προέδρου Μανουέλ Σελάγια) και ανακηρύχθηκε νικητής των εκλογών, παρότι στην αρχή οι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι ισχυρίστηκαν ότι ήταν νικητές.[7] Ωστόσο οι Κάστρο και Νασράλα αμφισβήτησαν τα αποτελέσματα,[8] και ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαντούρο κατηγόρησε τις ΗΠΑ για "ανάμειξη στα εσωτερικά των Ονδουρανών."[9] Η Κάστρο κάλεσε τους υποστηρικτές της σε διαδήλωση διαμαρτυρίας για τις εκλογές, στις 30 Νοεμβρίου.[10]
Σύμφωνα με το Κογκρέσο της Βόρειας Αμερικής για τη Λατινική Αμερική, "οι εκλογές έβριθαν παρατυπιών και βίαιων παρενοχλήσεων, με την απειλή να βυθίσουν τη χώρα σε μεγαλύτερη πολιτική κρίση."[11]
Αποτελέσματα εκλογών του 2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόεδρος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προσωρινά αποτελέσματα.
| Υποψήφιος | Κόμμα | Ψήφοι | % |
|---|---|---|---|
| Χουάν Ορλάντο Ερνάντες | Εθνικό Κόμμα της Ονδούρας | 1.093.618 | 36,68 |
| Σιομάρα Κάστρο | Ελευθερία και Επανίδρυση | 858.604 | 28,80 |
| Μαουρίσιο Βιλέδα | Φιλελεύθερο Κόμμα της Ονδούρας | 603.968 | 20,26 |
| Σαλβαδόρ Νασράλα | Κόμμα κατά της Διαφθοράς | 406.586 | 13,64 |
| Ρομέο Βάσκες Βελάσκες | Ονδουρανή Πατριωτική Συμμαχία | 6.034 | 0,20 |
| Όρλε Σολίς | Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της Ονδούρας | 5.184 | 0,17 |
| Χόρχε Αγκιλάρ Παρέδες | Κόμμα Καινοτομίας και Ενότητας | 4.520 | 0,15 |
| Αντρές Παβόν | FAPER-Κόμμα Δημοκρατικής Ενοποίησης | 3.185 | 0,11 |
| Άκυρα | 101.912 | 3,25 | |
| Λευκά | 49.257 | 1,57 | |
| Σύνολο | 3.132.868 | 100 | |
| Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | 5.355.112 | 61 | |
| Πηγή: TSE (με καταμετρημένο το 95,29% των ψήφων) | |||
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «CIA World Fact Book». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Miami Herald». 30 Νοεμβρίου 2009.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «αποτελέσματα 10ης Δεκεμβρίου 2009». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «WebCite query result». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2009.
- ↑ Nina Lakhami (23 Νοεμβρίου 2013). «The fight to take power in Honduras». Al Jazeera. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ Carlos Salinas (8 Οκτωβρίου 2013). «Honduras rompe cien años de bipartidismo». El País. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Hernandez lead 'irreversible' in Honduras». Al Jazeera. 26 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Tension increases in Honduras, as election sparks competing claims of victory, fraud». The Washington Post. 25 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Venezuela's Maduro Rejects US "Intervention" in Honduras». Venezuelanalysis.com. 26 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Winner named in Honduras presidential vote; opposition vows protests». CNN. 27 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Honduran Election Results Contested by International Observers». North American Congress on Latin America. 28 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013.