Εκλογές στην Ισπανία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Εκλογές διεξάγονται στην Ισπανία για κοινοβούλιο αλλά και σε περιφερειακό επίπεδο.

Βουλευτικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόσφατες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2019 έγιναν δύο εκλογικές αναμετρήσεις.


Προηγούμενες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 9 Μαρτίου του 2008 διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές.[1] Στις εκλογές αυτές εξελέγησαν 350 βουλευτές στο Κογκρέσο και οι 208 άμεσα εκλεγμένοι στην Άνω Βουλή, την ισπανική δηλαδή Γερουσία. Το κυβερνών Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα της Ισπανίας (PSOE) με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο ανακηρύχθηκε νικητής των εκλογών, ενώ το Λαϊκό Κόμμα της Αντιπολίτευσης παραδέχθηκε την ήττα του.[2]

ε • σ Κογκρέσο, 9 Μαρτίου 2008
Κόμματα και συνασπισμοί Ψήφοι % Μεταβολή Έδρες Μεταβολή
Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (Partido Socialista Obrero Español) 11.064.524 43,64 +1,1 169 +5
Λαϊκό Κόμμα (Partido Popular) 10.169.173 40,11 +2,4 154 +6
Ενωμένη Αριστερά (Izquierda Unida) 963,040 3,80 –1,2 2 –3
Συσπείρωση και Ένωση (Convergència i Unió)
  • Δημοκρατική Συσπείρωση της Καταλωνίας (Convergència Democràtica de Catalunya)
  • Δημοκρατική Ένωση της Καταλωνίας (Unió Democràtica de Catalunya)
774.317 3,05 –0,2 10 ±0
Δημοκρατική Αριστερά της Καταλωνίας (Esquerra Republicana de Catalunya) 296.473 1,17 –1,3 3 –5
Εθνικιστικό Κόμμα των Βάσκων (Partido Nacionalista Vasco/Euzko Alderdi Jeltzalea) 303.246 1,20 –0,4 6 –1
Γαλικιανό Εθνικιστικό Μπλοκ (Bloque Nacionalista Galego)
  • Ένωση του Λαού της Γαλικίας (Unión do Povo Galego)
  • Εθνικιστική Αριστερά (Esquerda Nacionalista)
  • Γαλικιανή Ενότητα (Unidade Galega)
  • Σοσιαλιστική Κολεκτίβα (Colectivo Socialista)
  • Inzar
  • Εθνικιστικό Κόμμα της Γαλικίας–Galeguista Party (Partido Nacionalista GalegoPartido Galeguista)
209.042 0,82 ±0,0 2 ±0
Συνασπισμός των Καναρίων Νήσων (Coalición Canaria) 164.255 0,65 –0,3 2 –1
Ένωση, Πρόοδος και Δημοκρατία (Unión, Progreso y Democracia) 303.535 1,20 1 +1
Ένωση της Αραγώνας (Chunta Aragonesista) 37.995 0,15 –0,2 0 –1
Βασκική Αλληλεγγύη (Eusko Alkartasuna) 50.121 0,20 –0,1 0 –1
Ναι στη Ναβάρα (Nafarroa Bai)
  • Βασκική Αλληλεγγύη (Eusko Alkartasuna)
  • Aralar
  • Batzarre
  • Εθνικιστικό Κόμμα των Βάσκων (Partido Nacionalista Vasco/Euzko Alderdi Jeltzalea)
62.073 0,25 ±0,0 1 ±0
Σύνολο (συμμετοχή  %)   350 0
Πηγή: Υπουργείο Εσωτερικών της Ισπανίας election results database

Γερουσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Γερουσίας, τις περισσότερες έδρες κέρδισε το Λαϊκό Κόμμα της Αντιπολίτευσης, με 101 έδρες έναντι 88 για το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα των Εργατών.

ε • σ Γερουσία της Ισπανίας, 9 Μαρτίου 2008
Κόμματα και συνασπισμοί Έδρες Μεταβολή
Λαϊκό Κόμμα (Partido Popular) 101 –1
Ισπανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα των Εργατών (Partido Socialista Obrero Español) 88 +7
Entesa Catalana de Progrés 12 ±0
Εθνικιστικό Κόμμα των Βάσκων (Partido Nacionalista Vasco/Euzko Alderdi Jeltzalea) 2 –4
Συσπείρωση και Ένωση (Convergència i Unió)
  • Δημοκρατική Συσπείρωση της Καταλωνίας (Convergència Democràtica de Catalunya)
  • Δημοκρατική Ένωση της Καταλωνίας (Unió Democràtica de Catalunya)
4 ±0
Συνασπισμός των Καναρίων Νήσων (Coalición Canaria) 1 –2
Διορισμένα μέλη από τα επαρχιακά κοινοβούλια 56 +5[3]
Σύνολο (συμμετοχή  %) 264 +5
Πηγή: Υπουργείο Εσωτερικών της Ισπανίας Βάση δεδομένων με εκλογικά αποτελέσματα

2011[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Λαϊκό Κόμμα με αρχηγό τον Μαριάνο Ραχόι νίκησε στις εκλογές με ποσοστό 44,61% (10.815.397 ψήφοι) με 186 έδρες,ενώ το κόμμα των Σοσιαλιστών καταποντίστηκε με ποσοστό 28,73% (6.964.983 ψήφοι) με 110 έδρες . Η Ενωμένη Αριστερά αύξησε τα ποσοστά της σε 6,92% με 11 έδρες.[4]

2015[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι βουλευτικές εκλογές του 2015 αποτέλεσαν το τέλος του δικομματισμού.Το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα ήρθε πρώτο με 28,34% και 123 έδρες. Το Σοσιαλιστικό κόμμα της Ισπανίας έλαβε 22,06% και 90 έδρες. Την τρίτη θέση κατέλαβε το νεοσύστατο Podemos(μπορούμε) με 20,68% και 69 έδρες. Τέταρτο ήρθε το Κόμμα των πολιτών με ποσοστό 13,21% και 40 έδρες. Ποσοστά κάτω από 10% έλαβαν η Ρεπουμπλικανή αριστερά Καταλονίας με 7,03% (9 έδρες),το Βασκικό εθνικιστικό κόμμα με 5,09% (8 έδρες), το Καταλανικό εθνικιστικό κόμμα με 4,12% (6 έδρες), η Ένωση Καταλονίας με 3,78% (2 έδρες),η Ενωμένη Αριστερά με 3,56% (2 έδρες) και ο συνασπισμός Καναρίων νησιών με 3,32% (1 έδρα). Για πρώτη φορά δεν προέκυψε αυτοδύναμη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας.


2016[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις πιο πρόσφατες γενικές εκλογές, που διεξήχθησαν τον Ιούνιο του 2016, το Λαϊκό Κόμμα (PP) του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι, παρέμεινε πρώτο αυξάνοντας παράλληλα τη δύναμή του σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, καταλαμβάνοντας τελικά 134 έδρες στο κοινοβούλιο.[5] Έπειτα από πολιτικές διαβουλεύσεις που διήρκεσαν σχεδόν έναν χρόνο, πρωθυπουργός ο Μαριάνο Ραχόι, τον Οκτώβριο του 2016.[6]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακοίνωση της ημερομηνίας διεξαγωγής των εκλογών
  2. Spain's Zapatero Reelected, Gains Seats in Parliament (Update4) - Bloomberg.com
  3. Κάθε αυτόνομη κοινότητα διορίζει έναν γερουσιαστή ανά εκατομμύρια κατοίκους στο έδαφός της. Για την 9η εκλογική αναμέτρηση, η πληθυσμιακή αύξηση στην Ανδαλουσία, τις Βαλεαρίδες, στα Κανάρια Νησιά, την Καταλωνία και την κοινότητα της Μαδρίτης οδήγησε στο να αποκτήσουν η καθεμία από μία νέα έδρα.
  4. «Ωρα αποφάσεων» για τον Ραχόι» Αρχειοθετήθηκε 2012-02-11 στο Wayback Machine., άρθρο στον ιστότοπο της εφημερίδας «Η Καθημερινή», 27-11-2011.
  5. Ανατροπές στις ισπανικές εκλογές, 26-6-2016.
  6. Ισπανία: Ορκίστηκε πρωθυπουργός ο Μαριάνο Ραχόι, kathimerini.gr, 31-10-2016.