Εκκλησιαστική ιστορία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Εκκλησιαστική Ιστορία ονομάζεται η επί της βάσης της αντικειμενικής εκτιμήσεως και της εκκλησιολογικής αξιολογήσεως των σωζόμενων πηγών επιστημονική έκθεση της όλης εξελίξεως του εσωτερικού και του εξωτερικού βίου της Εκκλησίας κατά την ανάπτυξη της στο χώρο και στο χρόνο, ως μιας αδιάκοπης και αυθεντικής συνεχίσεως της ιστορικής πορείας για την εκπλήρωση της αποστολής στον κόσμο.

Ο Ιησούς Χριστός σε αυτή προβάλλεται ως όχι μόνο ως κέντρο αλλά και ανακεφαλαίωση της ιστορίας του ανθρωπίνου γένους.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Βλασίου Φειδά, Εκκλησιαστική ιστορία.