Σκάγκερακ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Σκάγερακ)
Σκάγκερακ
ΧώραΝορβηγία, Δανία και Σουηδία
Γεωγραφικές συντεταγμένες57°50′50″N 9°4′23″E

Το Σκάγκερακ (παλαιότερα εξελληνισμένα Σκαγε(ρ)ράκης) είναι πορθμός που εκτείνεται μεταξύ της νοτιοανατολικής ακτής Νορβηγίας, της δυτικής ακτής της Σουηδίας και της χερσονήσου της Γιουτλάνδης της Δανίας, που συνδέει τη Βόρεια Θάλασσα με τη θαλάσσια περιοχή του Κάτεγατ, που οδηγεί στη Βαλτική Θάλασσα.

Το Σκάγκερακ περιέχει μερικές από τις πιο πολυσύχναστες ναυτιλιακές διαδρομές στον κόσμο, με σκάφη από όλες τις γωνιές του πλανήτη. Υποστηρίζει επίσης έναν κλάδο εντατικής αλιείας [4]. Το οικοσύστημα βρίσκεται υπό πίεση και επηρεάζεται αρνητικά από τις άμεσες ανθρώπινες δραστηριότητες. Το Όσλο είναι η μόνη μεγάλη πόλη στην περιοχή του Σκάγκερακ.

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σημασία του Σκάγκερακ είναι πιθανότατα το κανάλι / πορθμός του Σκάγκεν. Το Σκάγκεν είναι μια πόλη κοντά στο βόρειο ακρωτήριο της Δανίας (Σκάου). Το Ρακ σημαίνει «ευθεία πλωτή οδός» (συγκρίνετε το Damrak στο Άμστερνταμ) και είναι συγγενές με τη λέξη «προσέγγιση».[1][2] Η τελική πηγή αυτής της συλλαβής είναι η Πρωτο-ινδοευρωπαϊκή ρίζα "ρεγκ-" (ευθεία). Ρακ σημαίνει "ευθεία" στη σύγχρονη νορβηγική και σουηδική. Το "Råk" στη σύγχρονη νορβηγική αναφέρεται σε ένα κανάλι ή το άνοιγμα του νερού σε ένα πάγο που καλύπτεται από νερό. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν μια σύνδεση με τη σύγχρονη δανική λέξη rak (που σημαίνει τύρβη ή σκύβαλο). Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι το Σκάγκερακ ονομάστηκε από Ολλανδούς ναυτικούς, με τον ίδιο τρόπο που πήρε το όνομά του το παρακείμενο Κάτεγατ. Ήταν αρκετά συνηθισμένο για τους Ολλανδούς να ονομάζουν παρόμοια τμήματα των υδάτινων οδών ως "rak", όπως: Λάνγκερακ, Ντάμρακ, Γκούντερακ και Τουικβέρντερακ.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η είσοδος του Όσλοφιορδ κοντά στο Όσλο είναι τμήμα του πορθμού Σκάγκερακ.

Το Σκάγκερακ έχει μήκος 240 χλμ. και πλάτος 80-140 χλμ. Βαθαίνει προς την ακτή της Νορβηγίας και φτάνει τα 700 μέτρα στη Νορβηγική Τάφρο. Λιμάνια κατά μήκος του Σκάγκερακ είναι το Όσλο και το Κρίστιανσαντ στη Νορβηγία και το Ουντεβάλα και το Στρέμσταντ στη Σουηδία.

Το Σκάγκερακ έχει μέση αλατότητα 30 μονάδων, που είναι πολύ χαμηλή, κοντά σε εκείνη του υφάλμυρου νερού, αλλά συγκρίσιμη με τα περισσότερα άλλα παράκτια ύδατα. Η έκταση που διατίθεται στη βιομάζα είναι περίπου 3.600 τετραγωνικά χιλιόμετρα και περιλαμβάνει μια μεγάλη ποικιλία οικοτόπων, από ρηχούς αμμώδεις και πετρώδεις υφάλους στη Σουηδία και τη Δανία ως τα βάθη της Νορβηγικής Τάφρου.

Εκταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός ορίζει τα όρια του Σκάγκερακ ως εξής: [7]

Στα Δυτικά. Η γραμμή που ενώνει το Χάνστχολμ (57°07′Β 8°36′Α) και το Λίντεσνες (57°54′Β 11°27′Α).

Στα Νοτιοανατολικά. Tο Βόρειο όριο του Κάτεγατ Η γραμμή που ενώνει το Σκάγκεν (Σκάου, Βόρειο Ακρο της Δανίας) και το Πατέρνοστερ Σκερ (57°54′Β 11°27′Α) και από εκεί προς τα Βορειοανατολικά μέσω των υφάλων στο νησί Τγερν.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γερμανικά μπούνκερ από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εξακολουθούν να υπάρχουν κατά μήκος των ακτών του Σκάγκερακ. (Κγέρσγκορντ Στραντ στη Δανία)

Παλαιότερα ονόματα για το σύνολο Σκάγκερακ και Κάτεγατ ήταν Νορβηγική Θάλασσα ή Θάλασσα της Γιουτλάνδης, το δεύτερο στο Knýtlinga saga (Ισλανδικό έπος του 1250).

Μέχρι την κατασκευή του Καναλιού Άιντερ το 1784 (πριν το Κανάλι του Κιέλου), το Σκάγκερακ ήταν ο μόνος τρόπος εισόδου και εξόδου της Βαλτικής Θάλασσας. Για το λόγο αυτό το στενό έχει μεγάλη διεθνή κίνηση πλοίων για αιώνες. Μετά τη βιομηχανική επανάσταση η κυκλοφορία αυξήθηκε και σήμερα το Σκάγκερακ είναι από τα πιο πολυσύχναστα στενά στον κόσμο. Το 1862 κατασκευάστηκε το Τανάλι Τύμπορεν στο Λίμφιορδ της Δανίας, παρακάμπτοντας το Σκάγκερακ, πηγαίνοντας κατευθείαν από τη Βόρεια Θάλασσα στο Κάτεγατ, ωστόσο υποστηρίζει μόνο μικρές μεταφορές.

Και στους δύο παγκόσμιους πολέμους το Σκάγκερακ ήταν στρατηγικά πολύ σημαντικό για τη Γερμανία. Η μεγαλύτερη ναυμαχία του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ναυμαχία της Γιουτλάνδης, γνωστή και ως Ναυμαχία του Σκάγκερακ, πραγματοποιήθηκε εδώ στις 31 Μαΐου ως 1 Ιουνίου 1916. Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η σημασία του ελέγχου αυτού του πλωτού δικτύου, στη Βαλτική, ήταν το κίνητρο για τη γερμανική επίθεση στη Δανία και τη Νορβηγία και την εν συνεχεία κατασκευή των βόρειων τμημάτων του Τείχους του Ατλαντικού. Και οι δύο αυτές ναυτικές επιχειρήσεις συνέβαλαν στον μεγάλο αριθμό ναυαγίων στο Σκάγκερακ.

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φορτηγό πλοίο στο Σκάγκερακ.

Το Σκάγκερακ είναι ένα στενό με μεγάλη κυκλοφορία, με διέλευση περίπου 7.500 σκαφών (εξαιρουμένων των αλιευτικών) από όλο τον κόσμο το 2013. Τα φορτηγά πλοία είναι μακράν τα πιο συνηθισμένα σκάφη στο Σκάγκερακ, περίπου 4.000 το 2013, με δεύτερα τα δεξαμενόπλοια, σχεδόν τα μισά. Όταν εξετάζονται σε συνδυασμό με την περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας, πλοία από 122 διαφορετικές χώρες πέρασαν το 2013, με τα περισσότερα από αυτά να μεταφέρουν φορτία ή επιβάτες εντός της Ευρώπης, ανεξάρτητα από τη σημαία τους.[3]

Σχεδόν όλα τα εμπορικά πλοία στο Σκάγκερακ παρακολουθούνται από το Αυτόματο Σύστημα Αναγνώρισης (AIS).[4]

Αναψυχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σκάγκερακ είναι δημοφιλές για δραστηριότητες αναψυχής και στις τρεις χώρες. Υπάρχουν πολλές καλοκαιρινές κατοικίες και αρκετές μαρίνες κατά μήκος των ακτών.

Βιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σκάγκερακ είναι ενδιαίτημα για περίπου 2.000 θαλάσσια είδη, πολλά από τα οποία αναπαράγονται στα ύδατά του. Για παράδειγμα μια ποικιλία μπακαλιάρου του Ατλαντικού που ονομάζεται μπακαλιάρος του Σκάγκερακ γεννάει τα αυγά του ανοικτά των νορβηγικών ακτών. Τα αυγά επιπλέουν και τα νεογέννητα τρέφονται με ζωοπλαγκτόν. Τα νεογέννητα κινούνται προς τον πυθμένα, όπου έχουν μικρότερο κύκλο ωρίμανσης (2 χρόνια). Δεν μεταναστεύουν, αλλά παραμένουν στα νορβηγικά φιόρδ.

Η ποικιλία των ενδιαιτημάτων και ο μεγάλος όγκος πλαγκτόν στην επιφάνεια υποστηρίζουν την παραγωγική θαλάσσια ζωή. Η ενέργεια κινείται από την κορυφή προς τον πυθμένα σύμφωνα με την κλίμακα μεταναστεύσεων του Βινογκράντοφ, δηλαδή ορισμένα είδη είναι βενθικά και άλλα πελαγικά, αλλά υπάρχουν διαβαθμισμένα θαλάσσια στρώματα μέσα στα οποία τα είδη κινούνται κατακόρυφα για μικρές αποστάσεις. Επιπλέον ορισμένα είδη είναι βενθοπελαγικά, κινούμενα μεταξύ της επιφάνειας και του πυθμένα. Τα βενθικά είδη περιλαμβάνουν τα Coryphaenoides rupestris, Argentina silus, Etmopterus spinax, Chimaera monstrosa και Glyptocephalus cynoglossus. Στην επιφάνεια είναι τα Clupea harengus (ρέγγα), Scomber scombrus (σκουμπρί) και Sprattus sprattus. Ορισμένα είδη που κινούνται μεταξύ των δύο είναι τα Pandalus borealis, Sabinea sarsi και Etmopterus spinax.

Yφαλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κοραλλιογενής ύφαλος κρύου νερού στη Νορβηγία.

Εκτός από τους αμμώδεις και τους πετρώδεις υφάλους, στο Σκάγκερακ αναπτύσσονται εκτεταμένοι κοραλλιογενείς ύφαλοι κρύου νερού, κυρίως του κοραλλιου Lophelia. Ο Υφαλος Σέκεν, στη Σουηδική θαλάσσια προστατευόμενη περιοχή του Φιόρδ του Kόστερ, είναι ένας αρχαίος κοραλλιογενής ύφαλος κρύου νερού και ο μόνος γνωστός κοραλλιογενής ύφαλος στη χώρα. Ο Υφαλος Tίσλερ στη Νορβηγική θαλάσσια προστατευόμενη περιοχή Εθνικό Πάρκο Υτρε Χβάλερ είναι ο μεγαλύτερος γνωστός κοραλλιογενής ύφαλος στην Ευρώπη. Υφαλοι Lophelia υπάρχουν επίσης στη Νορβηγική τάφρο και είναι γνωστοί από τα ρηχά νερά πολλών νορβηγικών φιόρδ.[5][6]

Το Σκάγκερακ διαθέτει επίσης έναν αριθμό σπάνιων βιολογικών υφάλων που σχηματίζονται γύρω από τις ψυχρές αναδύσεις γεωλογικών οργανικών αερίων, συνήθως μεθανίου. Αυτά τα σπάνια ενδιαιτήματα είναι κυρίως γνωστά από τα Δανικά ύδατα του Σκάγκερακ δυτικά του Χίρστχαλς, αλλά περισσότερα μπορεί να ανακαλυφθούν σε μελλοντικές έρευνες [12]. Αυτής της μορφής οι ύφαλοι είναι πολύ σπάνιοι στην Ευρώπη και υποστηρίζουν ένα πολύ ποικίλο οικοσύστημα.

Με την επί αιώνες μεγάλη διεθνή θαλάσσια κυκλοφορία στο Σκάγκερακ ο βυθός έχει επίσης συσσωρεύσει μεγάλο αριθμό ναυαγίων. Τα ναυάγια σε ρηχά νερά παρέχουν ένα σταθερό αγκυροβόλιο για πολλά κοράλλια και πολύποδες και εξερευνημένα ναυάγια έχουν αποκαλυφθεί για να υποστηρίξουν κοράλλια και μεγάλες αναρριχίδες.[7]


Περιβαλλοντικές ανησυχίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιστήμονες και περιβαλλοντικά ιδρύματα εξέφρασαν την ανησυχία τους για την αυξανόμενη πίεση στο οικοσύστημα του Σκάγκερακ. Η πίεση έχει ήδη αρνητικές επιπτώσεις και προκαλείται από σωρευτικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, των οποίων οι άμεσες ανθρώπινες δραστηριότητες είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Η κλιματική αλλαγή και η οξίνιση των ωκεανών αναμένεται να έχουν αυξανόμενες επιπτώσεις στο οικοσύστημα του Σκάγκερακ στο μέλλον[8].

Το Σκάγκερακ και η Βόρεια Θάλασσα δέχονται σημαντικές εισροές επικίνδυνων υλικών και ραδιενεργών αποβλήτων. Τα περισσότερα αποδίδονται στις μεταφορές μεγάλων αποστάσεων από άλλες χώρες, αλλά όχι όλα.[9] Τα θαλάσσια απορρίμματα είναι επίσης ένα αυξανόμενο πρόβλημα. Μέχρι πρόσφατα τα υγρά απόβλητα και τα λύματα που αποβάλλονταν στο Σκάγκερακ από οικισμούς και βιομηχανίες δεν υφίσταντο καμία επεξεργασία. Σε συνδυασμό με την έκπλυση υπερβολικών θρεπτικών συστατικών από τις καλλιέργειες αυτό έχει οδηγήσει σε μεγάλη άνθιση φυτοπλαγκτού[10].

Προστατευόμενες περιοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνικό Πάρκο Yτρε-Χβάλερ.
Εθνικό Πάρκο Κόστερχαβετ.
Τα δύο εθνικά πάρκα Yτρε-Χβάλερ και Κόστερχαβετ αποτελούν μια διασυνοριακή προστατευόμενη περιοχή Νορβηγίας και Σουηδίας..

Υπάρχουν στο Σκάγκερακ οι εξής θαλάσσιες περιοχές προστασίας :

Noρβηγία
  • Εθνικό Πάρκο Yτρε-Χβάλερ.
Σουηδία[11]
  • Εθνικό Πάρκο Κόστερχαβετ
  • Μπράτεν, πρόσφατα κηρυγμένη θαλάσσια περιοχή Natura 2000 πέρα από το Κόστερχαβετ. Υποθαλάσσιοι κρατήρες και βιογενικοί ύφαλοι σε βάθη 200-500 μ.
  • Γκούλμαρσφιορντεν, η πρώτη θαλάσσια περιοχή προστασίας της Σουηδίας από το 1983.
Δανία

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Nudansk Ordbog (1993), 15th edition, 2nd reprint, Copenhagen: Politikens Forlag, entry Skagerrak.
  2. Den Store Danske Encyklopædi (2004), CD-ROM edition, Copenhagen: Gyldendal, entry Skagerrak.
  3. Mapping shipping intensity and routes in the Baltic Sea. Swedish Institute for the Marine Environment (Havsmiljöinstitutet). May 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-01-26. https://web.archive.org/web/20160126180518/http://www.havsmiljoinstitutet.se/digitalAssets/1506/1506887_sime_ais_report_2014_5.pdf. Ανακτήθηκε στις 17 January 2016. 
  4. «Skagerrak». Marine Vessel Traffic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2016. 
  5. Carina Eliasson (19 Σεπτεμβρίου 2012). «Sweden´s only coral reef at risk of dying». University of Gothenburg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2016. 
  6. «Saving Sweden's Last Ancient Deepwater Reef». Reef to Rainforest Media. 27 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2016. 
  7. (στα Danish) Kortlægning af Natura 2000 habitaterne: Boblerev (1180), rev (1170) og sandbanker (1110). Skov- og Naturstyrelsen. June 2008. http://naturstyrelsen.dk/media/134980/bilag-10-kortlaegning-nordsoeen-2007.pdf. Ανακτήθηκε στις 16 January 2016. 
  8. «The North Sea and Skagerrak». Norwegian Environment Agency. 20 Μαρτίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2016. 
  9. (2012). "Radioactivity in the Marine Environment 2010". Norwegian Marine Monitoring Programme (RAME). Ανακτήθηκε στις 6 January 2019.[νεκρός σύνδεσμος]
  10. «Algal blooms in the Skagerrak and Kattegat». SMHI. 23 Απριλίου 2014. 
  11. «Natura 2000» (στα Swedish). Swedish Environmental Protection Agency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2016. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  12. (στα Danish) Skagens Gren og Skagerrak. Danish Nature Agency. http://naturstyrelsen.dk/media/nst/68740/001Plan.pdf. Ανακτήθηκε στις 19 January 2016.