Εθνικός Κήπος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εθνικός Κήπος
Άποψη του πάρκου.
Εθνικός Κήπος is located in Αθήνα
Εθνικός Κήπος
Τοποθεσία εντός του κέντρου της Αθήνας
ΕίδοςΒοτανικός και Ιστορικός Κήπος
ΤοποθεσίαΒασιλίσσης Αμαλίας 1,Αθήνα
Συντεταγμένες37°58′27″N 23°44′18″E / 37.97417°N 23.73833°E / 37.97417; 23.73833Συντεταγμένες: 37°58′27″N 23°44′18″E / 37.97417°N 23.73833°E / 37.97417; 23.73833
Έκταση15,5 εκτάρια
Δημιουργία1838
ΚατάστασηΑνοιχτό όλο τον χρόνο
Πρόσβαση ΜΜΜ Σταθμός Συντάγματος
Ιστότοποςhttps://www.cityofathens.gr/thema/ethnikos-kipos/

Ο Εθνικός Κήπος αποτελεί χαρακτηρισμένο Ιστορικό Τόπο στο κέντρο της Αθήνας ανάμεσα στις συνοικίες του Κολωνακίου και του Παγκρατίου.

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκτασης 15,6 εκταρίων στο κέντρο της Αθήνας και, προσθέτοντας τον κήπο του Ζαππείου με έκταση 13 εκταρίων, το πάρκο έχει έκταση 28,5 εκταρίων (285 στρέμματα). Η πρώτη του ονομασία μέχρι το 1927 ήταν «Βασιλικός Κήπος». Το πάρκο βρίσκεται δίπλα από τη Βουλή των Ελλήνων και εκτείνεται προς τα νότια όπου βρίσκεται το Ζάππειο Μέγαρο απέναντι από το Παναθηναϊκό Στάδιο, όπου τελέστηκαν οι πρώτοι Μοντέρνοι Ολυμπιακοί αγώνες το 1896. Ο κήπος φιλοξενεί ακόμα αρχαία ερείπια, κίονες, μωσαϊκά κτλ.. Στο νοτιοανατολικό του άκρο βρίσκονται οι προτομές του Ιωάννη Καποδίστρια, του μεγάλου Φιλέλληνα Εϋνάρδου, ενώ στο νότιο του άκρο βρίσκεται η προτομή του εθνικού ποιητή Διονύσιου Σολωμού και του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

Ιστορία του κήπου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην αρχαιότητα μέρος του κτήματος ήταν ο ιδιωτικός κήπος του φιλόσοφου και βοτανολόγου Θεόφραστου ενός των διαδόχων του Αριστοτέλη. Ο κήπος ήταν ένα δώρο από το Δημήτριο το Φαληρέα στο δάσκαλό του. Υπήρχε επίσης ένα ιερό και μια βιβλιοθήκη.

Ο βασιλικός κήπος οριοθετήθηκε το 1836 από τον Φρίντριχ φον Γκέρτνερ (Friedrich von Gärtner), τον αρχιτέκτονα των ανακτόρων, σε μια έκταση 500 περίπου στρεμμάτων. Επειδή η έκταση αυτή απέκλειε τον δρόμο Αθήνας-Αμαρουσίου-Κηφισιάς, το σχέδιο αυτό αναθεωρήθηκε το 1839 από τον Χοχ (Hoch), διευθύνοντα μηχανικό τής οικοδομής των ανακτόρων.

Εθνικός Κήπος

Ο κήπος των 155 στρεμμάτων ήταν προγραμματισμένος με εντολή τής βασίλισσας ως επιστημονικός και βοτανικός κήπος, καθώς και ως ιδιωτικός. το 1839 φυτεύτηκαν 15.000 καλλωπιστικά φυτά που μεταφέρθηκαν από τη Γένοβα, καθώς επίσης και με αυτοφυή είδη, που μεταφέρθηκαν από το Σούνιο και την Εύβοια. Το ενδιαφέρον τής Βασίλισσας Αμαλίας για τον Κήπο ήταν τέτοιο, που λέγεται οτι περνούσε τουλάχιστον τρεις ώρες την ημέρα ασχολούμενη προσωπικά με την φροντίδα του. Στην οικογένεια της Αμαλίας, η δημιουργία και η συντήρηση πάρκων και κήπων αποτελούσε παράδοση. Δεν εκπλήσσει λοιπόν, που και εκείνη θέλησε να κοσμήσει την Αθήνα με έναν μεγάλο κήπο. Το 1842 μάλιστα φύτεψε η ίδια τις Ουασινγκτόνιες, που υπάρχουν μέχρι σήμερα στην είσοδο της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας. Η Βασίλισσα Αμαλία αργότερα στράφηκε στη γεωργική πολιτική και δεν συμμετείχε πλέον στη φροντίδα του κήπου.

Φυτευτικές εργασίες οργάνωσε και επέβλεψε ο Γάλλος κηποτέχνης Φρανσουά Λουί Μπαρώ (François Louis Barault ),ο οποίος ανέλαβε τη διεύθυνση τού κήπου από το 1845 έως το 1854 και ο γεωπόνος Φρειδερίκος Σμιτ (Friedrich Schmidt). Ο κήπος επεκτάθηκε από τον Γερμανό βοτανολόγο Καρλ Νίκολαους Φράας. Κατά τη διάρκεια των εργασιών, βρέθηκαν αρχαιολογικά ευρήματα, συμπεριλαμβανομένου ενός ρωμαϊκού ψηφιδωτού και ενός αρχαίου υδραγωγείου που χρησιμοποιήθηκε για τον κήπο. Διευθυντής τού κήπου ήταν ο Theodor von Held και ο διάδοχός του Σπυρίδων Μηλιαράκης.

Ο κήπος σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κήπος μετονομάστηκε σε Εθνικό Κήπο το 1927 κατά την περίοδο της αβασίλευτης δημοκρατίας. Είναι ανοιχτός για το κοινό από την Ανατολή μέχρι τη Δύση του Ηλίου. Η κύρια είσοδος του πάρκου είναι από την Λεωφόρο που μετονομάστηκε σε Αμαλίας προς τιμήν της, αφού αυτή οραματίστηκε την δημιουργία τού κήπου. Υπάρχουν άλλες έξι είσοδοι στον κήπο: μία από την λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας, τρεις από την οδό Ηρώδου Αττικού και δύο από την περιοχή του Ζαππείου πάρκου. Στον κήπο υπάρχουν λίμνες με πάπιες, ένας μικρός ζωολογικός κήπος, καφετέρια, η παιδική βιβλιοθήκη και μια παιδική χαρά.

Ο Χένρυ Μίλλερ έγραψε για τον Εθνικό Κήπο το 1939: "Το πάρκο παραμένει στην μνήμη μου όσο κανένα άλλο πάρκο που έχω επισκεφτεί στη ζωή μου. Η πεμπτουσία ενός πάρκου είναι όπως όταν κάποιος κοιτά ένα πίνακα ή ονειρεύεται, να βρίσκεται σε έναν τόπο που όμως δεν μπορεί ποτέ να πάει."

Ιστορικός Κήπος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 2011 με το ΦΕΚ 49/ΑΑΠ/23-3-2011 ο ιστορικός Εθνικός Κήπος πλέον υπόκειται σε ειδικό νομικό καθεστώς προστασίας.

"Χαρακτηρίζουμε ως ιστορικό τόπο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. δ και 16 του Ν. 3028/2002, τον Εθνικό Κήπο, Δ. Αθηναίων, Ν. Αττικής, όπως σημειώνεται στο συνημμένο τοπογραφικό διάγραμμα, ως χαρακτηριστικός και ομοιογενής χώρος, που εμπεριέχει αξιόλογα κτήρια, κατασκευές και διαμορφώσεις μεταγενέστερες του 1830, διότι πρόκειται για ένα μοναδικό στην χώρα μας και ιδιαίτερα αξιόλογο παράδειγμα αρχιτεκτονικής τοπίου με βάση τις αρχές του ευρωπαϊκού σχεδιασμού του 19ου αιώνα και με ιδιαίτερο βοτανολογικό ενδιαφέρον. Αποτελεί τόπο στον οποίο έχουν αποτυπωθεί διαδοχικές εξελικτικές φάσεις τής νεώτερης ιστορίας των Αθηνών και έχει άρρηκτα συνδεθεί στην συλλογική μνήμη των κατοίκων τής πόλης με σημαντικές καμπές τής ιστορίας του ελληνικού κράτους καθώς και με την καθημερινή ζωή τους. Η προστασία του εθνικού κήπου να γίνεται με γνώμονα την διατήρηση του πνεύματος και των σημαντικών επεμβάσεων των τριών πρώτων φάσεων κατασκευής του."


Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]