Εβραϊκό αλφάβητο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εβραϊκό αλφάβητο
ΕίδοςΣυμφωνογραφικό αλφάβητο
ΓλώσσεςΕβραϊκή, Γίντις, Λαντίνο και Ιουδαιο-Αραβική (δείτε Ιουδαϊκές γλώσσες)
Χρονική περίοδος3ος αιώνας π.Κ.Χ. έως σήμερα
ΠροέλευσηΑιγυπτιακό
Παρεμφερή συστήματαΝαβαταϊκό
Συριακό
Παλμυρικό
Μανδαϊκό
Βραχμανικό
Παχλαβί
Σογδιανό
ISO 15924Hebr, 125
ΚατεύθυνσηΔεξιά προς αριστερά
Ψευδώνυμο UnicodeHebrew
Εύρος τιμών UnicodeU+0590 ως U+05FF,
U+FB1D ως U+FB4F

Το εβραϊκό αλφάβητο (εβραϊκά: אָלֶף־בֵּית עִבְרִי, alefbet ʿIvri) είναι το αλφάβητο της εβραϊκής γλώσσας. Χρησιμοποιείται επίσης και από άλλες εβραϊκές γλώσσες, οι πιο γνωστές εκ των οποίων είναι η Γίντις (γερμανοεβραϊκή γλώσσα) και οι Ιουδαιο-αραβικές γλώσσες. Υπάρχουν δύο μορφές του αλφαβήτου, η παλαιο-εβραϊκή (η οποία έχει διατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό, αν και διαφοροποιημένη, στη σαμαρειτική γραφή) και η σύγχρονη «τετραγωνισμένη μορφή». Η τελευταία είναι στυλιζαρισμένη μορφή της αραμαϊκής γραφής. Εκτός των παραπάνω, υπάρχει και επισεσυρμένη μορφή η οποία επίσης διαφοροποιείται κατά τόπους και εποχές.

Το εβραϊκό αλφάβητο έχει 22 γράμματα, από τα οποία τα 5 διαφοροποιούνται όταν βρίσκονται στο τέλος της λέξης (τελικά). Πρόκειται για αριστερόστροφο σύστημα γραφής, αρχικά αποτελούμενο μόνο από σύμφωνα. Όπως και άλλα συμφωνογραφικά αλφάβητα, π.χ. το αραβικό, το εβραϊκό αλφάβητο ανέπτυξε αργότερα σημεία ένδειξης των φωνηέντων, τα νικούντ (niqqud). Στα ραββινικά εβραϊκά, τα γράμματα א ה ו י χρησιμεύουν επίσης για την αναπαράσταση φωνηέντων. Το εβραϊκό αλφάβητο, όταν χρησιμοποιείται για την καταγραφή της γλώσσας Γίντις, είναι πλήρες αλφάβητο (με την εξαίρεση των δάνειων εβραϊκών λέξεων). Στη σύγχρονη εποχή είναι γενική η τάση αποτύπωσης όλων φωνηέντων, όπως στα Γίντις, έτσι ώστε οι αντίστοιχοι χαρακτήρες να λειτουργούν ως πλήρη φωνήεντα.

Πριν την υιοθέτηση της σημερινής γραφής του εβραϊκού αλφαβήτου, τα Εβραϊκά γράφονταν από τους αρχαίους Ισραηλίτες, δηλαδή τους Εβραίους και Σαμαρείτες, με το παλαιο-εβραϊκό αλφάβητο. Κατά τον 3ο αι. π.Χ., οι Εβραίοι άρχισαν να χρησιμοποιούν μια στυλιζαρισμένη μορφή του αραμαϊκού αλφαβήτου,[1] ενώ οι Σαμαρείτες συνέχισαν να χρησιμοποιούν μια παραλλαγή του παλαιο-εβραϊκού, τη λεγόμενη σαμαριτική γραφή. Η σημερινή «τετραγωνισμένη γραφή» του εβραϊκού αλφαβήτου προέρχεται από τη στυλιζαρισμένη αραμαϊκή η οποία χρησιμοποιούνταν στην Περσική Αυτοκρατορία (η οποία με τη σειρά της την είχε προσλάβει από τους Αραμαίους). Μετά την πτώση της Περσικής Αυτοκρατορίας, οι Εβραίοι χρησιμοποίησαν και τους δύο τύπους γραφής, πριν καταλήξουν οριστικά στην αραμαϊκή μορφή.

Γράμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα γράμματα του εβραϊκού αλφαβήτου είναι τα εξής:

Εβραϊκό αλφάβητο
ρες ר   αγίν ע   λάμεντ ל   ζαγίν ז   άλεφ א
σιν ש πε פ μεμ מ χετ ח μπετ ב
ταβ ת πε τελικό ף μεμ τελικό ם τετ ט γκίμελ ג
  σαντέ צ νουν נ γιοντ י ντάλετ ד
σαντέ τελικό ץ νουν τελικό ן καφ כ χε ה
κοφ ק σαμέκ ס καφ τελικό ך βαβ ו
Σημείωση: Το διάγραμμα διαβάζεται από πάνω προς τα κάτω και από τα δεξιά προς τα αριστερά.

Προφορά των γραμμάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

γράμμα Ονομασία Καθιερωμένη προφορά
στα Αγγλικά[2]
πρότυπη ισραηλινή
προφορά
συνήθης ισραηλινή
προφορά (αν διαφέρει)
Προφορά στα Γίντις / Ασκενάζι
MW[2] Unicode[3][4] Εβραϊκά[5]
א Aleph Alef אָלֶף [/ˈɑːlɛf/], [/ˈɑːlɨf/] /ˈalef/   /ˈalɛf/
בּ Beth Bet בֵּית [bɛθ], [beɪt] /bet/   /bɛɪs/
ב בֵית /vet/ /vɛɪs/
ג Gimel Gimel גִּימל [/ˈɡɪməl/] /ˈɡimel/   /ˈɡimːɛl/
ד Daleth Dalet דָּלֶת [/ˈdɑːlɨθ/], [/ˈdɑːlɛt/] /ˈdalet/ /ˈdaled/ /ˈdalɛs/
ה He He הֵא, הה, הי [/heɪ/] /he/ /hej/ /hɛɪ/
ו Waw Vav וָו, ואו, ויו [/vɑːv/], [/wɑːw/] /vav/   /vɔv/
ז Zayin Zayin זַיִן [/ˈzaɪ.ɨn/] /ˈzajin/ /ˈza.in/ /ˈzajin/
ח Heth Het חֵית [/hɛθ/], [/xeɪt/] /ħet/ /χet/ /χɛs/
ט Teth Tet טֵית [/tɛθ/], [/teɪt/] /tet/   /tɛs/
י Yod Yod יוֹד [/jɔːd/] /jod/ /jud/ /jud/
כּ Kaph Kaf כַּף [/kɑːf/] /kaf/   /kɔf/
כ כַף [/xɑːf/], [/kɑːf/] /χaf/ /χɔf/
ךּ Final Kaf כַּף סוֹפִית [/ka:f/] /kaf sofit/ /laŋɡɛ kɔf/
ך כַף סוֹפִית [/xɑːf/], [/kɑːf/] /χaf sofit/ /laŋɡɛ χɔf/
ל Lamed Lamed לָמֶד [/ˈlɑːmɛd/] /ˈlamed/   /ˈlamɛd/
מ Mem Mem מֵם [/mɛm/] /mem/   /mɛm/
ם Final Mem מֵם סוֹפִית /mem sofit/ /ʃlɔs mɛm/
נ Nun Nun נוּן [nuːn] /nun/   /nun/
ן Final Nun נוּן סוֹפִית /nun sofit/ /laŋɡɛ nun/
ס Samekh Samekh ְסָמֶך [/ˈsɑːmɛk/], [/ˈsɑːmɛx/] /ˈsameχ/   /ˈsamɛχ/
ע Ayin Ayin עַיִן [ˈaɪ.ɨn] /ˈʕajin/ /ˈʔa.in/ /ˈajin/
פּ Pe Pe פֵּא, פה [/peɪ/] /pe/ /pej/ /pɛɪ/
פ פֵא, פה [/feɪ/] /fe/ /fej/ /fɛɪ/
ף Final Pe פֵּא סוֹפִית, פה סופית [/peɪ/], [/feɪ/] /pe sofit/ /pej sofit/ /laŋɡɛ fɛɪ/
צ Sadhe Tsadi צַדִי, צדיק [/ˈsɑːdə/], [/ˈsɑːdi/] /ˈtsadi/   /ˈtsɔdi/, /ˈtsɔdik/, /ˈtsadɛk/
ץ Final Tsadi צַדִי סוֹפִית, צדיק סופית /ˈtsadi sofit/ /laŋɡɛ ˈtsadɛk/
ק Qoph Qof קוֹף [/kɔːf/] /kof/ /kuf/ /kuf/
ר Resh Resh רֵישׂ [/rɛʃ/], [/reɪʃ/] /ʁeʃ/ /ʁejʃ/ /rɛɪʃ/
שׁ Shin Shin שִׁין [/ʃiːn/], [/ʃɪn/] /ʃin/   /ʃin/
שׂ שִׂין [/siːn/], [/sɪn/] /sin/   /sin/
תּ Taw Tav תָּיו, תו [/tɑːf/], [/tɔːv/] /tav/ /taf/ /tɔv/, /tɔf/
ת תָיו, תָו /sɔv/, /sɔf/

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. A History of the Hebrew Language. Cambridge, England: Cambridge University Press. 1993. ISBN 0-521-55634-1. 
  2. 2,0 2,1 «Merriam Webster's Collegiate Dictionary». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2014. 
  3. Chart of Hebrew glyphs at unicode.org
  4. Unicode names of Hebrew characters at fileformat.info.
  5. Kaplan, Aryeh. Sefer Yetzirah: The Book of Creation. pp. 8, 22.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα אלפבית עברי της Εβραϊκής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Hebrew alphabet της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).