Δυτικό Μπλοκ
(Ανακατεύθυνση από Δυτικό μπλοκ)
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Δυτικό μπλοκ ονομαζόταν κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου (υφίσταται εν μέρει σαν έννοια ακόμα και σήμερα) ένα σύνολο κρατών που αποτελείτο από τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης που υπάγονταν στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο (ΝΑΤΟ), τον Καναδά, τη Γαλλική Γουιάνα και τις ΗΠΑ. Όλα τα κράτη που αποτελούσαν το ΝΑΤΟ και κατ' επέκταση το δυτικό μπλοκ όπως ονομάστηκε, βρίσκονταν στην άμεση σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ, η οποία ήταν σε πολλά επίπεδα η πιο ισχυρή χώρα.
Βασικό χαρακτηριστικό των χωρών αυτών ήταν η καπιταλιστική φιλελεύθερη οικονομία, που ήταν η ειδοποιός διαφορά από το ανατολικό μπλοκ, που απαρτιζόταν από κράτη με σοσιαλιστική οικονομία που βρίσκονταν στην σοβιετική σφαίρα επιρροής.
Οι χώρες αυτές ήταν η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Δανία, η Δυτική Γερμανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Πορτογαλία , η Ιταλία, η Ελλάδα και η Τουρκία.
1947–1991 ενώσεις του Δυτικού Μπλοκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
ΝΑΤΟ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βέλγιο *
- Καναδάς *
- Δανία *
- Γαλλία *
- Δυτική Γερμανία (1955–1990)
- Ελλάδα (από το 1952)
- Ισλανδία *
- Ιταλία *
- Λουξεμβούργο *
- Ολλανδία *
- Νορβηγία *
- Πορτογαλία *
- Ισπανία (από το 1982)
- Τουρκία (από το 1952)
- Ηνωμένο Βασίλειο *
- Ηνωμένες Πολιτείες *
* Υποδεικνύει το ιδρυτικό κράτος μέλος
Πέντε Μάτια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
ANZUS[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αντισοβιετικά κομμουνιστικά ή σοσιαλιστικά κράτη (μέχρι το 1989 )[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κίνα (από το 1978 )
- Δημοκρατική Καμποτζη (από το 1978 )
- Κυβέρνηση Συνασπισμού της Δημοκρατικής Καμπότζης (από το 1982)
- Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ρουμανίας (από το 1964)
- Γιουγκοσλαβία (από το 1948)
Σύμφωνο Ελεύθερης Σύνδεσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
METO, Σύμφωνο της Βαγδάτης, CENTO (μέχρι το 1979)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιράν (μέχρι το 1979 )
- Ιράκ (μέχρι το 1958 )
- Πακιστάν (μέχρι το 1979)
- Τουρκία (μέχρι το 1979)
- Ηνωμένο Βασίλειο (μέχρι το 1979)
Συνθήκη του Ρίο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αργεντινή
- Μπαχάμες (από το 1982)
- Βολιβία (μέχρι το 2005)
- Βραζιλία
- Χιλή
- Κολομβία
- Κόστα Ρίκα
- Κούβα (1902–1959) (έως το 1959 )
- Δομινικανή Δημοκρατία (μέχρι το 1990)
- Εκουαδόρ (μέχρι το 2012)
- Ελ Σαλβαδόρ
- Γουατεμάλα
- Ονδούρα
- Μεξικό
- Νικαράγουα (μέχρι το 1979 )
- Παναμάς
- Παραγουάη
- Περού
- Τρινιντάντ και Τομπάγκο (από το 1967)
- Ηνωμένες Πολιτείες
- Ουρουγουάη
- Βενεζουέλα (μέχρι το 1999, επανενώθηκε το 2019 από τον Χουάν Γκουάιντο )
SEATO[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αυστραλία
- Καμπότζη (μέχρι το 1956)
- Δημοκρατία των Χμερ (1970–1975)
- Γαλλία
- Λάος (μέχρι το 1975)
- Νέα Ζηλανδία
- Πακιστάν
- Φιλιππίνες
- Δημοκρατία του Βιετνάμ (μέχρι το 1975)
- Ταϊλάνδη
- Ηνωμένο Βασίλειο
- Ηνωμένες Πολιτείες
Περιοχή Μέσης Ανατολής/Βόρειας Αφρικής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αφγανιστάν (2001–2021)
- Μπαχρέιν
- Αίγυπτος (από το 1979)
- Ιράν (μέχρι το 1979)
- Ιράκ (μέχρι το 1990 )
- Ισραήλ
- Ιορδανία
- Κουβέιτ
- Λίβανος
- Λιβύη (πριν από το 1969, από το 2011)
- Μαρόκο
- Ομάν
- Κατάρ
- Σαουδική Αραβία
- Σομαλία (από το 1977)
- Σουδάν (1971-1985, 2019-2021)
- Συριακή αντιπολίτευση
- Τυνησία
- Τουρκία (μέχρι το 2009)
- Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
- Υεμένη (κυβέρνηση Χαντί)
- Βόρεια Υεμένη (1962–1990)
Συνεργάτες Ασίας, Νοτιοανατολικής Ασίας και Ωκεανίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιαπωνία
- Νότια Κορέα
- Δημοκρατία της Κίνας
- Αυστραλία
- Νέα Ζηλανδία
- Ινδία
- Πακιστάν
- Μπουτάν
- Ινδονησία
- Φιλιππίνες
- Ταϊλάνδη
- Μαλαισία
- Σιγκαπούρη
- Μπρουνέι (από το 1984)
- Βιετνάμ (από το 1995)
Άλλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Λευκορωσία (1991–1994)
- Βοσνία και Ερζεγοβίνη
- Κύπρος
- Αιθιοπία (πριν από το 1974)
- Δημοκρατία των Χμερ (1970–1975)
- Κοσσυφοπέδιο
- Ρωσία (1991–1999)
- Νότια Αφρική
- Δυτικό Βερολίνο
- Ζαΐρ
Δυτικές ενώσεις μέτα το 1991[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
ΝΑΤΟ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αλβανία (από το 2009)
- Βέλγιο *
- Βουλγαρία (από το 2004)
- Καναδάς *
- Κροατία (από το 2009)
- Τσεχική Δημοκρατία (από το 1999)
- Δανία *
- Εσθονία (από το 2004)
- Φινλανδία (από το 2023)
- Γαλλία *
- Γερμανία *
- Ελλάδα *
- Ουγγαρία (από το 1999)
- Ισλανδία *
- Ιταλία *
- Λετονία (από το 2004)
- Λιθουανία (από το 2004)
- Λουξεμβούργο *
- Μαυροβούνιο (από το 2017)
- Ολλανδία *
- Βόρεια Μακεδονία (από το 2020)
- Νορβηγία *
- Πολωνία (από το 1999)
- Πορτογαλία *
- Ρουμανία (από το 2004)
- Σλοβακία (από το 2004)
- Σλοβενία (από το 2004)
- Ισπανία *
- Τουρκία *
- Ηνωμένο Βασίλειο *
- Ηνωμένες Πολιτείες *
* Υποδεικνύει κράτος μέλος πριν από το 1991
Κύριος σύμμαχος εκτός ΝΑΤΟ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αυστραλία (από το 1987)
- Αίγυπτος (από το 1987)
- Ισραήλ (από το 1987)
- Ιαπωνία (από το 1987)
- Νότια Κορέα (από το 1987)
- Ιορδανία (από το 1996)
- Νέα Ζηλανδία (από το 1997)
- Αργεντινή (από το 1998)
- Μπαχρέιν (από το 2002)
- Φιλιππίνες (από το 2003)
- Ταϊλάνδη (από το 2003)
- Δημοκρατία της Κίνας (de facto) (από το 2003)
- Κουβέιτ (από το 2004)
- Μαρόκο (από το 2004)
- Πακιστάν (από το 2004)
- Ισλαμική Δημοκρατία του Αφγανιστάν (2012–2021)
- Τυνησία (από το 2015)
- Βραζιλία (από το 2019)
- Κολομβία (από το 2022)
- Κατάρ (από το 2022)
Έταιροι Μέσης Ανατολής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εταίροι Ασίας, Νοτιοανατολικής Ασίας και Ωκεανίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διαμερικανοί Εταίροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τετραμελής Διάλογος για την Ασφάλεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Άλλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αρμενία (από το 2018)
- Αυστρία
- Βοσνία και Ερζεγοβίνη
- Μποτσουάνα
- Κύπρος
- Γεωργία
- Γκάνα
- Ιρλανδία
- Ακτή Ελεφαντοστού
- Κένυα
- Κοσσυφοπέδιο
- Μάλτα
- Μαυρίκιος
- Μολδαβία
- Σουηδία
- Νότια Αφρική
- Ουγκάντα
- Τανζανία
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Matloff, Maurice. Δημιουργοί Σύγχρονης Στρατηγικής. Εκδ. Πίτερ Παρέτ. Princeton: Princeton UP, 1971. 702.
- Κίσινγκερ, Χένρι. Διπλωματία. Νέα Υόρκη: Simon & Schuster, 1994. 447.454.
- Lewkowicz, Nicolas. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Σοβιετική Ένωση και οι γεωπολιτικές επιπτώσεις της προέλευσης του ψυχρού πολέμου Νέα Υόρκη και Λονδίνο: Anthem Press, 2018.