Δυναστεία Σονγκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η δυναστεία των Σονγκ ( [sʊ̂ŋ] κινεζικά: 宋朝: πίνγιν: Sòng cháo: 960–1279) ήταν μια αυτοκρατορική δυναστεία της Κίνας που ξεκίνησε το 960 και διήρκεσε μέχρι το 1279. Η δυναστεία ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Τάιτζου των Σονγκ μετά τον σφετερισμό του θρόνου του μεταγενέστερου Τζόου, τερματίζοντας την περίοδο των Πέντε Δυναστειών και των Δέκα Βασιλείων . Οι Σονγκ έρχονταν συχνά σε σύγκρουση με τις συγκαιρινές δυναστείες Λιάο, Δυτικού Σιά και Τζιν στα βόρεια του. Τελικά κατακτήθηκε από τη Μογγολική δυναστεία Γιούαν.

Η κυβέρνηση των Σονγκ ήταν η πρώτη στην παγκόσμια ιστορία που εξέδωσε τραπεζογραμμάτια ή πραγματικά χαρτονομίσματα σε εθνικό επίπεδο και η πρώτη κινεζική κυβέρνηση που ίδρυσε μόνιμο ναυτικό . Αυτή η δυναστεία έκανε επίσης την πρώτη γνωστή χρήση της πυρίτιδας, καθώς και την πρώτη διάκριση του αληθινού βορρά χρησιμοποιώντας πυξίδα.

Η δυναστεία Σονγκ διαιρείται σε δύο ξεχωριστές περιόδους: Βόρειο Σονγκ και Νότιο Σονγκ. Κατά τη διάρκεια του βόρειου Σονγκ (κινεζικά: 北宋: 960-1127), η πρωτεύουσα του Σονγκ ήταν στη βόρεια πόλη Μπιάντζινγκ (τώρα Κάιφενγκ) και η δυναστεία έλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της πλέον Ανατολικής Κίνας. Το Νότιο Σονγκ (κινεζικά: 南宋: 1127–1279) αναφέρεται στην περίοδο αφότου το Σονγκ έχασε τον έλεγχο του βόρειου μισού του από τη δυναστεία Τζιν, ηγούμενη από τον Τζούρτσεν στους πολέμους των Τζιν – Σονγκ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το δικαστήριο του Σονγκ υποχώρησε νότια του Γιάνγκτζε και ίδρυσε την πρωτεύουσά του στο Λιν'αν (τώρα Χανγκτζόου). Αν και η δυναστεία των Σονγκ είχε χάσει τον έλεγχο της παραδοσιακής «γενέτειρας του κινεζικού πολιτισμού» κατά μήκος του Κίτρινου Ποταμού, η οικονομία του Song ήταν ακόμα ισχυρή, καθώς η αυτοκρατορία του Νότιου Σονγκ περιείχε μεγάλο πληθυσμό και αποδοτική γεωργική γη. Η δυναστεία του Νότιου Σονγκ ενίσχυσε σημαντικά τη ναυτική της δύναμη για να υπερασπιστεί τα νερά και τα χερσαία σύνορά της και να διεξάγει θαλάσσιες αποστολές στο εξωτερικό. Για να αποκρούσει το Τζιν, και αργότερα τους Μογγόλους, το Σονγκ ανέπτυξε επαναστατική νέα στρατιωτική τεχνολογία που αυξήθηκε με τη χρήση πυρίτιδας.

Το 1234, η δυναστεία Τζιν κατακτήθηκε από τους Μογγόλους, οι οποίοι ανέλαβαν τον έλεγχο της βόρειας Κίνας, διατηρώντας άβολες σχέσεις με το Νότιο Σονγκ. Ο Möngke Χαν, ο τέταρτος Μεγάλος Χαν της Μογγολικής Αυτοκρατορίας, πέθανε το 1259 ενώ πολιορκούσε το ορεινό κάστρο Ντιάογιουτσενγκ, Τσονγκτσίνγκ . Ο μικρότερος αδερφός του Κουμπλάι Χαν ανακηρύχθηκε ο νέος Μεγάλος Χαν, αν και η αξίωσή του αναγνωρίστηκε εν μέρει μόνο από τους Μογγόλους στα δυτικά. Το 1271, ο Κουμπλάι Χαν αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας της Κίνας και ίδρυσε τη δυναστεία Γιούαν.[1] Μετά από δύο δεκαετίες σποραδικού πολέμου, οι στρατοί του Κουμπλάι Χαν κατέλαβαν τη δυναστεία Σονγκ το 1279, αφού το Νότιο Σονγκ υπέστη στρατιωτική ήττα στη Μάχη του Γιάμεν . Η εισβολή των Μογγόλων οδήγησε τελικά σε μια κινεζική επανένωση υπό τη δυναστεία Γιούαν. [2]

Ο πληθυσμός της Κίνας διπλασιάστηκε σε μέγεθος κατά τον 9ο, 10ο και 11ο αιώνα. Αυτή η ανάπτυξη κατέστη δυνατή χάρη στην εκτεταμένη καλλιέργεια ρυζιού στο κεντρικό και νότιο Σονγκ, στη χρήση ρυζιού πρώιμης ωρίμανσης από τη νοτιοανατολική και νότια Ασία και στην παραγωγή διαδεδομένων πλεονασμάτων τροφίμων. [3] [4] Η απογραφή του Βόρειου Song κατέγραψε 20 εκατομμύρια νοικοκυριά, διπλάσια από τις δυναστείες Χαν και Τανγκ . Εκτιμάται ότι το Βόρειο Σονγκ είχε πληθυσμό 90 εκατομμυρίων ανθρώπων, [5] και 200 εκατομμύρια μέχρι την εποχή της δυναστείας των Μινγκ . [6] Αυτή η δραματική αύξηση του πληθυσμού προκάλεσε μια οικονομική επανάσταση στην προ-σύγχρονη Κίνα . Η επέκταση του πληθυσμού, η αύξηση των πόλεων και η εμφάνιση μιας εθνικής οικονομίας οδήγησαν στη σταδιακή απόσυρση της κεντρικής κυβέρνησης από την άμεση συμμετοχή σε οικονομικές υποθέσεις. Η κατώτερη ευγενής τάξη ανέλαβε μεγαλύτερο ρόλο στη λαϊκή διοίκηση και τις τοπικές υποθέσεις. Οι διορισμένοι αξιωματούχοι σε νομαρχιακά και επαρχιακά κέντρα βασίστηκαν στους επιστήμονες ευγενείς για τις υπηρεσίες τους, τη χορηγία και την τοπική εποπτεία.

Η κοινωνική ζωή κατά τη διάρκεια του Σονγκ ήταν ζωντανή. Οι πολίτες συγκεντρώνονταν για να δουν και να ανταλλάξουν πολύτιμα έργα τέχνης, τα πλήθη αναμιγνύονταν σε δημόσια φεστιβάλ και ιδιωτικές ομάδες, και οι πόλεις είχαν ζωηρούς χώρους διασκέδασης. Η διάδοση της λογοτεχνίας και της γνώσης ενισχύθηκε από την ταχεία επέκταση της εκτύπωσης ξύλου και την εφεύρεση κατά τον 11ο αιώνα της κινητού τύπου εκτύπωσης. Η τεχνολογία, η επιστήμη, η φιλοσοφία, τα μαθηματικά και η μηχανική άνθισαν κατά τη διάρκεια της δυναστείας Σονγ. Φιλόσοφοι όπως ο Τσενγκ Γι και ο Τζου Σι αναζωογόνησαν τον Κομφουκιανισμό με νέα σχόλια, εγχύθηκαν με βουδιστικά ιδανικά και τόνισαν μια νέα οργάνωση κλασικών κειμένων, που έφεραν το βασικό δόγμα του νεο-κομφουκιανισμού . Αν και ο θεσμός των εξετάσεων δημόσιας υπηρεσίας υπήρχε από τη δυναστεία του Σουέι, έγινε πολύ πιο εμφανής κατά την περίοδο του Σονγκ. Οι αξιωματούχοι που κέρδισαν την εξουσία επιτυγχάνοντας στην αυτοκρατορική εξέταση αποτέλεσαν ηγετικό παράγοντα στη μετάβαση από μια στρατιωτική-αριστοκρατική ε

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Rossabi 1988, σελ. 115.
  2. Rossabi 1988, σελ. 76.
  3. Ebrey, Walthall & Palais 2006, σελ. 156.
  4. Brook 1998, σελ. 96.
  5. Durand, John (1960). «The Population Statistics of China, A.D. 2-1953». Population Studies 13 (3): 209–256. doi:10.2307/2172247. 
  6. Veeck και άλλοι 2007.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Song Dynasty στο Wikimedia Commons