Διονύσης Σιμόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διονύσιος Π. Σιμόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση8  Μαρτίου 1943
Ιωάννινα
Θάνατος7 Αυγούστου 2022 (79 ετών)
Αθήνα[1]
Αιτία θανάτουκαρκίνος
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
ΚατοικίαΑθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΠολιτειακό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεκλαϊκευτής της επιστήμης
συγγραφέας επιστημονικών έργων
αστροφυσικός
ΕργοδότηςΊδρυμα Ευγενίδου
Επηρεάστηκε απόΚαρλ Σαγκάν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςFRAS 1978, IPS Service Award 1996, Palmes Academiques 2006, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών 2015

Ο Διονύσης Σιμόπουλος (Ιωάννινα, 8 Μαρτίου 1943 - Αθήνα, 7 Αυγούστου 2022) ήταν επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, βραβευμένος για τη συνεισφορά του στην αστρονομική εκπαίδευση, με σημαντική συγγραφική και δημοσιογραφική δραστηριότητα στον Τύπο, στην τηλεόραση και σε θεάματα πολυμέσων και ως σεναριογράφος σε ενημερωτικές εκπομπές.

Επαγγελματική διαδρομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προσωπικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1943, με καταγωγή από τον Γρύλλο Ηλείας, αλλά μεγάλωσε στην Πάτρα. Σπούδασε Πολιτική Επικοινωνία και Επικοινωνία της Αστροφυσικής (Ιαν. 1963 - Δεκ. 1972) στο Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα (ΗΠΑ) στο Μπατόν Ρουζ, ΗΠΑ. Την ίδια περίοδο του απενεμήθησαν διάφορα βραβεία και τιμητικές διακρίσεις σε θέματα ομιλιών και επικοινωνίας. Ήταν παντρεμένος (1968) με την Κάρεν-Λουϊζα Πήτερσον, με την οποία απέκτησε μία κόρη (1974) και δύο γιους (1976, 1978).[2]

Επαγγελματική πορεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αντιπρόσωποι από 30 Ευρωπαϊκές χώρες στο Ιδρυτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αστρονομική Εκπαίδευση στην Αθήνα στις 25 Νοεμβρίου 1995.
Διονύσης Σιμόπουλος, 1975.
Προετοιμάζοντας το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο, 1999.
Με τους αστροναύτες Scott Carpenter και Ronald Parise, 1995.

Άρχισε να εργάζεται τον Ιανουάριο του 1968 και χρημάτισε Επιμελητής (Ιαν.-Σεπ. 1968), Βοηθός Διευθυντής Εκπαίδευσης (Σεπ. 1968-Σεπ. 1969), και Διευθυντής Πλανηταρίου (Σεπ. 1969-Μαρ. 1973) στο Κέντρο Τεχνών και Επιστημών της Λουϊζιάνα (Louisiana Art & Science Museum) καθώς και Ειδικός Σύμβουλος Επιστημονικής Εκπαίδευσης της Σχολικής Επιτροπής (1970-1973). Τον Οκτώβριο του 1972 προσκλήθηκε στην Αθήνα από το Ίδρυμα Ευγενίδου όπου εργάστηκε ως Διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου (Απρ. 1973-Απρ. 2014). Έχει διδάξει σε δεκάδες επιμορφωτικά σεμινάρια αποφοίτων πανεπιστημίου και στελεχών επιχειρήσεων ως εισηγητής θεμάτων επικοινωνίας, λήψης αποφάσεων και επίλυσης προβλημάτων, έχει παρακολουθήσει ενεργά πολυάριθμα Συνέδρια και Σεμινάρια όπου παρουσίασε εργασίες του, κι έχει δημοσιεύσει εκατοντάδες άρθρα και μελέτες του σε Ελληνικά και ξένα περιοδικά και εφημερίδες.

Επαγγελματική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρημάτισε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αστρονομική Εκπαίδευση (ΕΑΑΕ - European Association for Astronomy Education) (1994-2002), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (1978-2008), Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ευρωπαϊκών και Μεσογειακών Πλανηταρίων (1976-2008), Εταίρος (Fellow) της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Αγγλίας (από το 1978) και της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (από το 1980), και τακτικό μέλος πολλών άλλων διεθνών επιστημονικών οργανώσεων. Το 1996 έλαβε την ανώτατη τιμητική διάκριση (IPS Service Award) της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων για την συνεισφορά του στη διεθνή αστρονομική εκπαίδευση, ενώ το 2006 τιμήθηκε με τον «Ακαδημαϊκό Φοίνικα» (Palmes Academiques) του Υπουργείου Παιδείας της Γαλλίας. Στις 17 Οκτωβρίου 2012, η Ένωση Ελλήνων Φυσικών (ΕΕΦ) τον τίμησε για την συμβολή του στην εκλαΐκευση της επιστήμης σε ειδική εκδήλωση στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής. Στην καθιερωμένη ετήσια πανηγυρική συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών στις 22 Δεκεμβρίου 2015, το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της χώρας τον βράβευσε «για τη συνολική του προσφορά στην εκλαΐκευση και τη διάδοση της Αστρονομίας και την πρότυπη λειτουργία του Ευγενιδείου Πλανηταρίου».

Οπτικοακουστική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη διάρκεια εγγραφής μιας συνέντευξης για τη τηλεοπτική σειρά ντοκιμαντέρ Στα Μονοπάτια των Άστρων με τους Διονύση Σιμόπουλο, Αντώνη Κονταράτο και τον παρουσιαστή της εκπομπής Κώστα Γιαννόπουλο (όρθιος).

Με στόχο τη σωστή μαζική επιμόρφωση έχει γράψει πάνω από 500 σενάρια με θέματα επιστημονικής επιμόρφωσης σε σειρές εκπομπών για την τηλεόραση, όπως «Κόκκινοι Γίγαντες - Άσπροι Νάνοι», «Εξερευνητές», «Στα Μονοπάτια των Άστρων», «Τηλεγνώσεις», «Παράθυρο στο Σύμπαν», κλπ, πάνω από 250 σενάρια (κείμενα και σκηνοθεσία) πολυθεαμάτων Πλανηταρίου, τα σενάρια δύο σειρών (30 και 24 επεισοδίων) βιντεομαθημάτων αστρονομίας και αστροναυτικής (ΥΠΕΠΘ), μία σειρά τεσσάρων CD-ROM αστρονομίας (ΔΟΛ), κι έχει δώσει πάνω από 500 διαλέξεις με θέματα Επιστήμης και Αστροφυσικής σ' ολόκληρη τη χώρα.

Τηλεοπτικές Σειρές (Σενάρια-Κείμενα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κόκκινοι Γίγαντες, Άσπροι Νάνοι: (1982-1986, ΕΤ-1) Σειρά 195 ημίωρων εκπομπών φυσικών επιστημών (με μορφή τηλεπαιχνιδιού)
  • Σφυγμομέτρηση:(1985, ET-1) Σειρά 12 ημίωρων εκπομπών δημοσκοπήσεων (με μορφή τηλεπαιχνιδιού)
  • Ελλάδα και Κόσμος: (1986-1987, ΕΤ-1) Σειρά 39 ημίωρων επιμορφωτικών εκπομπών (με μορφή τηλεπαιχνιδιού)
  • Εξερευνητές: (1988, ΕΤ-1) Σειρά 13 ημίωρων επιμορφωτικών εκπομπών (με μορφή τηλεπαιχνιδιού)
  • Μικροί Εξερευνητές: (1989, ΕΤ-1) Σειρά 26 ημίωρων επιμορφωτικών εκπομπών (με μορφή τηλεπαιχνιδιού)
  • Οι Πέντε Θαυμαστοί Συνεργάτες μου: (1989-1990, ΕΤ2) Σειρά 26 ημίωρων επιμορφωτικών εκπομπών για τις αισθήσεις (με μορφή τηλεπαιχνιδιού)
  • Στόχος: (1990-1991, ΕΤ-1) Σειρά 13 ημίωρων επιμορφωτικών εκπομπών (με μορφή τηλεπαιχνιδιού)
  • Διάστημα: (1991, ΕΤ-1) Σειρά 18 πεντάλεπτων βιντεοκλίπ για νέους
  • Στα Μονοπάτια των Άστρων: (1992-1993, ΕΤ-1) Σειρά 14 45λεπτων ντοκιμαντέρ για το διάστημα
  • Το Άστρο των Χριστουγέννων: (1994, ΕΤ2) Ωριαίο ντοκιμαντέρ
  • Η Μεγάλη Περιπέτεια: (1994-1995, Εκπαιδευτική Τηλεόραση, ΥΠΕΠΘ) Σειρά 30 15λεπτων ντοκιμαντέρ για το διάστημα
  • Τηλεγνώσεις: (1995-1996, ΕΤ2) Σειρά 26 ημίωρων επιμορφωτικών εκπομπών για μαθητές Λυκείου (με μορφή τηλεπαιχνιδιού)
  • Παράθυρο στο Σύμπαν: (1998-1999, Εκπαιδευτική Τηλεόραση, ΥΠΕΠΘ) Σειρά 24 15λεπτων ντοκιμαντέρ για μαθητές Λυκείου
  • Φαινόμενα: (επιστημονικός σύμβουλος, 2000-2001, ΕΤ-1) Σειρά 4 ωριαίων ντοκιμαντέρ

Συγγραφική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Οδηγός της πρώτης παράστασης του Ευγενιδείου Πλανηταρίου με τίτλο Κοσμική Οδύσσεια εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2003.

Χρημάτισε επιστημονικός συνεργάτης των εφημερίδων Η Βραδυνή (1970-1975), Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (1990-1992), Έθνος της Κυριακής (1993-2010) και των περιοδικών Γαιόραμα-Experiment(1995-2005), Ερευνητές (Καθημερινής, 1999-2004), PCWorld (2004-2007), ΓΕΩτρόπιο (Ελευθεροτυπίας, 2000-2010) και Καθημερινή της Κυριακής (Καθημερινή, 2014-). Ήταν επίσης μέλος της Συντακτικής Επιτροπής της Διεθνούς Επιθεώρησης Πλανηταρίων ("The Planetarian", International Planetarium Society, 1978-2008), έχει συγγράψει μία σειρά έξι βιβλίων για νέους με γενικό τίτλο «Τα Μυστικά του Σύμπαντος» (Εκδόσεις Ερευνητές) και μία σειρά 18 βιβλίων Αστρονομίας για τις παραστάσεις του Ψηφιακού Πλανηταρίου (Ίδρυμα Ευγενίδου).

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διονύσης Σιμόπουλος, 2002.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]