Διηπειρωτικό Κύπελλο καλαθοσφαίρισης 1996

Διηπειρωτικό Κύπελλο 1996
1	2
Πρώτο σκέλος
89	83
Ημερομηνία	4 Σεπτεμβρίου 1996
Χώρος	Κλαούδιο Νεγουέλ, Ροσάριο
Δεύτερο σκέλος
83	78
Ημερομηνία	10 Σεπτεμβρίου 1996
Χώρος	Κλειστό ΟΑΚΑ, Μαρούσι
101	76
Ημερομηνία	12 Σεπτεμβρίου 1996
Χώρος	Κλειστό ΟΑΚΑ, Μαρούσι
	← 1987 2013 →

To Διηπειρωτικό Κύπελλο 1996 αποτέλεσε την 21η διοργάνωση του θεσμού του Διηπειρωτικού Κυπέλλου. Το 1996 η ΦΙΜΠΑ επανενεργοποίησε το θεσμό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου για δεύτερη φορά στην ιστορία. Ο θεσμός υφίστατο από το 1966 έως το 1970 και στη συνέχεια παίρνοντας την ονομασία Διηπειρωτικό Κύπελλο Ουΐλιαμ Τζόουνς από το 1973 έως το 1987. Στο παρελθόν το Διηπειρωτικό Κύπελλο δεν διοργανωνόταν με σταθερή αγωνιστική μορφή καθώς ο αριθμός των ομάδων δεν ήταν σταθερός (10, 6, 5, 4, 2).

Οι αντίπαλες ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1996, η διοργάνωση ανάμεσα στην πρωταθλήτρια ομάδα της Ευρώπης και την πρωταθλήτρια της Νοτίου Αμερικής θεωρήθηκε αρχικά ως μια προσπάθεια αναβίωσης του θεσμού από την FIBA με ανεπίσημο χαρακτήρα^[1], ωστόσο υστερόχρονα η FIBA το κατέταξε στις επίσημες διοργανώσεις της.^[2]^[3]

Την ευρωπαϊκή ήπειρο εκπροσώπησε ο πρωταθλητής Ευρώπης Παναθηναϊκός από την Ελλάδα ενάντια στην πρωταθλήτρια Νοτίου Αμερικής Ολίμπια Βενάδο Τουέρτο από την Αργεντινή. Οι δυο ομάδες είχαν κατακτήσει για πρώτη φορά τους ανάλογους θεσμούς και παράλληλα και δεν είχαν αγωνιστεί ξανά για το Διηπειρωτικό Κύπελλο. Στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ο Παναθηναϊκός είχε επικρατήσει την προηγούμενη σεζόν επί της Μπαρτσελόνα στο Παρίσι. Η Ολίμπια Βενάδο Τουέρτο κατέκτησε τη Λίγκα Σουδαμερικάνα επικρατώντας με 2-0 νίκες επί της Κορίνθιανς.

Ο Παναθηναϊκός θα αγωνιζόταν μετά από μια σημαντική ανανέωση στη σύνθεση του καθώς από την ομάδα που κατέκτησε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μόνο οι Αλβέρτης, Οικονόμου και Κόρφας παρέμειναν στην ομάδα. Οι νέοι αθλητές βρίσκονταν ακόμη σε περίοδο προσαρμογής ενώ οι Μαρσέλο Νικόλα και Τζον Κόρφας ήταν τραυματίες. Σε αντίθεση η Ολίμπια δεν είχε απώλειες. Στην ομάδα της αγωνίζονταν οι Αμερικάνοι Τζάντλοου και Ουίλσον και οι Αργεντινοί Νοσιόνι, Γκουτιέρρες, Μοντέκια, Βικτοριάνο οι οποίοι στη συνέχεια κατέκτησαν με την εθνική τους το ασημένιο μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ του 2002 και το χρυσό στην Ολυμπιάδα του 2004.

Οι αγώνες έλαβαν χώρα στο Ροσάριο της Αργεντινής στο κλειστό Νιούελς Ολντ Μπόις και στην Ελλάδα στο κλειστό ΟΑΚΑ της Αθήνας.^[4]

Οι αγώνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγώνας	Ημερομηνία	Γηπεδούχος	Αποτέλεσμα	Φιλοξενούμενος
1ος	4 Σεπτεμβρίου	Ολίμπια Βενάδο Τουέρτο	89–83	Παναθηναϊκός
2ος	10 Σεπτεμβρίου	Παναθηναϊκός	83–78	Ολίμπια Βενάδο Τουέρτο
3ος	12 Σεπτεμβρίου	Παναθηναϊκός	101–76	Ολίμπια Βενάδο Τουέρτο

Πρώτος αγώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον πρώτο αγώνα στο Ροσάριο της Αργεντινής με την παρουσία 7.000 θεατών η Ολίμπια Βενάδο Τουέρτο επικράτησε με σκορ 89-83 και χρειαζόταν άλλη μια νίκη για να κατακτήσει το τρόπαιο. Κορυφαίοι της Ολίμπια ήταν ο Χόρχε Ράκα με 25 πόντους και ο Τοντ Τζάντλοου με 23. Για τον Παναθηναϊκό καλύτερος παίκτης ήταν ο Τζον Αμίτσι που σημείωσε 23 πόντους.

Δεύτερος αγώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο δεύτερο αγώνα στο ΟΑΚΑ της Αθήνας καταλυτική υπήρξε η συνεισφορά του Φραγκίσκου Αλβέρτη ο οποίος σημείωσε 30 πόντους και οδήγησε τον Παναθηναϊκό στην επικράτηση με σκορ 83-78. Στο πλευρό του ο Τζον Αμίτσι με 19 πόντους και 9 ριμπάουντ ήταν από τους διακριθέντες. Ο Λούκας Βικτωριάνο με 23 πόντους και 5 ασίστ και ο Τοντ Ουΐλσον με 15 πόντους και 10 ριμπάουντ ήταν οι κορυφαίοι της Ολίμπια.

Τρίτος αγώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον τρίτο αγώνα ο Μπάιρον Ντίνκινς με 24 πόντους και 6 ασίστ ήταν ο κορυφαίος για τον Παναθηναϊκό ενώ ο Τζον Αμίτσι με άλλους 18 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού στη διοργάνωση. Οι 28 πόντοι του Χόρχε Ράκα δεν ήταν αρκετοί για την Ολίμπια καθώς ο Παναθηναϊκός δεν της άφησε περιθώρια για νίκη επικρατώντας με σκορ 101-76 κατακτώντας έτσι το τρόπαιο.^[5]

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αμίτσι
Αλβέρτης
Νοσιόνι
Γκουτιέρες

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Αρχικά είχε θεωρηθεί ανεπίσημη αναβίωση του θεσμού, ωστόσο αργότερα η FIBA το κατέταξε στην επίσημη λίστα των τελικών. Βλ. λ.χ. το άρθρο της εποχής "Ανεπίσημα παγκόσμιος ο ΠΑΟ", rizospastis.gr. Παρασκευή, 13 Σεπτέμβρη 1996.
↑ CUP HISTORY, 1966-1996. fibaamericas.com. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020.
↑ Ο Ολυμπιακός κατάκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο. naftemporiki.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020.
↑ «ALL-TIME MEDALISTS». FIBA.basketball (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2019.
↑ O Παναθηναϊκός στην κορυφή του κόσμου, onsports.gr, 12/9/2012

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

paobc.gr -1996 Διηπειρωτικό Κύπελλο

[1] Αρχικά είχε θεωρηθεί ανεπίσημη αναβίωση του θεσμού, ωστόσο αργότερα η FIBA το κατέταξε στην επίσημη λίστα των τελικών. Βλ. λ.χ. το άρθρο της εποχής "Ανεπίσημα παγκόσμιος ο ΠΑΟ", rizospastis.gr. Παρασκευή, 13 Σεπτέμβρη 1996.

[2] CUP HISTORY, 1966-1996. fibaamericas.com. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020.

[3] Ο Ολυμπιακός κατάκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο. naftemporiki.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020.

[4] «ALL-TIME MEDALISTS». FIBA.basketball (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2019.

[5] O Παναθηναϊκός στην κορυφή του κόσμου, onsports.gr, 12/9/2012

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]