Δημήτριος Ι. Τσάτσος
| Δημήτριος Ι. Τσάτσος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 29 Δεκεμβρίου 1859 Αθήνα |
| Θάνατος | 1921 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός δικηγόρος |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Κωνσταντίνος Τσάτσος Θεμιστοκλής Τσάτσος |
| Οικογένεια | Οικογένεια Τσάτσου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αιτωλοακαρνανίας) μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Ευρυτανίας) |
Ο Δημήτριος Τσάτσος (1859 - 1921) ήταν πολιτικός και δικηγόρος.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1859 στην Αθήνα, και συγκεκριμένα στην περιοχή της Καπνικαρέας, και ήταν γιος του Ιωάννου Τσάτσου, εμπόρου και προέδρου του εμπορικού συλλόγου Αθηνών[1], και της Αθηνάς Ρωσσέτη, εγγονής του Κωνσταντίνου Ιωνίδη. Ο παππούς του, Κωνσταντίνος Τσάτσος, ήταν έμπορος και πληρεξούσιος στην εθνοσυνέλευση του Άστρους. Αφού φοίτησε στο σχολείο του Θεόφιλου Καΐρη, σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ιδιώτευσε σαν δικηγόρος.[1] Για μια περίοδο μάλιστα διετέλεσε μέλος του δημοτικού συμβουλίου Αθηνών. Ασχολήθηκε με την πολιτική και συνεργάστηκε με τον Δεληγεώργη, τον Χαρίλαο Τρικούπη, τον Δημήτριο Ράλλη και αργότερα με τον Ελευθέριο Βενιζέλο.[2] Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Ευρυτανίας στις εκλογές του 1899 και επανεξελέγη σε αυτές του 1905 και, ως βουλευτής Αιτωλίας και Ακαρνανίας, στις εκλογές του του Αυγούστου 1910.[3] Αρχικά υποστήριζε την παράταξη του Δημήτριου Ράλλη.[4] Μετά τον πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο προσχώρησε στη βενιζελική παράταξη ως φανατικός γαλλόφιλος.[2] Το 1920 ανέλαβε μαζί με άλλους τρεις δημοσιογράφους την διεύθυνση της εφημερίδας Εστίας ενώ υπήρξε τέκτονας.[5]
Απεβίωσε στις 22 Ιανουαρίου 1921 στην Αθήνα[6]. Ήταν παντρεμένος δύο φορές. Σε πρώτο γάμο με την Αλεξάνδρα (Sacha) Τσαμαδού, η οποία σκοτώθηκε μετά από πτώση κατά τη διάρκεια ιππασία και σε δεύτερο με την Θεοδώρα Ευστρατιάδη.[2] Από τον δεύτερο γάμο απέκτησε δύο παιδιά, τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, ακαδημαϊκό και μετέπειτα πρόεδρο της Δημοκρατίας, και τον Θεμιστοκλή Τσάτσο, δικηγόρο και πολιτικό. Εγγονός του ήταν ο Δημήτρης Θ. Τσάτσος.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Κωνσταντίνος Τσάτσος, Λογοδοσία μιας ζωής, Εκδόσεις των φίλων, Αθήνα 2000, τομ. Α', σελ. 153 - 154
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο.π., σελ. 155 - 157
- ↑ Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών. 1822-1935, Αθήνα 1986, σελ. 168 - 169, 286 - 287(pdf)
- ↑ Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο.π., σελ. 157, 234
- ↑ «Ο πατέρας μου ήταν ανώτατος τιτλούχος μιας μασσονικής Στοάς [...]» (Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο.π., σελ.52)
- ↑ Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος περιγράφει τις τελευταίες στιγμές του πατέρα του: «[...]Κάθως τρώγαμε, κοίταζε ακίνητος[...]Τον ακούσαμε να ανεβαίνει τις σκάλες προς τα απάνω πάτωμα[...]Μόλις πλησιάσαμε τη σκάλα ακούσαμε τον πατέρα μου να κάνει δυνατό εμετό[...]Είχε γίνει το πρόσωπό του μελιτζανί. Δεν μπορούσε να μιλήσει. Βογγούσε[...] Όταν έφθασε (ενν.ο γιατρός) ο πατέρας μου είχε χάσει ήδη τις αισθήσεις του, ξεψυχούσε[...]», Κωνσταντίνος Τσάτσος, Λογοδοσία μιας ζωής, τομ. Α΄ Εκδόσεις των φίλων, Αθήνα, 2000, σελ.159-160, 238
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία Έλληνα/ίδα πολιτικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |