Γύρος της Γαλλίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ποδηλατικός Γύρος της Γαλλίας, γνωστότερος ως Tour de France, είναι η πιο γνωστή διεθνής αθλητική διοργάνωση της ποδηλασίας και η σημαντικότερη διοργάνωση ανοιχτού δρόμου, με ιστορία άνω των 110 ετών. Διεξάγεται κάθε χρόνο (ανελλιπώς με εξαίρεση τους δύο παγκοσμίους πολέμους.[1] ), στα τέλη Ιουνίου με Ιούλιο, με εξαίρεση την αναβολή του για τα τέλη Αυγούστου, λόγω της πανδημίας COVID-19 το 2020. Η διαδρομή περνά από πολλά μέρη σε όλη την έκταση της Γαλλίας (και κάποια σε γειτονικές χώρες), καλύπτοντας απόσταση πάνω από 4.000 χιλιόμετρα.[2] Η διαδρομή διακρίνεται σε είκοσι ετάπ (στάδια, étapes) το καθένα από τα οποία είναι αυτόνομη κούρσα και έχει δικά του χαρακτηριστικά (π.χ. υπάρχουν ετάπ ανάβασης, ατομικής και ομαδικής χρονομέτρησης κλπ). Νικητής θεωρείται ο ποδηλάτης που αθροιστικά, όταν τελειώσουν όλα τα ετάπ, έχει τον καλύτερο χρόνο από όλους.

Μαζί με το Γύρο της Ιταλίας και το Γύρο της Ισπανίας, ο Γύρος της Γαλλίας είναι μια από τις τρεις βασικές διοργανώσεις (και η μεγαλύτερη σε διάρκεια) της Διεθνούς Ένωσης Ποδηλασίας (Union Cycliste Internationale[νεκρός σύνδεσμος]) και γεγονός γνωστό ακόμα και σε αυτούς που δεν ασχολούνται συστηματικά με την ποδηλασία. Θεωρείται μια από τις πιο απαιτητικές διοργανώσεις, και κατά τη διάρκειά του έχουν συμβεί και μερικοί θάνατοι ποδηλατών.

Όπως και στους περισσότερους αγώνες ποδηλασίας, οι διαγωνιζόμενοι λαμβάνουν μέρος ως μέλη ομάδων. Σε κάθε αγώνα υπάρχουν συνήθως 20 με 22 ομάδες, η καθεμιά με εννιά αναβάτες. Κατά παράδοση, η συμμετοχή στο Γύρο της Γαλλίας γίνεται κατόπιν πρόσκλησης, που απευθύνεται από τους διοργανωτές μόνο στις καλύτερες από τις επαγγελματικές ομάδες του κόσμου. Κάθε ομάδα, που παίρνει το όνομα του κύριου χορηγού της, φορά χαρακτηριστικές φανέλες, ενώ τα μέλη της συνεργάζονται. Κάθε ομάδα επίσης διαθέτει το δικό της αυτοκίνητο, που ακολουθεί τους ποδηλάτες και τους παρέχει μικρές διευκολύνσεις, όπως νερό, μηχανική βοήθεια, πληροφορίες για την εξέλιξη της κούρσας κ.α.

Θεωρείται ο "πολυτιμότερος και δυσκολότερος αγώνας ποδηλασίας στον κόσμο".[3]

Στην πρώτη του διεξαγωγή, το 1903, αρμόδιο ήταν το περιοδικό "Auto".[4] Σήμερα διοργανώνεται από την Amaury Sport Organisation.[5]

Νικητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1903, οι εξής έχουν νικήσει στο Γύρο:

Γύρος Έτος Νικητής Εθνικότητα Ομάδα
1 1903 Μορίς Γκαρέν Γαλλία Λα Φρανσέζ
2 1904 Ανρί Κορνέ Γαλλία Σικλ
3 1905 Λουί Τρουσελιέ Γαλλία Σικλ Πεζό
4 1906 Ρενέ Ποτιέ Γαλλία Σικλ Πεζό
5 1907 Λυσιέν Πτι- Μπρετόν Γαλλία Σικλ Πεζό
6 1908 Λυσιέν Πτι- Μπρετόν (2) Γαλλία Σικλ Πεζό
7 1909 Φρανσουά Φαμπέρ  Λουξεμβούργο Αλικόν
8 1910 Οτάβ Λαπίζ Γαλλία Αλικόν
9 1911 Γκυστάβ Γκαριγκού Γαλλία Αλικόν
10 1912 Οντίλ Ντεφράγιε Βέλγιο Βέλγιο Αλικόν
11 1913 Φιλίπ Τις Βέλγιο Βέλγιο Σικλ Πεζό
12 1914 Φιλίπ Τις (2) Βέλγιο Βέλγιο Σικλ Πεζό
1915 με 1918 Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος
13 1919 Φερμέν Λαμπό Βέλγιο Βέλγιο Λα Σπορτίφ
14 1920 Φιλίπ Τις (3) Βέλγιο Βέλγιο Λα Σπορτίφ
15 1921 Λεόν Σιερ Βέλγιο Βέλγιο Λα Σπορτίφ
16 1922 Φερμέν Λαμπό (2) Βέλγιο Βέλγιο Σικλ Πεζό
17 1923 Αβρί Πελισιέ Γαλλία Οτομοτό
18 1924 Οτάβιο Μποτέκια Flag of Italy Ιταλία Οτομοτό
19 1925 Οτάβιο Μποτέκια (2) Flag of Italy Ιταλία Οτομοτό
20 1926 Λυσιέν Μπουίς Βέλγιο Βέλγιο Οτομοτό
21 1927 Νικολά Φραντς  Λουξεμβούργο Αλκιόν
22 1928 Νικολά Φραντς (2)  Λουξεμβούργο Αλκιόν
23 1929 Μορίς ντε Βάελε Βέλγιο Βέλγιο Αλκιόν
24 1930 Αντρέ Λεντύκ Γαλλία Γαλλία
25 1931 Αντονέν Μαν Γαλλία Γαλλία
26 1932 Αντρέ Λεντύκ (2) Γαλλία Γαλλία
27 1933 Ζωρζ Σπαϊσέρ Γαλλία Γαλλία
28 1934 Αντονέν Μαν (2) Γαλλία Γαλλία
29 1935 Ρομέν Μαές Βέλγιο Βέλγιο Βέλγιο
30 1936 Σιλβέρ Μαές Βέλγιο Βέλγιο Βέλγιο
31 1937 Ροζέ Λαπεμπί Γαλλία Γαλλία
32 1938 Τζίνο Μπαρτάλι Flag of Italy Ιταλία Ιταλία
33 1939 Σιλβέρ Μαές (2) Βέλγιο Βέλγιο Βέλγιο
1940-1946 Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος
34 1947 Ζαν Ρομπίκ Γαλλία Ουέστ
35 1948 Τζίνο Μπαρτάλι (2) Ιταλία Ιταλία
36 1949 Φάουστο Κόππι Ιταλία Ιταλία
37 1950 Φέρντιναντ Κούμπλερ Ελβετία Ελβετία Ελβετία
38 1951 Ούγκο Κομπλέ Ελβετία Ελβετία Ελβετία
39 1952 Φάουστο Κόππι (2) Ιταλία Ιταλία
40 1953 Λουιζόν Μπομπέ Γαλλία Γαλλία
41 1954 Λουιζόν Μπομπέ (2) Γαλλία Γαλλία
42 1955 Λουιζόν Μπομπέ (3) Γαλλία Γαλλία
43 1956 Ροζέ Βαλκοβιάκ Γαλλία Νορτ-Εστ Σεντρ
44 1957 Ζακ Ανκτίλ Γαλλία Γαλλία
45 1958 Σαρλί Γκολ  Λουξεμβούργο Όλαντ- Λούξεμπουργκ
46 1959 Φεδερίκο Μπααμόντες Flag of Spain Ισπανία Ισπανία
47 1960 Γκαστόνε Νεντσίνι Ιταλία Ιταλία
48 1961 Ζακ Ανκτίλ (2) Γαλλία Γαλλία
49 1962 Ζακ Ανκτίλ (3) Γαλλία Σαν Ραφαέλ
50 1963 Ζακ Ανκτίλ (4) Γαλλία Σαν Ραφαέλ
51 1964 Ζακ Ανκτίλ (5) Γαλλία Σαν Ραφαέλ
52 1965 Φελίτσε Τζιμόντι Ιταλία Σαλβαρίνι
53 1966 Λυσιέν Αϊμάρ Γαλλία Φορντ
54 1967 Ροζέ Πινζόν Γαλλία Γαλλία
55 1968 Γιαν Γιάνσεν Ολλανδία Ολλανδία
56 1969 Έντι Μερξ Βέλγιο Βέλγιο Φαεμά
57 1970 Έντι Μερξ (2) Βέλγιο Βέλγιο Φαεμίνο
58 1971 Έντι Μερξ (3) Βέλγιο Βέλγιο Μολτένι
59 1972 Έντι Μερξ (4) Βέλγιο Βέλγιο Μολτένι
60 1973 Λουίς Οκάνια Flag of Spain Ισπανία Μπικ
61 1974 Έντι Μερξ (5) Βέλγιο Βέλγιο Μολτένι
62 1975 Μπερνάρ Τεβενέ Γαλλία Πεζό
63 1976 Λυσιέν Βαν Ίμπε Βέλγιο Βέλγιο Ζιτάν
64 1977 Μπερνάρ Τεβενέ (2) Γαλλία Πεζό
65 1978 Μπερνάρ Ινό Γαλλία Ρενό
66 1979 Μπερνάρ Ινό (2) Γαλλία Ρενό
67 1980 Γιόοπ Ζούτεμελκ Ολλανδία TI Ράλι
68 1981 Μπερνάρ Ινό (3) Γαλλία Ρενό
69 1982 Μπερνάρ Ινό (4) Γαλλία Ρενό
70 1983 Λοράν Φινιόν Γαλλία Ρενό
71 1984 Λοράν Φινιόν (2) Γαλλία Ρενό
72 1985 Μπερνάρ Ινό (5) Γαλλία Λα Βι Κλερ
73 1986 Γκρεγκ Λέμοντ  ΗΠΑ Λα Βι Κλερ
74 1987 Στίβεν Ρος  Ιρλανδία Καρέρα
75 1988 Πέδρο Ντελγάδο  Ισπανία Ρέινολντς
76 1989 Γκρεγκ Λε Μοντ (2)  ΗΠΑ ADR
77 1990 Γκρεγκ Λε Μοντ (3)  ΗΠΑ Z
78 1991 Μιγκέλ Ιντουράιν  Ισπανία Μπανέστο
79 1992 Μιγκέλ Ιντουράιν (2)  Ισπανία Μπανέστο
80 1993 Μιγκέλ Ιντουράιν (3)  Ισπανία Μπανέστο
81 1994 Μιγκέλ Ιντουράιν (4)  Ισπανία Μπανέστο
82 1995 Μιγκέλ Ιντουράιν (5)  Ισπανία Μπανέστο
83 1996 Μπιάρνε Ρίις  Δανία Τελεκόμ
84 1997 Γιαν Ούλριχ  Γερμανία Τελεκόμ
85 1998 Μάρκο Παντάνι Ιταλία Μερκατόνε Ούνο
86 1999 [6]
87 2000 [6]
88 2001 [6]
89 2002 [6]
90 2003 [6]
91 2004 [6]
92 2005 [6]
93 2006 Όσκαρ Περέιρο  Ισπανία Σέσε ντ' Επάρνε
94 2007 Αλμπέρτο Κονταδόρ  Ισπανία Ντισκάβερι Τσάνελ
95 2008 Κάρλος Σάστρε  Ισπανία Σάξο Μπανκ
96 2009 Αλμπέρτο Κονταδόρ (2)  Ισπανία Astana
97 2010 Άντι Σλεκ[7]  Λουξεμβούργο Team CSC
98 2011 Καντέλ Έβανς Αυστραλία BMC Racing Team
99 2012 Μπράντλεϊ Ουίγκινς Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο Team Sky
100 2013 Κρις Φρουμ Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο Team Sky
101 2014 Βιντσέντσο Νιμπάλι Ιταλία Astana
102 2015 Κρις Φρουμ Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο Team Sky
103 2016 Κρις Φρουμ Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο Team Sky
104 2017 Κρις Φρουμ Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο Team Sky
105 2018 Γκέραντ Τόμας Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο Team Sky
106 2019 Έγκαν Μπερνάλ[8] Κολομβία Κολομβία Team Sky
107 2020 Ταντέι Πογκάτσαρ Σλοβενία UAE Team Emirates
108 2021 Ταντέι Πογκάτσαρ Σλοβενία UAE Team Emirates
109 2022 Γιόνας Βίνγκεγκαρντ  Δανία Team Jumbo–Visma

Νικητές του Γύρου ανά χώρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χώρα Αριθμός νικών Αριθμός νικητών
Γαλλία 36 21
Βέλγιο Βέλγιο 18 10
 Ισπανία 12 7
Ιταλία 10 7
Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο 6 3
 Λουξεμβούργο 5 4
 ΗΠΑ 3 1
Ελβετία Ελβετία 2 2
Ολλανδία 2 2
 Δανία 2 2
Σλοβενία 2 1
 Ιρλανδία 1 1
 Γερμανία 1 1
Αυστραλία 1 1
Κολομβία Κολομβία 1 1

Παραλειπόμενα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ο Μπιάρνε Ρίις παραδέχθηκε τη χρήση αναβολικών ουσιών στη διάρκεια του 1996 . Οι οργανωτές δήλωσαν ότι δεν τον θεωρούσαν πλέον νικητή, όμως εξαιτίας του διαστήματος που παρήλθε στο μεταξύ, η νίκη του καταγράφηκε.
  • Η νίκη του Φλόιντ Λάντις το 2006 αμφισβητήθηκε, καθώς ο αθλητής βρέθηκε θετικός σε τεστοστερόνη και παραπέμφθηκε σε ειδική επιτροπή. Το Σεπτέμβριο του 2007 εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση και έτσι αφαιρέθηκε ο τίτλος από το Λάντις και πήγε στον Ισπανό Όσκαρ Περέιρο (δεύτερο νικητή).
  • Ο 7 φορές νικητής του Γύρου την περίοδο 1999-2005, Λανς Άρμστρονγκ παραδέχθηκε ότι έπαιρνε αναβολικά και το 2012 του επιβλήθηκε ισόβιος αποκλεισμός από το άθλημα και η αφαίρεση και των 7 τίτλων του.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Barry Boys. «The Return of a Grand Affair – "New Tour Legend: the Maillot Jaune"». Cycling Revealed. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2009. 
  2. ↑ Joel Gunter (16 Ιουλίου 2012). «The Tour de France: a guide to the basics». The Telegraph (London). https://www.telegraph.co.uk/sport/othersports/cycling/tour-de-france/9400588/The-Tour-de-France-a-guide-to-the-basics.html. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2012. 
  3. ↑ «Tour de France». Encyclopædia Britannica. 18 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2019. 
  4. ↑ «1903 Tour de France». Bikeraceinfo.com. 19 Ιανουαρίου 1903. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2012. 
  5. ↑ «Tour de France snubs velodrome Holocaust memorial». The Jewish Chronicle. 12 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2012. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 Αρχικά είχε ανακηρυχθεί νικητής ο Αμερικανός Λανς Άρμστρονγκ , ωστόσο παραδέχθηκε τη χρήση αναβολικών ουσιών και το 2012 του αφαιρέθηκαν όλοι οι τίτλοι με απόφαση της UCI.
  7. ↑ Αρχικός νικητής του Γύρου του 2010 ήταν ο Ισπανός Αλμπέρτο Κονταδόρ. Ωστόσο, το Φεβρουάριο του 2012 βρέθηκε θετικός σε αναβολικά και ο τίτλος πήγε στον Σλεκ.
  8. ↑ Ο πρώτος νικητής από την Λατινική Αμερική και ο νεαρότερος σε ηλικία (22 ετών) από το 1909.


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γύρος_της_Γαλλίας&oldid=10343464"