Γκέρχαρντ Μύλερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκέρχαρντ Μύλερ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1948[1]
Σαξονία
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατρομοκράτης[2]

Ο Γκέρχαρντ Μύλερ (Gerhard Müller) είναι ένας Γερμανός πρώην τρομοκράτης και μέλος της λεγόμενης «πρώτης γενιάς» της τρομοκρατικής οργάνωσης Φράξια Κόκκινος Στρατός (RAF).

Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μύλερ γεννήθηκε το 1948 στη Σαξωνία, όπου και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Αργότερα πήγε στη δυτική Γερμανία, όπου σε νεανική ηλικία παράτησε την επαγγελματική του εκπαίδευση. Στο εξής επιβίωνε με ανειδίκευτη ευκαιριακή εργασία. Το διάστημα εκείνο της ζωής του είχε τις πρώτες επαφές με το φοιτητικό και εξωκοινοβουλευτικό κίνημα, μέσα από το οποίο βρήκε τον δρόμο στην RAF. Έγινε μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης το 1971.

Ο Μύλερ συνέβαλε σε πολυάριθμες τρομοκρατικές δράσεις της RAF, μέχρι που συνελήφθη μαζί με την Ουλρίκε Μάινχοφ (Ulrike Meinhof) στις 15 Ιουνίου 1972 στο Αννόβερο. Η βαρύτερη κατηγορία εναντίον του ήταν η δολοφονία του αστυνομικού Νόρμπερτ Σμιτ (Norbert Schmid). Υπήρχαν σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία και διάφοροι μάρτυρες, μεταξύ αυτών και συνάδελφοι του νεκρού αστυνομικού, κατέθεσαν εις βάρος του Μύλερ και επιβεβαίωσαν την ευθύνη του. Παρόλα αυτά έγινε παραίτηση από το δικόγραφο αγωγής για να καταθέσει στην δίκη του Σταμχάιμ ως μάρτυρας της Ομοσπονδιακή Εισαγγελίας, η οποία ξεκίνησε στις 21 Μαΐου 1975. Οι καταθέσεις του κατά των τρομοκρατών της «πρώτης γενιάς» ήταν σημαντικότατες.[3] Ο ίδιος καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια φυλακή, του παραχωρήθηκε όμως πρόωρη αποφυλάκιση μετά από έξι χρόνια. Επίσης από κρατικής πλευράς του παραχωρήθηκε νέα ταυτότητα και μάλιστα διάφορες πηγές υποστηρίζουν ότι του χωρηγήθηκαν 500.000 γερμανικά μάρκα για να εγκατασταθεί στις ΗΠΑ.[4] [5]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2003172300.
  2. (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1106392337. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουλίου 2021.
  3. Die Bundesanwaltschaft konnte zwar Indizien für die Täterschaft der RAF vorlegen, hatte aber keine Beweise, durch die nachgewiesen werden konnte, dass die Stammheimer Angeklagten persönlich die Verbrechen verübt hatten. Das ist nach den Regeln des deutschen Rechts zwingend erforderlich. Müllers Aussage brachte also die entscheidende Wende in die strafrechtliche Arbeit des Verfahrens. (Ulf G. Stuberger: "Die Tage von Stammheim - Als Augenzeuge beim RAF-Prozess.", Herbig-Verlag, München 2007, ISBN 978-3-7766-2528-8, S. 110)
  4. Isolationshaft ist kein Mythos - NRhZ-Online - Neue Rheinische Zeitung - info@nrhz.de - Tel.: +49 (0)221 22 20 246 - ein Projekt gegen den schleichenden Verlust der Meinungs- ...
  5. «Terrorismus - Mutmaßungen über ein verschwundenes RAF-Mitglied - Deutschland - sueddeutsche.de». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2008. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Stefan Aust: Der Baader-Meinhof-Komplex. Goldmann Verlag (Spiegel-Buch), erw. und akt. Aufl., München 1998, ISBN 3-442-12953-2