Γκόλγουεϊ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Γκάλγουεϊ)

Συντεταγμένες: 53°16′19″N 9°2′56″W / 53.27194°N 9.04889°W / 53.27194; -9.04889

Γκόλγουεϊ

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Γκόλγουεϊ
53°16′22″N 9°2′30″W
ΧώραΔημοκρατία της Ιρλανδίας
Διοικητική υπαγωγήΚομητεία Γκόλγουεϊ
Ίδρυση1124
Διοίκηση
 • Σώμαoffice of the Mayor of Galway
 • Μέλος του/τηςΔίκτυο Δημιουργικών Πόλεων
Έκταση53,43 km²
Υψόμετρο25 μέτρα
Πληθυσμός75.528
Ταχ. κωδ.H91
Τηλ. κωδ.091
Ζώνη ώραςUTC±00:00
UTC+01:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Γκόλγουεϊ (αγγλικά: Galway, ιρλανδικά: Gaillimh) είναι πόλη στη δυτική Ιρλανδία, στην επαρχία του Κόνοτ. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, η πόλη του Γκόλγουεϊ έχει 75.528 κατοίκους,[1] γεγονός που την κατατάσσει ως την τέταρτη πολυπληθέστερη στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας και έκτη στο νησί της Ιρλανδίας. Είναι κτισμένη στον ποταμό Κόριμπ, ανάμεσα στη Λοχ Κόριμπ και τον κόλπο Γκόλγουεϊ.

Το Γκόλγουεϊ είναι γνωστό ως η Πολιτιστική Καρδιά της Ιρλανδίας (Croí Cultúrtha na hÉireann)[2] και είναι γνωστό για τον τρόπο ζωής του και τους πολυάριθμους εορτασμούς και φεστιβάλ.[3] Το Γκόλγουεϊ έχει επιλεχθεί να είναι πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2020, μαζί με τη Ριέκα, στην Κροατία.

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα της πόλης προέρχεται από τον ποταμό Γκάλιμι (Gaillimh), παλαιότερο όνομα του ποταμού Κόριμπ, ο οποίος αποτελούσε το δυτικό όριο του αρχικού οικισμού, ο οποίος αποκαλούταν Dún Bhun na Gaillimhe (οχυρό στις εκβολές του Γκάλιμι).[4] Η λέξη gaillimh σημαίνει «πέτρινος», όπως «πέτρινος ποταμός». Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι πήρε το όνομά της από τη κόρη ενός αρχηγού η οποία πνίγηκε στο ποτάμι.

Ιστορικά, το όνομα αγγλοποιήθηκε σε Γκάλιβ (Galliv),[5] το οποίο είναι πιο κοντά στην ιρλανδική προφοράς, καθώς στο λατινικό όνομα της πόλης, Γκαλβία (Galvia).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν οι Βίκινγκς επέδραμαν στην περιοχή το 927, δεν υπήρχε οικισμός. Το 1124 κατασκευάστηκε ένα ξύλινο οχυρό στις εκβολές του ποταμού, αλλά καταστράφηκε από μια αντίπαλη φυλή, για να κατασκευαστεί ξανά λίγα χρόνια αργότερα. Το 1235, κατά τη διάρκεια της νορμανδικής εισβολής στο Κόνοτ, ο Ρίτσαρντ Μορ ντε Μπούργκ κατέλαβε το φρούριο του Γκόλγουεϊ. Το 1270, ο οικισμός περιτειχίστηκε και οι οχυρώσεις επεκτάθηκαν το 1312. Στις αρχές του 15ου αιώνα, στην ανώτερη τάξη της πόλης ανήλθαν δεκατέσσερις οικογένειες εμπόρων, γνωστές ως «οι 14 φυλές», οι οποίες ήταν αγγλονορμανδικής καταγωγής. Η πόλη άκμασε από το εμπόριο με την ηπειρωτική Ευρώπη.[6]

Το Γκόλγουεϊ απέκτησε καθεστώς δήμου το Δεκέμβριο του 1484, αποκτώντας πολιτική ανεξαρτησία. Την ίδια περίοδο, ανεξαρτητοποιήθηκε και θρησκευτικά, καθώς έπαψε να υπάγεται στην επισκοπή του Τουάν. Μετά από δύο πυρκαγιές, η πόλη ξαναχτίστηκε με πέτρινα κτίσματα. Στους αιώνες που ακολούθησαν, η πόλη άκμασε από το εμπόριο ψαριού, δέρματος και μαλλιού με την ηπειρωτική Ευρώπη. To 1580 στην πόλη ιδρύθηκε η Ελεύθερη Σχολή. Μετά την επικράτηση του Όλιβερ Κρόμγουελ στη μάχη για το θρόνο της Αγγλίας στα μέσα του 17ου αιώνα, οι καθολικοί εκδιώχθηκαν και η πόλη άρχισε να παρακμάζει. Η πόλη γνώρισε μια σύντομη περίοδο ανάπτυξης στα τέλη του 18ου αιώνα, με την κατασκευή μύλων, αλλά αυτή τελείωσε με τον Μέγα Λιμό της Ιρλανδίας τo 1846-48. Παρά τη σιδηροδρομική σύνδεση και την ακτοπλοϊκή σύνδεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Γκόλγουεϊ συνέχισε να παρακμάζει και το 1911 είχε 13.000 κατοίκους.[6]

Στον 20ό αιώνα η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται ξανά, ως παραθεριστικός προορισμός και ως πανεπιστημιούπολη (το 1849 ιδρύθηκε βασιλικό κολλέγιο στην πόλη).[6]

Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η αγγλικανική κολλεγιακή εκκλησία του Αγίου Νικολάου, χτισμένη το 1320. Ο Άγιος Νικόλαος είναι ο πολιούχος της πόλης.
  • Ο ρωμαιοκαθολικός καθεδρικός ναός της Ανάληψης της Θεοτόκου, καθαγιασμένος το 1965. Είναι κτισμένος σε εκλεκιστικό ρυθμό, συνδυάζοντας ρομανικά και αναγεννησιακά στοιχεία.
  • Το αρχικό κτίριο του Εθνικού Πανεπιστημίου της Ιρλανδίας στο Γκόλγουεϊ, κτισμένο το 1849. Εκεί φυλάσσονται τα αρχεία της UNESCO για τις κελτικές γλώσσες.
  • Το κάστρο των Λυντς, ένα μεσαιωνικό αρχοντικό, το οποίο ανήκε σε μια από τις 14 οικογένειες του Γκόλγουεϊ.
  • Το μουσείο της πόλης του Γκόλγουεϊ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Central Statistics Office Ireland: Census 2011 Results, Volume 1, Table 7 - Population Classified by Area.
  2. «Education Ireland». Educationireland.ie. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2010. 
  3. «Festivals And Events». thisisgalway.ie. 
  4. David B. Quinn "Columbus and the North: England, Iceland, and Ireland", The William and Mary Quarterly, Third Series, Vol 49, No. 2 (April 1992), pp. 278–97
  5. Kavanagh, Mary. Galway-Gaillimh: a bibliography of the city and county. Galway County Council, 2000.
  6. 6,0 6,1 6,2 «History of Galway City». ιστότοπος της πόλης. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]