Γιώργος Ρούβαλης
| Γιώργος Ρούβαλης | |
|---|---|
| Όνομα | Γιώργος Ρούβαλης |
| Γέννηση | 8 Οκτωβρίου 1949 Αθήνα |
| Θάνατος | 15 Φεβρουαρίου 2019 Αθήνα |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας και μεταφραστής |
| Εθνικότητα | ελληνική |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Είδη | ποίηση, πεζογραφία, τοπική ιστορία, μετάφραση. |
| Αξιοσημείωτα έργα | Στ’ Ανάπλι, Αποστολή στην Αμαζονία,Ναύπλιον, Σπηλιάδου, 1, Congo Cha cha, Τα νεράντζια της οδού Σπηλιάδου |
| δεδομένα () | |
Ο Γιώργος Ρούβαλης ήταν ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής, κριτικός λογοτεχνίας και πανεπιστημιακός.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε την 8η Οκτωβρίου του 1949 στην Αθήνα, με καταγωγή από το Ναύπλιο, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1967–1972) και Κοινωνιολογία (Université de Paris V – René Descartes), Ιστορία, Λατινοαμερικανικές Σπουδές (Université de Paris III – Institut des Hautes Etudes de l’Amerique Latine), Διεθνείς Σχέσεις (Université de Paris II – Institut des Hautes Etudes Internationales) και Δημόσιο Δίκαιο στο Παρίσι (Université de Paris II – Pantheon) (1972–1980), απ’ όπου πήρε διδακτορικό στην Ιστορία (Ecole de Haute Etudes en Science Sociales, Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre, 1985).[1][2]
Δίδαξε στο Μεξικό, στο Μητροπολιτικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο (Universidad Autónoma Metropolitana) και στο Αυτόνομο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Μεξικού (Universidad Nacional Autónoma de México) στην Πόλη του Μεξικού (1981–1985)· και στη Βενεζουέλα, στο Πανεπιστήμιο Σιμόν Μπολίβαρ (Universidad Simón Bolívar) και στο Ινστιτούτο Ανωτέρων Διπλωματικών Σπουδών του Υπουργείου Εξωτερικών της Βενεζουέλας (1996–2001), ενώ έδωσε διαλέξεις και συμμετείχε σε σεμινάρια σε διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής (Μεξικό, Περού, Εκουαδόρ, Βραζιλία).[3]
Υπήρξε στέλεχος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, μεταφραστής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και διοικητικός υπάλληλος της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Από το 2004 ήταν συνταξιούχος, κατοικούσε στην Αθήνα και παρέδιδε μαθήματα Ιστορίας και Λογοτεχνίας της Λατινικής Αμερικής στην Εταιρεία Φίλων του Λαού – Λαϊκό Πανεπιστήμιο καθώς και στο Μεταπτυχιακό Διαπανεπιστημιακό Τμήμα του ΕΚΠΑ.
Υπήρξε μέλος της συντακτικής επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού Μανδραγόρας, εκδότης του περιοδικού τόμου Ναυπλιακά ανάλεκτα του Δήμου Ναυπλιέων, σύμβουλος του αθηναϊκού ισπανόφωνου περιοδικού Vision Latinoamericana και του ηλεκτρονικού περιοδικού Amerikalatina. Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών, γενικός γραμματέας της Εταιρείας Ελλήνων Ισπανιστών από το 2005 και μέλος της Asociación Internacional de Hispanistas και της Εταιρείας Λατινοαμερικανικών Σπουδών (Latin American Studies Association, LASA).
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 15 Φεβρουαρίου 2019.
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο έργο του συμπεριλαμβάνονται ποιήματα και διηγήματα, δύο μυθιστορήματα, άρθρα, μεταφράσεις, βιβλιοκρισίες και συνεργασίες σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά — Πρίσμα, Το Δέντρο, Η Λέξη, Διαβάζω, (δε)κατα, Poetix, Γράμματα και Τέχνες, Μανδραγόρας, Κουκούτσι, Αντί, Το Ποντίκι, Ιστορία Εικονογραφημένη, Τα Αργολικά, Poeticanet, Οδός Πανός, Δρομολόγιο (Σέρρες), Μετάφραση, Παρέμβαση (Κοζάνη), Ναυπλιακά ανάλεκτα, Ναύδετο, Ένεκεν (Θεσσαλονίκη) κ.ά.
Ο Θανάσης Βαλτινός χαιρέτισε το πρώτο του βιβλίο Επιστροφή στ’ Ανάπλι και άλλα ποιήματα, γράφοντας στην Αυγή:
«[…] Είχα καιρό να συγκινηθώ έτσι από ποιήματα. Προσπαθώ να ελέγξω τη συγκίνησή μου, να εντοπίσω δηλαδή τις αρετές του ποιητή […] το χιούμορ του, η άφοβα ομολογημένη γλυκερή νοσταλγία του για την πατρίδα, η έλλειψη μεμψιμοιρίας για τη ζωή, η ποιητική, η υστεροφημική του ολιγάρκεια, η αγάπη του γι’ αυτούς που τον περιστοίχισαν — κυρίως στα νιάτα του — και έχουν πια στοιχειώσει. […] Είναι πειστικός».[4]
Σύμφωνα με τον ποιητή και δοκιμιογράφο Δημήτρη Ι. Καραμβάλη,
«Ο Γιώργος Ρούβαλης [στα πεζογραφήματά του] αυτοσαρκάζεται και οικτίρει, με μια πένα διεισδυτική και οξύτατη, με μαστοριά στην αφήγηση και τη στωικότητα των γεγονότων […]».[5]
Τέλος, ασχολήθηκε με την τοπική ιστορία του Ναυπλίου, έχοντας παρουσιάσει τρία βιβλία που καλύπτουν τις δεκαετίες 1940–1970 και ανασυνθέτουν με βιογραφίες και πρωτότυπες φωτογραφίες την κοινωνία εκείνων των ετών, γράφοντας τη μικροϊστορία του τόπου.[6][7]
Ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επιστροφή στ’ Ανάπλι και άλλα ποιήματα, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2002.
- Τα ταξίδια του Οδυσσέα, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2003.
- Archipiélago de sirenas, ιδιωτική έκδοση, Ναύπλιο 2010 (στα ισπανικά).
- Ξεχασμένα πορτραίτα, Ηριδανός, Αθήνα 2010.
- Αρχιπέλαγος με σειρήνες, Κοινωνία των (δε)κάτων, Αθήνα 2013.
- Τα νεράντζια της οδού Σπηλιάδου, Κοινωνία των (δε)κάτων, Αθήνα 2017
Πεζογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Στ’ Ανάπλι, διηγήματα, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2005.
- Αναζητώντας την Σαλώμη, διηγήματα, Στοχαστής, Αθήνα 2010.
- Ταξίδι στη χώρα της Κίρκης, μυθιστόρημα, Στοχαστής, Αθήνα 2012.
- Αποστολή στην Αμαζονία, διηγήματα, Απόπειρα, Αθήνα 2014.
- Congo Cha-Cha, ιστορικό μυθιστόρημα, Απόπειρα, Αθήνα 2016.
Τοπική ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ναύπλιον, Σπηλιάδου 1, αφήγημα, Ναύδετο, Ναύπλιο, 2008.
- Οι πέτρες και οι άνθρωποι: Μικροϊστορία του Ναυπλίου, Ναύδετο, Ναύπλιο 2008.
- Ψαρομαχαλάς: Η ψυχή του Ναυπλίου, Ο κήπος με τις λέξεις, 2012.
Επιμελητής έκδοσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Tάκης Ρούβαλης, Άρθρα και χρονογραφήματα στη «Μάχη» 1962–63, Εισαγωγή, επιμέλεια έκδοσης Γιώργος Ρούβαλης, ιδιωτική έκδοση, Ναύπλιο 2003.
- Τερέζα Ρούβαλη, Τα αμαρτήματα της φυλής (Ποίηση και πεζά), Επιμέλεια έκδοσης Γιώργος Ρούβαλης, Εκδόσεις Βερέττας, Αθήνα 2010.
- Θεοδόσης Δημόπουλος, Ιστορία του Ναυπλίου, Εισαγωγή, επιμέλεια έκδοσης Γιώργος Ρούβαλης, 2 τόμοι, Έκδοση Δήμου Ναυπλιέων, 2010.
Δημοσιεύσεις σε άλλες γλώσσες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Λιλιάνα», διήγημα, Solar, Revista del Instituto Chihuahuense de la Cultura, τχ. 66 (Σεπτέμβριος 2009), σσ. 73–75.
- «Πόλη του Μεξικού», ποιήματα, La Otra, Version impresa, τχ. 12 (Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2012), σσ. 16–19.
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τα ποιήματα του 2010, Κοινωνία των (δε)κάτων, Αθήνα 2010.
- Τόποι της Λογοτεχνίας: 134 συγγραφείς καταγράφουν μια ελληνική προσωπική γεωγραφία, Εκδόσεις Καστανιώτη και Εταιρεία Συγγραφέων, Αθήνα 2015.
Μεταφράσεις λογοτεχνίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Χούλιο Ραμόν Ριμπέυρο, Ο λόγος του μουγκού, διηγήματα, Κέδρος, Αθήνα 1981. (Με εισαγωγή του μεταφραστή για την περουάνικη λογοτεχνία.)
- Eπιλογή, μετάφραση, Νέοι Πεζογράφοι της Λατινικής Αμερικής, ανθολογία διηγημάτων, Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1994.
- José Emilio Pacheco, Μάχες στην έρημο, νουβέλα, Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1994. (Με εισαγωγή του μεταφραστή για τη λατινοαμερικάνικη και μεξικάνικη λογοτεχνία.)
- Alfredo Bryce Echenique, Ένας κόσμος για τον Τζούλιους, μυθιστόρημα, Scripta, Αθήνα 2005.
- Guillermo Cabrera Infante, Τρεις ταλαίπωροι τίγρεις, μυθιστόρημα, Εκδόσεις Τόπος, Αθήνα 2009. (Με εισαγωγή του μεταφραστή για την κουβανική λογοτεχνία και τον συγγραφέα.)
- Ricardo Pozas, Χουάν Πέρες Χολότε: Η ζωή ενός ινδιάνου Τσοτσίλ, ανθρωπολογικό αφήγημα, Ροές, Αθήνα 2008. (Με εισαγωγή του μεταφραστή για τους Ινδιάνους στη Λατινική Αμερική και το Μεξικό.)
- José Emilio Pacheco, Έσχατη προδοσία: Ανθολογία ποίησης 1958–2000, Ηριδανός, Αθήνα 2010. (Με εισαγωγή του μεταφραστή για τον ποιητή και το έργο του.)
- Graciliano Ramos, Άγονες ζωές (Vidas secas), μυθιστόρημα, Κοινωνία των (δε)κάτων, 2012. (Μετάφραση από τα πορτογαλικά, με εισαγωγή του μεταφραστή.)
- Lêdo Ivo, Η θάλασσα και τα πλοία, ανθολογία ποίησης, δίγλωσση έκδοση πορτογαλικά/ελληνικά, Κοινωνία των (δε)κάτων, 2013. (Επιλογή, με εισαγωγή του μεταφραστή.)
- Homero Aridjis, Ηλιακά και άλλα ποιήματα, Μετάφραση μαζί με την Έλσα Κορνέτη, Κοινωνία των (δε)κάτων, Αθήνα 2011.
Μεταφράσεις λογοτεχνίας σε περιοδικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Ποιήματα του Χοσέ Εμίλιο Πατσέκο και Οκτάβιο Πας», περιοδικό Μετάφραση τχ. 2 (Ιανουάριος 2003).
- «Αφιέρωμα Λατινοαμερικάνοι συγγραφείς», περιοδικό Πνευματική Ζωή, τχ. 172 (Γενάρης – Φλεβάρης 2007).
- «Σύγχρονη λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία», αφιέρωμα στο περιοδικό Διαβάζω, τχ. 487 (Ιούλιος – Αύγουστος 2008).
- «Λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία» (ποίηση, πεζογραφία), ειδικό τεύχος του περιοδικού (δε)κατα αφιερωμένο στη λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία με Εισαγωγή και μετάφραση Γιώργου Ρούβαλη, τχ. 25 (άνοιξη 2011).
Κείμενα για τη λογοτεχνία σε περιοδικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Ο Ελύτης στα ισπανικά», Οδός Πανός, τχ. 137 (Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2007), σσ. 69–77.[8]
- «Η γυναίκα στην ποίηση του Γιώργου Σαραντάρη», Οδός Πανός, τχ. 144 (Απρίλιος – Ιούνιος 2009), σσ. 82–85.[9]
- «Ο Οκτάβιο Πας και οι επίγονοί του», Poetix, τχ. 4 (χειμώνας 2010–2011), σσ. 222–235.
- «Το Ναύπλιο, φωτεινό μετέωρο της ελληνικής ιστορίας», Ιστορία Εικονογραφημένη, Πάπυρος, τχ. 501 (Μάρτιος 2010), σσ. 48–59.
- «Οι Έλληνες στη Λατινική Αμερική», Ιστορία Εικονογραφημένη, Πάπυρος, τχ. 510 (Δεκέμβριος 2010), σσ. 40–47.
- «Γιατί αγαπάμε τον Φεδερίκο», Περιοδικό Κουκούτσι, Εξαμηνιαίο περιοδικό περιποίησης, τχ. 8 (καλοκαίρι – φθινόπωρο 2013), σσ. 191–195.
- «Βιρχίλιο Πινιέρα: Το παράλογο στην κουβανική λογοτεχνία», Poetix, τχ. 12 (φθινόπωρο – χειμώνας 2014–2015), σσ. 226–232.
- «Αφιέρωμα στον ποιητή Γιώργο Β. Μακρή», Ναυπλιακά ανάλεκτα, τχ. 6 (2007), σσ. 250–322 (δοκίμιο, συλλογή μαρτυριών και μετάφραση ενός ποιήματος από τα γαλλικά).
- «Literatura Latinoamericana en Grecia», La Otra, Cocoteros entre columnas.[10]
Κείμενα για την αναπλιώτικη ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Τι έτρωγε ο παππούς μου: Μία οικογένεια αστών στο Ναύπλιο το 1920», Ναυπλιακά ανάλεκτα τχ. 6 (2007), σσ. 63–90.
- «Το Ναύπλιο του 1500 στα βενετσιάνικα έγγραφα», Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη, 2015.[11]
- «Ιστορία του Δικηγορικού Συλλόγου Ναυπλίου και ιστορικές αναφορές στη λειτουργία της Δικαιοσύνης στην πόλη του Ναυπλίου», Εφημερίς Νομική, ετήσια έκδοση του Δικηγορικού Συλλόγου Ναυπλίου, 2015, σσ. 25–29.
- «Δικηγορικός Σύλλογος Ναυπλίου».[12]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Δρ Γιώργος Ρούβαλης, Εταιρεία Ελλήνων Ισπανιστών[νεκρός σύνδεσμος].
- ↑ Γιώργος Ρούβαλης, 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών.
- ↑ Γιώργος Ρούβαλης, στη Βιβλιονέτ.
- ↑ Αυγή, Πέμπτη 15 Μαΐου 2003.
- ↑ Περιεχομενανέτ Αρχειοθετήθηκε 2017-01-10 στο Wayback Machine..
- ↑ «Γιώργος Ρούβαλης, Ψαρομαχαλάς: Η ψυχή του Ναυπλίου», Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, 18 Φεβρουαρίου 2014.
- ↑ Γιάννης Ρέντζος, Η αναπλιώτικη πολεογραφία του Γιώργου Ρούβαλη, Μια παρουσίαση στο Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία (Ναύπλιο, 10 Απριλίου 2009).
- ↑ Οδός Πανός, τχ. 137[νεκρός σύνδεσμος].
- ↑ Οδός Πανός, τχ. 144[νεκρός σύνδεσμος].
- ↑ «Literatura Latinoamericana en Grecia».
- ↑ «Το Ναύπλιο του 1500 στα βενετσιάνικα έγγραφα», Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη.
- ↑ «Δικηγορικός Σύλλογος Ναυπλίου», Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γιώργος Ρούβαλης, στη Βιβλιονέτ.
- Γιώργος Ρούβαλης Αρχειοθετήθηκε 2022-09-29 στο Wayback Machine., στο ΕΚΕΒΙ Αρχειοθετήθηκε 2016-01-24 στο Wayback Machine..
- Γιώργος Ρούβαλης στην Εταιρεία Συγγραφέων.
- Δήμος Ναυπλιέων, ΕΟΤ – Ναύπλιο.
|