Γιουρούκοι
Οι Γιουρούκοι, τουρκ. Yörük από το yürü= περπατώ, χαρακτηρίζονταν κυρίως ως νομαδικός τουρκικός λαός της Μικράς Ασίας,[1] στον οποίο ανήκουν οι Κιζιλπάσηδες, οι Ταχτατζήδες, οι Τεκελήδες, οι Τσομακλήδες κ.ά.[2]
Κόνιαροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Γιουρούκοι που είχαν μεταφερθεί από το Ικόνιο, οι λεγόμενοι Κόνιαροι, στη Μακεδονία μετά την κατάκτησή της, για να κρατούν σε υποταγή τους χριστιανούς, που κατοικούσαν στις πεδιάδες και στους λόφους υποχρεώνονταν να δίνουν, κατά ορισμένες οικογένειες, ένα ορισμένο αριθμό ανδρών (Γιουρούκ ασκερί) που διοικούνταν από τον Γιουρούκ Μπέη. Τα παράπονα των χριστιανών εναντίον τους εξακολουθούν και αργότερα, όπως διαπιστώνεται από του φιρμάνι της 27ης Δεκεμβρίου 1695 με το οποίο ο σουλτάνος διατάζει να πάψουν οι βιαιοπραγίες «μερικών ληστών Γιουρούκων»· αυτοί έρχονταν στο Σωχό και αποσπούσαν τροφές, πρόβατα, αρνιά, χήνες, όρνιθες, μέλι και βούτυρο ή ακόμη άρπαζαν γυναίκες και παιδιά.[3]
Οι Γιουρούκοι που κατά παράδοση ήταν βοσκοί, κατά τον 18αι. είχαν αρχίσει να επιδίδονται στην κατασκευή χονδρής τσόχας, που την ονόμαζαν αμπά και την οποία χρησιμοποιούσαν όλοι τους σχεδόν στο ντύσιμό τους. Ποσότητες του ίδιου υφάσματος διοχέτευαν επίσης όχι μόνο στις άλλες χώρες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλλά μέσω των εμπορικών οίκων των εγκατεστεστημένων στη Θεσσαλονίκη έκανα εξαγωγή και στο εξωτερικό (Μασσαλία, Βενετία και Λιβόρνο).[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Απόστολος Βακαλόπουλος, Βυζαντινή Αυτοκρατορία, 1081-1453, Rutgers University Press, [1970], σ.63, ISBN 978-0813506593.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 6, σ. 624, ISBN 960-8177-56-1.
- ↑ I.K. Βασδραβέλλη, Ιστορικά Αρχεία Μακεδονίας. «Αρχείον Θεσσαλονίκης (1695-1912)», 1952, σσ. 17-18.
- ↑ Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία της Μακεδονίας 1354-1833, εκδ. Βάνιας, 1992, σ. 484.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- E. Werner, Γιουρούκοι, Λειψία 1966.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||