Γιόσιφ Ρούνιανιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Γιοσίπ Ρουνιάνιν)
Γιόσιφ Ρούνιανιν

Јосиф Руњанин

Josif Runjanin
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση8 Δεκεμβρίου 1821
Βίνκοβτσι, σημερινή Κροατία
Θάνατος2 Φεβρουαρίου 1878 (56 ετών)
Νόβι Σαντ, σημερινή Σερβία
Τόπος ταφήςCemetery of Dormition
ΕθνικότηταΣερβική
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστριακή
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΚροατικά[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒουλευτής του Κροατικού Κοινοβουλίου

Ο Γιόσιφ Ρούνιανιν (Josif Runjanin), Βίνκοβτσι 8 Δεκεμβρίου 1821[2]2 Φεβρουαρίου 1878[2]) ήταν Σερβικής καταγωγής αντισυνταγματάρχης της Αυστροουγγαρίας και ερασιτέχνης μουσικός. Είναι κυρίως γνωστός για την σύνθεση του εθνικού ύμνου της Κροατίας[3].

Ο Ρούνιανιν πήγε σχολείο στο Βίνκοβτσι, και κατόπιν στο Σρέμσκι Κάρλοβτσι. Από το 1848 έως το 1866 συμμετείχε σε τέσσερις επιχειρήσεις των Αυστριακών στην Ιταλία. Ως εκπρόσωπος του 1ου συντάγματος της Μπανόβινα έλαβε μέρος στην Κροατική Εθνοσυνέλευση το 1865.

Όταν υπηρετούσε ως δόκιμος του αυστροουγγρικού στρατού στη Γκλίνα της Κροατίας, γνωρίστηκε με κύκλους Ιλλυριών και μέσω αυτών με τον Κροάτη ποιητή Άντον Μιχανόβιτς. Ο Ρουνιάνιν συνέθεσε μουσική για το πατριωτικό του ποίημα Lijepa naša domovina το 1848. Το κομμάτι ακούστηκε για πρώτη φορά ως εθνικός ύμνος της Κροατίας το 1891, κατά τη διάρκεια της Κροατο-σλαβόνικης έκθεσης. Κατά την υπηρεσία του στη Γκλίνα έλαβε το βαθμό του λοχαγού και έμαθε να παίζει πιάνο. Αργότερα έγινε συνταγματάρχης. Μετά τη συνταξιοδότησή του μετακινήθηκε στο Νόβι Σαντ της Σερβίας, όπου πέθανε σε ηλικία 57 ετών στις 2 Φεβρουαρίου 1878 και τάφηκε στο σερβικό νεκροταφείο της Αναλήψεως.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. CONOR.SI. 25577571.
  2. 2,0 2,1 «Ιστοσελίδα της Κροατικής Ραδιοτηλεόρασης HRT». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2009. 
  3. «Ιστοσελίδα του Κροατικού Υπουργείου Εξωτερικών και Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2009.