Γιοάχιμ Γκάουκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιοάχιμ Γκάουκ
Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Περίοδος
18 Μαρτίου 2012 – 18 Μαρτίου 2017
ΚαγκελάριοςΆνγκελα Μέρκελ
ΠροκάτοχοςΚρίστιαν Βουλφ
ΔιάδοχοςΦρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ
Ομοσπονδιακός επίτροπος για τα αρχεία της Στάζι
Περίοδος
4 Οκτωβρίου 1990 – 10 Οκτωβρίου 2000
ΔιάδοχοςΜαριάνε Μπίρτλερ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση24 Ιανουαρίου 1940 (1940-01-24) (84 ετών), Ρόστοκ, Γερμανία
ΕθνότηταΓερμανική
Πολιτικό κόμμαΑνεξάρτητος
ΣύζυγοςΝτανιέλα Σαντ
ΣύντροφοςDaniela Schadt (από 2000)
Helga Hirsch (1990–1998)
ΠαιδιάΚρίστιαν
Μάρτιν
Γκεσίνε
Καταρίνα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Ρόστοκ
ΕπάγγελμαΠάστορας
ΘρήσκευμαΛουθηρανός
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιοάχιμ Γκάουκ (Joachim Gauck, 24 Ιανουαρίου 1940) ήταν πρόεδρος της Γερμανίας από τις 18 Μαρτίου 2012[1] μέχρι τον Μάρτιο του 2017. Ήταν Λουθηρανός πάστορας, ενώ έγινε περισσότερο γνωστός ως ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ανατολική Γερμανία.

Κατά τη διάρκεια της Ειρηνικής Επανάστασης, ήταν συνιδρυτής του Νέου Φόρουμ, μιας οργάνωσης που συνείσφερε στην κατάρρευση του καθεστώτος του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος Γερμανίας. Μετά τη Γερμανική επανένωση, ο Γκάουκ εξελέγη επίτροπος για τα αρχεία της Στάζι. Μέσα από τη θητεία του, έμεινε γνωστός ως "κυνηγός της Στάζι" και "ακούραστος συνήγορος υπέρ της δημοκρατίας" για την αποκάλυψη πολλών εγκλημάτων της Στάζι.

Προτάθηκε ως υποψήφιος για το χρίσμα της προεδρίας της Γερμανίας το 2010 από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και τους Πράσινους, έχασε όμως οριακά από τον Κρίστιαν Βουλφ. Παρ' όλη την ήττα του, όμως, κέρδισε μεγάλη φήμη από το λαό και τα ΜΜΕ. Ύστερα από την παραίτηση του Βουλφ, ο Γκάουκ εξελέγη με 991 ψήφους από συνολικά 1228, ως υποψήφιος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης, της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης, του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος και του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]