Γιάννης Ντεγιάννης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Γιάννης Ντεγιάννης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γιάννης Ντεγιάννης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1914 |
| Θάνατος | 27 Μαΐου 2006 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός συγγραφέας ποιητής δικαστής |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1981–1985, εκλογική περιφέρεια επικρατείας της Ελλάδας)[1] εκπρόσωπος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (1985–1989)[2] μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1985–1989, εκλογική περιφέρεια Α΄ Θεσσαλονίκης)[1] |
Ο Γιάννης Ντεγιάννης (1914 - 27 Μαΐου 2006) ήταν Έλληνας ανώτατος δικαστικός, βουλευτής και λογοτέχνης. Στην Δίκη των πρωταιτίων της Xoύντας των Συνταγματαρχών ήταν ο πρόεδρος του δικαστηρίου. Καταδίκασε σε θάνατο τους πραξικοπηματίες, ποινή που μετετράπη σε ισόβια κάθειρξη από την πολιτική εξουσία. Το 1981 και ξανά το 1985 εξελέγη βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ και επί σειρά ετών υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Γεωργίου Παπανδρέου.
Έμεινε στην ιστορία ως ο Εθνικός Δικαστής. Πρώτος ξάδελφός του ήταν ο ναύαρχος ε.α. Θεόδωρος Ντεγιάννης, Αρχηγός ΓΕΕΘΑ επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργός Εθνικής Άμυνας επί Οικουμενικής κυβέρνησης Ξενοφώντα Ζολώτα.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1914 στους Στρόπωνες Εύβοιας και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Αρχικά εργάστηκε ως δικηγόρος, αλλά το 1949 μπήκε στο Δικαστικό Σώμα. Ήταν πρόεδρος του Πενταμελούς Εφετείου που δίκασε (Ιούλιος του 1975) και καταδίκασε σε θάνατο τους πρωταιτίους της Απριλιανής δικτατορίας (Γεώργιος Παπαδόπουλος, Στυλιανός Παττακός, Νικόλαος Μακαρέζος, Ιωάννης Λαδάς κ.ά.), η ποινή των οποίων μετατράπηκε τελικά σε ισόβια από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ο Ντεγιάννης παρέμεινε στο Δικαστικό Σώμα μέχρι το 1981, οπότε συνταξιοδοτήθηκε με τον βαθμό του αρεοπαγίτη.
Εξελέγη βουλευτής Επικρατείας το 1981 και βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης το 1985 με το ΠΑΣΟΚ. Εξελέγη επίτιμος πρόεδρος του Ιδρύματος Κοινωνικών και Ιστορικών Μελετών «Σταύρος Καλλέργης» και διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Ευβοϊκών Μελετών, μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Γεωργίου Παπανδρέου. Το 1996 τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος της Τιμής.
Εξέδωσε τέσσερις ποιητικές συλλογές: «Κλεψύδρα» (1961), «Απόγευμα» (1963), «Επιστροφή» (1978), «Προλεγόμενα κάθε μελλοντικής ευτυχίας» (1981) και το βιβλίο «Η Δίκη» (1991).
Πέθανε το 2006 σε ηλικία 92 ετών και ετάφη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ««Εφυγε στα 92 ο εθνικός δικαστής»». Ιστότοπος Εφημερίδας «Ελευθεροτυπία». 29 Μαΐου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-08. https://web.archive.org/web/20110108032547/http://archive.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=29.05.2006,id=19383380. Ανακτήθηκε στις 2009-11-12.
- ««Πέθανε ο αρεοπαγίτης Γιάννης Ντεγιάννης, πρόεδρος στη δίκη για τη Χούντα»». Ιστότοπος In.gr (Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ). 28 Μαΐου 2006. http://news.in.gr/greece/article/?aid=710044.
Γιάννης Ντεγιάννης (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)- Ο Δικαστής - Γιάννης Ντεγιάννης (Νυχτερινός Επισκέπτης) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|