Γιάννης Βαλαβανίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάννης Βαλαβανίδης
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γιάννης Βαλαβανίδης (Ελληνικά)[1]
Γέννηση1939[1]
Αθήνα[1]
Θάνατος18  Φεβρουαρίου 2017[1]
Αθήνα[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[1]
ΣπουδέςΑνωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1957, 1963)[1]
Ιδιότηταζωγράφος[1] και χαράκτης[1]

Ο Γιάννης Βαλαβανίδης (1939-2017) ήταν Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Την περίοδο από το 1957 μέχρι το 1963 σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με ειδικότητα στη ζωγραφική, τη χαρακτική και τα ψηφιδωτά. Καθηγητές του ήταν οι Γιάννης Μόραλης, Κώστας Γραμματόπουλος και Ε. Βοϊλά. Συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του 1960 ως μέλος φοιτητικών ενώσεων αριστερού προσανατολισμού. Εξάλλου, οι πολιτικές του απόψεις συμβάδιζαν με τις καλλιτεχνικές του επιλογές. Πριν από τη Χούντα των Συνταγματαρχών το 1967 συνεργάστηκε με την Επιθεώρηση Τέχνης ενώ ανήκε στην Ομάδα Τέχνης Α (1965-1967).[2][3]

Με την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας στην Ελλάδα, μετακόμισε στο Παρίσι το 1968 όπου εργάστηκε για έναν χρόνο. Επιστρέφοντας, ίδρυσε το 1970 μαζί με τους Κλεοπάτρα Δίγγα, Κυριάκο Κατζουράκη, Χρόνη Μπότσογλου και Γιάννη Ψυχοπαίδη την ομάδα «Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές», μέσω της οποίας παρουσιαζόταν έργα παραστατικής ζωγραφικής, με κριτικό περιεχόμενο που είχαν και αντι-δικτατορική δράση. Το 1970, επίσης, πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στον χώρο Άστορ. Στα έργα που παρουσίασε έδειχνε την τάση του για έρευνα σε βάθος σε καθημερινά αντικείμενα. Παρόμοια ήταν τα έργα που δημιούργησε και τα επόμενα χρόνια, ενώ από τη δεκαετία του 1980 και έκτοτε οι τέσσερις ενότητες της ζωγραφικής του (βουνά, εργαλεία, πρόσωπα, χώροι) εξελίσσονταν παράλληλα. Στην πορεία του αυτή έγινε μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας Για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη (1979-1986) και του Συνδέσμου Σύγχρονης Τέχνης (1979-1984).[2][3]

Αρχικά, και για οκτώ χρόνια (1972-1980) δίδαξε στη Σχολή Βακαλό, ενώ από το 1981 έως το 2005 στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Από το 2001 έως το 2004 διετέλεσε αντιπρύτανης της Σχολής, ενώ από το 2007 ήταν ομότιμος καθηγητής της. Πέρα από τα διδακτικά του καθήκοντα, εικονογράφησε βιβλία και σχεδίασε εξώφυλλα. Ακόμη, είχε δημοσιεύσει πληθώρα κειμένων σχετικά με την τέχνη σε εφημερίδες και περιοδικά.[3]

Απεβίωσε στις 18 Φεβρουαρίου 2017 στην Αθήνα.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]