Γιάκομπ Βάσερμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάκομπ Βάσερμαν
Γέννηση10 Μαρτίου 1873
Φυρτ
Θάνατος1 Ιανουαρίου 1934
Αλτάουσε
Επάγγελμα/
ιδιότητες
συγγραφέας[1], μυθιστοριογράφος, σεναριογράφος και κριτικός[1]
ΥπηκοότηταΓερμανία
Σχολές φοίτησηςΓυμνάσιο του Χάρντενμπεργκ
Σύζυγος(οι)Julie Wassermann-Speyer και Marta Karlweis-Wassermann
ΤέκναEva Pierrakos, Albert Wassermann, Judith Wassermann και Charles Wassermann
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα

Ο Γιάκομπ Βάσερμαν (γερμαν. Jakob Wassermann, 10 Μαρτίου 18731 Ιανουαρίου 1934) ήταν Γερμανός συγγραφέας εβραϊκής καταγωγής.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βάσερμαν γεννήθηκε στο Φυρτ, ήταν γιος καταστηματάρχη και έχασε τη μητέρα του σε νεαρή ηλικία. Ανέπτυξε πρόωρο ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία και δημοσίευσε διάφορα κείμενα σε μικρές εφημερίδες. Επειδή ο πατέρας του δίσταζε να στηρίξει τις λογοτεχνικές του φιλοδοξίες, ο Γιάκομπ μετά το σχολείο διετέλεσε για λίγο μαθητευόμενος σε έναν επιχειρηματία στη Βιέννη. Υπήρετησε τη στρατιωτική του θητεία στο Βύρτσμπουργκ και στη συνέχεια διέμεινε στη νότια Γερμανία και στη Ζυρίχη. Το 1894 εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, όπου εργάσθηκε ως γραμματέας και αργότερα ως επιμελητής κειμένων στο σατιρικό έντυπο Simplicissimus. Εκείνη την περίοδο γνώρισε τους Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Ούγκο φον Χόφμανσταλ και Τόμας Μαν.

Το 1896 ο Βάσερμαν δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, το Melusine. Από το 1898 και μετά εργαζόταν ως θεατρικός κριτικός στη Βιέννη. Το 1901 νυμφεύθηκε τη Γιούλη Σπάγερ (Julie Speyer), από την οποία όμως πήρε διαζύγιο 14 χρόνια αργότερα, το 1915. Το 1918 νυμφεύθηκε και πάλι, με την Αυστριακή συγγραφέα Μάρτα Κάρλβαϊς (Marta Karlweis, λογοτεχνικό ψευδώνυμο Barbara Vogel).

Μετά το 1906] ζούσε πότε στη Βιέννη και πότε στο Αλτάουσε της Στυρίας, όπου και πέθανε σε ηλικία 60 ετών μετά από βαριά ασθένεια.

Το 1926 ο Βάσερμαν εκλέχθηκε μέλος της Πρωσικής Ακαδημίας Τεχνών (σήμερα Ακαδημία Τεχνών του Βερολίνου), από την οποία παραιτήθηκε το 1933, μόλις προλαβαίνοντας την εκδίωξή του από τους ναζιστές. Το ίδιο έτος τα βιβλία του απαγορεύθηκαν στη Γερμανία εξαιτίας της εβραϊκής καταγωγής του.

Το έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βάσερμαν το 1899 (σκίτσο του Εμίλ Ορλίκ)

Το έργο του Βάσερμαν είναι επηρεασμένο από τον Ντοστογιέφσκι και το διακρίνει ψυχολογική παρατήρηση και προσπάθεια κοινωνικής κριτικής. Περιλαμβάνει ποίηση, δοκίμια, μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα. Σημαντικότερα έργα του θεωρούνται το μυθιστόρημα Der Fall Maurizius («Η υπόθεση Μαουρίτσιους», 1928) και η αυτοβιογραφία Mein Weg als Deutscher und Jude («Η ζωή μου ως Γερμανού και Εβραίου», 1921), στην οποία περιγράφει την τεταμένη σχέση ανάμεσα στη γερμανική και στην εβραϊκή του ταυτότητα.[2]

Κατάλογος των έργων του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Melusine (μυθιστόρημα, 1896)
  • Die Juden von Zirndorf (μυθιστόρημα, 1897)
  • Schläfst du, Mutter? (νουβέλα, 1897)
  • Die Geschichte der jungen Renate Fuchs («Ιστορία της νεαρής Ρενάτας Φουξ», μυθιστόρημα, 1900)
  • Der Moloch («Ο Μολώχ», μυθιστόρημα, 1902)
  • Der niegeküsste Mund (διηγήματα, 1903)
  • Die Kunst der Erzählung (δοκίμιο, 1904)
  • Alexander von Babylon (μυθιστόρημα, 1905)
  • Donna Johanna von Castilien (αφήγημα, 1906)
  • Die Schwestern (νουβέλες: Donna Johanna von Castilien, Sara Malcolm, Clarissa Mirabel, 1906)
  • Caspar Hauser oder Die Trägheit des Herzens (μυθιστόρημα, 1908)
    • Κάσπαρ Χάουζερ ή η ραθυμία της καρδιάς (2021) μτφ. Σοφία Αυγερινού, Αθήνα: εκδόσεις Σοκόλη[3]
  • Die Gefangenen auf der Plassenburg (αφήγημα, 1909)
  • Die Masken des Erwin Reiners (1910)
  • Der goldene Spiegel (νουβέλα, 1911)
  • Geronimo de Aguilar (ιστορικό, 1911)
  • Faustina (αφήγημα, 1912)
  • Der Mann von vierzig Jahren (μυθιστόρημα, 1913)
  • Das Gänsemännchen («Ο άνθρωπος με τις χήνες», μυθιστόρημα, 1915)
  • Christian Wahnschaffe (μυθιστόρημα, 1919)
  • Die Prinzessin Girnara, Weltspiel und Legende (θεατρικό έργο, 1919)
  • Mein Weg als Deutscher und Jude (αυτοβιογραφία, 1921)
  • Imaginäre Brücken (μελέτες και δοκίμια, 1921)
  • Sturreganz (αφήγημα, 1922)
  • Ulrike Woytich («Ούλρικα», μυθιστόρημα, 1923)
  • Faber, oder die verlorenen Jahre (μυθιστόρημα, 1924)
  • Laudin und die Seinen (μυθιστόρημα, 1925)
  • Das Amulett (νουβέλα, 1926)
  • Der Aufruhr um den Junker Ernst (νουβέλα, 1926)
  • Das Gold von Caxamalca (διηγήματα, 1928)
    • Το χρυσάφι της Καχαμάλκα (1988) μτφ. Α. Ι. Τσίτσοβιτς. Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική[4]
    • Το χρυσάφι της Καχαμάλκα (1995) μτφ. Σπύρος Ε. Τσαγγαρόπουλος. Αθήνα: Εκδόσεις Γαβριηλίδης[5]
    • Ο χρυσός της Καχαμάλκα (2007) μτφ. Βασίλης Χ. Παλιγγίνης. Αθήνα: Οδός Πανός - Σιγαρέτα[6]
  • Christoph Columbus (βιογραφία, 1929).
    • Χριστόφορος Κολόμβος (1984) μτφ. Γιάννης Λάμψας. Αθήνα: Εκδόσεις Κάκτος[7]
  • Selbstbetrachtungen (σκέψεις, 1931)

Τριλογία μυθιστορημάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Der Fall Maurizius («Η υπόθεση Μαουρίτσιους», 1928)
  • Etzel Andergast (1931)
  • Joseph Kerkhovens dritte Existenz (1934)


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/16088. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  2. Scharfstein S: Jewish History and You, Ktav Publishing House, Jersey City, New Jerseyσελ. 123. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2008. ISBN 0-88125-806-7.
  3. «Jakob Wassermann». Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2024. 
  4. «Το χρυσάφι της Καχαμάλκα». Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2024. 
  5. «Το χρυσάφι της Καχαμάλκα». Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2024. 
  6. «Ο χρυσός της Καχαμάλκα». Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2024. 
  7. «Χριστόφορος Κολόμβος». Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2024. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Blankenagel, John Carl: The writings of Jakob Wassermann, The Christopher publishing house, Βοστώνη 1942
  • Cohn Hanberg, Alice: The humanism of Jakob Wassermann. Διατριβή, Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Σε μικροφίλμ. Los Angeles, University of California, Library Photographic Service, 1953.
  • Garrin, Stephen H.: The concept of justice in Jakob Wassermann’s trilogy, Lang, Βέρνη 1979
  • Miller, Henry: Reflections on The Maurizius case: a humble appraisal of a great book, Capra Press, Santa Barbara, Καλιφόρνια 1974

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]