Γεωγραφία της Ισημερινής Γουινέας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χάρτης της Ισημερινής Γουινέας

Η Δημοκρατία της Ισημερινής Γουινέας είναι μικρό κράτος της δυτικής κεντρικής Αφρικής, ανάμεσα στο Καμερούν και στη Γκαμπόν. Παρά την ονομασία της, δεν υπάρχει τμήμα της χώρας που να διασχίζεται από τον γήινο ισημερινό. Επίσης, βρίσκεται γεωγραφικώς μακριά από τη Γουινέα και τη Γουινέα-Μπισσάου, αμφότερες πολύ δυτικότερα στην Αφρική, με τις οποίες δεν πρέπει να συγχέεται.

Κατά ασυνήθιστο τρόπο για κυρίως ηπειρωτική χώρα, η πρωτεύουσα της Ισημερινής Γουινέας βρίσκεται πάνω σε νησί, το Μπιόκο (πρώην Φερνάντο Πο), που βρίσκεται περί τα 40 χιλιόμετρα έξω από τις ακτές του Καμερούν και έχει έκταση 2.017 τετρ. χιλιόμετρα (το μεγαλύτερο νησί στον Κόλπο της Γουινέας).

Το ηπειρωτικό τμήμα της χώρας ονομάζεται Ρίο Μούνι και έχει έκταση 26.003 τετρ. χιλιόμετρα, ενώ υπάρχουν και μερικά άλλα νησιά, τα οποία, όπως και το Μπιόκο, είναι ηφαιστειογενή: τα Αννομπόν, Κορίσκο, Ελομπέυ Γκράντε, Ελομπέυ Τσίκο και κοντινές τους νησίδες.

Στο ηπειρωτικό τμήμα, η παραλιακή πεδιάδα διαδέχονται στα ανατολικά κοιλάδες που χωρίζουν χαμηλούς λόφους και κορυφές των Κρυστάλλινων Ορέων. Ο μεγαλύτερος ποταμός της χώρας, ο Ρίο Μπενίτο (Μμπίνι), δεν είναι πλωτός εκτός από τα τελευταία 20 χλμ. μέχρι τις εκβολές του.

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κλίμα είναι ισημερινό, με ζέστη όλο το έτος, πολλές βροχοπτώσεις και μεγάλη νεφοκάλυψη τους περισσότερους μήνες. Τοπικές διακυμάνσεις οφείλονται σε διαφορές στο υψόμετρο και στην απόσταση από τη θάλασσα. Οι υγρές εποχές στο Ρίο Μούνι διαρκούν από τον Φεβρουάριο ως τον Ιούνιο και από τον Σεπτέμβριο ως τον Δεκέμβριο. Οι βροχοπτώσεις μειώνονται καθώς απομακρυνόμαστε από τη θάλασσα: Στην Καλατράβα, νότια πάνω στην ακτή, φθάνουν τα 4.500 χιλιοστά μερικά έτη (εννεαπλάσια της Αθήνας), ενώ π.χ. στην κωμόπολη Μικομεσένγκ στο εσωτερικό η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι μόλις 1.473 χιλιοστά. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι περίπου 26 °C και διατηρείται σχεδόν σταθερή σε όλο το έτος.

Στο Μπιόκο η λεγόμενη ξηρή εποχή διαρκεί από τον Νοέμβριο μέχρι τον Μάρτιο, ενώ τον υπόλοιπο χρόνο βρέχει σχεδόν κάθε μέρα. Η μέση ετήσια θερμοκρασία, επίσης σχεδόν σταθερή όλους τους μήνες, είναι περίπου 25 °C. Στο νότιο τμήμα του νησιού (γύρω από το Σαν Αντόνιο ντε Ουρέκα), η μέση ετήσια βροχόπτωση, ενισχυμένη από τους μουσώνες, φθάνει τα 11,43 μέτρα.

Αριθμητικά και άλλα δεδομένα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκταση: 28.051 km²
Συγκριτική έκταση: Περίπου όσο η Πελοπόννησος και η Κρήτη μαζί.

Χερσαία σύνορα:
Ολικό μήκος: 528 km
Συνορεύουσες χώρες και μήκος συνόρων: Γκαμπόν 345 km, Καμερούν 183 km.

Μήκος ακτογραμμής: 296 km

Χωρικά ύδατα: 12 ναυτικά μίλια

Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη: 200 ναυτικά μίλια

Ακραία σημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χαμηλότερο σημείο: Ατλαντικός Ωκεανός, 0 m
Υψηλότερο σημείο: Πίκο Μπαζίλε, 3011 m (ηφαίστειο στο νησί Μπιόκο)

  • Βορειότερο σημείο: Πούντα Εουρόπα, νησί Μπιόκο
  • Ανατολικότερο σημείο: το ανατολικό τμήμα των συνόρων με την Γκαμπόν*
  • Νοτιότερο σημείο: Α Ντυιμπό, νησί Αννομπόν
  • Δυτικότερο σημείο: Πούντα Ντυισκότζ, νησί Αννομπόν
  • Σημείωση: Η Ισημερινή Γουινέα τυπικά δεν έχει ανατολικότερο σημείο, καθώς το ανατολικό σύνορό της είναι ευθεία γραμμή με διεύθυνση βορρά-νότου.

Φυσικοί πόροι και χρήσεις γης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φυσικοί πόροι: Πετρέλαιο, ξυλεία, μικρά ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα χρυσού, μαγγανίου, ουρανίου

Χρήσεις γης (2012):
Αρόσιμη γη: 4,28%
Μόνιμες καλλιέργειες: 2,14%
Υπόλοιπο: 93,58%

Ολικοί ανανεώσιμοι υδάτινοι πόροι: 26 km3 (2011)

Περιβαλλοντικά θέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φυσικοί κίνδυνοι: Βίαιες ανεμοθύελλες, αιφνίδιες πλημμύρες

Τρέχοντα περιβαλλοντικά προβλήματα: Περιορισμένες ποσότητες γλυκού νερού, αποδάσωση, ερημοποίηση

Διεθνείς περιβαλλοντικές συμφωνίες:
Η Ισημερινή Γουινέα έχει υπογράψει διεθνείς συμφωνίες για τα εξής θέματα: Βιοποικιλότητα, Κλιματική αλλαγή, ερημοποίηση, κινδυνεύοντα είδη, επικίνδυνα απόβλητα, ρύπανση από πλοία, προστασία του όζοντος (Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ), υγρότοποι. Επίσης, για το Δίκαιο της θάλασσας.