Αρχιερατικός Επίτροπος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αρχιερατικός Επίτροπος είναι ο τίτλος εκκλησιαστικού αξιώματος που ανάγεται στον 12ο αιώνα. Κύριο καθήκον του είναι η αναπλήρωση του Μητροπολίτη σε μία ομάδα απομακρυσμένων ενοριών. Σε περιπτώσεις μεγάλων σε έκταση και πληθυσμό Μητροπόλεων ή γενικά λόγω της μορφολογίας του εδάφους(π.χ. σε εξαιρετικά ορεινές περιοχές) όπου μπορεί να υπάρχουν εντός μίας Μητροπόλεως πάρα πολλές Αρχιερατικές Επιτροπείες, τότε ένας εκ των Αρχιερατικών Επιτρόπων (αυτός που ευρίσκεται πλησίον της έδρας του Μητροπολίτη) αναλαμβάνει χρέη Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου. Διοικητικά ο τίτλος του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου ευρίσκεται πριν τον τίτλο του Πρωτοσυγκέλλου.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκκλησιαστικό Κανονικό Δίκαιο.