Γενικές εκλογές της Γουινέας-Μπισσάου (2014)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Γενικές εκλογές διεξήχθησαν στη Γουινέα-Μπισσάου στις 13 Απριλίου 2014, με τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών να διεξάγεται στις 18 Μαΐου. Εξαιτίας λογιστικών προβλημάτων και καθυστερήσεων, οι εκλογές αναβλήθηκαν κατ' επανάληψη, καθώς η αρχική ημερομηνία διεξαγωγής τους είχε οριστεί για τις 24 Νοεμβρίου 2013 και εν συνεχεία για τις 16 Μαρτίου 2014.[1] Νικητής των προεδρικών εκλογών ανακηρύχθηκε, έπειτα από τη διεξαγωγή και του δεύτερου γύρου ο Ζοζέ Μάριο Βαζ.[2]

Πλαίσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι εκλογές ήταν το επακόλουθο ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος, που σημειώθηκε το 2012 και είχε ως αποτέλεσμα ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών εκείνης της χρονιάς να μην γίνει ποτέ.[3] Στις 26 Φεβρουαρίου 2014 το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών παρότρυνε τη μεταβατική κυβέρνηση της Γουινέας-Μπισσάου να συμμορφωθεί με τις εξαγγελίες για διεξαγωγή εκλογών, απειλώντας με κυρώσεις όσους αντιτίθενται στη συνταγματική τάξη.

Λίγες εβδομάδες προτού διεξαχθούν οι εκλογές πέθανε ο πρώην πρόεδρος Κούμπα Ιαλά.[4]

Την ημέρα της διεξαγωγής του τελικού γύρου των προεδρικών εκλογών, καταγγέλθηκαν περιστατικά παρενόχλησης σε βάρος υποστηρικτών του Ζοζέ Μάριο Βαζ, ο οποίος προηγήθηκε στον πρώτο γύρο.[5]

Εκλογικό σύστημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πρόεδρος εξελέγη με το σύστημα δύο γύρων, ενώ οι 102 μέλη της Εθνοσυνέλευσης του Λαού εξελέγησαν με αναλογική εκπροσώπηση από 27 πολυεδρικές περιφέρειες.[6] Με βάση το Άρθρο 33 του Εκλογικού Νόμου απαγορεύεται η δημοσιοποίηση οποιασδήποτε δημοσκόπησης.[7]

Υποψήφιοι και κόμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιβεβαιώθηκε η συμμετοχή 13 υποψηφίων για τις προεδρικές εκλογές με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου,[8] ενώ απέρριψε τις αιτήσεις 8 υποψηφίων.[9]

Το Δικαστήριο ενέκρινε τη συμμετοχή 15 κομμάτων στις εκλογές για τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης, ωστόσο απέρριψε τις αιτήσεις άλλων 7 κομμάτων: του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου, του Πολιτικού Φόρουμ της Γουινέας-Σοσιαλδημοκρατία, του Δημοκρατικού Κόμματος Ανάπτυξης, του Δημοκρατικού Κινήματος της Γουινέας, της Πατριωτικής Κίνησης, του Συνδέσμου της Γουινέας για την Οικολογική Προστασία και του Κόμματος για Δημοκρατία, Ανάπτυξη και Ιθαγένεια.[9]

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών δεν κατέστη δυνατό να αναδειχθεί νικητής και στο δεύτερο γύρο αναμετρήθηκαν ο πρώην υπουργός Οικονομικών Ζοζέ Μάριο Βαζ, ο οποίος προηγήθηκε με 40,8%, με τον Νούνο Γκόμες Ναμπιάμ, που πήρε 24,7% των ψήφων στον πρώτο γύρο, υποστηριζόμενος από το στρατό. [10] Νικητής ανακηρύχθηκε ο Βαζ στις 20 Μαρτίου, με ποσοστό 61,9% έναντι 38,1 για τον Ναμπιάμ.[11]

Αποτελέσματα προεδρικών εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποψήφιος Κόμμα Πρώτος γύρος Δεύτερος γύρος
Ψήφοι % Ψήφοι %
Ζοζέ Μάριο Βαζ PAIGC 257.572 40,89 364.394 61,92
Νούνο Γκόμες Ναμπιάμ Ανεξάρτητος 156.163 24,79 224.089 38,08
Πάουλο Γκόμες Ανεξάρτητος 65.490 10,40
Άμπελ Ινκάντα Κόμμα για την Κοινωνική Ανανέωση 43.890 6,97
Μαμαντού Γιαγιά Τζαλό Νέο Δημοκρατικό Κόμμα 28.535 4,53
Ιμπραΐμα Σορί Τζαλό Εθνικό Κόμμα Συμφιλίωσης 19.497 3,10
Αντόνιο Αφόνσο Τε Ρεπουμπλικανικό Κόμμα για Ανεξαρτησία και Ανάπτυξη 18.808 2,99
Έλντερ βας Λόπες Ανεξάρτητος 8.888 1,41
Ντομίνγκος Κουαντέ Ανεξάρτητος 8.607 1,37
Αρεγκάντο Μαντένκε Τε Κόμμα των Εργατών 7.269 1,15
Λουίς Νανκάσα Ανεξάρτητος 7.012 1,11
Ζόρζε Μαλού Ανεξάρτητος 6.125 0,97
Σιρίλο Ροντρίγκες ντε Ολιβέιρα Σοσιαλιστικό Κόμμα 2.070 0,33
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια 62.514
Σύνολο 692.440 100
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή 775.508 89,29
Πηγή: CNE

Αποτελέσματα Εθνοσυνέλευσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κόμμα Ψήφοι % Έδρες +/–
PAIGC 281.408 47,98 57 –10
Κόμμα για την Κοινωνική Ανανέωση 180.432 30,76 41 +13
Νέο Δημοκρατικό Κόμμα 28.581 4,87 1 0
Δημοκρατικό Κόμμα Συσπείρωσης 19.757 3,37 2 +1
Ρεπουμπλικανικό Κόμμα για την Ανεξαρτησία και την Ανάπτυξη 17.919 3,06 0 –3
Ένωση για την Αλλαγή 10.803 1,84 1 +1
Πατριωτική Ένωση της Γουινέας 10.919 1,86 0 0
Αντίσταση της Γουινέας-Μπισσάου-Κίνημα Μπαφατά 9.502 1,62 0 Νέο
Κόμμα Εθνικής Συμφιλίωσης 7.903 1,35 0 0
Κόμμα του Μανιφέστου του Λαού 4.101 0,70 0 Νέο
Ενωτικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 4.048 0,69 0 0
Κόμμα των Εργατών 3.659 0,62 0 0
Σοσιαλιστικό Κόμμα 3.480 0,59 0 0
Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα 2.302 0,39 0 0
Δημοκρατικό Κοινωνικό Μέτωπο 1.710 0,29 0 0
Άκυρα/λευκά 100.352
Σύνολο 686.876 100 102 +2
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή 775.508 88,57
Πηγή: CNE (έδρες), CNE (ψήφοι)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Guinea-Bissau postpones post-coup election until March». Reuters. 15 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2014. 
  2. «Vaz elected President of Guinea-Bissau». Voice Of America. 2014-05-20. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-05-21. https://web.archive.org/web/20140521031343/http://www.voanews.com/content/vaz-elected-president-of-guinea-bissau-/1918556.html. Ανακτήθηκε στις 2014-05-20. 
  3. «Electoral Calendar - international elections world elections». Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2011. 
  4. «Ex-president of Guinea-Bissau dies». SBS. 4 Απριλίου 2014. 
  5. «Guinea-Bissau votes for new leader». News24. 19 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2014. 
  6. «Electoral system». IPU. 
  7. «Holding of Elections Brings Guinea Bissau Closer to Constitutional Normalcy» (PDF). European Union Election Observation Mission. Hotel Azalai, Bissau. 14 Ιανουαρίου 2014. 
  8. Look, Anne (26 Μαρτίου 2014). «Guinea Bissau: Tight Timeline As Nation Prepares April 13 Polls». allAfrica. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2014. 
  9. 9,0 9,1 «GUINÉ-BISSAU: SUPREMO "CHUMBA" OITO CANDIDATURAS PRESIDENCIAIS E SETE PARTIDOS». A Nação. 14 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2014. 
  10. Dabo, Alberto (17 Μαΐου 2014). «Bissau presidential frontrunner calls for peace on eve of vote». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2014. 
  11. «Vaz wins Guinea-Bissau election». AFP. 20 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2014.