Γαλάτεια (δορυφόρος)
| Γαλάτεια | |
|---|---|
Η Γαλάτεια όπως τη φωτογράφησε το Βόγιατζερ 2. | |
| Ανακάλυψη | |
| Ανακαλύφθηκε από | Στίβεν Π. Σάινοτ (Βόγιατζερ 2) |
| Ημερομηνία Ανακάλυψης | Ιούλιο 1989 |
| Προσδιορισμοί | |
| Εναλλακτική ονομασία | Ποσειδώνας VΙ |
| Προσωρινή ονομασία | S/1989 N 4 |
| Χαρακτηριστικά τροχιάς | |
| Ημιάξονας τροχιάς | 61.953 χιλιόμετρα |
| Εκκεντρότητα | 0,00004 ± 0,00009 |
| Περίοδος περιφοράς | 0,429 ημέρες |
| Κλίση | 0,42874431 ± 0,00000001° (προς τον Ισημερινό του Ποσειδώνα) |
| Είναι δορυφόρος του | Ποσειδώνα |
| Φυσικά χαρακτηριστικά | |
| Διαστάσεις | 204 × 184 × 144 χιλιόμετρα |
| Μέση Ακτίνα | 88 ± 4 χιλιόμετρα |
| Μάζα | 2,12 ± 0,08 × 1018 κιλά |
| Μέση πυκνότητα | 0,75 ± 0,1 γραμμάριο/κυβικό εκατοστό |
| Περίοδος περιστροφής | θεωρείται Σύγχρονη |
| Κλίση άξονα | θεωρείται μηδέν |
| Λευκαύγεια | 0,08 |
| Επιφανειακή θερμοκρασία | ~51 K |
| Ατμόσφαιρα | δεν έχει |
Η Γαλάτεια (αγγλικά: Galatea) ή Neptune VI είναι ο τέταρτος εγγύτερος εσωτερικός φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Ποσειδώνα. Υπάρχει επίσης ένας ομώνυμος αστεροειδής, ο 74 Γαλάτεια. Αμφότεροι πήραν το όνομά τους από τη Νηρηίδα Γαλάτεια της ελληνικής μυθολογίας.
Ο δορυφόρος Γαλάτεια ανακαλύφθηκε στα τέλη Ιουλίου 1989 από τις εικόνες που έλαβε το διαστημόπλοιο Βόγιατζερ 2 και της δόθηκε ο προσωρινός συμβολισμός S/1989 N 4. Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε στις 2 Αυγούστου 1989 [1]. Το όνομα «Γαλάτεια» δόθηκε ύστερα από δύο χρόνια, στις 16 Σεπτεμβρίου 1991 [2].
Τροχιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Γαλάτεια περιφέρεται γύρω από τον Ποσειδώνα σε μέση απόσταση από το κέντρο του πλανήτη (μεγάλος ημιάξονας της τροχιάς) 61.953 χλμ. ή 37.177 χλμ. πάνω από τις κορυφές των νεφών του, με εκκεντρότητα τροχιάς μόλις 0,00004 ± 0,00009 (δηλαδή μπορεί να είναι και μηδέν, οπότε η τροχιά είναι κυκλική). Χρειάζεται 10 ώρες, 17 λεπτά και 23,51 δευτερόλεπτα για να συμπληρώσει μία πλήρη περιφορά. Η κλίση του επιπέδου της τροχιάς είναι μόλις 3,1 ± 0,7 λεπτά της μοίρας ως προς το ισημερινό επίπεδο του Ποσειδώνα.
Η τροχιά της Γαλάτειας βρίσκεται κάτω από την ακτίνα για την οποία ο χρόνος περιφοράς της θα ήταν ίσος με τον χρόνο περιστροφής του ίδιου του Ποσειδώνα γύρω από τον άξονά του, οπότε αναμένεται οι παλιρροϊκές δυνάμεις που ασκεί επάνω της ο πλανήτης να τη φέρνουν όλο και πιο κοντά του ώστε τελικά (μετά από εκατομμύρια χρόνια) να πέσει πάνω του ή να διασπασθεί προηγουμένως σε συντρίμματα που θα σχηματίσουν ένα δακτύλιο. Η Γαλάτεια φαίνεται να είναι ένας δορυφόρος-βοσκός για τον υπάρχοντα Δακτύλιο Άνταμς που βρίσκεται μόλις έξω από την τροχιά της. Οι συντονισμοί με τη Γαλάτεια σε αναλογία 42:43 θεωρούνται επίσης ο πιθανότερος μηχανισμός που κρατά σταθερούς τους μοναδικούς δακτυλίους-τόξα που τον συναποτελούν. Η μάζα του δορυφόρου έχει υπολογισθεί με βάση τις ακτινικές διαταραχές που επάγει στον δακτύλιο.
Λοιπά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι διαστάσεις της Γαλάτειας είναι 204×184×144 χλμ. (±~10 χλμ.). Το σχήμα της είναι ακανόνιστο. Δεν υπάρχουν ενδείξεις για οποιαδήποτε γεωλογική διαφοροποίηση. Πιθανότατα είναι ένας σωρός συντριμμάτων που επανασυσσωρεύθηκαν μαζί και προέρχονταν από θραύσματα των αρχικών δορυφόρων του Ποσειδώνα, οι οποίοι διασπάσθηκαν από βαρυτικές παρέλξεις του Τρίτωνα λίγο μετά τη σύλληψη αυτού του μεγάλου δορυφόρου από τον Ποσειδώνα σε πολύ έκκεντρη αρχική τροχιά (D. Banfield & N. Murray: A dynamical history of the inner neptunian satellites, περιοδ. Icarus, έτος 1992, τόμος 99, σ. 390).
Η μάζα της Γαλάτειας υπολογίσθηκε σε 2,12 ± 0,08 τετράκις εκατομμύρια τόνους, δηλαδή 2,8 εκατομμύρια φορές μικρότερη από τη μάζα της Γης. Αυτή η τιμή αντιστοιχεί σε μέση πυκνότητα μόλις 0,75 ± 0,1 γραμμάριο/κυβικό εκατοστό. Το γεωμετρικό άλβεδο της Γαλάτειας είναι 0,08 και η θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε –222 βαθμούς Κελσίου.
Καθώς συμβαίνει και με τη Σελήνη της Γης, η Γαλάτεια εμφανίζει το φαινόμενο της σύγχρονης περιστροφής, δηλαδή το ένα της ημισφαίριο «βλέπει» συνεχώς προς τον Ουρανό, ενώ το άλλο είναι στραμμένο μονίμως μακριά του. Αυτό οφείλεται στις παλιρροϊκές δυνάμεις που ασκεί ο πλανήτης στον δορυφόρο του επί δισεκατομμύρια χρόνια. Οι ίδιες δυνάμεις έχουν καταστήσει την τροχιά κυκλική.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Marsden, Brian G. (2 Αυγούστου 1989). "Δορυφόροι του Ποσειδώνα". IAU Circular 4824. Ανάκτηση 2011-10-26.
- ↑ Marsden, Brian G. (16 Σεπτεμβρίου 1991). "Δορυφόροι του Κρόνου και του Ποσειδώνα". IAU Circular 5347. Ανάκτηση 2011-10-26
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γαλάτεια από την Εξερεύνηση του Ηλιακού Συστήματος της NASA (Αγγλικά)
- Οι δορυφόροι του Ποσειδώνα από τον Σκοτ Σέπαρντ (Αγγλικά)
| ||||||||
