Βουλκανισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Βουλκανισμός (αγγλ. vulcanization) ονομάζεται η χημική επεξεργασία του ακατέργαστου καουτσούκ με θείο. Ο πρώτος που πέτυχε τη «θείωση» του καουτσούκ ήταν ο Αμερικανός Τσαρλς Γκουντγίαρ (Charles Goodyear) το 1839, αφού το θέρμανε 3-4 ώρες στους 140 βαθμούς με στοιχειακό θείο.
Στόχος της επεξεργασίας αυτής είναι η βελτίωση των φυσικών και μηχανικών ιδιοτήτων του ακατέργαστου καουτσούκ. Το κατεργασμένο καουτσούκ χρησιμοποιείται κυρίως στη παραγωγή ελαστικών για οχήματα. Το 1843 κι ο Βρετανός Τόμας Χάνκοκ έκανε ακριβώς το ίδιο πείραμα και το ονόμασε βουλκανισμό, από το όνομα του αρχαίου Ρωμαίου θεού της φωτιάς και των ηφαιστείων Βουλκάνους (Vulcanus), θεωρώντας ότι τόσο το θείο όσο και οι υψηλές θερμοκρασίες βρίσκονται μόνο στα ηφαίστεια. Πέρα από το θείο, για το βουλκανισμό χρησιμοποιούνται επίσης το σελήνιο, το τελλούριο, το χλωριούχο θείο κ.λπ. Ο βουλκανισμός γίνεται πλέον και χωρίς θέρμανση (ψυχρός βουλκανισμός).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λεξικό των -ισμών, Αντώνης Διαμαντίδης, εκδ. Γνώση, σελ.63