Βιττόριο Αλφιέρι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βιττόριο Αλφιέρι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Vittorio Alfieri (Ιταλικά)
Γέννηση16  Ιανουαρίου 1749[1][2][3]
Άστι[4][5][3]
Θάνατος8  Οκτωβρίου 1803 (unspecified calendar, assumed Gregorian)[1][2][3]
Φλωρεντία[6][5][3]
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΒασιλική της Σάντα Κρότσε[3][7][8]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Σαρδηνίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[9][3][10]
Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταθεατρικός συγγραφέας[3][11]
ποιητής[3][12][11]
συγγραφέας[3][13]
ηθοποιός
μεταφραστής
ηθοποιός θεάτρου
φιλόσοφος[14]
ιστορικός της τέχνης[15]
αριστοκράτης
Αξιοσημείωτο έργοAgamemnon
Antigone
Saul
Myrrha
Οικογένεια
ΣύντροφοςΛουίζα του Στόλμπεργκ-Γκέντερν
ΟικογένειαHouse of Alfieri
Ιστότοπος
www.fondazionealfieri.it
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο κόμης Βιττόριο Αλφιέρι (Vittorio Amedeo Alfieri, 16 Ιανουαρίου 1749 - 8 Οκτωβρίου 1803) ήταν Ιταλός δραματουργός και ποιητής.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Άστι, σπούδασε, μάλλον επιπόλαια, στη σχολή των ευγενών του Τορίνο και το 1766 ταξίδεψε σ’ όλη σχεδόν την Ευρώπη χωρίς συγκεκριμένο σκοπό. Όταν γύρισε στο Τορίνο φρόντισε να συμπληρώσει την μόρφωσή του και επιδόθηκε στην λογοτεχνία.

Μεγάλη επίδραση στην ζωή του είχε ο ερωτικός του δεσμός με την κόμισσα Άλμπανυ, σύζυγο του πρίγκιπα Καρόλου Εδουάρδου Στούαρτ, διεκδικητή του αγγλικού θρόνου, με την οποία έζησε ως το τέλος της ζωής του.

Εκτός από τις 22 τραγωδίες του, οι οποίες θεωρούνται από τις καλύτερες της ιταλικής γλώσσας και με τις οποίες προσπάθησε να αφυπνίσει την εθνική συνείδηση των συμπατριωτών του, ο Αλφιέρι έγραψε έξι κωμωδίες, λυρική ποίηση και το Περί τυραννίας. Παρά το ότι στο έργο αυτό εκφράζει θερμό έρωτα προς την ελευθερία, ο Αλφιέρι υπήρξε εχθρός της Γαλλικής Επανάστασης (από την οποία κινδύνεψε στο Παρίσι ως ξένος και ευγενής), όπως φαίνεται στο έργο του Ο Μισογάλλος. Έγραψε επίσης μιαν άκρως ενδιαφέρουσα αυτοβιογραφία.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τραγωδίες
Αντόνιο Κανόβα : Η θλίψη της Ιταλίας για τον θάνατο του ποιητή. Επιτάφιο μνημείο του Αλφιέρι (μαζί του θαμμένη και η κόμισσα Άλμπανυ) στην Σάντα Κρότσε της Φλωρεντίας.
  • Saul (1782)
  • Filippo (1781)
  • Rosmunda (1783)
  • Ottavia (1783)
  • Merope (1785)
  • Maria Stuarda (1788)
  • Agide (Άγις, 1788)
  • Bruto primo (Βρούτος ο πρώτος, 1789)
  • Bruto secondo (Βρούτος ο δεύτερος, 1789)
  • Don Garzia (1789)
  • Sofonisba (1789)
Τραγωδίες ελληνικές
  • Polinice (1781)
  • Agamennone (1783)
  • Antigone (1783)
  • Oreste (1783)
  • Mirra (1789)
Τραγωδίες "της ελευθερίας"
  • La congiura de' Pazzi (Η συνωμοσία των Πάτσι, 1788)
  • Virginia (1781)
  • Timoleone (1783)
Τραγωδίες δημοσιευμένες μεταθανάτια
  • Cleopatra (1775, αποκηρυγμένη)
  • Alceste prima (Άλκηστις πρώτη, 1798)
  • Alceste seconda (Άλκηστις δεύτερη, 1798)
Κωμωδίες
  • L'uno (Ο ένας)
  • I pochi (Οι λίγοι)
  • I troppi (Οι πολλοί)
  • L'antidoto (Το αντίδοτο)
  • La finestrina (Το παραθυράκι)
  • Il divorzio (Το διαζύγιο)
Πολιτικά γραπτά
  • Della tirannide (Περί τυραννίας, 1777-1790)
  • Del principe e delle lettere (Περί του ηγεμόνος και των γραμμάτων, 1778-1786)
  • Misogallo (Ο Μισογάλλος, σε ποίηση και πεζό, 1789-1798)
Αυτοβιογραφία
  • Vita di Vittorio Alfieri, scritta da esso (Βίος του Βιττόριο Αλφιέρι, γραμμένος από τον ίδιο, 1804)

Μετέφρασε, μεταξύ άλλων, τους Πέρσες του Αισχύλου, τον Φιλοκτήτη του Σοφοκλή, την Άλκηστη του Ευριπίδη και τους Βατράχους του Αριστοφάνη.

Τον Σαούλ μετέφρασε έμμετρα ο Γεώργιος Καλοσγούρος

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. vittorio-alfieri. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2020.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb120192998. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 Paul de Roux: «Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays» (Γαλλικά) Éditions Robert Laffont. 1994. σελ. 60. ISBN-13 978-2-221-06888-5. ISBN-10 2-221-06888-2.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13  Δεκεμβρίου 2014.
  5. 5,0 5,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  7. 7,0 7,1 «Альфиери» (Ρωσικά)
  8. 8,0 8,1 «Альфиери, Витторио» (Ρωσικά)
  9. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb120192998. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. CONOR.SI. 36834659.
  11. 11,0 11,1 BeWeB. 1259. Ανακτήθηκε στις 4  Φεβρουαρίου 2021.
  12. Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 1128. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  13. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  14. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  15. «Dictionary of Art Historians» (Αγγλικά) alfieriv. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.