Βικέντιος Μποκατσιάμπης
| Βικέντιος Μποκατσιάμπης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Βικέντιος Μποκατσιάμπης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1856[1] Κέρκυρα[1] |
| Θάνατος | 1932 Αθήνα[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Ακαδημία του Αγίου Λουκά École des beaux-arts de Marseille[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βικέντιος Μποκατσιάμπης (Ποταμός Κέρκυρας, 1856 – Αθήνα, 1933) ήταν Έλληνας ζωγράφος γαλλικής καταγωγής. Συγκαταλέγεται μαζί με τον Άγγελο Γιαλλινά στους εισηγητές της υδατογραφίας στην Ελλάδα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στον Ποταμό Κέρκυρας και ήταν γόνος ευγενών γαλλικής καταγωγής.[2] Σπούδασε ζωγραφική στη Μασσαλία, στη Φλωρεντία και στην Ακαδημία του Αγίου Λουκά (ιταλ. Accademia di San Luca) της Ρώμης, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1895, έτος στο οποίο επέστρεψε στην Κέρκυρα όπου ίδρυσε καλλιτεχνική σχολή.[2]
Το 1899 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και τον επόμενο χρόνο (1900) διορίσθηκε καθηγητής της κοσμηματογραφίας, της σκηνογραφίας και της προοπτικής στο «Σχολείον των Τεχνών» (τη μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών), διαδεχόμενος τον Βικέντιο Λάντσα. που αποχώρησε από τη θέση λόγω προβλημάτων υγείας.[3] Ο Μποκατσιάμπης δίδαξε στη σχολή μέχρι το 1928, όταν και αποχώρησε λόγω ηλικίας. Πέθανε το 1933 στην Αθήνα.[2]
Ο Μποκατσιάμπης θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες υδατογράφους καθώς και ο εισηγητής μαζί με τον Άγγελο Γιαλλινά της συγκεκριμένης μορφής τέχνης στα Επτάνησα αλλά και στον ελλαδικό χώρο γενικότερα.[4] Επίσης ασχολήθηκε με τις ελαιογραφίες καθώς και με το παστέλ. Καταπιάστηκε κυρίως με την τοπιογραφία, έχοντας ως πηγές έμπνευσης τα τοπία της Κέρκυρας και της Αττικής στα οποία απέδιδε ποιητικό και ειδυλλιακό χαρακτήρα.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 www
.nationalgallery .gr /el /zographikh-monimi-ekthesi /painter /mpokatsiampis-bikentios .html. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2021. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Ζωγραφίζοντας στην Κέρκυρα. Παράρτημα Κέρκυρας: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου - Υπουργείο Πολιτισμού. σελίδες 72–73.
- ↑ Μερτύρη, Αντωνία (2000). Η καλλιτεχνική εκπαίδευση των νέων στην Ελλάδα (1836-1945). Αθήνα: Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς. σελ. 262.
- ↑ «Κυριάκος Λύρας, Υδατογραφίες, Λευκωσία 2003» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2015.
