Βικέντιος Λάντσας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βικέντιος Λάντσας
Γέννηση1822
Βενετία
Θάνατος1902
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Βασίλειο της Ιταλίας (1861–1902)
Ιδιότηταζωγράφος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βικέντιος Λάντσας (ιταλικά: Vicenzo Lanza, Βενετία, 1822Αθήνα, 1902) ήταν Ιταλός ζωγράφος[1] και καθηγητής που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Ελλάδα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1822 στη Βενετία και σπούδασε ζωγραφική στην Accademia di Belle Arti της πόλης. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του εργάστηκε στην ακαδημία ως βοηθός στην έδρα της προοπτικής. Συμμετείχε στην ιταλική επανάσταση του 1848 εναντίον των Αυστριακών και μετά την αποτυχία της κατέφυγε ως πολιτικός εξόριστος πρώτα στην Πάτρα και μετά από δύο χρόνια, στην Αθήνα.[2] Κέρδισε την εύνοια του βασιλικού ζεύγους της Ελλάδας το οποίο του ανέθεσε πρώτα τη διακόσμηση της εξοχικής τους κατοικίας και αργότερα τη φιλοτέχνηση του πίνακα «Το στρατόπεδο των Θηβών» που του προσέδωσε αναγνώριση εντός της χώρας. Αργότερα ανέλαβε την εικονογράφηση της ρωσικής εκκλησίας της Αθήνας, εργασία που είχε ως αποτέλεσμα τη βράβευση του. Το 1863. μετά την απόλυση του Φίλιππου Μαργαρίτη προσλήφθηκε στο Σχολείο των Τεχνών[3] όπου ως το 1901 δίδαξε προοπτική, κοσμηματογραφία, σκηνογραφία και γραφική[4] ενώ δίδαξε ζωγραφική και στη Σχολή Ευελπίδων.[5] Επιπλέον συμμετείχε σε πλήθος εκθέσεων που διοργανώθηκαν στην Αθήνα ενώ συμμετείχε και στις συνθέσεις αρκετών κριτικών επιτροπών καλλιτεχνικών διαγωνισμών. Πέθανε το 1902 στην Αθήνα. Απέκτησε δύο γιους, τους Λοΐζο και Στέφανο Λάντσα οι οποίοι υπήρξαν και οι ίδιοι ζωγράφοι.[2] Για την πατριωτική του δράση, ο Λάντσας τιμήθηκε από το ιταλικό κράτος με διάφορα παράσημα.[5]

Τεχνοτροπία & έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως ζωγράφος ο Λάντσας ασχολήθηκε κατά κύριο λόγο με την τοπιογραφία και με την απεικόνιση αρχαιολογικών χώρων και μνημείων, ένα είδος που γνώρισε σημαντική άνθηση κατά τον 19ο αιώνα. Στα έργα του πραγματοποιούσε συγκερασμό ανάμεσα στα ακαδημαϊκά και κλασικιστικά στοιχεία και τον ρεαλισμό, ενώ απέδιδε ιδιαίτερη σημασία στα χρώματα.[2][5]

Γκαλερί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Πανδέκτης, Λάντσας Βικέντιος.
  2. 2,0 2,1 2,2 Ελληνική Τοπιογραφία 19ος - 20ός αιώνας. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. 1998. σελ. 178. 
  3. «Βικέντιος Λάντσας». asfa.gr. ΑΣΚΤ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2015. 
  4. «Ίδρυμα Ε. Αβέρωφ-Τοσίτσα, Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2014. 
  5. 5,0 5,1 5,2 «Λάντσας Βικέντιος(1822 Βενετία - 1902 Αθήνα)». nationalgallery.gr. Εθνική Πινακοθήκη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2016.