Βατθίλδη της Ορλεάνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βατθίλδη της Ορλεάνης
Πορτραίτο της Βατθίλδης της Ορλεάνης, φιλοτεχνημένο από τον Λουί-Μισέλ βαν Λου.
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Bathilde d'Orléans (Γαλλικά)
Γέννηση9  Ιουλίου 1750[1][2][3] ή 1750[4]
Σαιν-Κλου
Θάνατος10  Ιανουαρίου 1822[1][2][3] ή 1822[4]
Παρίσι
Αιτία θανάτουνόσος
Τόπος ταφήςΒασιλικό Παρεκκλήσιο του Ντρε
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΛουδοβίκος ΣΤ΄ της Βουρβόνης-Κοντέ (από 1770)[6]
ΤέκναΛουδοβίκος Αντώνιος του Ανγκιέ
ΓονείςΛουδοβίκος Φίλιππος Α΄ της Ορλεάνης και Λουίζα Ερριέττα της Βουρβόνης
ΑδέλφιαLouis-Philippe de Saint-Albin
Λουδοβίκος Φίλιππος Β΄ της Ορλεάνης
Marie Etienette Perrine d'Auvilliers
Louis Etienne d'Orléans, Comte de Saint-Phar
ΟικογένειαΟίκος της Ορλεάνης
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Βατθίλδη (Bathilde d’Orléans, 9 Ιουλίου 1750 - 10 Ιανουαρίου 1822) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Ορελάνης ήταν Γαλλίδα πριγκίπισσα, κόρη του Δούκα της Ορλεάνης. Με τον γάμο της έγινε Πριγκίπισσα του Κοντέ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λουίζα Μαρία Θηρεσία Ματθίλδη ήταν κόρη του Λουδοβίκου Φιλίππου Α΄ της Ορλεάνης και της Λουίζας Ερριέτας των Βουρβόνων-Κοντέ, κόρης του Λουδοβίκου Αρμάνδου Β΄ του Κοντί.

Ο πατέρας της την έκλεισε σε μοναστήρι. Το 1770 παντρεύτηκε τον 14χρονο εξάδελφό της Λουδοβίκο Ερρίκο, Δούκα του Ανγκιέν, μετέπειτα Πρίγκιπα του Κοντέ, και σε δύο χρόνια γέννησε τον μοναδικό τους γιο, Λουδοβίκο Αντώνιο.

Η Ματθίλδη της Ορλεάνης.

Το 1778, εξαιτίας του σκανδάλου της μοιχείας του συζύγου της, εξαναγκάστηκε να τον χωρίσει και απομονώθηκε στο Ανάκτορο του Σαντιγύ, όπου απέκτησε και μία εξώγαμη κόρη. Το 1787 αγόρασε από τον Λουδοβίκο ΙΣΤ΄ τα Ανάκτορα των Ηλυσίων, όπου κατασκεύασε οίκημα παρόμοιο με αυτό της Μαρίας Αντουανέττας στο Τριανόν των Βερσαλλιών. Απομακρύνθηκε από τον Χριστιανισμό, προκειμένου να ασπαστεί μυστικιστικές τέχνες, αστρολογία, χειρομαντεία και άλλα. Παράλληλα ζωγράφιζε, ενώ λάτρευε το γιο της.

Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης στάθηκε στο πλευρό τού αδελφού της και δεν κατέφυγε στην εξορία, όπως ο πρώην σύζυγος και ο γιος της. Πρόσφερε όλη την περιουσία της στην Δημοκρατία, αφού κινδύνευε να δημευτεί. Παρέμεινε φυλακισμένη υπό άθλιες συνθήκες από τους Ιακωβίνους μαζί με όλους τους Βουρβόνους, όταν ανακαλύφθηκε συνωμοσία του ανιψιού της με τους Αυστριακούς. Ο αδελφός της Λουδοβίκος Φίλιππος Β΄ αποκεφαλίστηκε, ενώ η ίδια γλύτωσε τον θάνατο, ελευθερώθηκε και ξαναγύρισε στην κατοικία της στο Παρίσι.

Εξορία στην Ισπανία και επιστροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έμβλημα της Ματθίλδης της Ορλεάνης.

Το Διευθυντήριο αποφάσισε το 1797 την εξορία όλων των Βουρβόνων που βρίσκονταν ακόμη στη Γαλλία, οπότε η Ματθίλδη κατέφυγε στην Ισπανία μαζί με τη νόθη κόρη της. Εκεί, αν και 47 ετών, είχε έναν ξαφνικό έρωτα με τον 27χρονο σωματοφύλακά της. Κατά τη διάρκεια της εξορίας της έγινε ολοκληρωτικά δημοκρατική. Το 1804 πληροφορήθηκε ότι το καθεστώς του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, το οποίο θαύμαζε, δολοφόνησε τον γιο της στο Κάστρο του Βενσέν. Μέχρι την πτώση του το 1814, ο Ναπολέων δεν της επέτρεψε να επιστρέψει στη Γαλλία.

Ο Λουδοβίκος ΙΗ΄ της Γαλλίας της επέτρεψε να ζήσει στο Ξενοδοχείο Ματινιόν, ενώ η οικογένειά της την πίεζε να επανέλθει μετά από 40 χρόνια στον σύζυγό της. Αυτή αρνήθηκε και προτίμησε τον όμορφο σωματοφύλακα, που είχε γνωρίσει στην Ισπανία· αυτός πέθανε τρία χρόνια αργότερα.

Πέθανε σε ηλικία 71 ετών και τάφηκε στο Βασιλικό Παρεκκλήσι του Ντρε.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε το 1770 τον εξάδελφό της Λουδοβίκο Ερρίκο Β΄ του Κονντέ και είχε τέκνο:

Απέκτησε και μια νόθη κόρη:

  • Αντελαΐντ-Βικτουάρ Ντυμασσί (1778 – 1846), παντρεύτηκε τον Ζοζέφ-Αντουάν Γκρο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 85230319. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11376.htm#i113757. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00002210.
  4. 4,0 4,1 4,2 www.biografiasyvidas.com/biografia/o/orleans_luisa.htm.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb10741451f. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. p11376.htm#i113757. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Fremont-Barnes, Gregory (2007). Encyclopedia of the Age of Political Revolutions and New Ideologies, 1760-1815: A-L. Greenwood Publishing Group. p. 216. ISBN 978-0313334467.