Βασιλεοπάτωρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Βασιλεοπάτωρ ήταν υψηλό βυζαντινό αυλικό αξίωμα. Δημιουργήθηκε επί Λέοντος, υιού του Βασιλείου του Μακεδόνα.

Πρώτος βασιλεοπάτωρ αναδείχτηκε ο Στυλιανός Ζαούτζης, πατέρας της δεύτερης συζύγου του Λέοντος, Ζωής. Απόκτησε με το αξίωμα αυτό μεγάλη δύναμη για κάποιο διάστημα. Επίσης ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος, γιος του Λέοντος ανακήρυξε βασιλεοπάτορα τον πεθερό του, Ρωμανό Λεκαπηνό, ο οποίος μετά από λίγο έγινε αυτοκράτορας. Εκτός των δύο αυτών, άλλος βασιλεοπάτωρ δεν αναφέρεται.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]