Βασίλης Σπανούλης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βασίλης Σπανούλης
Με τον Ολυμπιακό Πειραιώς το 2013.
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΒασίλειος Σπανούλης
ΠροσωνύμιοV-Span, Kill Bill
ΕθνικότηταΈλληνας
Γέννηση7 Αυγούστου 1982 (1982-08-07) (41 ετών)
Λάρισα, Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας, Ελλάδα
Ύψος1,93 μέτρα
Νεανικοί σύλλογοι
1994 - 1998 0 Γυμναστικός Λάρισας
1998 - 1999 0 Κεραυνός Λάρισας
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ2004 / Γύρος: 2 / Επιλογή: 50η
Ομάδα ντραφτΝτάλας Μάβερικς
Αθλ. καριέρα1999 - 2021
ΘέσηΣούτινγκ γκαρντ
Καριέρα σε συλλόγους
1999 - 2001 0 Γυμναστικός Λάρισας
2001 - 2005 0 Μαρούσι
2005 - 2006 0 Παναθηναϊκός
2006 - 2007 0 Χιούστον Ρόκετς
2007 - 2010 0 Παναθηναϊκός
2010 - 2021 0 Ολυμπιακός Πειραιώς
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1999 - 2000 0 Εθνική Ελλάδας U18
2001 - 2002 0 Εθνική Ελλάδας U20
2004 - 2015 0 Εθνική Ελλάδας
Διακρίσεις και βραβεύσεις

Ο Βασίλης Σπανούλης (7 Αυγούστου 1982, Λάρισα) είναι Έλληνας πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής και νυν προπονητής. Είναι ο τωρινός προπονητής της Εθνικής Ελλάδας και του Γ.Σ. Περιστερίου.

Αγωνίστηκε ως πόιντ γκαρντ/σούτινγκ γκαρντ και θεωρείται από τους καλύτερους Έλληνες παίκτες όλων των εποχών.[1] Έχει κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή 4 φορές με τον Παναθηναϊκό και 3 φορές με τον Ολυμπιακό. Παράλληλα, είναι ο πρώτος σε τελικές πάσες στην ιστορία του Ελληνικού Πρωταθλήματος και πρώτος σε εύστοχα σουτ εντός παιδιάς.[2]

Ξεκίνησε να παίζει επαγγελματικά στη Λάρισα,[3] κατόπιν πήγε στο Μαρούσι, όπου το 2003 βραβεύτηκε ως Καλύτερος Νέος της σεζόν. Επίσης, η σεζόν 2004-05, ήταν εξαιρετική για αυτόν, καθώς βοήθησε τα μέγιστα την ομάδα του, στα τελικά του Πρωταθλήματος και στο ULEB Cup.[4] Την επόμενη σεζόν βρέθηκε στον Παναθηναϊκό, όπου έγινε ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες του ευρωπαϊκού μπάσκετ.[5] Στην Ευρωλίγκα της σεζόν 2005-06, έκανε πολύ καλές εμφανίσεις και βρέθηκε στην καλύτερη ομάδα. Κατόπιν, έκανε ένα μικρό πέρασμα από το NBA, τη σεζόν 2006-07, παίζοντας στους Χιούστον Ρόκετς. Επέστρεψε στον Παναθηναϊκό, βοηθώντας την ομάδα του να κατακτήσει την Ευρωλίγκα της σεζόν 2008-09, ενώ, παράλληλα, ανακηρύχθηκε ως ο πολυτιμότερος παίκτης του φάιναλ φορ της διοργάνωσης.[6]

Το 2010 πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό.[7] Με τη βοήθειά του η νεαρή σε ηλικία ομάδα του Ολυμπιακού, κατάφερε να αλλάξει επίπεδο και να πρωταγωνιστήσει για δυο σερί χρονιές στην Ευρωλίγκα, τη σεζόν 2011-12 και τη σεζόν 2012-13 όπου κέρδισε το πρωτάθλημα. Παράλληλα, ανακηρύχθηκε πολυτιμότερος παίκτης (MVP) και των δύο φάιναλ φορ, φτάνοντας το ρεκόρ του Τόνι Κούκοτς, οι μόνοι Ευρωπαίοι παίκτες που το έχουν καταφέρει τρεις φορές.[8] Μερικές από τις μεγαλύτερες βραβεύσεις που έχει είναι ότι ονομάστηκε Καλύτερος Παίκτης των Βαλκανίων το 2009,[9] Καλύτερος Ευρωπαίος Παίκτης το 2012 και το 2013,[10] το Διεθνές Αθλητικό Βραβείο Παγκόσμιος Αθλητής της Χρονιάς το 2013, και MVP της Ευρωλίγκας την ίδια χρονιά. Επίσης, έχει βρεθεί 8 φορές στην καλύτερη ομάδα της Ευρωλίγκας,[11] ο μόνος που το έχει καταφέρει έως τώρα.[12]

Καθοριστικός ήταν και ο ρόλος του, στην Εθνική Ελλάδας, με την κατάκτηση του δεύτερου χρυσού μεταλλίου στην ιστορία της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2005. Σημαντικότερη ήταν, όμως, η προσφορά του στο ασημένιο μετάλλιο, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2006, σημειώνοντας δε 22 πόντους, σε εκείνο το αξιομνημόνευτο παιχνίδι, στα ημιτελικά της διοργάνωσης κόντρα στις ΗΠΑ, το οποίο και είχε κερδίσει η Ελλάδα, με 101-95. Κατέκτησε και ένα χάλκινο μετάλλιο, στο Ευρωμπάσκετ του 2009, και συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.[13]

Ψηφίστηκε ανάμεσα στους κορυφαίους παίκτες στον κόσμο, που έχουν αγωνιστεί στη διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων ανά θέση.[14] Ψηφίστηκε ανάμεσα στους κορυφαίους 5 παίκτες, που έχουν αγωνιστεί στη διοργάνωση των Ευρωμπάσκετ αγώνων ανά θέση,[15] και στην καλύτερη δεκάδα παικτών της Ευρωλίγκας τη δεκαετία 2010-20[16] (ψήφισε συνολικά # 1).[17] Αποτέλεσε βασικό στέλεχος όλων των ηλικιακών βαθμίδων της Εθνικής Ελλάδας, κατακτώντας 9 μετάλλια (7 ΦΙΜΠΑ). Από τις 2 Οκτωβρίου 2023 είναι ο προπονητής της Εθνικής Ομάδας Καλαθοσφαίρισης της Ελλάδας.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γυμναστικός Σύλλογος Λάρισας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στις ομάδες εφήβων του Γυμναστικού και του Κεραυνού στη Λάρισα, παίζοντας από το 1994 έως το 1999. Το ντεμπούτο του στην επαγγελματική κατηγορία το έκανε το 1999, σε ηλικία 17 ετών, με τη Λάρισα. Τις σεζόν 1999-00 και 2000-01, αγωνίστηκε στην Α2 με τη Λάρισα.[18]

Μαρούσι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από δύο σεζόν στην ομάδα της Λάρισας, υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο με το Μαρούσι, το οποίο αγωνιζόταν στην Α1, στο EuroChallenge και αργότερα στο ULEB Eurocup. Στο Μαρούσι παρέμεινε έως το 2005.[19]

Τη σεζόν 2001-02, βοήθησε το Μαρούσι να φτάσει στον τελικό Κυπέλλου Ελλάδας, χωρίς να το κατακτήσει. Όμως, ήταν μία μεγάλη επιτυχία για την ομάδα, καθώς πρώτη της φορά συμμετείχε σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδας. Το Μαρούσι, επίσης, αγωνίστηκε και στο Κύπελλο Κόρατς, εκείνη τη χρονιά. Η επόμενη σεζόν ήταν καλύτερη για τον παίκτη, καθώς βοήθησε την ομάδα του να πάει στα ημιτελικά του EuroChallenge. Είχε 10,8 πόντους ανά παιχνίδι και 6,4 ασίστ με 40% ευστοχία στα τρίποντα, ενώ ονομάστηκε και ο Καλύτερος Νέος παίκτης της χρονιάς στην Α1.

Η σεζόν 2003-04, ήταν καλύτερη, καθώς οδήγησε την ομάδα του μέχρι τον τελικό των πλέι οφ, χάνοντας τον τίτλο από τον Παναθηναϊκό. Τον τελικό του EuroChallenge, τον κέρδισε η Ούνικς Καζάν.[20] Είχε άλλη μία προσωπική επιτυχία, καθώς ονομάστηκε ο Πιο Βελτιωμένος Παίκτης της χρονιάς στην Α1. Ωστόσο, εκείνη τη χρονιά έγινε και NBA Ντραφτ, στον δεύτερο γύρο από τους Ντάλας Μάβερικς. Το 2004, έκανε και το ντεμπούτο του στην Εθνική Ελλάδας, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Την τελευταία χρονιά του στην ομάδα του Αμαρουσίου, είχε μέσο όρο ανά παιχνίδι 15,9 πόντους και 37,8% ευστοχία στα τρίποντα, στους 25 αγώνες που έδωσε εκείνη τη χρονιά στην Α1. Στο Eurocup είχε 15,2 πόντους ανά παιχνίδι και 40,0% ευστοχία στα τρίποντα σε 12 αγώνες. Συνολικά, σε όλες τις διοργανώσεις είχε 157 στους πόντους και 38,3 στα τρίποντα, στους 47 αγώνες που έδωσε εκείνη τη χρονιά με το Μαρούσι.

Αγωνίστηκε στο All - Star Game και βρέθηκε στην καλύτερη πεντάδα της Α1. Η σεζόν αυτή, ήταν καλύτερη από τις προηγούμενες, καθώς ο μέσος όρος του σε πόντους ήταν 11,1 ανά παιχνίδι. Βοήθησε το Μαρούσι να καταταγεί δεύτερο στην κανονική περίοδο στην Α1 και βγήκε και ο 6ος καλύτερος Ευρωπαίος ρούκι, για το Eurocup.[21] Κάποιοι Ευρωπαίοι φίλαθλοι άρχισαν να τον αποκαλούν «Ο Έλληνας Στιβ Νας»,[22][23] μετά από αυτή τη χρονιά. Επίσης η σεζόν 2004-05, ήταν εξαιρετική για αυτόν καθώς βοήθησε τα μέγιστα την ομάδα του, στα τελικά του Πρωταθλήματος και το ULEB Eurocup.

Παναθηναϊκός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σπανούλης με τη φανέλα του Παναθηναϊκού.

Μετά την πάρα πολύ καλή χρονιά που προηγήθηκε με το Μαρούσι, υπέγραψε τριετές συμβόλαιο στον Παναθηναϊκό, έναντι 1,6 εκατομμυρίων ευρώ.[24] Με τον ατζέντη του έβαλαν όρο στο συμβόλαιο, να μπορεί να γίνει εξαγορά μετά από τον πρώτο χρόνο, η οποία ορίστηκε στα 400.000 δολάρια.[25]

Με τον Παναθηναϊκό, την πρώτη του σεζόν, 2005-06, κέρδισε και το πρωτάθλημα και το κύπελλο. Ο Παναθηναϊκός τερμάτισε πρώτος στην κανονική περίοδο με 24-2 και στην τελική φάση, πήρε το πρωτάθλημα αήττητος με 8-0 και 32-2 συνολικά στο πρωτάθλημα, ωστόσο και το Κύπελλο το κατέκτησε με 5-0, συνολικά δηλαδή στις διοργανώσεις του στην Ελλάδα είχε 37 νίκες και μόλις 2 ήττες. Και αυτή τη χρονιά συμμετείχε στο All-Star Game και βρέθηκε στην καλύτερη πεντάδα του πρωταθλήματος.[26] Επίσης, βρέθηκε στην καλύτερη δεύτερη πεντάδα της Ευρωλίγκας για εκείνη τη σεζόν.[18][27] Με μέσο όρο συμμετοχής 28,8 λεπτά, είχε μέσο όρο σε πόντους 14,6, σε ασίστ 3,1, σε ριμπάουντ 2,0 και σε κλεψίματα 1,4, σε συνολικά 23 παιχνίδια, τη σεζόν 2005-06. Επίσης, εκτελούσε με ποσοστό ευστοχίας 61,8% στα δίποντα και 36,8% στα τρίποντα. Ήταν ο πρώτος σκόρερ για τον Παναθηναϊκό στη διοργάνωση, αν και τις περισσότερες φορές ήρθε από τον πάγκο. Τη σεζόν αυτή ο Παναθηναϊκός τερμάτισε με επίδοση 16-7 νίκες. Στο τέλος της σεζόν, ψηφίστηκε από τη FIBA Europe ως ο 7ος καλύτερος Ευρωπαίος στον κόσμο (συμπεριλαμβανομένου και το NBA), στην ψηφοφορία του Βραβείου FIBA Europe Πολυτιμότερος Παίκτης.[18][28][29][30][31][32] Πλέον, πολλοί φίλαθλοι, στην Ευρώπη, άρχισαν να τον αποκαλούν «Ευρωπαίο Κόμπι»,[33][34] μετά από τις πάρα πολύ καλές τους εμφανίσεις ως ρούκι στην Ευρωλίγκα.[18][28][29][31][32][35]

Χιούστον Ρόκετς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούλιο του 2006, και συγκεκριμένα στις 19 του μήνα,[18] έγινε ο τέταρτος Έλληνας στο ΝΒΑ, υπογράφοντας προσύμφωνο με τους Χιούστον Ρόκετς με συνολικές απολαβές από το συμβόλαιο στα 5.832.000 δολάρια για τρία χρόνια (τα πρώτα δύο εξασφαλισμένα),[36] ενώ οι Χιούστον πλήρωσαν και τη ρήτρα από το συμβόλαιο του. Το πόσο του συμβολαίου του τον κατέστησε τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη του δεύτερου γύρου των ντραφτ.

Ο Σπανούλης με τη φανέλα των Χιούστον Ρόκετς.

Οι Ρόκετς τον απέκτησαν επίσημα στις 24 Ιουνίου του 2006, τη βραδιά των ντραφτ, όταν επέλεξαν να δώσουν για ανταλλαγή την 55η επιλογή, τον Λουίς Φλόρες και χρηματικό πόσο που ανερχόταν στα 300.000 δολάρια, στους Ντάλας Μάβερικς, που τον είχαν επιλέξει στη θέση 50 στον δεύτερο γύρο.[18][37] Ο τότε μάνατζερ των Ρόκετς, Κάρολ Ντουόνσον, είχε πει, μεταξύ άλλων:[38][39] «Είναι πολύ καλός χειριστής της μπάλας [...] Είναι καλός στα τελειώματα και έχει προοπτικές. Θέλει να γίνει καλός παίκτης. Όλοι πρόκειται να συμπαθήσουν αυτόν τον νεαρό, γιατί είναι πολύ σκληρός παίκτης. Έχουμε παρακολουθήσει από κοντά την εξέλιξή του. [...] Θέλει μεγάλη προσαρμογή για να έρθεις στο NBA, από την Ευρώπη, αλλά δουλεύει σκληρά.»

Την πρώτη του σεζόν, είδε μικρό χρόνο συμμετοχής, ενώ είχε μέσο όρο στους πόντους 2,7, στις ασίστ 0,9 σε μόλις 8,8 λεπτά συμμετοχής, και είχε και 31,9% σε ευστοχία στα σουτ (17,2% από τη γραμμή των τρίποντων), ενώ αγωνίστηκε σε 31 αγώνες ερχόμενος από τον πάγκο.[40] Κατά τη διάρκεια της πρώτης του σεζόν στο NBA, παρουσιάστηκαν προβλήματα μεταξύ των Σπανούλη και Τζεφ Βαν Γκάντι, προπονητή των Ρόκετς, σχετικά με τον χρόνο συμμετοχής. Ο Σπανούλης, για να υπογράψει στους Ρόκετς, και να πραγματοποιήσει το όνειρό του και να παίξει NBA, υπέγραψε μικρότερο συμβόλαιο από αυτό που το προσφέρθηκε από τον Παναθηναϊκό. Έτσι λοιπόν, δέχθηκε να αγωνισθεί στους Χιούστον Ρόκετς απορρίπτοντας την πρόταση της παλιάς του ομάδας, η οποία ανερχόταν στο 1,6 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για τρία έτη, μόνο και μόνο για να έχει την ευκαιρία να αγωνισθεί στο NBA. Βοήθησε στο ροτέισιον τους Ρόκετς,[41] όμως, τελικά, παρέμεινε στον πάγκο, αφού ο Βαν Γκάντι υποστήριζε ότι δεν είχε καλές αποδόσεις έως τώρα και ότι ο Σπανούλης ήταν επιρρεπής στο λάθος, ενώ δεν είχε και καλό μακρινό σουτ, στοιχεία τα οποία ήταν απαραίτητα για το σύστημα που ήθελε να ακολουθήσει ο προπονητής.[42]

Ο Σπανούλης έγινε ανταλλαγή από τους Ρόκετς, στους Σαν Αντόνιο Σπερς, στις 12 Ιουλίου του 2007, ως αντάλλαγμα δόθηκαν οι Τζάκι Μπάτλερ (σέντερ) και ο Λουίς Σκόλα, ο Αργεντίνος φόργουορντ.[43][44] Ακολούθως, στις 19 Αυγούστου του 2007, οι Σπερς τον άφησαν ελεύθερο, δίνοντάς του την ευκαιρία να επιστρέψει πίσω στη χώρα του, και να παίξει στον Παναθηναϊκό, όπως ο ίδιος είχε ζητήσει. Η επίσημη ανακοίνωση έγινε στις 23 Αυγούστου του 2007.[45] Ο παίκτης είχε επικαλεστεί «οικογενειακούς λόγους», στην απόφασή του να μη συνεχίσει στο NBA, με τον ατζέντη του να φτάνει στο σημείο να συγκρίνει την απροθυμία των Ρόκετς να σπάσουν το συμβόλαιο, με τη σκλαβιά.[46] Ακολούθως, επέλεξε να παίξει στην Α1 και στην Ευρωλίγκα με τον Παναθηναϊκού.[25]

Επιστροφή στον Παναθηναϊκό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 19 Αυγούστου του 2007 στον Παναθηναϊκό. Οι οικογενειακοί λόγοι που επικαλέσθηκε αφορούσαν τη μητέρα του που ήταν άρρωστη.[47] Υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό με συνολικές απολαβές 5,5 εκατομμύρια ευρώ αγωνιζόμενος ως πλέι μέικερ και ως σούτινγκ γκαρντ, στο πλευρό του Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος μεσουρανούσε εκείνη την περίοδο. Επίσης, στα γκαρντ ο σύλλογος ενισχύθηκε εκείνη τη σεζόν και με τον Σαρούνας Γιασικέβιτσιους, πρώην παίκτη του NBA.[48] Ο ατζέντης του κανόνισε το συμβόλαιο με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί σε ένα χρόνο να φύγει, αν το θελήσει.

Τη σεζόν 2007-08, βοήθησε τα μέγιστα την ομάδα του και στις δύο διοργανώσεις που συμμετείχε, πετυχαίνοντας 661 πόντους και μοιράζοντας 215 ασίστ, σε 36 αγώνες στην Α1 και σε 20 στην Ευρωλίγκα έχοντας μέσο όρο 11,8 πόντους ανά παιχνίδι και 3,8 ασίστ σε 56 παιχνίδια. Αναδείχθηκε πρώτος σε ασίστ στην Α1. Στο All Star Game, ψηφίστηκε στην καλύτερη πεντάδα της συνάντησης. Τη χρονιά αυτή ο Παναθηναϊκός πήρε και το πρωτάθλημα και το κύπελλο, και ο Σπανούλης συνείσφερε τα μέγιστα. Στον τελικό Κυπέλλου του 2008, είχε εξαιρετική παρουσία κόντρα στον Ολυμπιακό, πετυχαίνοντας 20 πόντους και μοιράζοντας 7 ασίστ.

Το 2009 κατέκτησε με την ομάδα του Παναθηναϊκού το Τριπλ Κράουν.[Σημ. 1] Στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας εκείνης της χρονιάς, που διεξήχθη στο Βερολίνο, αναδείχθηκε MVP του φάιναλ φορ.[49] Παράλληλα αναδείχθηκε μέλος της δεύτερης καλύτερης ομάδας της Ευρωλίγκας. Επίσης αναδείχθηκε και MVP της Α1.[50] Με το πέρας της σεζόν, μία ακόμα διάκριση ήρθε στον Σπανούλη, αφού ανακηρύχθηκε Αθλητής των Βαλκανίων για το 2009, ένα βραβείο που δίνεται στον καλύτερο παίκτη, που αγωνίζεται στον ευρύτερο χώρο των Βαλκανίων.[9]

Στο τελικό Κυπέλλου Ελλάδας βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Ολυμπιακό και κέρδισε 80-70 σημειώνοντας 9 πόντους. Στο πρωτάθλημα, αν και στην κανονική περίοδο ο Παναθηναϊκός βγήκε δεύτερος πίσω από τον Ολυμπιακό, κατάφερε στους τελικούς να τον κερδίσει με επιμέρους σκορ 1-3. Ο Σπανούλης έπαιξε και στους τέσσερις αγώνες του τελικού και πέτυχε 40 πόντους και είχε 11 ασίστ.[51] Στην Ευρωλίγκα στην κανονική περίοδο ο Παναθηναϊκός πέρασε με 7-3 στους "16" και πρώτος με 5-1. Στα προημιτελικά βρήκε τη Σιένα, κερδίζοντάς την με επιμέρους σκορ 3-1. Ο Σπανούλης έπαιξε και στους 4 αγώνες, βάζοντας, τελικά 49 πόντους και μοιράζοντας 22 ασίστ.[52] Στον ημιτελικό, ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε τον μεγάλο του αντίπαλο (στα εγχώρια), και τον απέκλεισε με σκορ 82-84. Ο Σπανούλης σε εκείνο τον αγώνα πέτυχε 18 πόντους και μοίρασε 2 ασίστ.[53] Στον τελικό ο Παναθηναϊκός αναμετρήθηκε με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τη νίκησε 73-71, πανηγυρίζοντας τον 5ο ευρωπαϊκό τίτλο με 13 πόντους του Σπανούλη.[54] Εν συνεχεία ήταν και MVP του φάιναλ φορ, για πρώτη φορά στην καριέρα του.

Και την επόμενη σεζόν κέρδισε το Πρωτάθλημα Ελλάδας με αντίπαλο τον Ολυμπιακό νικώντας τον με επιμέρους σκορ 3-1. Ο Σπανούλης αγωνίστηκε και στους τέσσερις αγώνες, έχοντας πετύχει 29 πόντους και μοιράσει 11 ασίστ.[55] Συνολικά, στο πρωτάθλημα, έπαιξε σε 31 αγώνες, πέτυχε 312 πόντους, μοίρασε 103 ασίστ, και από το σημείο του τρίποντου είχε 43,3% ποσοστό ευστοχίας. Στην Ευρωλίγκα αγωνίστηκε σε 14 αγώνες σημειώνοντας 144 πόντους και μοιράζοντας 51 ασίστ. Εκείνη τη χρονιά, ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από τη φάση των "16", με 2-4.[56]

Ολυμπιακός Πειραιώς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2010 - 2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σπανούλης έκανε τη μεγάλη ανατροπή όταν, στις 11 Ιουλίου του 2010, συμφώνησε με την ομάδα του Ολυμπιακού, υπογράφοντας συμβόλαιο τριών χρόνων, με συνολικές αποδοχές 7,2 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ, αν υπολογιστεί και η εφορία, η μεταγραφή ξεπέρασε τα €13.2 εκατομμύρια ευρώ.[57][58] Η μεταγραφή αυτή συζητήθηκε πολύ, και από πολλούς ονομάστηκε «η μεταγραφή του καλοκαιριού».[59] Ο Σπανούλης, μετά τις υπογραφές είχε δηλώσει:[60] «Είναι ένα νέο βήμα στην καριέρα μου και το κίνητρο για μένα είναι πολύ μεγάλο. Ήθελα μια αλλαγή στη ζωή μου και ο Ολυμπιακός ήταν η καλύτερη επιλογή. Όταν μου έδειξε ο Ολυμπιακός πόσο πολύ με θέλει μου μπήκε στο μυαλό, αλλά σίγουρα δεν ήταν καθόλου εύκολη αυτή η απόφαση και σίγουρα θα υπάρχουν δυσκολίες, αλλά δεν φοβάμαι. [...] Ο Ολυμπιακός με προσέγγισε με τον πιο σωστό τρόπο και για αυτό είμαι παίκτης του. Γυρίζω σελίδα στην καριέρα μου και στη ζωή μου κι εύχομαι η μετεγγραφή μου να είναι η αρχή για τίτλους της ομάδας μου».

Το ντεμπούτο του με τη φανέλα του Ολυμπιακού, το έκανε σε ένα φιλικό αγώνα με την Ολίν Εντιρνέ, στις 27 Σεπτέμβρη του 2010, με τελικό σκορ 75-57 υπέρ του Ολυμπιακού. Σε εκείνο τον αγώνα είχε 7 πόντους ενώ είχε μοιράσει και 9 ασίστ.[61] Το επίσημο ντεμπούτο του το έκανε σε αγώνα του Κυπέλλου, στη φάση των προημιτελικών, με αντίπαλο τον Πανελλήνιο, στις 13 Οκτώβρη του 2010.[62] Ο Ολυμπιακός κέρδισε τον Πανελλήνιο με σκορ 57-85, με τον Σπανούλη να σημειώνει 15 πόντους.[63] Η πρώτη του εμφάνιση μπροστά στο κοινό του Ολυμπιακού, συνδυάστηκε και με το ντεμπούτο του στην Ευρωλίγκα, σε αγώνα κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, στον οποίον ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει με 82-66, στις 18 Οκτωβρίου 2010, πετυχαίνοντας, μάλιστα, και 16 πόντους, ενώ μοίρασε και 7 ασίστ σε 31 λεπτά συμμετοχής.[64]

Τη χρονιά 2010-11, ο σύλλογος τερμάτισε πρώτος και αήττητος στην κανονική περίοδο με το σύλλογο.[Σημ. 2][65] Η εξέλιξη ήταν διαφορετική, καθώς ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στον τελευταίο των τελικών του πρωταθλήματος από τον Παναθηναϊκό με επιμέρους σκορ 1-3. Στην Ευρωλίγκα, αποκλείστηκε από τη Σιένα, με επιμέρους σκορ, ξανά 1-3 στα προημιτελικά,[66] τη διοργάνωση, τελικά, την κατέκτησε ο Παναθηναϊκός.[67] Παρόλα αυτά, πανηγύρισε ένα τίτλο εκείνη τη χρονιά με τον Ολυμπιακό, το Κύπελλο Ελλάδας. Αφού πρώτα είχε αποκλείσει στους προημιτελικούς τον Πανελλήνιο, κατόπιν αποκλείει τον ΠΑΟΚ, με σκορ 2-0, και στον τελικό, κατακτά το κύπελλο, νικώντας τον Παναθηναϊκό 74-68. Σε αυτόν τον αγώνα δεν συμμετείχε, καθώς τον ταλαιπωρούσε τραυματισμός, από την άλλη όμως, είχε κριθεί έτοιμος, γεγονός που δεν επαληθεύτηκε.[68] Τη σεζόν αυτή βρέθηκε στην καλύτερη πεντάδα του πρωταθλήματος. Πετυχαίνοντας 318 πόντους σε όλους τους αγώνες της Α1 (και τελικούς), μοίρασε 155 ασίστ, και είχε ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα 28,7%, σε 30 αγώνες.[69] Στις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις, σε 20 αγώνες, σημείωσε συνολικά 284 πόντους (14,2 μέσο όρο, ανά παιχνίδι), μοίρασε 85 ασίστ και είχε ποσοστό ευστοχίας 34,7% στα τρίποντα.[70]

Το 2010-11 ξεκίνησε δύσκολα με το σύλλογο καθώς το προεδρείο είπε πως θα αποχωρήσει από την ηγεσία της ΚΑΕ τον Ιούνιο του 2011. Μαζί με αυτούς θα αποχωρούσαν οι συνεργάτες του Μίρζα Ραζνιάτοβιτς (ατζέντης), μεταξύ αυτών και ο Σπανούλης (Ίβκοβιτς, Κέσελ και Νίλσεν, οι άλλοι).[71] Υπήρξαν αποχωρήσεις, όπως του Θοδωρή Παπαλουκά, του Γιάννη Μπορούση, του Λουκά Μαυροκεφαλίδη και του Μίλος Τεόντοσιτς.[72][73][74][75] Οι αποχωρήσεις των δυο γκαρντ, μεγάλωσαν τις ευθύνες του Σπανούλη, απέναντι στην ομάδα του, ρόλος στον οποίον, πάντως, ανταποκρίθηκε πλήρως. Υπήρξαν και προσθήκες εκείνη τη σεζόν που βοήθησαν τα μέγιστα την ομάδα, όπως ο Κάιλ Χάινς, ο Γιώργος Πρίντεζης, και ο Λάζαρος Παπαδόπουλος.[76][77][78] Ο Σπανούλης, πλαισιώθηκε με νεαρούς παίκτες στα γκραντ, όπως ο Κώστας Σλούκας, ο Βαγγέλης Μάντζαρης και ο Κώστας Παπανικολάου.

Ο Ολυμπιακός νίκησε τον πρώτο του επίσημο αγώνα, στις 12 Οκτώβρη του 2011 με αντίπαλο τον Άρη με σκορ 59-80 για το Κύπελλο Ελλάδας, στη φάση των προημιτελικών. Ο Σπανούλης σε αυτόν τον αγώνα είχε 14 πόντους.[79] Στο Κύπελλο, απέκλεισε στη φάση των ημιτελικών τον ΠΑΟΚ, αλλά στον τελικό δεν τα κατάφερε χάνοντας από τον Παναθηναϊκό, με 71-70. Ο Σπανούλης στον τελικό είχε 12 πόντους, αλλά μία μέτρια συνολικά εμφάνιση.[80] Πάρα το κακό ξεκίνημα, η χρονιά τελικά ολοκληρώθηκε ιδανικά, τόσο για τον παίκτη, όσο και για τον Ολυμπιακό. Σε 24 αγώνες στο πρωτάθλημα, η ομάδα κάνει μόνο μία ήττα στην κανονική περίοδο. Στους τελικούς πέρασε αήττητος από τον ΠΑΟΚ και τον Πανιώνιο. Στον τελικό αγωνίσθηκε κόντρα στον Παναθηναϊκό, και τον νίκησε με επιμέρους σκορ 3-2, κατακτώντας το Πρωτάθλημα Ελλάδας, ύστερα από 15 χρόνια.[81] Ο Σπανούλης πέτυχε συνολικά στους 5 αγώνες 66 πόντους και μοίρασε 24 ασίστ.[82] Συνολικά στο πρωτάθλημα, πέτυχε 362 πόντους, μοίρασε 155 ασίστ και είχε 36,5% ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα. Εκείνη τη σεζόν βρέθηκε στην καλύτερα πεντάδα του πρωταθλήματος, αλλά και ονομάστηκε ο MVP του πρωταθλήματος.

Οι επιτυχίες για τον Σπανούλη και την ομάδα του συνεχίστηκαν και στην Ευρωλίγκα. Ξεκίνησαν τις υποχρεώσεις του με αντίπαλο στην τότε Γκέσκραπ, γνωρίζοντας την ήττα με 76-61, είχε πετύχει 9 πόντους σε αυτόν τον αγώνα.[83] Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, καθώς ο Ολυμπιακός πέρασε στην επόμενη φάση, κερδίζοντας 6 αγώνες και χάνοντας άλλες 3 (εκτός από τον πρώτο).[84] Στους "16" της διοργάνωσης ο σύλλογος βγήκε δεύτερος με 3-3, και στους "8" της διοργάνωσης αντιμετώπισε πάλι τη Σιένα, αυτή τη φορά όμως την κέρδισε 1-3 επιμέρους σκορ και πέρασε στο φάιναλ φορ (εκεί βρέθηκε και ο Παναθηναϊκός[85]). Σε αυτούς του τέσσερις αγώνες ο Σπανούλης είχε 103 λεπτά συμμετοχής και σημείωσε 10,8 πόντους ανά παιχνίδι, μοίρασε 13 ασίστ, ενώ χαμηλά κινήθηκε στα τρίποντα (ποσοστό ευστοχίας 22,2%).[86] Στον ημιτελικό της διοργάνωσης αντιμέτωπη βρέθηκε η Μπαρτσελόνα. Στον αγώνα αυτόν ο Ολυμπιακός επικράτησε 68-64, πηγαίνοντας για 5η φορά σε τελικό Ευρωλίγκας. Ο Σπανούλης είχε πολύ καλή απόδοση, πετυχαίνοντας 21 πόντους και μοιράζοντας 6 ασίστ.[87] Στον τελικό που έγινε στην Κωνσταντινούπολη, ο Ολυμπιακός βρέθηκε να αντιμετωπίζει την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Επικράτησε με 62-61, ενώ βρέθηκε να χάνει και με 19 πόντους στο τρίτο δεκάλεπτο. Ήταν ο δεύτερος τίτλος στην ιστορία του Ολυμπιακού μετά τη σεζόν 1996-97. Ο Σπανούλης έβαλε 15 πόντους και μοίρασε 2 ασίστ, από τις οποίες η μία ήταν στον Γιώργο Πρίντεζη, που πέτυχε το νικηφόρο καλάθι στα 0,7 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της αναμέτρησης.[88] Ο Σπανούλης κρίθηκε MVP του φάιναλ φορ για δεύτερη φορά στην καριέρα του. Αναδείχθηκε, επίσης, μέλος της καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας για την σεζόν 2011-12.

Η νέα χρονιά ξεκίνησε με τον Ολυμπιακό να έχει πλέον άλλον προπονητή, καθώς ο Ντούσαν Ίβκοβιτς αποχώρησε,[89] και στη θέση του ήρθε ο Γιώργος Μπαρτζώκας.[90] Ενώ τα διοικητικά προβλήματα φάνηκαν να μένουν στον παρελθόν. Παρόλα αυτά, ο Σπανούλης εκείνη τη σεζόν, έπαιξε με έναν παλιό του συμπαίκτη από τον Παναθηναϊκό, τον Στράτο Περπέρογλου.[91] Στο τέλος της σεζόν ανανέωσε για 3 χρόνια το συμβόλαιό του στον Ολυμπαικό.[92] Τη σεζόν 2012-13 το πρωτάθλημα ξεκίνησε με έναν αγώνα κόντρα στον ΠΑΟΚ, στο ΣΕΦ, τον οποίον κέρδισε ο Ολυμπιακός με 89-64, με τον Σπανούλη σε εκείνον τον αγώνα να σημειώνει 11 πόντους και 4 ασίστ.[93] Ο Ολυμπιακός τερμάτισε πρώτος στην κανονική περίοδο, έχοντας μόνο μία ήττα από τον ΠΑΟΚ με σκορ 76-71, παρόλα αυτά στον τελικό των πλέι οφ ηττήθηκε με 3-0 επιμέρους σκορ από τον Παναθηναϊκό, χάνοντας έτσι τον τίτλο. Ο Σπανούλης σε 33 συνολικά αγώνες για το πρωτάθλημα πέτυχε 346 πόντους, μοίρασε 189 ασίστ και είχε 29,53 % ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα. Στο κύπελλο, ο Ολυμπιακός έφτασε κι εκεί στον τελικό, αλλά έχασε από τον Πανθηναϊκό με 81-78, με τον Σπανούλη να πετυχαίνει 12 πόντους. [94]

Στην Ευρωλίγκα εκείνη τη σεζόν ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε κόντρα στη Λαμποράλ, στο ΣΕΦ, κερδίζοντάς την 85-81, με τον Σπανούλη να πετυχαίνει 16 πόντους και να μοιράζει 6 ασίστ.[95] Στην κανονική διάρκεια τερμάτισε δεύτερος πίσω από τη Ζαλγκίρις, κάνοντας 8 νίκες και 2 ήττες.[96] Στους "16" τερμάτισε δεύτερος με 9-5, πίσω από την πρώτη Μπαρτσελόνα.[97] Στα πλέι οφ ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την Αναντολού Εφές, κερδίζοντάς την με επιμέρους σκορ 3-2, με τον Σπανούλη να πετυχαίνει 52 πόντους και να μοιράζει 33 ασίστ. Στο φάιναλ φορ, αντίπαλος του Ολυμπιακού τέθηκε η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, την οποία κιόλας κέρδισε με 52-69, με τον Σπανούλη να πετυχαίνει 8 πόντους και να μοιράζει 4 ασίστ.[98] Έτσι, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά βρίσκεται στον τελικό της διοργάνωσης. Εκεί αντιμετώπισε τη Ρεάλ Μαδρίτης, νικώντας την 100-88, και κατέκτησε για δεύτερη συνεχόμενη φορά την Ευρωλίγκα (αυτή ήταν τρίτη συνολικά της ομάδας του Ολυμπιακού). Αξιοσημείωτο και εκείνη τη χρονιά ήταν το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός, αυτή τη φορά, γύρισε το παιχνίδι, ενώ έχανε αρχικά με 17 πόντους. Ο Σπανούλης ανακηρύχθηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά MVP του φάιναλ φορ, φτάνοντας τον Τόνι Κούκοτς, στη σχετική λίστα. Εκείνη τη σεζόν πέτυχε συνολικά στην Ευρωλίγκα 457 πόντους (14,7%), μοίρασε 170 ασίστ (5,5), και είχε 32,1% ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα.[99]

2013 - 2021[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τη σεζόν 2013-14, ο παίκτης, δεν πανηγύρισε κανέναν τίτλο με την Ολυμπιακό, εκτός του Διηπειρωτικού Κυπέλλου,[Σημ. 3] κερδίζοντας με συνολικό σκορ 2-0, τη βραζιλιάνικη ομάδα Πινιέιρος, ένα τρόπαιο που κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία του ο σύλλογος.[100] Στο Πρωτάθλημα Ελλάδος, τερμάτισε δεύτερος στην κανονική περίοδο, πίσω από τον Παναθηναϊκό και στους τελικούς του πρωταθλήματος, έχασε με συνολικό σκορ 3-2 από τον μεγάλο του αντίπαλο.[101] Στο Κύπελλο Ελλάδας αποκλείστηκε στους ημιτελικούς της διοργάνωσης από τον Παναθηναϊκό (ο οποίος και το κατέκτησε), με σκορ 67 - 59.[102] Στην Ευρωλίγκα, αυτή τη χρονιά, αποκλείστηκε στη φάση των "8" από τη Ρεάλ Μαδρίτης με συνολικό σκορ 3-2, αφού πρώτα ο Ολυμπιακός είχε ισοφαρίσει το 2-0[Σημ. 4] της Ρεάλ. Ποτέ στην ιστορία του θεσμού (τουλάχιστον έως τότε) δεν κατάφερε να προκριθεί, γυρίζοντας το σκορ μετά από το 2-0.[103]

Ο Σπανούλης εκείνη τη σεζόν στο πρωτάθλημα αγωνίσθηκε σε 19 αγώνες στην κανονική περίοδο, πετυχαίνοντας 157 πόντους και έχοντας ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα 29,4%, ενώ μοίρασε και 90 ασίστ. Στα πλέι οφ αγωνίσθηκε σε 10 αγώνες πετυχαίνοντας 116 πόντους, με ακριβώς το ίδιο ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα και μοίρασε 51 ασίστ. Συνολικά είχε σε 29 αγώνες, 273 πόντους, 44,1 % στα δίποντα, 29,4% στα τρίποντα και μοίρασε 141 ασίστ.[104] Στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις του αγωνίσθηκε και στους 10 αγώνες, στη φάση των ομίλων, πετυχαίνοντας 158 πόντους, και είχε ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα 41,7%, ενώ μοίρασε 48 ασίστ. Στη φάση των "16", αγωνίσθηκε σε 11 αγώνες, πετυχαίνοντας 150 πόντους, με ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα 29,4%, ενώ μοίρασε και 46 ασίστ. Στη φάση των "8" αγωνίσθηκε σε 5 παιχνίδια και πέτυχε 84 πόντους, με 34,3% ευστοχία στα τρίποντα, μοιράζοντας 25 ασίστ. Συνολικά, αγωνίσθηκε σε 26 παιχνίδια, πετυχαίνοντας 392 πόντους, με 51,3% ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα, με 34,4% ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα, ενώ μοίρασε και 119 ασίστ.[105] Τέλος, στο Διηπειρωτικό Κύπελλο ο Σπανούλης χρίστηκε MVP της διοργάνωσης.[106][107]

Η σεζόν 2014-15 δεν ξεκίνησε καλά για την ομάδα του Ολυμπιακού, καθώς αποκλείστηκε στους προημιτελικούς του Κυπέλλου, από τον Παναθηναϊκό με σκορ 77-76, σε ένα παιχνίδι που φαινομενικά θα το κέρδιζε.[108] Η ήττα αυτή ακολουθήθηκε κι από την παραίτηση του προπονητή Γιώργου Μπαρτζώκα.[109] Η θέση του αρχικά καλύφθηκε από τον βοηθό του Μίλαν Τόμιτς, έως ότου έρθει και υπογράψει συμβόλαιο για δύο χρόνια ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.[110] Ξεπερνώντας αυτές τις δυσκολίες ο Ολυμπιακός εκείνη τη σεζόν, ο Σπανούλης, πανηγύρισε το Πρωτάθλημα Ελλάδος, τερματίζοντας αρχικά, πρώτος στην κανονική περίοδο και στους τελικούς των πλέι οφ κέρδισε με συνολικό σκορ 3-0 τον Παναθηναϊκό.[111] Αυτό το 3-0 ήταν μία μεγάλη επιτυχία για τον σύλλογο καθώς ήταν το πρώτο sweep της ιστορίας του σε τελικούς πλέι οφ της ΕΣΑΚΕ.[112] Ο Σπανούλης στο τελευταίο παιχνίδι της σειράς των τελικών, ήταν ο κορυφαίος του αγώνα πετυχαίνοντας 23 πόντους.[113]

Στην Ευρωλίγκα της σεζόν, ο Ολυμπιακός τερμάτισε δεύτερος, χάνοντας στον τελικό της διοργάνωσης από τη Ρεάλ Μαδρίτης με 78 - 59. Παρόλα αυτά, ο παίκτης μνημονεύεται σε εκείνη τη διοργάνωση για τον πρώτο αγώνα του φάιναλ κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, στον οποίον είχε στα πρώτα 3 δεκάλεπτα, μόλις 2 πόντους, ενώ στο τελευταίο πέτυχε 11.[114] Ο σύλλογος είχε τερματίσει πρώτος στον όμιλο, με τον Σπανούλη να έχει 175 πόντους, σε 10 αγώνες και να έχει μοιράσει 52 ασίστ, ενώ στα τρίποντα είχε ποσοστό ευστοχίας 34,4%. Στη φάση των "16", ο Ολυμπιακός τερμάτισε τρίτος στον όμιλο, και με τον Σπανούλη να έχει 134 πόντους σε 10 παιχνίδια, ενώ μοίρασε και 66 ασίστ. Στη φάση των "8", ο Ολυμπιακός απέκλεισε την Μπαρτσελόνα, με συνολικό σκορ 3-1, με τον Σπανούλη να πετυχαίνει 49 πόντους, αγωνιζόμενος και στα τέσσερα παιχνίδια. Συνολικά έβαλε 374 πόντους σε 26 παιχνίδια, με ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα 46,9% και στα τρίποντα 33,3%, ενώ μοίρασε και 142 ασίστ.[115] Στο Πρωτάθλημα Ελλάδας αγωνίσθηκε σε 31 αγώνες εκείνη τη σεζόν και πέτυχε 384 πόντους, έχοντας ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα 52,55 %, στα τρίποντα 37,50 %, μοιράζοντας και 174 ασίστ.[116]

Η χρονιά 2015-16 δεν ξεκίνησε ιδιαίτερα καλά, καθότι η ομάδα του Πειραιά, αποκλείστηκε ξανά από τον θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος αργότερα το κατέκτησε. Ο Σπανούλης, σε εκείνο τον αγώνα είχε μέτρια απόδοση, καθώς κατάφερε να πετύχει μόλις 2 πόντους.[117] Στην Ευρωλίγκα, επίσης, δεν κατάφερε να διακριθεί και μετά από καιρό δεν πέρασε στη φάση των "8". Ο παίκτης αγωνίστηκε στα περισσότερα παιχνίδια της ομάδας, συγκεντρώνοντας ποσοστό ευστοχίας 36,8% στα δίποντα, 26% και στα τρίποντα, 70,6% στις βολές, ενώ μοίρασε 108 ασίστ σε 20 αγώνες.[118] Η επιτυχία της χρονιάς τόσο για τον παίκτη όσο και τον σύλλογό του ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, πράγμα που είχε να γίνει από τις σεζόν 1995-96 και 1996-1997, τα οποία ήταν 2 από τα 5 συνεχόμενα που είχε κατακτήσει εκείνη τη δεκαετία.[119] Στην κανονική περίοδο, ο Σπανούλης αγωνίστηκε σε 21 αγώνες, πετυχαίνοντας 258 πόντους και μοιράζοντας 121 ασίστ.[120] Στα πλέι οφ αγωνίστηκε σε 8 αγώνες, σημειώνοντας 123 πόντους και μοιράζοντας 36 ασίστ.[120] Συνολικά, εκείνη τη σεζόν, στο πρωτάθλημα πέτυχε 381 πόντους σε 29 αγώνες και μοίρασε 157 ασίστ. Είχε ποσοστό ευστοχίας 46,0% στα δίποντα, 33,3% στα τρίποντα και 82,2% στις ελεύθερες βολές.[120]

Στους τελικούς του πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός κατάφερε να κερδίσει 3-1 τον Παναθηναϊκό. Οι τελικοί αυτοί ονομάστηκαν από δημοσιογράφους και παίκτες από τους καλύτερους του ελληνικού πρωταθλήματος, λόγω της ατμόσφαιρας και των ανατροπών τους.[121][122][123] Άλλο αξιοσημείωτο των τελικών είναι ότι στον τέταρτο αγώνα, το παιχνίδι κρίθηκε στη δεύτερη παράταση και μαζί του και ο τίτλος, ενώ ο εν λόγω αγώνας ήταν και ο τελευταίος αγώνας του Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος αποχώρησε από την ενεργό δράση.[124] Στους τελικούς αυτούς, ένας από τους μεγαλύτερους, αν όχι ο μεγαλύτερος, πρωταγωνιστής ήταν ο Βασίλης Σπανούλης. Στον πρώτο αγώνα που σημειώθηκε ήττα για αυτόν και την ομάδα του, πέτυχε 15 πόντους.[125] Στο δεύτερο παιχνίδι των τελικών, ο Ολυμπιακός κερδίζει 66-68 τον Παναθηναϊκό εκτός έδρας. Ο αγώνας κι αυτός είχε τις συγκινήσεις του, αφού μόλις στο 8ο δευτερόλεπτο, πριν το τέλος, ο Διαμαντίδης ευστοχεί σε τρίποντο, ενώ με τη λήξη του αγώνα, ο Σπανούλης ευστόχησε κι αυτός σε τρίποντο, διαμορφώνοντας το τελικό αποτέλεσμα. Ήταν, επίσης, η πρώτα φορά που σουτ του Σπανούλη, καθόρισε αποτέλεσμα μεταξύ αυτών των δύο συλλόγων, στο ΟΑΚΑ, από το 2010, που φόρεσε τα ερυθρόλευκα.[126] Κατόπιν, ακολούθησε ένας ακόμα σπουδαίος αγώνας, με τον ΠΑΟ να κερδίσει στο 35ο λεπτό με 59-66. Ο Σπανούλης σημείωσε 22 πόντους σε 27 λεπτά, με τους 7 να τους πετυχαίνει το τελευταίο καθοριστικό πεντάλεπτο.[127] Το τελευταίο παιχνίδι κρίθηκε στη δεύτερη παράταση, αφού εκεί οδηγήθηκε, όταν ο Μάντζαρης, ισοφάρισε σε 71-71 με τρίποντο, στο τέλος της παράτασης, μετά από δύο χαμένες βολές του Ντάνιελ Χάκετ. Το τελικό σκορ κρίθηκε στα τελευταία δευτερόλεπτα της δεύτερης παράτασης, όταν ο Σπανούλης πέτυχε τρίποντο στο 1,9 δευτερόλεπτο, δίνοντας προβάδισμα στον Ολυμπιακό με 81-82 τελικό σκορ.[128][129] Ο παίκτης πέτυχε 26 πόντους σε εκείνον τον αγώνα.

Ο αρχηγός του Ολυμπιακού τη σεζόν 2016-17 αγωνίστηκε σε 18 αγώνες της κανονικής περιόδου, έχοντας σε περίπου 20 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα 144 πόντους, 21,1% στα τρίποντα, 85,7% στις βολές, μοιράζοντας και 98 ασίστ. Στα πλέι οφ αγωνίστηκε συνολικά σε επτά αγώνες, ανεβάζοντας το ποσοστό του στις ασίστ και στα δίποντα και ρίχοντάς το στις βολές και στα τρίποντα.[130] Στους τελικούς, ο Ολυμπιακός αν και με πλεονέκτημα έδρας έχασε το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό με σκορ 2-3.[131] Στο Κύπελλο Ελλάδος, αποκλείστηκε στον ημιτελικό,[132] πάλι από τον Παναθηναϊκό (ο οποίος έκανε νταμπλ εκείνη τη σεζόν), χάνοντας έτσι και τους δύο εγχώριους τίτλους.

Από τους 30 αγώνες της Ευρωλίγκας, η οποία άλλαξε το σύστημα διεξαγωγής της από τότε, ο Σπανούλης αγωνίστηκε σε 29 αγώνες, βάζοντας 12,6 πόντους, έχοντας 47,9% ευστοχία στα δίποντα, 31,5% στα τρίποντα και 75,9% στις βολές, ενώ μοίρασε 6,1 ασίστ ανά παιχνίδι.[133] Μάλιστα σε έναν αγώνα κόντρα στην Μπασκόνια, στις 27 Οκτωβρίου του 2016, μοίρασε 15 ασίστ κι έγινε ο παίκτης του Ολυμπιακού με τις περισσότερες ασίστ σε έναν αγώνα, δεύτερος πλέον είναι ο Θοδωρής Παπαλουκάς με 14. Εκτός από αυτό, τη σεζόν 2016-17 έγινε ο πρώτος σε ασίστ καλαθοσφαιριστής στην εγχώρια και ευρωπαϊκή ιστορία του Ολυμπιακού. Επίσης, έγινε ο δεύτερος σε ασίστ καλαθοσφαιριστής στην ιστορία τόσο της Ευρωλίγκας όσο και του Ελληνικού Πρωταθλήματος, με πρώτο και στις δύο κατηγορίες να βρίσκεται ο Δημήτρης Διαμαντίδης.[134] Εκείνη τη σεζόν, τελικά, ο Ολυμπιακός ξεπερνώντας στη φάση των "16" την Εφές Αναντολού, προκρίθηκε στο φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης, αποκλείοντας αρχικά στον ημιτελικό την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Σε εκείνον τον αγώνα ο Σπανούλης αγωνίστηκε 36 λεπτά και πέτυχε 14 πόντους, μοιράζοντας και 6 ασίστ. Στον τελικό αντιμετώπισε την Φενερμπαχτσέ, από την οποία και ηττήθηκε, με τον Έλληνα αθλητή να αγωνίζεται 37 λεπτά και να πετυχαίνει 9 πόντους, ενώ μοίρασε και 8 ασίστ.[133]

Η σεζόν 2017-18, ξεκίνησε με πρόβλημα για τον Λαρισαίο καλαθοσφαιριστή. Στις 4 Οκτωβρίου του 2017, έπαιξε τον πρώτο του αγώνα με αντίπαλο τον Φάρο, σε αγώνα για το Κύπελλο Ελλάδας, σκοράροντας 7 πόντους και δίνοντας 4 ασίστ, με τελικό σκορ 67-97, υπέρ των "ερυθρόλευκων".[135] Ωστόσο, αυτός ήταν και ο μοναδικός επίσημος αγώνας έως και τις 3 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, αφού τον ταλαιπωρούσε τενοντίτιδα στο γόνατο. Η επιστροφή του άργησε καθότι, ούτε ο ίδιος ούτε η ιατρική ομάδα ήθελε να ρισκάρει.[136][137][138][139] Τελικά, μετά από αρκετές αναβολές, αγωνίστηκε έπειτα από 60 ημέρες, σε έναν αγώνα πρωταθλήματος κόντρα στον Κόροιβο Αμαλιάδας, σε αγώνα που έληξε 79-58, υπέρ του Ολυμπιακού. Ο Σπανούλης, έκανε καλή εμφάνιση, πετυχαίνοντας 13 πόντους και μοιράζοντας 5 ασίστ σε 16 λεπτά συμμετοχής.[140][141] Στις 23 Δεκεμβρίου του 2017 ο Σπανούλης, εισήλθε στην καλύτερη πεντάδα της αγωνιστικής, στη διοργάνωση της Ευρωλίγκας, μετά την καλή του εμφάνιση κόντρα στην Εφές Αναντολού, πετυχαίνοντας 12 πόντους, μοιράζοντας 4 ασίστ και κερδίζοντας ισάριθμα ριμπάουντ.[142] Τον Ιανουαρίου του 2018, σε ψηφοφορία της Ευρωλίγκας ο Σπανούλης αναδείχθηκε ως Κορυφαίος Ηγέτης της διοργάνωσης.[143] Τη συγκεκριμένη σεζόν, αν και η ομάδα του δεν πανηγύρισε κανέναν τίτλο, ο Σπανούλης, σημείωσε σημαντικά ατομικά ρεκόρ εγχώρια και ευρωπαϊκά: Τον Απρίλιο του 2018, έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Ελληνικού Πρωταθλήματος της Α1 Κατηγορίας, ξεπερνώντας τον Νίκο Χατζή, σημειώνοντας πάνω από 5.200 πόντους.[144] Λίγες μέρες νωρίτερα, τον Μάρτιο του 2018, έγινε ο πρώτος σε ασίστ καλαθοσφαιριστής της Ευρωλίγκας, ξεπερνώντας τον Δημήτρη Διαμαντίδη, με πάνω από 1.255 τελικές πάσες, σε έξι λιγότερα παιχνίδια από τον προκάτοχο.[145] Επιπλέον, έγινε ο μόνος παίκτης της Ευρωλίγκας που μπήκε για 8η φορά στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.[12]

Τη σεζόν 2018-19, ο Σπανούλης, ανανέωσε τη συνεργασία του με τον Ολυμπιακό, για δύο ακόμη χρόνια.[146] Στις 26 Ιουνίου 2021 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση.[147][148]

Εθνική Ελλάδας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βασίλης Σπανούλης, με τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος, στο Ευρωμπάσκετ του 2009.

Ο Βασίλης Σπανούλης αγωνιζόταν με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδος από το αρχές του 2000 έως και το 2015. Το ντεμπούτο του με την Εθνική Ανδρών έγινε το 2004, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Όλα αυτά τα χρόνια συμμετείχε σε 145 επίσημους αγώνες της Εθνικής Ανδρών, πετυχαίνοντας 1.486 πόντους (10,2 μέσο όρο). Με τη Β' Ανδρών έπαιξε ένα παιχνίδι, με την Εφήβων 31 αγώνες πετυχαίνοντας 337 πόντους και με τη Νέων Ανδρών αγωνίστηκε σε 25 αγώνες, πετυχαίνοντας 359 πόντους.[149]

Στην κατά προσέγγιση 15ετή παρουσία τους με τις Εθνικές ομάδες κατάφερε να κερδίσει δύο χρυσά μετάλλια: ένα στο Ευρωμπάσκετ Νέων Ανδρών (2002) κι ένα στο Ευρωμπάσκετ Ανδρών (2005), δύο ασημένια μετάλλια: Μεσογειακοί Αγώνες Ανδρών (2001) και Παγκόσμιο Ανδρών (2006) και, τέλος, δύο χάλκινα μετάλλια: Ευρωμπάσκετ Εφήβων (2000) και Ευρωμπάσκετ Ανδρών (2009). Συνολικά με την Εθνική Ανδρών συμμετείχε σε 5 Ευρωμπάσκετ[Σημ. 5] (2005, 2007, 2009, 2013, 2015), σε 2 Μουντομπάσκετ (2006, 2010) και σε 2 Ολυμπιακούς Αγώνες (2004, 2008).[149] Στις 17 Σεπτεμβρίου του 2015, μετά το τέλος του αγώνα κόντρα στη Λετονία, ο Βασίλης Σπανούλης ανακοίνωσε το τέλος του από την Εθνική Ελλάδος, κάνοντας την παρακάτω δήλωση:[150][151]

«Ήρθε η ώρα να σταματήσω από την Εθνική ομάδα. Πιστεύω ότι μεγάλωσα με την Εθνική ομάδα, καθώς ήμουν από 17 χρονών. Ένας κύκλος κλείνει για μένα. Πιστεύω πως πρόσφερα αρκετά πράγματα. Η καριέρα είναι γεμάτη χαρές, λύπες, διακρίσεις, αποτυχίες. Έτσι είναι η καριέρα του αθλητή. Καταφέραμε με τα υπόλοιπα παιδιά, με όλους τους προπονητές, με όλες τις ομάδες να φέρουμε στην Ελλάδα τρία μετάλλια. Άλλες φορές πετύχαμε, άλλες αποτύχαμε. Είμαι περήφανος. Αυτή την στιγμή είμαι συναισθηματικά φορτισμένος, γιατί πραγματικά είμαι από 17 χρονών στις εθνικές ομάδες. Αυτά έχει η ζωή του αθλητή. Είναι η κατάλληλη στιγμή να σταματήσω. Να παίξουν και τα υπόλοιπα παιδιά τα επόμενα χρόνια, γιατί έχουν ταλέντο. Θα είμαστε μαζί τους»

Εθνική Εφήβων και Νέων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2000: Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης εφήβων

Η πρώτη μεγάλη διοργάνωση του Σπανούλη, με την Εθνική Εφήβων, πραγματοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης εφήβων του 2000, όταν η Ελλάδα πήρε το χάλκινο μετάλλιο, κερδίζοντας στον μικρό τελικό την αντίστοιχη εθνική της Ιταλίας.[152] Ο παίκτης είχε σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της ομάδας, ο οποίος τελείωσε τη διοργάνωση με 10,1 πόντους, 1,1 ριμπάουντ και 1,9 ασίστ ανά αγώνα.[153] Αγωνίστηκε και στα 8 παιχνίδια της διοργάνωσης, με συμπαίκτες τότε τον Χρήστο Ταπούτο (ο οποίος ήταν και ο αρχηγός) και τον Νίκο Ζήση.[153]

2002: Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης νέων ανδρών

Το 2002, στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης νέων ανδρών πραγματοποιήθηκε η δεύτερη συμμετοχή του σε μεγάλη διοργάνωση. Τα ποσοστά του σε αυτή τη διοργάνωση είναι καλύτερα από την προηγούμενη, πετυχαίνοντας 16,0 πόντους, 3,1 ριμπάουντ και 5,5 ασίστ ανά παιχνίδι.[154] Σε αυτή τη διοργάνωση κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με την Εθνική κόντρα στην αντίστοιχη ομάδα της Ισπανίας, με συμπαίκτες τον Νίκο Ζήση (MVP), τον Κώστα Καϊμακόγλου, τον Γιάννη Μπορούση κ.ά. Αξιομνημόνευτη στιγμή για τον παίκτη είναι οι τελευταίες δύο εύστοχες ελεύθερες βολές του, 13 δευτερόλεπτα πριν τελειώσει ο αγώνας, οι οποίες βοήθησαν κι αυτές στην κατάκτηση του Χρυσού,[18][155] το οποίο ήταν το πρώτο σε αυτήν την κατηγορία την Εθνική Ελλάδας. Ο Σπανούλης αγωνίστηκε και στους 8 αγώνες της τελικής φάσης της διοργάνωσης.[154]

Εθνική Ανδρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ολυμπιακοί Αγώνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ολυμπιακοί Αγώνες (2004)

Το καλοκαίρι του 2004, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, έκανε το επίσημο ντεμπούτο του με την Εθνική Ελλάδας Ανδρών, όταν ο προπονητής τότε της Εθνικής Παναγιώτης Γιαννάκης, τον κάλεσε στην αποστολή. Ο Σπανούλής αγωνίστηκε σε 6 αγώνες, πετυχαίνοντας 3,8 πόντους, 0,7 ριμπάουντ και 1,0 ασίστ ανά αγώνα.[156] Με συμπαίκτες, σπουδαίους τότε καλαθοσφαιριστές, όπως ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, ο Μιχάλης Κακιούζης, ο Δήμος Ντικούδης, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο Θοδωρής Παπαλουκάς, ο Δημήτρης Διαμαντίδης, αλλά και ο Νίκος Ζήσης, κατάφεραν να φτάσουν έως τη 5η θέση της διοργάνωσης. Στα προημιτελικά είχαν αποκλειστεί από την Αργεντινή, του Μανού Τζινόμπιλι, η οποία αργότερα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο.[157] Η 5η θέση ήταν η καλύτερη θέση της Εθνικής έως τότε, μία πρώτη επιτυχία της συγκεκριμένης Εθνικής.

Ολυμπιακοί Αγώνες (2008) και προκριματικά 2012

Το καλοκαίρι του 2008 συμμετέχει ξανά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο. Αυτή τη φορά η Εθνική Ελλάδας αποκλείστηκε από τη φάση των προημιτελικών κόντρα στην Αργεντινή. Ο Σπανούλης με περισσότερο χρόνο συμμετοχής από ό,τι στους προηγούμενος Ολυμπιακούς Αγώνες, πετυχαίνει 14 πόντους, 3 ριμπάουντ και 3 ασίστ μέσο όρο ανά παιχνίδι.[158]

Το 2012, για τα προκριματικά των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, η Εθνική Ελλάδας γνώρισε τον αποκλεισμό από την Εθνική Νιγηρίας με 80-79, και δεν κατάφερε να συμμετάσχει στους Αγώνες του Λονδίνου, γεγονός που θεωρήθηκε μεγάλη έκπληξη.[159] Ο Σπανούλης, ωστόσο, αγωνιζόμενος σε τρεις αγώνες, πέτυχε 19,3 πόντους, 2,7 ριμπάουντ και 5,7 ασίστ μέσο όρο ανά αγώνα.[160]

Προκριματικά Ολυμπιακών Αγώνων (2021)

Το 2021 ο Σπανούλης ανακοινώνει την επιστροφή του στην Εθνική Ελλάδας μετά από έξι χρόνια, αποδεχόμενος την πρόταση του ομοσπονδιακού προπονητή, Ρικ Πιτίνο, για να συμμετάσχει στο Προολυμπιακό Τουρνουά στη Βικτόρια του Καναδά.[161] Παρότι ενσωματώθηκε στις πρώτες προπονήσεις της ομάδας, μια θλάση στο γαστροκνήμιο μυ δεν του επέτρεψε να αγωνιστεί στα φιλικά προετοιμασίας και έμεινε εκτός αποστολής για το τουρνουά.[162]

Ευρωμπάσκετ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2005 (Χρυσό Μετάλλιο)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Ευρωμπάσκετ του 2005, στο Βελιγράδι, ο Σπανούλης συμμετέχει για πρώτη φορά στην εν λόγω διοργάνωση. Ο προπονητής τότε Παναγιώτης Γιαννάκης, τον συμπεριέλαβε στην αποστολή, παρ' όλο που πολλοί είχαν αμφισβητήσει την επιλογή του να τον εντάξει στο δυναμικό της εθνικής ομάδας. Με συμπαίκτες όπως ο Νίκος Ζήσης, ο Θεόδωρος Παπαλουκάς, ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Μιχάλης Κακιούζης (ο οποίος ήταν ο αρχηγός), κατάφεραν να κατακτήσουν το χρυσό μετάλλιο, κόντρα στη Γερμανία, του σπουδαίου Ντιρκ Νοβίτσκι, με τελικό σκορ 78-62.[163] Στον τελικό αγωνίστηκε μόλις 9 λεπτά πετυχαίνοντας μόνο 1 πόντο.[163]

Στην ημιτελική φάση κόντρα στη Γαλλία, σε εκείνον τον περίφημο αγώνα, όπου η Εθνική έκανε την ανατροπή, γυρίζοντας διαφορά 55-62 σε 67-66, κι ενώ έμεναν 47 δευτερόλεπτα, ο Λαρισαίος καλαθοσφαιριστής, αγωνίστηκε μόλις 9 λεπτά, χωρίς να πετύχει πόντο.[164][165] Παρόλα αυτά, συμμετείχε σε 7 αγώνες (συνολικά 72 λεπτά), πετυχαίνοντας 2,4 πόντους, 1,1 ριμπάουντ και 0,3 ασίστ ανά αγώνα.[166]

2007

Τον Σεπτέμβριο του 2007, στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας, είχε εμφανώς πιο αυξημένο χρόνο συμμετοχής από αυτόν του 2005, παίζοντας σε 9 αγώνες (συνολικά 235 λεπτά), πετυχαίνοντας 11,7 πόντους, 1,8 ριμπάουντ και 2 ασίστ ανά αγώνα.[167] Στον ημιτελικό η Ελλάδα είχε αποκλειστεί από την Ισπανία, με 82-77, σε εκείνο τον αγώνα έπαιξε 31 λεπτά πέτυχε 24 πόντους, και ήταν πρώτος σκόρερ.[168] Στον μικρό τελικό, η Εθνική ηττήθηκε από τη Λιθουανία, με σκορ 78-69, με τον Σπανούλη να μην κάνει καλό αγώνα, πετυχαίνοντας μόλις 2 πόντους σε 16 λεπτά συμμετοχής.[169] Έτσι, η Εθνική κατέλαβε την 4η θέση της διοργάνωσης.

2009 (Χάλκινο Μετάλλιο)
Οι πανηγυρισμοί των Ελλήνων διεθνών για την πρόκρισή του στα ημιτελικά του Ευρωμπάσκετ 2009.

Στο Ευρωμπάσκετ του 2009, ο Σπανούλης ανέβασε τις επιδόσεις του στο σκοράρισμα, πετυχαίνοντας 14,1 πόντους ανά παιχνίδι και ήταν πάλι ο πρώτος παίκτης της Εθνικής Ελλάδος σε αυτήν την κατηγορία. Πρώτος ήταν και στις ασίστ, μοιράζοντας 4,2 ανά αγώνα.[170] Συνολικά αγωνίστηκε σε 9 παιχνίδια του τουρνουά, έχοντας 47,7% στα δίποντα, 43,6% στα τρίπονα και 82,9% στις βολές.[170]

Σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, ο Σπανούλης έκανε μία από τις καλύτερες διοργανώσεις του με την Εθνική. Στα προημιτελικά εναντίον των Τούρκων, σημείωσε 23 πόντους.[171] Στον ημιτελικό η Εθνική έχασε από την Ισπανία, η οποία αργότερα κατέκτησε και το πρώτο της χρυσό μετάλλιο στη διοργάνωση. Στον μικρό τελικό, ο παίκτης δεν έκανε καλή εμφάνιση, πετυχαίνοντας μόλις 3 πόντους. Ωστόσο, η Εθνική κέρδισε τη Σλοβενία και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο.[172] Το εν λόγω μετάλλιο είναι και το τελευταίο, έως τώρα, που έχει πάρει η Εθνική Ελλάδος στις επίσημες μεγάλες διοργανώσεις.

Ο Σπανούλης, τελικά, βρέθηκε μέσα στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης, ανάμεσά του οι Μίλος Τεόντοσιτς, Ρούντι Φερνάντεθ, Εράζεμ Λόρμπεκ και Πάου Γκασόλ, ο οποίος ανακηρύχθηκε και ο MVP της διοργάνωσης.[173] Ο Έλληνας καλαθοσφαιριστής διακρίθηκε σε πολλές κατηγορίες, στους σκόρερ τερμάτισε έβδομος μαζί με τον Τεόντοσιτς, με 127 πόντους, έκτος στις ασίστ,[174] με 38,[175] ένατος στα κλεψίματα (μαζί με άλλους τρεις αθλητές[176] και, τέλος, πέμπτος στον χρόνο συμμετοχής, με 282 λεπτά.[177]

2015
Στιγμιότυπο από τον ημιτελικό της Εθνικής με την Ισπανία. Διακρίνονται οι Σπανούλης που έχει την μπάλα, Γκασόλ που τον μαρκάρει, με τον Γιούλ και στο βάθος ο Μπουρούσης με τον Μίροτιτς.

Το Ευρωμπάσετ του 2015 ήταν η τελευταία μεγάλη διοργάνωση του Βασίλη Σπανούλη με την Εθνική Ελλάδας.[178] Σε εκείνο το Ευρωμπάσκετ η Εθνική ξεκίνησε με πέντε νίκες σε πέντε αγώνες στους ομίλους. Στην επόμενη φάση πέτυχε το Βέλγιο που το απέκλεισε εύκολα.[179] Στην επόμενη φάση, εναντίον της Ελλάδας τέθηκε η Ισπανία, η οποία την απέκλεισε, ενώ αργότερα κέρδισε το τρίτο Ευρωμπάσκετ της ιστορίας της. Σε εκείνον τον αγώνα παρά τους 10 πόντους που πέτυχε και τις 5 ασίστ που μοίρασε δεν είχε την αναμενόμενη απόδοση στα κρίσιμα σημεία.[180]

Ήταν από τους καλύτερους διεθνείς και σε αυτό το τουρνουά, σημειώνοντας 11,4 πόντους ανά αγώνα, γεγονός που τον καθιστά ξανά τον πρώτο σκόρερ της Εθνικής. Πρώτος και πάλι ήταν και στην κατηγορία των ασίστ με 5,3 ανά αγώνα, θέση που μοιράστηκε με τον Νικ Καλάθη.[181] Στους αγώνες κατάταξης της διοργάνωσης η Εθνική κέρδισε τη Λετονία με 97-90, με τον Σπανούλη να πετυχαίνει 16 πόντους και να μοιράζει 4 ασίστ.[182] Αυτός ο αγώνας δεν ήταν μονάχα ο τελευταίος του Σπανούλη αλλά και του Νίκου Ζήση.[183]

Μουντομπάσκετ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2006 - Ασημένιο Μετάλλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Εθνική Ελλάδος με το ασημένιο μετάλλιο στον τελικό της διοργάνωσης.

Στο Μουντομπάσκετ του 2006, ο Σπανούλης έκανε το ντεμπούτο του στην εν λόγω διοργάνωση της FIBA. Ο πρώτος του αγώνες έγινε στις 19 Αυγούστου, κόντρα στο Κατάρ, σε ένα παιχνίδι που σημείωσε 17 πόντους σε 26 λεπτά συμμετοχής[184] Η Ελλάδα βρισκόταν στον τρίτο όμιλο, από τον οποίον κατάφερε να τερματίσει πρώτη και να περάσει στην επόμενη φάση. Η Κίνα ήταν η επόμενη αντίπαλος, την οποία η Εθνική Ελλάδος κέρδισε 95-64, περνώντας στη φάση των "8". Ο Σπανούλης πέτυχε 15 πόντους σε 22 λεπτά συμμετοχής.[185] Στη φάση αυτή, η Ελλάδα αντιμετώπισε τη Γαλλία, την οποία και κέρδισε 73-56, με τον Σπανούλη να πετυχαίνει 11 πόντους σε 27 λεπτά συμμετοχής.[186]

Περισσότερο, η εν λόγω διοργάνωση, μνημονεύεται για τον αγώνα των ημιτελικών κόντρα στην Εθνική των Ηνωμένων Πολιτειών. Την 1η Σεπτεμβρίου του 2006, η Εθνική Ελλάδος κερδίζει τις ΗΠΑ, με τελικό σκορ 101-95, με τον Σπανούλη να είναι πρώτος σκόρερ του αγώνα με 22 πόντους.[187][188] Παρόλα αυτά, στον τελικό αντιμετώπισε την Ισπανία, η οποία επιβλήθηκε 70-47. Ωστόσο, η νίκη επί των Ηνωμένων Πολιτειών, μνημονεύεται έως και σήμερα ως μία από τις σπουδαιότερες νίκες στην ιστορία της ελληνικής καλαθοσφαίρισης.[189] [190] Αξιοσημείωτο είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έκαναν άλλη ήττα σε επίσημο παιχνίδι τους από τότε.[191][192] Έτσι ο Λαρισαίος καλαθοσφαιριστής έλαβε το ασημένιο μετάλλιο, ενώ ήταν και ο πρώτος σκόρερ της Εθνικής, με μέσο όρο 11,7 πόντους και τέταρτος στις ασίστ με 1,3 ανά αγώνα.[193]

2010

Στο Μουντομπάσκετ του 2010, η Εθνική Ελλάδας κατάφερε ξανά να περάσει τη φάση των ομιλών, αυτή τη φορά στην τρίτη θέση. Ο αντίπαλός της στη φάση των "16" ήταν η Ισπανία η οποία επιβλήθηκε ξανά με σκορ 80-72.[194] Ο Σπανούλης, αγωνίστηκε σε όλους τους αγώνες της διοργάνωσης, βγαίνοντας ξανά πρώτος σκόρερ της Εθνικής με μέσο όρο 13,7 πόντους και τρίτος σε ασίστ με μέσο όρο 2,3 ανά αγώνα.[195]

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικοί τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κεραυνός Λάρισας (Γυμναστικός)

Ολυμπιακός

Παναθηναϊκός

Εθνική Ελλάδας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυτιμότερος παίκτης της Ευρωλίγκας: 2012–13[196]
  • 8× Μέλος της ομάδας της Ευρωλίγκας: 2005–06, 2008–09, 2010–11, 2011–12, 2012–13, 2013–14, 2014–15, 2017–18
    • 3× Μέλος της πρώτης ομάδας της Ευρωλίγκας: 2011–12, 2012–13 και 2014–15
    • 5× Μέλος της δεύτερης ομάδας της Ευρωλίγκας: 2005–06, 2008–09, 2010–11, 2013–14 και 2017–18[197]
  • 3× Γκαρντ της Χρονιάς στην Ευρωλίγκα: 2012, 2013, 2015
  • 2× Πρώτος σε σύνολο πόντων στην Ευρωλίγκα: 2012, 2013
  • 2× Πρώτος σε σύνολο ασίστ στην Ευρωλίγκα: 2013, 2017
  • Μέλος της καλύτερης πεντάδας του Ευρωμπάσκετ: 2009
  • Ευρωπαϊκό Αστέρι ΦΙΜΠΑ: 2007
  • Αθλητής των Βαλκανίων για τη χρονιά: 2009[198]
  • 10× Παιχνίδι All-Star του ελληνικού πρωταθλήματος: 2005, 2006, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2018, 2019
  • 10× Μέλος της καλύτερης πεντάδας του Πρωταθλήματος Ελλάδας: 2005, 2006, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016, 2017
  • Πανευρωπαϊκός φρουρός της χρονιάς: 2013
  • Πρώτη Ομάδα Πανευρωπαϊκών: 2013
  • 2× Δεύτερη Ομάδα Πανευρωπαϊκών: 2009, 2012
  • Κορυφαίος Καλαθοσφαιριστής στην Ευρώπη: 2012, 2013
  • 3× Πανευρωπαϊκός Γκαρντ της Χρονιάς: 2009, 2012, 2013
  • 3× Πρώτη Ομάδα Πανευρωπαϊκής: 2009, 2012, 2013
  • Δεύτερη ομάδα όλης της Ευρώπης: 2011
  • 3× Πολυτιμότερος παίκτης στα Final Four της Ευρωλίγκας: 2009, 2012, 2013
  • Πρώτος σκόρερ στο Φάιναλ της Ευρωλίγκα: 2013
  • 3× Πρώτος σκόρερ στα Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας: 2009, 2012, 2013
  • 3× Πολυτιμότερος παίκτης της Ευρωλίγκας του μήνα: Φεβρουάριο του 2012,[199] Νοέμβριος 2012, Οκτώβριος 2014
  • 8× MVP της Ευρωλίγκας του γύρου: 2006 (2× – Κανονική σεζόν Γύρος 2 και Πλέι οφ Αγώνες 1 και 2), 2014 (2× – Κανονική σεζόν Γύρος 8 και Top 16 Γύρος 1), 2017 (2× - Κανονική σεζόν Γύρος 2 και 5ος αγώνας πλέι οφ), 2018 (κανονική περίοδος, γύρος 23), 2019 (κανονική σεζόν, γύρος 14)
  • 2× Πολυτιμότερος παίκτης στο Τουρνουά Ακρόπολις: 2007, 2009
  • 4× Πολυτιμότερος παίκτης στα Πρωταθλήματα Ελλάδας: 2006, 2009, 2012, 2016[200][201]
  • 4× Πολυτιμότερος παίκτης στους τελικούς Πρωταθλήματα Ελλάδας: 2006, 2008, 2015, 2016[202]
  • 2× Πρωτάθλημα Ελλάδας Δημοφιλέστερος Παίκτης: 2015, 2017
  • 4× Πρωτάθλημα Ελλάδας Εγχώριος Παίκτης της Χρονιάς: 2006, 2009, 2013, 2016
  • 12× Πρωτάθλημα Ελλάδας Εγχώριος Ομάδα: 2005, 2006, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018
  • 3× Γκαρντ της Χρονιάς στο Πρωτάθλημα Ελλάδας: 2009, 2012, 2016
  • Πρώτος σκόρερ στο Πρωτάθλημα Ελλάδος: 2005
  • Πρώτος στις ασίστ στο Πρωτάθλημα Ελλάδος: 2005, 2008, 2012, 2013
  • Κορυφαίος Σκόρερ Τελικών Κυπέλλου Ελλάδος: 2018
  • Πολυτιμότερος παίκτης στο Διηπειρωτικό Κύπελλο: 2013[203][204]
  • Διεθνές Αθλητικό Βραβείο Παγκόσμιος Αθλητής της Χρονιάς: 2013[205][206]
  • Ο πιο Clutch παίκτης στην ιστορία της Ευρωλίγκας: 2017[207][208]
  • Κορυφαίος Ηγέτης της Ευρωλίγκας: 2018[209]
  • ΦΙΜΠΑ Ολυμπιακών αγώνων Ντριμ Τιμ 1992–2020: 2020[210]
  • ΦΙΜΠΑ Ευρωμπάσκετ Ντριμ Τιμ 2000–2020: 2020[211]
  • Στην καλύτερη δεκάδα παικτών της Ευρωλίγκας τη δεκαετία 2010–2020[212]
  • Ευρωλίγκας Παίκτης της δεκαετίας 2010–2020[213]
  • Κορυφαίος Νέος Παίκτης Ελληνικού Πρωταθλήματος: 2003
  • Πιο Βελτιωμένος Παίκτης Ελληνικού Πρωταθλήματος: 2004
  • Πρώτος σκόρερ στο Πρωτάθλημα Ελλάδας εφήβων: 1999
  • Πολύτιμοτερος Παίκτης Πρωτάθλημα Ελλάδας εφήβων: 1999
  • Πρώτος συνολικά σκόρερ στο στην ιστορία της επαγγελματικό πρωτάθλημα ΕΣΑΚΕ (1992–παρόν)[214]
  • Πρώτος συνολικά στις ασίστ στην ιστορία της πρωταθλήματος της Α1 (1986–παρόν)[215]
  • Πρώτος συνολικά στις ασίστ στην ιστορία της πρωταθλήματος της ΕΣΑΚΕ (1992–παρόν)[216]
  • Δεύτερος συνολικά στα τρίποντα στην ιστορία της επαγγελματικό πρωτάθλημα ΕΣΑΚΕ (1992–παρόν)
  • Οι 75 καλύτεροι διεθνείς παίκτες του HoopsHype: 2021[217]
  • Βραβείο ''Θρύλος της Ευρωλίγκα'': 2022[218]
  • Ελλάδα Μπάσκετ Λιγκ Χολ οφ Φέιμ: 2022

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε να ασχολείται με το μπάσκετ σε ηλικία επτά ετών, ακολουθώντας τα χνάρια του μεγαλύτερου αδελφού του, Δημήτρη. Το 1997, ο χαμός του πατέρα του, Θανάση, τον επηρέασε ψυχολογικά και οικονομικά.[219]

Από το 2007 ο Σπανούλης είναι ζευγάρι με το πρώην μοντέλο και Σταρ Ελλάς 2006, Ολυμπία Χοψονίδου. Παντρεύτηκαν την 1η Δεκεμβρίου του 2009 με πολιτικό γάμο, ενώ στις 24 Ιουνίου 2011 πραγματοποίησαν και θρησκευτικό γάμο. Έχουν αποκτήσει μαζί έξι παιδιά: τον Θανάση (γενν. 2010), τον Βασίλη (γενν. 2012), τον Δημήτρη (γενν. 2013), την Αιμιλία (γενν. 2015), την Αναστασία (γενν. 2017) και την Αλεξάνδρα (γενν. 2020).

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. ^ Ο Παναθηναϊκός γίνεται η δεύτερη ελληνική ομάδα, μετά τον Ολυμπιακό που κατακτά Τριπλ Κράουν.

2. ^ Ο Ολυμπιακός με αυτό το αήττητο, δημιουργεί ρεκόρ, από καταβολής της ΕΣΑΚΕ, καθώς έγινε η πρώτη ομάδα που το καταφέρνει, πριν μπουν οι τελικοί, το είχε καταφέρει και ο Άρης, το 1985-86.[65]

3. ^ Ο θεσμός ήταν σε αχρηστία από το 1996, όπου τότε το είχε κατακτήσει ο Παναθηναϊκός.[220]

4. ^ Με τον ίδιο τρόπο (από 2-0 σε 2-2 και μετά ήττα με 3-2), την ίδια χρονιά και στην ίδια φάση του θεσμού, είχε αποκλειστεί ο Παναθηναϊκός από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.[103]

5. ^ Στο Ευρωμπάσκετ του 2011, ο Σπανούλης απουσίασε λόγω τραυματισμού.[149]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Οι 10 Άγιοι του ελληνικού μπάσκετ». Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2021. 
  2. 4.323 λόγοι για να υποκλιθείς στον Βασίλη Σπανούλη
  3. «Aπό τον πρώτο Βασίλη Σπανούλη: Οι πιο δημοφιλείς Θεσσαλοί καλαθοσφαιριστές». larisanew.gr. 
  4. «Βασίλης Σπανούλης: Πριν γίνει "βασιλιάς" στην Ευρωλίγκα, συστήθηκε με το Μαρούσι στην Ευρώπη». Eurohoops. 28 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2020. 
  5. «Euroleague official website, Final Four MVP: Vassilis Spanoulis, Panathinaikos». Euroleague.net. 3 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  6. «profile». Euroleague.net. 7 Αυγούστου 1982. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  7. «Spanoulis was announced!». RedPlanet.gr. 11 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2010. 
  8. Euroleague.net Spanoulis named bwin MVP of 2013 Final Four.
  9. 9,0 9,1 «Reuters.com Spanoulis named Balkan athlete of the year». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013. 
  10. Eurobasket.com European Awards 2012 - Men Basketball.
  11. Euroleague.net Vassilis Spanoulis, named bwin MVP of the 2012-13 Turkish Airlines Euroleague.
  12. 12,0 12,1 Euroleague.net, 2017-18 All-EuroLeague Second Team presented by 7DAYS.
  13. «FIBA.com profile». Archive.fiba.com. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  14. https://www.fosonline.gr/basket/article/93212/megali-timi-gia-spanoyli-dipla-stoys-tzorntan-kai-mpraiant-pic
  15. Διαμαντίδης και Σπανούλης στην κορυφαία πεντάδα της 20ετιας των EuroBasket
  16. «Βασίλης Σπανούλης: Ο βασιλιάς της Ευρώπης ή απλά... το μπάσκετ! (videos)». Eurohoops. 12 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2020. 
  17. Σπανούλης: Είχε διπλάσιες ψήφους από τον δεύτερο για την ομάδα της 10ετίας της EuroLeague!
  18. 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 18,5 18,6 «Vassilis Spanoulis bio page». NBA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  19. ««Τέλος» ο Σπανούλης για το Μαρούσι», άρθρο στον ιστότοπο του NovaΣΠΟΡ FM, 8 Ιουλίου 2005.
  20. «Panathinaikos brings back Spanoulis – On-Court – Welcome to EUROLEAGUE BASKETBALL». Euroleague.net. 19 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  21. «Eurobasket2007.org player profile info». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2007. 
  22. «ROCKETS NOTES: Spanoulis draws Nash comparison | Chron.com – Houston Chronicle». Chron.com. 20 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  23. «Rockets Blast | MVN – a Houston Rockets blog » Blog Archive » Lewis signs with Magic; Spanoulis whines to Momma». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2015. 
  24. «Euroleague official website, Final Four MVP: Vassilis Spanoulis, Panathinaikos». Euroleague.net. 3 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  25. 25,0 25,1 Spanoulis says he won't return to Rockets Chron.com – Houston Chronicle.
  26. «Phantis Sports Club Forums -> 2005–2006 awards». Clubs.phantis.com. 15 Ιουνίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  27. «EUROBASKET – Euroleague Men 2005–2006 Basketball, Teams, Scores, Stats, News, Standings, Pro Basketball». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2015. 
  28. 28,0 28,1 «Houston Rockets Sports Betting News MYSPORTSBOOK». Mysportsbook.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  29. 29,0 29,1 «New owners insist Sonics will stay in Seattle». Deseret News (Salt Lake City). July 21, 2006. http://findarticles.com/p/articles/mi_qn4188/is_20060721/ai_n16670940. 
  30. «Spanoulis, Vasilis». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2015. 
  31. 31,0 31,1 EUROLEAGUE AWARDS 2005–2006. Αρχειοθετήθηκε 2007-08-24 στο Wayback Machine., euroleague.net
  32. 32,0 32,1 Papaloukas Wins Close Vote to Become FIBA Europe Player of the Year., Fibaeurope.com
  33. 火箭新控卫斯潘诺里斯:我是菜鸟 姚明是超级巨星 (Κινέζικα)
  34. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2015. 
  35. «Houston Rockets sign Vassilis Spanoulis – Rockets signed Vassilis Spanoulis». InsideHoops.com. 19 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  36. «NBA Salaries – Houston Rockets». HoopsHype. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  37. Guard Vassilis Spanoulis signs with Rockets., July 20, 2006
  38. Pierce, Damien (3 Μαρτίου 2011). «ROCKETS: Rockets sign Greek guard». Nba.com. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  39. Greece: Spanoulis Set For Take Off With Rockets., Fiba.com
  40. «Spanoulis' NBA career stats». Nba.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  41. JONATHAN FEIGEN, Copyright 2006 Houston Chronicle (22 Νοεμβρίου 2006). «Spanoulis getting chance in Rockets' rotation». Chron.com. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  42. FRAN BLINEBURY, Copyright 2007 Houston Chronicle (23 Ιανουαρίου 2007). «Spanoulis struggles with lack of playing time». Chron.com. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  43. Spurs Acquire Vassilis Spanoulis., NBA.com – July 12, 2007
  44. Spurs acquire Spanoulis in trade with Rockets., July 12, 2007
  45. «SPURS: Spurs Release Spanoulis». Nba.com. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  46. Spanoulis insists his Rockets days over., July 5, 2007
  47. ΜΠΑΣΚΕΤ: V-Span...η επιστροφή.
  48. «Spanoulis Panathinaikos sign a lucrative contract». Contracostatimes.com. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  49. Euroleague.net Final Four MVP: Vassilis Spanoulis, Panathinaikos.
  50. Sport24.gr - Οι παλιοί MVP (Ελληνικά).
  51. «ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ Βασίλης». ESAKE.gr. 2008–2009. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  52. «SPANOULIS, VASSILIS». Euroleague.net. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  53. NΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (2 Μαΐου 2009). «Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 82-84 (vids)». Contra.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  54. NΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (4 Μαΐου 2009). «Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ 73-71 (vids)». Contra.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  55. «ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ Βασίλης». ESAKE.gr. 2009–2010. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  56. «Game Center. Standings». Euroleague.net. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  57. Σωτηρίου Κώστας (13 Ιουλίου 2010). «Πώς ο Σπανούλης φόρεσε τα κόκκινα». tovima.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  58. Ο Βασίλης Σπανούλης στον Ολυμπιακό!, Ελευθεροτυπία, 11 Ιουλίου 2010
  59. Εθνοσπόρ (11 Ιουλίου 2010). «Ο Σπανούλης στον Ολυμπιακό!». Ethnos.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  60. ««Δεν φοβάμαι» τα πρώτα λόγια του... «Red-Span»». In.gr. 11 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  61. «Ντεμπούτο Σπανούλη στο «φιλικό» 75-57 επί της Ολίν Εντιρνέ». In.gr. 27 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  62. «ΕΠΙΣΗΜΟ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΓΙΑ ΣΠΑΝΟΥΛΗ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ (18:30-ET1)». olympiacosblogspot.gr. 13 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  63. «Πανελλήνιος-Ολυμπιακός: 57-85». sport24.gr. 13 Οκτ. 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  64. «Game Center. Regular season 2010-11». Euroleague.net. 18 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  65. 65,0 65,1 «Ρεκόρ νικών από τον Ολυμπιακό από καταβολής ΕΣΑΚΕ». In.gr. 20 Απρ. 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  66. «Game Center. Report». Euroleague.net. 31 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  67. «Final Four, Finals: Panathinaikos wins sixth European crown!». Euroleague.net. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  68. «Πανέτοιμος ο Σπανούλης για τον τελικό». In.gr. 13 Μαϊ. 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  69. «ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ Βασίλης». ESAKE.gr. 2010–2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  70. «SPANOULIS, VASSILIS». Euroleague.net. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  71. «Η επόμενη ημέρα της αποχώρησης Αγγελόπουλων». In.gr. 28 Ιουν. 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  72. «Ετοιμος να γίνει ο ηγέτης της ΤΣΣΚΑ δήλωσε ο Τεόντοσιτς». In.gr. 8 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  73. «Maccabi signs former MVP Papaloukas». Euroleague.net. 13 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  74. ««Τέλος» ο Μπουρούσης από τον Ολυμπιακό, αποφασίζει ο Ίβκοβιτς». In.gr. 30 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  75. «Υπέγραψε το 2ετές συμβόλαιο στην Σπαρτάκ ο Μαυροκεφαλίδης». In.gr. 9 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  76. ««Πειραιώτης» ο Κάιλ Χάινς, συμφώνησε με Ολυμπιακό». In.gr. 21 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  77. Enet.gr (7 Απριλίου 2011). «Ο Πρίντεζης επιστρέφει από τη Μάλαγα στον Ολυμπιακό». Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  78. «Έδωσαν τα χέρια Ολυμπιακός και Λάζαρος Παπαδόπουλος». In.gr. 21 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  79. E-typos.gr (12 Οκτωβρίου 2011). «Μπάσκετ-Κύπελλο Ελλάδας (Προημιτελικά): Άρης-Ολυμπιακός 59-80». Ελεύθερος Τύπος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  80. ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΩΙΤΟΣ (10 Μαρτίου 2012). «Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 70-71». Contra.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  81. Νότης Ψιλόπουλος:«Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στη κορυφή της Ελλάδας ύστερα από 15 χρόνια, κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό στους τελικούς με 3-2 νίκες [...].» (15 Ιουνίου 2015). «Τα 11 Πρωταθλήματα Ελλάδας του Ολυμπιακού». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  82. «ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ Βασίλης». ESAKE.gr. 2011–2012. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  83. «Game Center». Euroleague.net. 21 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  84. «Game Center. Standings». Euroleague.net. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  85. «2011-12 Playoffs, Game 5: The champs survive - Panathinaikos KOs Maccabi in thriller!». Euroleague.net. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  86. «SPANOULIS, VASSILIS». Euroleague.net. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  87. ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΩΙΤΟΣ (11 Μαΐου 2012). «Ολυμπιακός-Μπαρτσελόνα 68-64». Contra.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  88. «Ολυμπιακός - ΤΣΣΚΑ Μόσχας 62-61! Ο Ολυμπιακός πρωταθλητής Ευρώπης!». Contra.gr. 13 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015. 
  89. «Ο Ντούντα παραδέχτηκε το... ερυθρόλευκο αίμα του!». In.gr. 11 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015. 
  90. Μάνος Μίχαλος (8 Ιουλίου 2012). «Σήριαλ τέλος: ο Μπαρτζώκας στον Ολυμπιακό». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015. 
  91. «Πρώτη του Ολυμπιακού με Περπέρογλου και Μπαρτζώκα». In.gr. 21 Αυγ. 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015. 
  92. «Στον Ολυμπιακό μέχρι το 2016 ο Σπανούλης!». Newsit.gr. 8 Ιουλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015. 
  93. «Στατιστικά». ΕΣΑΚΕ. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015. 
  94. Αντωνία Μαραγούσια (10 Φεβρουαρίου 2013). «Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 78-81». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015. 
  95. «Game Center». Euroleague.net. 11 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015. 
  96. «Standings». Euroleague.net. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015. 
  97. «Standings: TOP 16, ROUND 14, APRIL 4-5-6, 2013». Euroleague.net. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015. 
  98. «Game Center». Euroleague.net. 10 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015. 
  99. «SPANOULIS, VASSILIS». Εuroleague.net. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015. 
  100. «Ολυμπιακός - Πινιέιρος Σκάι 86-69 - Κατέκτησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο [βίντεο+φωτο]». DirectNews.gr. 6 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  101. «Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 82-71». Contra.gr. 4 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  102. «Κύπελλο Ανδρών 2013 - 2014». Basket.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  103. 103,0 103,1 Σωτηρίου Κώστας (25 Απριλίου 2014). «Ευρωλίγκα: Ρεάλ - Ολυμπιακός 83 -69 - Οι ερυθρόλευκοι χάνουν το φάιναλ - φορ». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  104. «ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ Βασίλης - Basket League ΟΠΑΠ 2013-14». Esake.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  105. «SPANOULIS, VASSILIS - Euroleague 2013-14 STATISTICS». Euroleague.net. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  106. «FoxSports.com O Herói e o Vilão de Olympiacos 86 x 69 Pinheiros, pelo Mundial de Clubes (Πορτογαλικά)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013. 
  107. Gazetaesportiva.net Olympiacos bate Pinheiros e vence Copa Intercontinental (Πορτογαλικά).
  108. Γιάννης Σταυρουλάκης (9 Οκτωβρίου 2014). «Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 77-76». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  109. «Μπάσκετ: Παραιτήθηκε ο Μπαρτζώκας από προπονητής του Ολυμπιακού». Το Βήμα. 10 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  110. «Στον Ολυμπιακό ο Σφαιρόπουλος». SportFm.gr. 1 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  111. «Πρωταθλητής ο Ολυμπιακός με 3-0!». Πρώτο Θέμα. 14 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  112. «Η πρώτη "σκούπα", στην ιστορία του Ολυμπιακού». Sport24.gr. 14 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  113. «Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός 93-74». Sport24.gr. 14 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  114. Κωνσταντίνος Μελάγιες (15 Μαΐου 2015). «ΤΣΣΚΑ Μόσχας - Ολυμπιακός 68-70 (vids & pics)». Gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  115. «SPANOULIS, VASSILIS - Euroleague 2014-15 STATISTICS». Εuroleague.net. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  116. «ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ Βασίλης - Basket League ΣΚΡΑΤΣ 2014-15». Esake.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  117. «Μπάσκετ Κύπελλο: Ολυμπιακός - ΠΑΟ (64 - 70)». Το Βήμα. 8 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  118. «SPANOULIS, VASSILIS». Euroleague.net. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  119. «Τα... back to back μπλουζάκια των Αγγελόπουλων». Gazzetta.gr. 30 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  120. 120,0 120,1 120,2 «ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ Βασίλης - Basket League ΣΚΡΑΤΣ 2015-16». ESAKE.com. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  121. Μιχάλης Τσώχος (30 Μαΐου 2016). «Στην 2η παράταση του τελικού ο Ολυμπιακός νίκησε τον ΠΑΟ και κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Α1». CNN.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  122. «Μάντζαρης: "Οι καλύτεροι τελικοί σε όλα τα επίπεδα"». Novasports.gr. 31 Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  123. ««Η καλύτερη διαφήμιση του μπάσκετ»». Zougla.gr. 30 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  124. «Η αποθέωση στον Δημήτρη Διαμαντίδ». Sport24.gr. 30 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  125. Κωνσταντίνος Μελάγιες (19 Μαΐου 2016). «Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός 81-83». Gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  126. SportDay: σελ. 25-27. 23.5.2015. 
  127. Κωνσταντίνος Μελάγιες (26 Μαΐου 2016). «Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός 77-72». Gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  128. Γιάννης Ράμμας (30 Μαΐου 2016). «Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 81-82 (2η παράταση)». Gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  129. «Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 81-82 παρ». Contra.gr. 30 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  130. «ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ Βασίλης - STOIXIMAN.GR Basket League 2016-17». ESAKE.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  131. Χάρης Σταύρου (11 Ιουνίου 2017). «Αντρίκιο πρωτάθλημα στο ΣΕΦ για τον Παναθηναϊκό!». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  132. ««Ποταμός» ο ΠΑΟ... παρέσυρε (67-77) τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ». In.gr. 16 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  133. 133,0 133,1 «EuroLeague 2016-17 STATISTICS». EuroLeague.net. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  134. «Σπανούλης: ο Μr. Assist του Ολυμπιακού». Sport24.gr. 1 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  135. Κωνσταντίνος Μελάγιες (4 Οκτωβρίου 2017). «ΓΣΛ Φάρος - Ολυμπιακός 67-97». Gazzeta.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2017. 
  136. ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ (13 Νοεμβρίου 2017). «Η περίπτωση Σπανούλη που θυμίζει Κριστιάνο». Contra.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2017. 
  137. «Τενοντίτιδα ο Σπανούλης, δεν πάει στην Τουρκία». Sport24.gr. 26 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2017. 
  138. Νότης Ψιλόπουλος (8 Οκτωβρίου 2017). «Οριστικό: Χωρίς Σπανούλη στο ντέρμπι με Παναθηναϊκό». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2017. 
  139. «Σπανούλης: «Έχουμε ακόμα Νοέμβριο και δεν θα ρισκάρω τίποτα»». Sdna.gr. 30 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2017. 
  140. Χάρης Σταύρου (3 Δεκεμβρίου 2017). «Το βράδυ που ξανάνιωσε ο Σπανούλης». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2017. 
  141. «Σα να μην έλειψε μια μέρα ο Σπανούλης!». Sport-fm.gr. 3 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2017. 
  142. «Στην καλύτερη πεντάδα της αγωνιστικής ο Σπανούλης!». Gazzetta.gr. 23 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2018. 
  143. «Κορυφαίος ηγέτης στην EuroLeague ο Σπανούλης!». Πρώτο Θέμα. 16 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2018. 
  144. Αντωνία Σπανού (13 Απριλίου 2018). «Έγραψε ιστορία: Πρώτος σκόρερ στην Α1 ο Σπανούλης!». Gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  145. «Euroleague: Ο Σπανούλης ξεπέρασε τον Διαμαντίδη -Πρώτος στις ασίστ στην Ευρώπη». iEfimerida.gr. 30 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  146. Χρήστος Μιχαηλίδης (2 Ιουλίου 2018). «Για πάντα στο Λιμάνι ο Βασίλης Σπανούλης». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  147. https://www.gazzetta.gr/basketball/euroleague/2016576/o-spanoylis-anakoinose-tin-aposyrsi-toy
  148. https://www.gazzetta.gr/basketball/euroleague/2016686/spanoylis-oi-okto-koryfes-stin-euroleague-kai-rekor-toy-gkali-poy-den
  149. 149,0 149,1 149,2 Γιάννης Σταυρουλάκης (17 Σεπτεμβρίου 2015). «Ο Βασίλης Σπανούλης της Εθνικής Ελλάδας». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  150. «ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΑΝΤΙΟ: Τέλος ο Σπανούλης από την Εθνική (VIDEO)». Contra.gr. 17 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  151. Νότης Ψιλόπουλος (17 Σεπτεμβρίου 2015). «Σπανούλης: "Ήρθε η ώρα να σταματήσω από την Εθνική"». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  152. «Eurobasket.com 2000 Under-18 European Championship». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  153. 153,0 153,1 «9 - Vasileios Spanoulis». Fiba.com. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  154. 154,0 154,1 «4 - Vasileios Spanoulis». FIBA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  155. Eurobasket.com 2002 Under-20 European Championship. Αρχειοθετήθηκε April 25, 2008, στο Wayback Machine.
  156. «8 - Vasileios Spanoulis». FIBA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  157. Eurobasket.com 2004 Olympics basketball results. Αρχειοθετήθηκε April 10, 2008, στο Wayback Machine.
  158. «7 - Vasileios Spanoulis». FIBA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  159. «FIBA World Olympic Qualifying Tournament, Quarter-Finals». FIBA.com. 6 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  160. «7 - Vasileios Spanoulis». FIBA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  161. «Ξανά στην Εθνική Ελλάδας ο Βασίλης Σπανούλης». agones.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2021. 
  162. «Χωρίς τον Σπανούλη στο Προολυμπιακό η Εθνική Ελλάδας». agones.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2021. 
  163. 163,0 163,1 «EUROBASKET 2005». FIBA.com. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  164. «EUROBASKET 2005». FIBA.com. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  165. Φάνης Παναγιώτο (24 Σεπτεμβρίου 2015). «Eurobasket 2005: Ελλάδα - Γαλλία 67 - 66». Gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  166. «5 - Vasileios Spanoulis». FIBA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  167. «7 - Vasileios Spanoulis». FIBA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  168. «2007 EUROBASKET». FIBA.com. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  169. «2007 EUROBASKET». FIBA.com. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  170. 170,0 170,1 «Eurobasket 2009 =7 - Vasileios Spanoulis». Fiba.Basketball. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  171. Μάνος Μίχαλος (18 Σεπτεμβρίου 2009). «Τουρκία-Ελλάδα: 74-76». sport24.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  172. Παναγιώτης Ψαρρέας (20 Σεπτεμβρίου 2009). «Ελλάδα-Σλοβενία: 57-56». sport24.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  173. EuroBasket2009.org Gasol Named EuroBasket 2009 MVP Presented By Tissot. Αρχειοθετήθηκε 2009-09-24 στο Wayback Machine.
  174. PPG Leaders
  175. APG Leaders
  176. SPG Leaders
  177. MPG Leaders
  178. «Σπανούλης: Τέλος από Εθνική». Contra.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  179. «Ελλάδα - Βέλγιο 75-54». Gazzetta.gr. 12 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  180. «Ισπανία - Ελλάδα 73-71». Gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  181. «Eurobasket 2015 - 7- Vassilis Spanoulis». FIBA.com. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  182. Κωνσταντίνος Μελάγιες (17 Σεπτεμβρίου 2015). «Ελλάδα - Λετονία 97-90». Gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  183. Αλέξανδρος Τρίγκας (24 Μαΐου 2016). «Τέλος εποχής για Ζήση στην Εθνική ομάδα». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  184. «GREECE vs QATAR». FIBA.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  185. «GREECE vs CHINA». FIBA.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  186. «GREECE vs FRANCE». FIBA.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  187. «GREECE vs USA». FIBA.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  188. «ΕΛΛΑΔΑ-ΗΠΑ 101-95: Όταν το όνειρο έγινε πραγματικότητα!». Eurohoops.net. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2017. 
  189. «Ελλάδα - ΗΠΑ 101-95: Σαν σήμερα ο μεγαλύτερος μπασκετικός θρίαμβος κόντρα σε Λεμπρόν και Ουέιντ». e-nikos. 1 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  190. «Όταν οι ΗΠΑ υποκλίθηκαν στην Ελλάδα». basketnews.gr. 1 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  191. «Η ήττα της Team USA από την Ελλάδα παραμένει σημείο αναφοράς». Sport24.gr. 2 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  192. «10 years later, remembering the lone US loss under Coach K». USAToday.com. 5 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  193. «Mundobasket 2006 - Vasileios Spanoulis». FIBA.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  194. «SPAIN vs GREECE». FIBA.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  195. «Vasileios Spanoulis - Mundobasket 2010». FIBA.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2018. 
  196. Σπανούλης, ο κορυφαίος, 09/05/2013.
  197. «Οι κορυφαίοι της Ευρώπης!, 08/05/2014». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2014. 
  198. [«Reuters.com Spanoulis named Balkan athlete of the year (Αγγλικά) 23/12/09». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013.  Reuters.com Spanoulis named Balkan athlete of the year (Αγγλικά) 23/12/09.]
  199. «MVP Φεβρουαρίου ο Σπανούλης». sport-fm.gr. 5 Μαρτίου 2012. 
  200. Ο Β. Σπανούλης TAGHeuer MVP της Basket League ΣΚΡΑΤΣ
  201. Vassilis Spanoulis named Greek League MVP.
  202. Vassilis Spanoulis named MVP of the Greek Finals.
  203. «Ο Herói e ο Vilão de Olympiacos 86 x 69 Pinheiros, pelo Mundial de Clubes». FoxSports.com. 6 Οκτωβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013.  (Πορτογαλικά)]
  204. «Olympiacos bate Pinheiros e vence Copa Intercontinental». Gazetaesportiva.net. 6 Οκτωβρίου 2013.  (Πορτογαλικά)
  205. Ο Βασίλης Σπανούλης στο Βατικανό Το Βήμα
  206. Spanoulis honored with prestigious Giuseppe Sciacca Award Euroleage.net
  207. EuroLeague’s Top 10 clutch players.
  208. «SPANOULIS AND DIAMANTIDIS THE MOST CLUTCH PLAYERS IN EUROLEAGUE HISTORY». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2023. 
  209. Αλέξανδρος Τρίγκας (16 Ιανουαρίου 2018). «Οι GMs της EuroLeague αποφάσισαν: μεγαλύτερος ηγέτης ο Σπανούλης!». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2018. 
  210. https://www.fosonline.gr/basket/article/93212/megali-timi-gia-spanoyli-dipla-stoys-tzorntan-kai-mpraiant-pic
  211. Διαμαντίδης και Σπανούλης στην κορυφαία πεντάδα της 20ετιας των EuroBasket
  212. «Βασίλης Σπανούλης: Ο βασιλιάς της Ευρώπης ή απλά... το μπάσκετ! (videos)». Eurohoops. 12 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2020. 
  213. Σπανούλης: Είχε διπλάσιες ψήφους από τον δεύτερο για την ομάδα της 10ετίας της EuroLeague!
  214. Χρήστος Μιχαηλίδης (13 Απριλίου 2018). «Πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ΕΣΑΚΕ ο Σπανούλης». Sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2019. 
  215. «Έγραψε Ιστορία ο Σπανούλης: Κορυφαίος πασέρ στο ελληνικό πρωτάθλημα!». to10.gr. 6 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2019. 
  216. «Έγραψε Ιστορία ο Σπανούλης: Κορυφαίος πασέρ στο ελληνικό πρωτάθλημα!». to10.gr. 6 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2019. 
  217. 75 greatest international players ever: The HoopsHype list.
  218. «Ο Βασίλης Σπανούλης είναι ο νέος EuroLeague Legend». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2022. 
  219. «15 πράγματα που δεν ξέρουμε για τον Βασίλη Σπανούλη!». FollowMe.gr. 16 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. 
  220. «CUP HISTORY». Fibaamericas.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]