Βαλερί Ζισκάρ ντ'Εσταίν
| Βαλερί Ζισκάρ ντ'Εσταίν | |
|---|---|
 Ο Βαλερί Ζισκάρ ντ'Εσταίν το 1978 | |
| Πρόεδρος της Γαλλίας Συμπρίγκηπας της Ανδόρρας | |
| Περίοδος 27 Μαΐου 1974 – 21 Μαΐου 1981 | |
| Πρωθυπουργός | Ζακ Σιράκ Ρεϊμόν Μπαρ |
| Προκάτοχος | Αλαίν Ποέρ (υπηρεσιακός) |
| Διάδοχος | Φρανσουά Μιτεράν |
| Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου της Οβέρν | |
| Περίοδος 21 Μαρτίου 1986 – 2 Απριλίου 2004 | |
| Προκάτοχος | Μορίς Πουρσόν |
| Διάδοχος | Πιερ-Ζοέλ Μποντέ |
| Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας | |
| Περίοδος 29 Ιουνίου 1969 – 27 Μαΐου 1974 | |
| Πρωθυπουργός | Ζακ Σαμπάν-Ντελμάς Πιερ Μεσμέρ |
| Προκάτοχος | Φρανσουά-Ξαβιέ Ορτολί |
| Διάδοχος | Ζαν-Πιερ Φουρκάντ |
| Περίοδος 19 Ιανουαρίου 1962 – 8 Ιανουαρίου 1966 | |
| Πρωθυπουργός | Μισέλ Ντεμπρέ Ζορζ Πομπιντού |
| Προκάτοχος | Βίλφριντ Μπάουμγκαρτνερ |
| Διάδοχος | Μισέλ Ντεμπρέ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 2 Φεβρουαρίου 1926, Κόμπλεντς, Γερμανία |
| Θάνατος | 02 Δεκεμβρίου 2020 (94 ετών)--> Authon, France |
| Εθνότητα | Γαλλική |
| Πολιτικό κόμμα | Ένωση για τη Γαλλική Δημοκρατία (1998-2002) Φιλελεύθερη Δημοκρατία (1997-1998) Λαϊκό Κόμμα για τη Γαλλική Δημοκρατία (1995-1997) Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (1977-1995) Ανεξάρτητοι Ρεπουμπλικανοί (1962-1977) Εθνικό Κέντρο Ανεξαρτήτων και Αγροτών (πριν το 1962) |
| Σύζυγος | Ανν-Αϊμόν Σοβάζ ντε Μπραντ (1952-σήμερα) |
| Παιδιά | 4 |
| Σπουδές | Εκόλ Πολιτεκνίκ Εθνική Σχολή Διοίκησης |
| Θρήσκευμα | Ρωμαιοκαθολικισμός |
| Υπογραφή |  |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εσταίν (Valéry Giscard d'Estaing, 2 Φεβρουαρίου 1926 - 2 Δεκεμβρίου 2020) ήταν Γάλλος πολιτικός που υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Γαλλίας από το 1974 έως το 1981.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1926 στο Κόμπλεντς της Γερμανίας, όπου ο πατέρας του υπηρετούσε ως οικονομικός διευθυντής των Γαλλικών αρχών κατοχής μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οικογένεια ντ' Εσταίν κατάγεται από τη νοτιοκεντρική περιοχή της Ωβέρνης με δικό τους πύργο στο Σαμελιέρ. Αποφοίτησε από το Λύκειο Ζανσόν ντε Σαλλύ του Παρισιού. Κατά την περίοδο της νεότητάς του υπηρέτησε στα τεθωρακισμένα της Στρατιάς της Ελεύθερης Γαλλίας [1]. Μετά τις σπουδές του στην Grande Ecοle - ENA, τελείωσε την Πολυτεχνική Σχολή αποφοιτώντας έκτος στη σειρά, διορίστηκε Οικονομικός Επιθεωρητής. Με το Ανεξάρτητο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα εξελέγη βουλευτής στη Γαλλική εθνοσυνέλευση. Το 1959 διορίστηκε υφυπουργός Οικονομικών και τρία χρόνια αργότερα Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας σε ηλικία 36 ετών και πέρασε στην ιστορία ως ο νεαρότερος Γάλλος Υπουργός Οικονομικών[2]. Συγκρούστηκε με τους ορθόδοξους Γκωλικούς για ζητήματα ιδιωτικής πρωτοβουλίας ευρωπαϊκής ένωσης, και στενώτερων δεσμών με τις Ή.Π.Α.Γι' αυτό και παύθηκε από τον Ντε Γκωλ. Από το 1974 ως το 1981 διατέλεσε Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, τηρώντας κεντροδεξιά πολιτική. Κατά τη διάρκεια της θητείας του σε υψηλά αξιώματα η Γαλλία σταθεροποιήθηκε ως η δεύτερη οικονομική δύναμη της Ευρώπης και τέταρτη στον κόσμο. Όπως και ο Σαρλ ντε Γκωλ, προώθησε τη σύσφιξη των σχέσεων Γαλλίας-Γερμανίας αλλά, σε αντίθεση με τον Ντε Γκωλ, υποστήριζε την ένταξη της Μ. Βρετανίας στην (τότε) ΕΟΚ. Το 1981 έχασε τις εκλογές από τον Φρανσουά Μιτεράν, ενώ παράλληλα ο Ζακ Σιράκ, πρώην πρωθυπουργός του, διέσπασε την ενότητα της παράταξης των συντηρητικών στρεφόμενος εναντίον του. Μετά από μία δυσμενή περίοδο, τελευταία αρχίζει να επανακτά την επιρροή που ασκούσε παλιά και έχει προτείνει την άμεση εκλογή Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ελπίζοντας στην ανάδειξή του στο αξίωμα αυτό.
Ο Ζισκάρ ντ' Εσταιν είχε μακροχρόνια φιλία με τον αείμνηστο επίσης πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας και μετέπειτα πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή και ήταν αυτός που παρέδωσε το προεδρικό αεροσκάφος της γαλλικής προεδρίας στην επιστροφή του στις 24 Ιουλίου του 1974. Επίσης ήταν φανατικός φίλος της Ελλάδας και συνέβαλε αποτελεσματικά στην ένταξη της στην ΕΟΚ (μετέπειτα ΕΕ).[3]
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 17 Δεκεμβρίου 1952 παντρεύτηκε την Ανν Αιμόν ντε Μπραντές της μεγάλης οικογένειας των βιομηχάνων χάλυβα.[2]
Τους τελευταίους μήνες της ζωής του νοσηλεύτηκε με αναπνευστικά προβλήματα, λόγω επιπλοκών του κορονοϊού. Πέθανε σε ηλικία 94 ετών στις 2 Δεκεμβρίου 2020.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανώνυμος,«Ζισκάρ ντ' Εσταίν»,Ιστορία Εικονογραφημένη,τχ. 74(Αύγουστος 1974), σελ.18
- ↑ 2,0 2,1 Ανώνυμος,«Ζισκάρ ντ' Εσταίν»,Ιστορία Εικονογραφημένη,τχ. 74(Αύγουστος 1974), σελ.19
- ↑ «Πώς υποδέχτηκε ο Καραμανλής τον Ντ' Εστέν στην Αθήνα το 1975». in.gr. 3 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2021.
- ↑ L'ancien président Valéry Giscard d'Estaing est mort
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ανώνυμος, «Ζισκάρ ντ' Εσταίν», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ. 74 (Αύγουστος 1974), σελ. 18-19
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βιογραφία, από την ιστοσελίδα της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης.
| ||||||||
|
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία πολιτικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |