Βαγγέλης Μεϊμαράκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ευάγγελος Μεϊμαράκης
Ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης το 2015.
Ευρωβουλευτής
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
2 Ιουλίου 2019
Αντιπρόεδρος της Κ.Ο. του Ε.Λ.Κ. στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
2 Ιουλίου 2019
ΠρόεδροςΜάνφρεντ Βέμπερ
Βουλευτής της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος
18 Ιουνίου 1989 – 25 Απριλίου 2019
Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
Περίοδος
5 Ιουλίου 2015 – 23 Νοεμβρίου 2015
ΠρωθυπουργόςΑλέξης Τσίπρας
ΠροκάτοχοςΑντώνης Σαμαράς
ΔιάδοχοςΙωάννης Πλακιωτάκης
Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας
Περίοδος
5 Ιουλίου 2015 – 24 Νοεμβρίου 2015
ΠροκάτοχοςΑντώνης Σαμαράς
ΔιάδοχοςΙωάννης Πλακιωτάκης
Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος
29 Ιουνίου 2012 – 6 Φεβρουαρίου 2015
ΠροκάτοχοςΒύρων Πολύδωρας
ΔιάδοχοςΖωή Κωνσταντοπούλου
Υπουργός Εθνικής Άμυνας
Περίοδος
16 Φεβρουαρίου 2006 – 7 Οκτωβρίου 2009
ΠρωθυπουργόςΚώστας Καραμανλής
ΠροκάτοχοςΣπήλιος Σπηλιωτόπουλος
ΔιάδοχοςΕυάγγελος Βενιζέλος
Υφυπουργός Πολιτισμού
Περίοδος
3 Δεκεμβρίου 1992 – 13 Οκτωβρίου 1993
ΠρωθυπουργόςΚωνσταντίνος Μητσοτάκης
Προκάτοχοςκενή θέση
ΔιάδοχοςΓιώργος Λιάνης
Πρόεδρος της Ο.Ν.ΝΕ.Δ.
Περίοδος
1984 – 1987
ΠροκάτοχοςΒασίλης Μιχαλολιάκος
ΔιάδοχοςΓιώργος Βουλγαράκης
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση14 Δεκεμβρίου 1953 (1953-12-14) (70 ετών), Αθήνα, Αττική, Ελλάδα
Εθνότητα Έλληνας
Υπηκοότητα Ελλάδα
Πολιτικό κόμμαΝέα Δημοκρατία
ΣύζυγοςΙωάννα Κολοκοτά
Παιδιά2 κόρες
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πάντειο Πανεπιστήμιο
ΕπάγγελμαΔικηγόρος
Ιστοσελίδαmeimarakis.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ευάγγελος - Βασίλειος Μεϊμαράκης (Αθήνα, 14 Δεκεμβρίου 1953) είναι Έλληνας δικηγόρος, πολιτικός και ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.

Στο παρελθόν έχει διατελέσει πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Υφυπουργός Πολιτισμού και Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι γιος του Ιωάννη Μεϊμαράκη (1911-1992), βουλευτή Ηρακλείου με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ), και μικρανιψιός του Βασίλειου Μεϊμαράκη, βουλευτή Ηρακλείου με το Λαϊκό Κόμμα. Επίσης είναι εγγονός του Ευαγγέλου Μεϊμαράκη (πέθανε το 1967), ο οποίος είχε μελετήσει τη σιδηροδρομική σύνδεση Ηρακλείου με τη Μεσσαρά το 1903.[1]

Σπούδασε Νομική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, με εξειδίκευση στα φορολογικά και διατριβή στα εκλογικά συστήματα.[2]

Είναι παντρεμένος με την Ιωάννα Κολοκοτά, κόρη της ηθοποιού Νίτσας Μαρούδα,[3] και έχει δυο κόρες. Επίσης, είχε μία αδελφή, τη Βάσω η οποία απεβίωσε από καρκίνο στις 26 Δεκεμβρίου του 2015.[4]

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διετέλεσε Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ (1985 -1987). Στο Β΄ Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη (1986), ως Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, εξελέγη πρώτος σε ψήφους στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος.[5]

Εξελέγη βουλευτής Β΄ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία το 1989 και επανεξελέγη το 1990, 1993, 1996, 2000, 2004, 2007, 2009, 2012 και 2015.[6] Από το 1991 και για ένα χρόνο διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ. Στο Ε΄ Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας (2001) εξελέγη Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος και επανεξελέγη στο ΣΤ΄ Συνέδριο (2004), θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το Φεβρουάριο του 2006.

Διετέλεσε Υφυπουργός Πολιτισμού υπεύθυνος για θέματα Αθλητισμού στο διάστημα 1992-1993.[7] Στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, μετά από πρόταση του πρωθυπουργού ανέλαβε καθήκοντα Υπουργού Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας, θέση την οποία διατήρησε έως τον Οκτώβριο του 2009, οπότε και πραγματοποιήθηκαν εθνικές εκλογές και τη διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ.[8]

Από το 2009 έως το 2012, ήταν τακτικό μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, συμμετέχοντας στην Πολιτική Επιτροπή (ως τακτικό μέλος), στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και Ανάπτυξης (ως αναπληρωματικό μέλος) και στην Επιτροπή Μετανάστευσης, Προσφύγων και Πληθυσμού (ως αναπληρωματικό μέλος).[5]

Από την 1 Σεπτεμβρίου 2010 μέχρι τις 29 Ιουνίου 2012 διετέλεσε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής».[9]

Στις εθνικές εκλογές του Μαΐου 2012, με απόφαση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά, ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης τέθηκε επικεφαλής της προεκλογικής μάχης. Τη θέση του επικεφαλής του εκλογικού αγώνα διατήρησε και στις εκλογές του Ιουνίου 2012.[9]

Μετά τις εθνικές εκλογές του Ιουνίου 2012, την νίκη της ΝΔ και τη συγκρότηση κυβέρνησης με κεντρικό κορμό τη Νέα Δημοκρατία, ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης προτάθηκε για πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Στις 29 Ιουνίου 2012, κατά τη διάρκεια της πρώτης συνεδρίασης της Ολομέλειας, ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης εξελέγη Πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, συγκεντρώνοντας 223 ψήφους.[2]

Στις 5 Ιουλίου 2015 ορίστηκε προσωρινός αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας μετά από παραίτηση του Αντώνη Σαμαρά.[10]

Το 2016 διεκδίκησε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας χωρίς να καταφέρει να εκλεγεί Πρόεδρος της.

Στις ευρωεκλογές του 2019 ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής και στις 25 Απριλίου 2019 παραιτήθηκε από το αξίωμα του βουλευτή.[11] Τελικά εκλέχτηκε ευρωβουλευτής, δεύτερος σε ψήφους. Στις 5 Ιουνίου, ανέλαβε καθήκοντα αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος λόγω της μεγάλης αύξησης της δύναμης της Νέας Δημοκρατίας.[εκκρεμεί παραπομπή]

Υποψηφιότητα για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Σεπτέμβριο του 2015, έβαλε υποψηφιότητα για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας[12], παραμένοντας προσωρινός της πρόεδρος.

Στις 23 Νοεμβρίου 2015, μια ημέρα μετά την αναβολή του Α΄ Γύρου των εσωκομματικών εκλογών, παραιτήθηκε από την προσωρινή ηγεσία της ΝΔ[13], διορίζοντας προσωρινό πρόεδρο τον Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, Γιάννη Πλακιωτάκη. Στον επαναληπτικό Α΄ Γύρο που διεξήχθη στις 15 Δεκεμβρίου 2015, βγήκε πρώτος σε ψήφους, με ποσοστό 39,80% που μεταφράζεται σε 160.823 ψήφους και κατάφερε να περάσει στον Β΄ Γύρο. Τελικά στον Β΄ Γύρο, βγήκε δεύτερος σε ψήφους, πίσω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με ποσοστό 47,57% που μεταφράζεται σε 157.224 ψήφους, χωρίς να καταφέρει να εκλεγεί.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ζαρταλούδης, Γιάννης· Κουτελίδης, Δημήτρης (1997). Οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι, Η διαδρομή τους από το 1869 έως σήμερα. Νάθενας Γιώργος, Φασούλας Σπύρος, Καρατόλας Δημήτρης, Φιλιππουπολίτης Αντώνης. Αθήνα: εκδόσεις Μίλητος. σελ. 15. 
  2. 2,0 2,1 «Διατελέσαντες Πρόεδροι - Ευάγγελος - Βασίλειος Ιωάννη Μεϊμαράκης». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. 
  3. «Ξέρετε ποια είναι η πασίγνωστη ηθοποιός, πεθερά του Βαγγέλη Μεϊμαράκη;». iEnimerosi.gr. 22 Ιουλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. CS1 maint: Unfit url (link)
  4. «Τελευταίο αντίο στη Βάσω Μεϊμαράκη. Πλήθος κόσμου στην κηδεία της». news247.gr. 28 Δεκεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. 
  5. 5,0 5,1 «Βαγγέλης Μεϊμαράκης - βιογραφικό». Ελευθεροτυπία. 7 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. 
  6. «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Μεϊμαράκης Ιωάννου Ευάγγελος - Βασίλειος». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. 
  7. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (1990)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. 
  8. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (2007)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. 
  9. 9,0 9,1 «Η πορεία μου | Βαγγέλης Μεϊμαράκης». www.meimarakis.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. 
  10. «Την παραίτησή του από την ηγεσία της ΝΔ ανακοίνωσε ο Σαμαράς (vid)». www.newsbomb.gr. 6 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. 
  11. «Παραιτήθηκε από βουλευτής ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης». www.skai.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2019. [νεκρός σύνδεσμος]
  12. «Ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την προεδρία της ΝΔ ο Μεϊμαράκης». www.newsbomb.gr. 1 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. 
  13. «Παραίτηση Βαγγέλη Μεϊμαράκη με αστερίσκους και πυρά κατά Α. Σαμαρά». www.capital.gr. 23 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]