Βέρνερ Πάντον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βέρνερ Πάντον
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση13  Φεβρουαρίου 1926[1][2][3]
Brahesborg[4]
Θάνατος5  Σεπτεμβρίου 1998[1][5][6]
Κοπεγχάγη[7]
Τόπος ταφήςGarnison Cemetery
ΚατοικίαΕλβετία (από 1963)[8]
Γαλλία[8]
Χώρα πολιτογράφησηςΔανία[9][10]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΔανικά[11]
ΣπουδέςΒασιλική Δανέζικη Ακαδημία Καλών Τεχνών (1947–1951)[8]
Odense Tekniske Skole (έως 1947)[8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασχεδιαστής[12][13][14]
αρχιτέκτονας[12]
διδάσκων πανεπιστημίου
σχεδιαστής επίπλων[14]
διακοσμητής εσωτερικών χώρων[14]
καλλιτέχνης της κλωστοϋφαντουργίας[15]
ΕργοδότηςHochschule für Gestaltung Offenbach[8]
Αξιοσημείωτο έργοPanton Chair
Περίοδος ακμής1946[16] - 1998[16]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΕταίρος της Βασιλικής Εταιρίας Τεχνών[8]
Poul Henningsen prize (1967)[8]
Ιστότοπος
www.verner-panton.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βέρνερ Πάντον (Verner Panton, 13 Φεβρουαρίου 1926 - 5 Σεπτεμβρίου 1998) ήταν Δανός αρχιτέκτων και σχεδιαστής επίπλων ο οποίος έφτιαξε μια σειρά μοντέρνων καρεκλών, περιβαλλόντων και φωτιστικών με προσωπικότητα σε αντίθεση με άλλους Δανούς σχεδιαστές. Θεωρείται ο σημαντικότερος σχεδιαστής της Δανίας στον 20ό αιώνα μετά τον Άρνε Γιάκοπσεν.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάντον γεννήθηκε στο Γκαντόφτ, ένα χωριό του νησιού Φιονία. Εκπαιδεύτηκε στο τεχνικό κολέγιο της Όντενσε, ως αρχιτεκτονικός μηχανικός, έπειτα σπούδασε στη Βασιλική Δανική Ακαδημία Τέχνης (Det Kongelige Danske Kunstakademi) στην Κοπεγχάγη. Εκεί γνώρισε τον Poul Henningsen ο οποίος τον εντυπωσίασε με την καθαρή βιομηχανική του αισθητική. Τα πρώτα δύο έτη σταδιοδρομίας του (1950-1952) εργάστηκε στο αρχιτεκτονικό γραφείο του Άρνε Γιάκοπσεν, όπου απέκτησε και την εμπειρία στον βιομηχανικό σχεδιασμό, αφού ο Γιάκοπσεν σχεδίαζε και πολλά αντικείμενα όπως έπιπλα και βρύσες συμπεριλαμβανόμενης και της ant chair. Ο Arne ενέπνευσε τον Πάντον γιατί δούλευε πολύ με νέα υλικά. Όταν έφυγε από τον Arne, ο Πάντον δούλεψε ως ελεύθερος σχεδιαστής σε διάφορα προγράμματα.

Μία καρέκλα του Πάντον

Το 1955 άνοιξε το δικό του σχεδιαστικό γραφείο και τότε βγήκαν στην παραγωγή οι καρέκλες Batchelor, Tivoli chair και το 1959 η καρέκλα. Τότε άρχισε να αποκτά το δικό του ξεχωριστό στυλ και να γίνεται γνωστός σχεδιαστής. Τα επόμενα χρόνια άρχισε να πειραματίζεται. Κατασκεύασε το πρώτο φουσκωτό έπιπλο φτιαγμένο από πλαστικό και αργότερα το Astoria Hotel στη Νορβηγία όπου οι τοίχοι, η οροφή και το πάτωμα ήταν καλυμμένοι με πλαστικό.

Το 1962 μετακόμισε στη Βασιλεία με τη γυναίκα του, όπου ξεκίνησε μια μεγάλη συνεργασία με την Vitra, μια μεγάλη κατασκευαστική επίπλων. Τότε βγήκε στην παραγωγή η Flying chair φτιαγμένη από ένα και μόνο κομμάτι πλαστικό.

Παρόλο που κέρδισε πολυάριθμα βραβεία στα τέλη της δεκαετίας του '70, με την ανάπτυξη του οικολογικού κινήματος, τα πολύχρωμα σχέδια του για αντικείμενα από πλαστικό ήταν αναχρονιστικά, και δεν μπόρεσε να πουλήσει κάποιο έργο του για πολλά χρόνια, στα οποία δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στις νέες ιδέες. Όλα αυτά άλλαξαν στα μέσα της δεκαετία του '90, όταν ο μοντερνισμός και ιδιαίτερα ο Πάντον επανήλθαν στο προσκήνιο. Πολλά παλιά έργα του βγήκαν ξανά στην παραγωγή, καθώς το έργο του επανεκτιμήθηκε και διακρίθηκε με νέα βραβεία. Τότε του ζητήθηκε να σχεδιάσει μια έκθεση για τον ίδιο αλλά πέθανε λίγες μέρες πριν τα εγκαίνιά της το 1998. Σήμερα ο Πάντον θεωρείται ένας εκπρόσωπος της Ποπ Αρτ στον τομέα του σχεδιασμού.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13957549k. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 «sa mere la grosse pute». (Ολλανδικά) RKDartists. 207130.
  3. 3,0 3,1 «grosse pute». (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 9904.
  4. Verner Panton 9904. Ανακτήθηκε στις 26  Ιουλίου 2022.
  5. «Verner Panton». (Ολλανδικά) RKDartists. 207130.
  6. «Verner Panton». (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 9904.
  7. «Artists + Artworks». (Αγγλικά) San Francisco Museum of Modern Art online collection. Ανακτήθηκε στις 19  Αυγούστου 2021.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 (Δανικά) Weilbachs Kunstnerleksikon.
  9. artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/4077e21a-8ef8-4883-bac7-63237f39fd2f. Ανακτήθηκε στις 28  Φεβρουαρίου 2016.
  10. (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 4485. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  11. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13957549k. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  12. 12,0 12,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2  Μαρτίου 2019. 500115239. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
  13. 3333. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  14. 14,0 14,1 14,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/118153. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  15. rkd.nl/nl/explore/artists/207130. Ανακτήθηκε στις 4  Οκτωβρίου 2023.
  16. 16,0 16,1 16,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/207130. Ανακτήθηκε στις 19  Νοεμβρίου 2022.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]