Αυτοκρατορική βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτοκρατορική βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης
Χάρτης
ΕίδοςΒιβλιοθήκες στην αρχαιότητα και βιβλιοθήκη
Γεωγραφικές συντεταγμένες40°59′46″N 28°55′43″E
Διοικητική υπαγωγήΚωνσταντινούπολη και Κωνσταντινούπολη
ΧώραΒυζαντινή Αυτοκρατορία, Οθωμανική Αυτοκρατορία και Λατινική Αυτοκρατορία

Η αυτοκρατορική βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης ήταν η τελευταία από τις μεγάλες βιβλιοθήκες του αρχαίου κόσμου και σε αυτήν είχαν συσσωρευθεί πολλά από τα διασωθέντα έργα της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και των άλλων αρχαίων βιβλιοθηκών τα οποία μετέφεραν την γνώση των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων για σχεδόν 1.000 χρόνια.[1] Μια σειρά από πυργκαγιές κατά την πάροδο των αιώνων καθώς και φθορών από πολεμικές συγκρούσεις, κυρίως της άλωσης της Κωνσταντινούπολης το 1204 από τη Δ´ σταυροφορία, έφθειραν σημαντικά τη βιβλιοθήκη και τα περιεχόμενα της. Συνέχισε να υπάρχει έως την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τους Οθωμανούς όταν και τα τελευταία έργα της βιβλιοθήκης καταστραφήκαν ή χάθηκαν.[2]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απεικόνιση του ιδρυτή της βιβλιοθήκης, αυτοκράτορα Κωνστάντιου Β´, σε χειρόγραφο της εποχής, Χρονογραφία του 354, βιβλιοθήκη του Βατικανού

Η βιβλιοθήκη ιδρύθηκε από τον Κωνστάντιο Β´ (337-361 μ.Χ.) και διέθετε και εγκαταστάσεις αντιγραφείου (scriptorium) ώστε τα ελληνικά έργα της κλασικής αρχαιότητας να αντιγράφονται και να διατηρούνται. Υπολογίζεται πως η βιβλιοθήκη διέθετε περίπου 100.000 αρχαία κείμενα. Ο αυτοκράτορας Ουάλης το 372 προσέλαβε 4 καλλιγράφους της ελληνικής γλώσσας και 3 της λατινικής. Η πλειοψηφία των ελληνικών κλασικών κειμένων στη σημερινή εποχή προέρχεται από τα βυζαντινά αντίγραφα τα οποία δημιουργήθηκαν στη βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης.[3]Κατά την περίοδο αυτή έγινε επίσης η μετάβαση από τη χρήση παπύρου για τα έγγραφα προς τη χρήση περγαμηνής, κάτι που ενθάρρυνε και ο Θεμίστιος ο οποίος ηγούνταν της ομάδας των καλλιγράφων.[4]

Οι αντιγραφείς έδιναν προτεραιότητα στην αντιγραφή και διατήρηση των παλαιότερων έργων όπως του Ομήρου και αυτά της κλασικής και ελληνιστικής εποχής, με τα λατινικά να έχουν χαμηλότερη προτεραιότητα.[5]

Καταστροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απεικόνιση του 16ου αιώνα με την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 από τους σταυροφόρους της Δ´ σταυροφορίας

Κατά την διάρκεια των αιώνων, η συλλογή της βιβλιοθήκης είχε φθορές λόγω των διαφόρων πυρκαγιών που σημειώθηκαν. Αναφέρεται πως η βιβλιοθήκη κάηκε το 473 και καταστράφηκαν περίπου 120.000 έργα.[6] Ωστόσο μετά από προσπάθειες των βιβλιοθηκάριων μερικά από τα έργα διασώθηκαν και αντιγράφηκαν ή ενσωματώθηκαν σε άλλα κείμενα.[7]

Το 1204, η βιβλιοθήκη μαρτυρείται πως καταστράφηκε από τους Φράγκους και Βενετούς της Δ´ σταυροφορίας κατά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204.[1][8][9][10] Σύγχρονες εκτιμήσεις αναφέρουν πως παρότι είναι πιθανό πως μερικά χειρόγραφα χάθηκαν κατά την διάρκεια 3 πυρκαγιών που ξέσπασαν στην πόλη, δεν υπάρχει ένδειξη μιας επίσημης βιβλιοθήκης κατά την περίοδο εκείνη ούτε και αναφέρεται από κάποια πηγή της εποχής πως χάθηκαν έργα.[11]

Ενώ υπάρχουν πολλές αναφορές για έγγραφα που διασώθηκαν έως και την Οθωμανική περίοδο, δεν έχει ανακαλυφθεί μια σημαντική ποσότητα έργων από την βιβλιοθήκη,[12] πέρα από την σημαντική εξαίρεση της ανακάλυψης του Παλίμψηστου του Αρχιμήδη το οποίο βρέθηκε το 1840, μεταφράστηκε το 1915, και κατόπιν χάθηκε και ανακαλύφθηκε ξανά σε μια ιδιωτική συλλογή το 1998.

Καθώς οι πληροφορίες που διασώζονται για την βιβλιοθήκη είναι λιγοστές, έχουν εκφραστεί αμφιβολίες για το κατά πόσο υπήρχε μια ή περισσότερες βιβλιοθήκες στην Κωνσταντινούπολη. Ο ιστορικός του 20ού αιώνα Στήβεν Ράνσιμαν ανέφερε πως δεν υπήρχαν δημόσιες βιβλιοθήκες στην πόλη μετά τον 5ο αιώνα μ.Χ., αν και υπήρχε πλήθος ιδιωτικών βιβλιοθηκών καθώς και βιβλιοθηκών στα μοναστήρια.[13]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Wilson, Nigel G. (2003-03-03). «The Libraries of the Byzantine World». Greek, Roman, and Byzantine Studies 8 (1): 53–80. ISSN 2159-3159. http://grbs.library.duke.edu/article/view/11321. 
  2. Harris 1999, σελ. 76
  3. Harris 1999, σελ. 75
  4. http://www.clir.org/pubs/reports/bellagio/bellag1.html
  5. «Preserving The Intellectual Heritage--Preface — Council on Library and Information Resources». www.clir.org. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2016. 
  6. [1], pp 72–73
  7. [2]
  8. [3]
  9. [4]
  10. [5]
  11. Donald Queller, The Fourth Crusade, n. 19 p. 291
  12. [6]
  13. Steven Runciman, page 82 "Byzantine Civilisation", Library of Congress CCN: 56-6570

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Harris, Michael H. (1999). History of Libraries of the Western World (1999 έκδοση). Scarecrow Press. ISBN 9780810877153. 

Συντεταγμένες: 40°59′46″N 28°55′43″E / 40.9961°N 28.9286°E / 40.9961; 28.9286