Αυτοκρατορία των Μαουρύα

Αυτοκρατορία των Μαουρύα
322 π.Χ.–185 π.Χ.
Πρωτεύουσα	Pataliputra και Πάτνα
Γλώσσες	Prakrit
Θρησκεία	Ινδουισμός και Βουδισμός
Πολίτευμα	Απόλυτη μοναρχία
Διοίκηση
• Επικεφαλής	Τσαντραγκούπτα Μαουρύα (322 π.Χ.–297 π.Χ.), Μπιντουσάρα (297 π.Χ.–272 π.Χ.), Ασόκα (272 π.Χ.–232 π.Χ.), Dasaratha Maurya (232 π.Χ.–224 π.Χ.), Samprati (224 π.Χ.–215 π.Χ.), Salisuka (215 π.Χ.–202 π.Χ.), Devavarman (202 π.Χ.–195 π.Χ.), Satadhanvan (195 π.Χ.–187 π.Χ.) και Brihadratha Maurya (187 π.Χ.–180 π.Χ.)
Έκταση	5.000.000 km²
Πληθυσμός	40.000.000
Γεωγραφικές συντεταγμένες	25°36′36″N 85°8′29″E
	δεδομένα (π • σ • ε )

Η Αυτοκρατορία των Μαουρύα, ή Μαουρϋάνων, ή Μαουρϋανή (Μωρύα στη γλώσσα Χίντι), ήταν η πρώτη μεγάλη γηγενής αυτοκρατορία στην αρχαία Ινδία, κατά την περίοδο 321 π.Χ. - 185 π.Χ., παίρνοντας το όνομά της από την ομώνυμη δυναστεία. Πρόκειται για σπουδαία ιστορική περίοδο της Ινδίας που ακολούθησε μετά την εισβολή του Δαρείου Γ΄ και μετέπειτα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που είχαν συμπεριλάβει τμήματα της ινδικής χερσονήσου στις αυτοκρατορίες τους.

Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δυναστεία των Μαουρύα προερχόταν από το Βασίλειο της Μαγκάντα στη βoρειοανατολική Ινδία, έχοντας πρωτεύουσα τα Παταλιπούτρα (Παλίβοθρα στους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, σημερινή Πάτνα). Η αυτοκρατορία ιδρύθηκε το 321 π.Χ. από τον Τσαντραγκούπτα Μαουρύα (τον Σανδροκόττο, κατά τους αρχαίους Έλληνες), ο οποίος αφού ανέτρεψε τη δυναστεία Νάντα κατόρθωσε το 320 π.Χ. να κυριαρχήσει σ΄ όλη τη βόρεια και κεντρική Ινδία και σ΄ ένα τμήμα του οροπεδίου Ντέκκαν. Οι δε διάδοχοι αυτού, o Μπιντουσάρα, και κυρίως ο Μέγας Ασόκα, επεξέτειναν ακόμα περισσότερο την αυτοκρατορία και προς τα δυτικά εκμεταλλευόμενοι τα κενά των τοπικών εξουσιών, στον απόηχο της απόσυρσης των ελληνικών στρατευμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Η Αυτοκρατορία των Μαουρύα, έχοντας έκταση 5.000.000 τ.χλμ., ήταν παγκοσμίως μία από τις μεγαλύτερες σε έκταση αυτοκρατορίες στην εποχή της, και η μεγαλύτερη στην ινδική υποήπειρο. Στο απόγειό της, η αυτοκρατορία είχε επεκταθεί προς τα βόρεια κατά μήκος των φυσικών ορίων των Ιμαλαΐων (εκτός του Κασμίρ), και στα ανατολικά μέχρι το σημερινό Ασσάμ. Στα δυτικά, περιελάμβανε εδάφη πέρα από το σημερινό Πακιστάν, την περιοχή Βαλουχιστάν, τις νότιες πλευρές του Ιράν, και ένα μέρος του σημερινού Αφγανιστάν.

Στη συνέχεια η αυτοκρατορία επεκτάθηκε στις κεντρικές και νότιες περιοχές της Ινδίας, εκτός του νοτιότερου άκρου, από τους αυτοκράτορες διαδόχους του Τσαντραγκούπτα, τον Μπιντουσάρα, και κυρίως τον Ασόκα. Εκτιμήθηκε ότι ο πληθυσμός της αυτοκρατορίας των Μαουρύα έφθανε περίπου τους 50 με 60 εκατομμύρια ανθρώπους, καθιστώντας την μια από τις πολυπληθέστερες αυτοκρατορίες της αρχαιότητας.