Ατακαμίτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ατακαμίτης
Ατακαμίτης. Προέλευση: Copiapo, Χιλή
Γενικά
ΚατηγορίαΧλωριούχα
Χημικός τύποςCu2Cl(OH)3
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα3,75 gr/cm3
ΧρώμαΣκούρο πράσινο, σμαραγδοπράσινο, μελανοπράσινο
Σύστημα κρυστάλλωσηςΡομβικό
ΚρύσταλλοιΛεπτοί πρισματικοί, ενίοτε τραπεζοειδείς ή ψευδοοκταεδρικοί
ΥφήΣυμπαγής, κοκκώδης, συχνότερα ινώδης
ΔιδυμίαΝαι, σπάνια στο επίπεδο {110}, συχνότερη κατα {544} επαφής, διεισδύσεως ή αμφότερες με αποτέλεσμα πολύπλοκα κρυσταλλικά συμπλέγματα
Σκληρότητα3 - 3,5
ΣχισμόςΤέλειος {010}, ατελής {101}
ΘραύσηΚογχοειδής
ΛάμψηΑδαμάντινη έως υαλώδης
Γραμμή κόνεωςΠράσινο μήλου
ΠλεοχρωισμόςΝαι, x = Ανοικτοπράσινο y = Ανοικτοκίτρινο z = Πράσινο χόρτου
ΔιαφάνειαΔιαφανής, ημιδιαφανής

Ο ατακαμίτης (αγγλ. atacamite) είναι ορυκτό οξυχλωριούχο άλας του χαλκού. Οφείλει το όνομά του στην περιοχή (έρημο) Ατακάμα της Χιλής.

Εμφάνιση, παραγενέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ατακαμίτης αποτελεί προϊόν οξείδωσης πρωτογενών χαλκούχων ορυκτών, ειδικά σε ξηρά κλίματα με υδατικά διαλύματα πλούσια σε χλωριούχα άλατα. Αποτελεί, επίσης, προϊόν εξαλλοίωσης χαλκούχων ορυκτών σε υποθαλάσσιες αποθέσεις, ενώ έχει ανευρεθεί και ως προϊόν δραστηριότητας φουμαρολών. Σχηματίζεται, επίσης, ως «σκωρία» σε πολύ παλαιά χάλκινα αντικείμενα. Είναι πολυμορφικό ορυκτό με τον μποταλλακίτη (botallackite, μονοκλινές), τον κλινοατακαμίτη (clinoatacamite, μονοκλινές) και τον παρατακαμίτη (paratacamite, Cu3(Cu,Zn)(OH)3Cl2, τριγωνικό). Σχετίζεται με χρυσόκολλα, βροσαντίτη, ψευδομαλαχίτη (Cu5(PO4)2(OH)4), μαλαχίτη, κυπρίτη, λιναρίτη και καληδονίτη.

Βρίσκεται σε πολλά σημεία του κόσμου, λόγω του τρόπου σχηματισμού του, αλλά συνήθως σε μικρές ποσότητες. Χρησιμοποιείται ως ελάσσον μετάλλευμα χαλκού και αποτελεί, λόγω της λάμψης και του όμορφου πράσινου χρώματός του, αντικείμενο για συλλέκτες. Δείγματα με καλοσχηματισμένους κρυστάλλους απαντούν, εκτός από τη Χιλή, στην Μπάχα Καλιφόρνια του Μεξικού, την Αυστραλία, την Ιταλία (Βεζούβιος και Αίτνα), τα Ουράλια όρη της Ρωσίας, το Καζακστάν, την Κορνουάλλη της Βρετανίας και την περιοχή Τσουμέμπ της Ναμίμπια. Επίσης στις Πολιτείες Αριζόνα (στο πορφυριτικής προέλευσης κοίτασμα της Santa Cruz, από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα στον κόσμο) και Γιούτα των ΗΠΑ.

Στην Ελλάδα ανευρίσκεται, σε αρκετή ποσότητα και όμορφα δείγματα, στα Μεταλλεία Λαυρίου (περιοχές Καμάριζα, Σούνιο, Θορικό (από τα παλαιά μεταλλουργικά απόβλητα) και στα ορυχεία «Εσπεράντσα» και «Ιλάριον»).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
  • Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
  • Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372