Ασιούτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 27°11′N 31°10′E / 27.183°N 31.167°E / 27.183; 31.167

Ασιούτ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ασιούτ
27°11′13″N 31°10′17″E
ΧώραΑίγυπτος
Διοικητική υπαγωγήΚυβερνείο Ασιούτ
Ίδρυση3100 π.Χ.
Υψόμετρο56 μέτρα[1]
Πληθυσμός389.307 (11  Νοεμβρίου 2006)[2]
Ζώνη ώραςUTC+02:00
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ασιούτ (αραβικά: أسيوط‎‎, κοπτικά: ⲥⲓⲱⲟⲩⲧ) είναι πανάρχαια πόλη της Αιγύπτου στο Κυβερνείο Ασιούτ όπου είναι και πρωτεύουσα του. Η Ασιούτ βρίσκεται 70 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας κι έχει 389307 κατοίκους σύμφωνα με τη απογραφή του 2006[3].

Όνομα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα της πόλης προέρχεται από την πρώιμη αιγυπτιακή Zawty (Z3JW.TJ) που στην Κοπτική αποδόθηκε ως Ⲥⲓⲟⲟⲩⲧ ή Ⲥⲓⲱⲟⲩⲧ (Σιόουτ ή Σιώουτ). Στην ελληνορωμαϊκή Αίγυπτο ονομαζόταν Λυκόπολις ἡ Λύκων πόλις[4], Λύκων[5], ή Λύκο[6].

Αρχαία Ασιούτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

O34
G39
wt
O49
Ασιούτ Zawty σε ιερογλυφικά

Η Αρχαία Ασιούτ ήταν η πρωτεύουσα της δέκατης τρίτης Νομής της Άνω Αιγύπτου (Νομή Λυκόπολις). Βρισκόταν στη δυτική όχθη του Νείλου. Οι δύο πιο σημαντικές θεότητες που λατρεύονταν στην αρχαία αιγυπτιακή Ασιούτ ήταν ο Άνουβις και ο Ουπουαούτ, δύο ταφικές θεότητες. Κατά τη διάρκεια της πρώτης ενδιάμεση περίοδο οι ηγεμόνες της πόλης ήταν υποστηρικτές των Ηερακλεοπολιτών βασιλέων.

Η ασπίδα του βασιλιά που ονομάζεται "Recamai", που βασίλεψε στην Άνω Αίγυπτο έχει ανακαλυφθεί στο Ασιούτ[7]. Η Ελληνιστική Λυκόπολις δεν έχει αξιόλογα ερείπια, αλλά στις ανασκαφές έχουν βρεθεί μούμιες λύκων, επιβεβαιώνοντας την προέλευση του ονόματός της, καθώς και μια παράδοση διατηρημένη από τον Διόδωρο Σικελιώτη[8], σύμφωνα με την οποία ένας Αιθιοπικός στρατός εισβάλλει στην Αίγυπτο κι απώθησε τους Αιγύπτιους πέρα από την πόλη της Ελεφαντίνης και την πόλη των λύκων. Ο Όσιρις λατρευόταν κάτω από το σύμβολο του λύκου στην Λυκόπολις. Σύμφωνα με το μύθο, είχε έρθει "από τις σκιές" ως λύκος για να βοηθήσει την Ίσιδα και τον Ώρος στη μάχη τους με τον Τυφώνα[9]. Άλλα αρχαία αιγυπτιακή μνημεία ανακαλύφθηκαν στο Ασιούτ είναι η νεκρόπολη (δυτικά της σύγχρονης πόλης), τάφοι, που χρονολογούνται από τις δυναστείες Εννέα , δέκα και δώδεκα , και οι τάφοι των Siese και Αμενχοτέπ.

Στην ελληνορωμαϊκή εποχή, υπήρχε μια ξεχωριστή διάλεκτο των Κοπτών που ομιλούνταν στην Ασιούτ, που είναι γνωστή ως " Λυκοπολίτικη ", μετά το ελληνικό όνομα για την πόλη.

Ένας μεγάλος βυζαντινός θησαυρός ανακαλύφθηκε κοντά στην πόλη στις αρχές του εικοστού αιώνα και σήμερα είναι διασκορπισμένος ανάμεσα σε μια σειρά από μουσεία της Δύσης. Ο θησαυρός αποτελείται από μερικά από τα πιο περίτεχνα κοσμήματα.

Σύγχρονη Ασιούτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα η πόλη της Ασιούτ έχει σχεδόν 400.000 κατοίκους[10]. Είναι η αιγυπτιακή πόλη με τη μεγαλύτερη κοπτική χριστιανική κοινότητα. Είναι επίσης η έδρα του Πανεπιστημίου της Ασιούτ, ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια στην Αίγυπτο, και του φράγματος Ασιούτ.

Η Ασιούτ είναι το τέρμα του πετρελαιαγωγού Ras Shukheir-Ασιούτ, και του αγωγού φυσικού αερίου με την Κένα, τα δύο τελευταία είναι μέρος της κοιλάδας του Νείλου "Επιχείρηση Αερίου Pipeline Project"[11].

Ελληνική παροικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ασιούτ είχε ελληνική παροικία, αναφέρεται μικρή κυρίως από έμπορους[12]. Για πολλά χρόνια πρόεδρος της κοινότητας ήταν ο Κωνσταντίνος Τσαγκαράδας με καταγωγή το Πήλιο[13]Ένας άλλος έλληνας ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή είχε εργαστεί σαν βοηθός μηχανικός στη κατασκευή του φράγματος Ασιούτ[14].

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σύστημα ταξινόμησης κλίματος "Κόπεν-Geiger" χαρακτηρίζει το κλίμα της ως καυτή έρημο (BWH). Είναι η ξηρότερη πόλη της Αιγύπτου[15]. Το Λούξορ, η Μλινια, η Κένα και η Ασιούτ έχουν την ευρύτερη διαφορά των θερμοκρασιών μεταξύ ημέρας και νύχτας από οποιαδήποτε άλλη πόλη στην Αίγυπτο, με σχεδόν 16 ° C (29 ° F) διαφορά. Η υψηλότερη θερμοκρασία ρεκόρ ήταν 51 ° C (124 ° F), που καταγράφηκε στις 23 Ιουλίου 1994, ενώ η χαμηλότερη θερμοκρασία ρεκόρ ήταν -2 ° C (28 ° F), που καταγράφηκε στις 16 Ιανουαρίου, 2008[16].

Κλιματικά δεδομένα για τη Ασιούτ
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 33
(91)
38
(100)
44
(111)
46
(115)
48
(118)
48
(118)
51
(124)
48
(118)
44
(111)
44
(111)
39
(102)
41
(106)
51
(124)
Μέση Μέγιστη °C (°F) 19.3 21.7 25.1 31.4 35.2 37.1 36.5 36
(97)
34.2 30.5 25.1 20.3 29,37
Μέση Μηνιαία °C (°F) 11.7 13.9 17.4 23.2 27.2 29.6 29.6 29
(84)
26.9 23.4 17.4 13.3 21,88
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 4.7 6.3 9.7 14.5 18.6 21.3 22
(72)
21.7 19.6 16.2 10.7 6.7 14,33
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −2
(28)
0
(32)
0
(32)
7
(45)
7
(45)
11
(52)
17
(63)
17
(63)
15
(59)
9
(48)
1
(34)
1
(34)
−2
(28)
Υετός mm (ίντσες) 0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
υγρασίας 52 42 36 28 25 27 32 36 40 42 48 52 38,33
Μέσες ημέρες βροχόπτωσης 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Μέσες ημερήσιες ώρες ηλιοφάνειας 9 9 10 10 11 12 12 12 11 10 9 8 123
Πηγή #1: Climate Charts,[17] Weather2Travel for rainy days and sunshine[18]
Πηγή #2: Voodoo Skies for record temperatures[16]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 www.geonames.org/359783/.
  2. www.citypopulation.de/Egypt-Cities.html.
  3. «UNdata - record view - City population by sex, city and city type». Data.un.org. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2014. 
  4. Πτολεμαίος iv. 5. § 63, Στέφανος ο Βυζάντιος s. v., Στράβων xvii. p. 813
  5. Pliny the Elder, v. 9. s. 11)
  6. Antonine Itinerary, p. 157
  7. (Rosellini, Mon. Civ. i. 81.)
  8. (ii. 88; comp. Aelian. Hist. An. x. 28)
  9. (Champollion, Descript. de l'Egypte, vol. i. p. 276; Jollois, Egypte, vol. ii. ch. 13.)
  10. «Egypt». Citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2014. 
  11. «North Africa Pipelines map - Crude Oil (petroleum) pipelines - Natural Gas pipelines - Products pipelines». Theodora.com/pipelines. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2011. 
  12. «Η ελληνική γλώσσα διδάσκεται στο Σοχάγκ της Άνω Αιγύπτου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2015. 
  13. «Ζαγορά η εύανδρος». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2015. 
  14. Σύνδεσμος φίλων Καραθεοδωρή
  15. «Egypt Climate Index». Climate Charts. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2013. 
  16. 16,0 16,1 «Asyut, Egypt». Voodoo Skies. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2013. 
  17. «Asyut, Egypt: Climate, Global Warming, and Daylight Charts and Data». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2013. 
  18. «Asyut Climate and Weather Averages, Egypt». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2013. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Loprieno, Antonio: Ancient Egyptian: A Linguistic Introduction, Oxford U Press 1996. ISBN 0-521-44849-2
  • Baines & Malek Cultural Atlas of Ancient Egypt, 2000. ISBN 0-8160-4036-2
  • Kahl, Jochem: "Ancient Asyut: The first Synthesis after Three Hundred Years of Research", The Asyut Project vol. I. Wiesbaden 2008. ISBN 978-3-447-05666-3

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]